MONICA'S POV"S-Sidney—""—ring...hello, yeah I am on the elevator now, just wait me sa lobby okay"Magsasalita na sana ako nang mayroon tumawag sa kaniya kaya naman nahinto ako, hmmmm pinagmamasdan ko siyang mabuti and I can see na tama nga siguro si Mariz, hindi niya na ako natatandaan though paano naman nangyari iyon kung siya nga hindi ko nakalimutan...hindi ko alam na habang nakatitig ako sa kaniya ay namumuo na pala ang luha ko...Napaiwas ako ng mukha para pahirin at nang hindi na pumatak pa...nang haharap akong muli ay nakatingin na siya sa akin na talagang ikinagulat ko kaya naman na-out balance nanaman ako at doon ko naramdaman ang kaparehas na bisig at amoy ng babaeng sumalo sa akin kanina..."Why are you always do this?"Nakakunot noo na tanong niya sabay itinayo ako ng maayos, napa-ayos na rin ako ng damit ko at buhok ko bago hinarap siya."S-Sorry po Ma'am, nagugulat kasi ako..."Sagot ko lang pero tinitigan niya lang ako at ni walang salitang lumabas sa bibig niya habang
MONICA'S POVNatutulala akong lumabas ng meeting hall, ewan ko ba bakit naman bigla na lang nangyari sa akin ito, ano ba ang ginawa ko at parang ang malas yata ng unag araw ko...hays.Isang malalim na buntong hininga na lang ang nagawa ko habang papa-upo sa pwesto ko."Uyy okay ka lang ba? Eh huwag kang mag-alala, guide ka na lang namin sa paggawa""Naku sabi ko sa iyo eh, malaki ang sapak nun ni Ma'am Sidney!""Hmmm okay lang naman ako, pero nagulat lang ako kasi...""Kasi?"Nahinto ako sa sasabihin ko nang muntik ko nang mabanggit na hindi iyon ang inaasahan kong attitude niya, muntik-muntikan na ako, kailangan ko mag-ingat dahit baka magka-idea pa sila na kilala ko na si Sidney noon pa!Napatapik ako ng bibig ng wala sa oras sabay patay malisya kaya naman lalo nila akong kinulit."Ano nga kasi iyon? Naku ikaw ah, ang bago-bago mo pa lang eh ang lihim mo na!"Sabi ni Ms. Joyce."Wala po, ano kasi may naalala lang ako tapos ayun nakalimutan ko nanaman ulit...hehehe"Palusot ko at nang
MONICA'S POVLuhaan akong dumiretso sa loob ng banyo, kailangan kong kalmahin ang sarili ko, hindi ko talaga inasahan ang kakaibang ugali niya ngayon, ang tagal kong hinintay na makita siya at makausap man lang pero wala, nagmumukha na lang akong tanga!Naghugas ako ng kamay at bumubuntong hininga para maging okay ako nang biglang kumatok si Ms. Maya."Ayos ka lang ba Mon?""O-Okay lang...ahmmm susunod na po ako Maam"Sabi ko na lang sabay buntong hininga ulit... wala na akong choice kung hindi lumabas at harapin nanaman si Sidney! Hays! Nakakainis!Nang makalabas ako ay tahimik na lang akong pumasok ulit ng meeting hall nang nakayuko at nagtaka naman ako na parang ang tahimik.Inangat ko agad ang ulo ko to see na wala na pala silang lahat, napapapikit ako ng mata sa pagkadismaya sa sarili ko, palpak nanaman ako!Babalik na sana ako nang biglang may magsalita sa likod ko na ikinalaki talaga ng mata ko!"Tapos ka na? Tapos ka na sa pag-iinarte mo?"Simple pero mataray na sabi ni Sidney
MONICA'S POV"P-Para ba sa akin ito?""Oo, hindi ko alam paano ko mapapatunayan na mahalaga ka sa akin...""Ramdam ko naman yon eh...""Basta babalik ako...babalikan kita..."..."Babalikan kita....""Babalikan kita...""Babalikan kita...""Babalikan kita...!!!""—aaahhhh...!!!!"Shit! Goodness! Panaginip lang pala! Hindi ko maintindihan bakit kailangan ko pa talagang mapanaginipan ang parteng iyon!Kung kailan naiisip ko nang huwag na masiyadong umasang maalala pa ako ni Sidney eh saka ko naman napapanaginipan bigla!Tinignan ko ang oras at mag-aala singko pa lang pala, usually 7am na ako nagigising kasi isang oras or thirty minutes lang ako mag-asikaso.Hindi ako masiyado sa make up, pero sa pananamit ay talagang mapili ako, mahilig ako sa pink color at very girly raw ako manamit sabi ni mama pero para sa akin kumportable lang talaga ako sa style na gusto ko.Hindi mahigpit sa opisina ni Sidney pero sa pananamit eh hindi ka pwedeng magsuot ng kung ano-ano lang!Naalala ko pa ang s
MONICA'S POVHindi pa rin mawala sa isip ko ang ngiti ni Sidney, for the first time nakita ko siyang ngumiti ulit siguro dahil sa naging maayos ang presentation ko, kinikilig pa rin ako everytime na naiisip ko ang pagbili niya na breakfast para sa akin.Maaga akong nakauwi ng bahay at si Mariz ang bestfriend ko narito kasi since niyaya ko siyang dito matulog."Ang ganda ng ngiti ah, abot hanggang tenga!""Eh kasi ehhh...si Sidney, nakita kong masaya siya sa lollipop na binigay ko""Para iyon lang ganiyan ka na kasaya?""Oo naman! Alam mo naman na ang tagal kong hinintay na mapalapit sa kaniya ulit""Oo nga pero hindi ba sabi mo terror ang babaeng iyon?"Sa tanong ni Mariz parang doon ako biglang natahimik kasi pati ako nagtataka eh, kahit walong taon ang lumipas, kahit papaano dapat ay naalala niya man lang ako..."Hmmmm iyan din ang ipinagtataka ko eh, hindi niya man lang ako natatandaan""Eh paano ka naman niya matatandaan eh ang bata mo kaya noon""Hello, eight years lang ang lumip
SIDNEY'S POV"P-Papa...papa...papa...!!!"isang malakas na sigaw ko nang magising ako, same dream again, palagi kong napapanaginipan si papa at ang eksenang iyon sa buhay ko na pilit kong kinalilimutan.They always advised me to move on, but how? Should I move on at the days where the last part of my life na naalala ko si Papa, oo masakit ang nangyari sa akin sa araw na iyon but that was the last that I am with him.He died on that accident so no choice but I need to live with my mother, a mother that I never been closed with.My other relatives told me how cruel and cold my mother is and they are all correct.All my cousins live with here at kalian lang ako napunta sa poder niya, on that moment I stepped into her lair, that change my life forever. My life has already been predicted by her, even the boyfriend I have, the company I owned, hindi madaling maging anak ng isang tycoon, a female billionaire chairman.I am now on my way to the office preparing for the Candy magazine project
MONICA'S POVHalos nagtagal pa ako ng ilang minuto sa washroom dahil maluha-luha ako sa encounter namin ni Sidney.Gusto kong magsisi sa sinabi ko pero for the first time, ang sama ng dating niya sa akin, sino siya para mangganun nang dahil lang sa bwesit na bracelet na yon!isang buntong hininga na lang ang ginawa ko going to my desk at since walang nakakaalam ng tagpo namin ni Sidney eh wala naman ni isang lumapit sa akin to ask me.Nagtuloy-tuloy na lang ako sa pagwo-work ko nang maihi nanaman ako kaya naman diretso banyo na agad ako.Nang matapos ako ay agad na akong bumalik sa desk ko nang makita kong nagkukumpulan sila ngayon doon na ikinataka ko naman."Oh, bakit? May nangyari ba?"Tanong ko."Mukhang kami yata ang dapat nagtatanong sa iyo niyan eh"Sa sinabi ni Ms. Maya eh napatingin ako sa lamesa ko at mayroong isang paper bag na kahawig sa binigay sa akin ni Sidney na chocolate cookie at ngayon ay kasama ang iced coffee."K-Kanino ito galing?"Maang-maangan ko naman."Kay bo
SIDNEY'S POVThe moment Monica alighted from my car, doon lang ako nakahinga ng maayos, I am not sure what kind of question I have asked her, it is not my usual, I dont really care with other people's issue or event but earlier, para akong nadala sa sitwasyon na meron siya.Honestly, that is so stupid, waiting to a promise to fulfilled? para kang naghihintay na pumuti ang uwak!I hate people making themselves stupid dahil lang sa pag-ibig! I know I am hard about it but I am being honest! Look at her, she is waiting sa parteng walang kasiguraduhan.Ewan ko ba why I am so upset with our convo when in fact I should be thinking this planned dinner with my mother.Kilala ko si Mom, she never thought of having this dinner for nothing kaya for sure may mahalagang sasabihin yon and I know hindi ko yon magugustuhan.Nang makarating ako sa mansion, sinalubong naman ako agad ng secretary ni Mama and the guide me going to the dinning area at umupo na ako sa usual spot ko.Maya-maya ay dumating an
MONICA'S POVPumasok akong walang pinapansin na kahit na sino, kahit sila Ms. Joyce and Ms. Maya, wala ako sa mood!Gustohin ko man um-absent ulit eh hindi na pwede, baka lalo ko pa makaaway si Sidney at pahirapan pa akong lalo!Alam kong nagtataka silang lahat sa pananahimik ko pero wala akong balak magsalita or what!Maya-maya lang ay dumating si sir Kirby na may dalang kung ano-ano, hindi ako sure kung pagkain ba pero bigla siyang nagsalita sa lahat."Oh, ito na ang meryenda para sa lahat! Pinabili ni Sidney!"Sabi ni sir Kirby kaya hindi ako lumingon at naka-focus lang sa monitor nang biglanf lumabas si Sidney."Pinabili ko yan lahat para sa inyo my thank you treat for your hard work"Sabi niya pero bigla siyang dumampot ng isa sabay personal na inabot sa akin."Here, this is for you, ako mismo ang pumili ng food na to"Sabi niya pero hindi ko siya pinansin kaya naman mas idinikit niya sa braso ko iyon."Hindi na po Ma'am, wala po akong gana kumain!"Sabi ko nang biglang simpleng
MONICA'S POVHere I am nakatayo sa labas at nag-iisip kung maghihintay ba ako kay Sidney...but I snapped that thought, bakit naman ako maghihintay sa kaniya? Ayan nanaman ako, nagiging tanga nanaman!Hindi na ako naghintay and just book a cab para makaalis na ako hanggang makarating ako sa office.So far naroon naman na sila Ms. Maya at Ms. Joyce at iba pang sinama ko sa team kasi sisimulan namin ang project na ipinagkatiwala sa akin ni Sidney."Oy Mon, kamusta? Okay na ba pakiramdam mo?""Ha? Sandali anong...""Ah sabi ni boss hindi raw maganda pakiramdam mo eh""Siya nagsabi?""Oo eh nang dumating from her break eh nag-announce agad tungkol sa lagay mo"Sab ni Ms. Joyce na sobrag natitigilan ako hindi ko in-expect ang pangyayaring iyon ah!Habang nagtitipon kami ngayon ay nagulantang kaming lahat sa pagdating niya, sasalubungin ko sana siya ng ngiti pero nakita ko agad ang hindi maipintang mukha niya.Dinaanan lang ako na parang hindi kami magkasama kahapon, hindi ko talaga mantindi
MONICA'S POV"I guess sumabay ka na sa akin pauwi"Sabi ni Sidney at sa part na yan eh umoo na lang ako, I want to go with the flow sa sinasabi niya, hindi ako sure sa kung anong mangyayari but I am sure na ako pa rin ang luluha kaya lang kasi...I still want to try, maybe there is still a chance...Nasa front seat na ako katabi siya habang nagda-drive at tahimik lang kami, hindi ko alam ang dapat sabihin but good thing siya ang unang nagsalita."I don't want to ask you about the past na hindi ko maalala but...isa lang, why you didn't tell me noon pa?""I guess I am scared...hindi ko alam kung maniniwala ka""And what's the difference now that you said it, are you more accurate now na paniniwalaan kita?""So it means hindi ka nga naniniwala?""I didn't say that but—""—summa ka sa akin sa loob ng bahay, sa kwarto ko, pwede kong ipakita sa iyo ang lahat"Sabi ko na nagpatahimik sa kaniya hanggang sa makarating kami sa bahay at pumayag naman siyang pumasok sa loob."Ikaw na ba iyan iha?
MONICA'S POVNatitigilan ako at hindi pa rin maalis sa isip ko ang ginawang pagbulong sa akin si Sidney, napapatakip ako ng mukha ko, hindi ko maintindihan pero nalilito ako...hmmmm, haysss ano ba talaga? Bakit ganon, sa tuwing gusto ko na siyang kalimutan na lang bakit biglang nag-iiba ang nangyayari?Napapasabunot na ako sa buhok ko nang tumunog ang cellphone ko at nagulat ako nang makatanggap ako ng message galing sa kaniya."Text me once you got home"Natulala ako sa nabasa ko...diyos ko Sidney! Nababaliw na talaga ako sa iyo!!!Bulyaw ko sa isip ko, hanggang makarating ako sa bahay ay halata agad ng parents ko na nakainum ako."Mukhang galing ka sa party anak ah?""Opo, nag...naghanda ng welcoming party ang ano...ahmmmm ang boyfriend ni Sidney..."Sabi ko na halos mautal ako at doon ay nahinto sa pagpupunas ng plato si Mama sabay tinignan ako, agad siyang lumapit sa akin, alam kong batid niya na agad ang luha kong gusto nang pumatak..."Anak...hmmmm halika nga at nang mayakap ka
MONICA'S POVNanlaki ang mata ko nang marinig ko ang sinabi ni Sidney na ako na ang bagong admin ng new marketing project para sa company namin.Hindi ko inasahan ang pagpili niya sa akin kaya naman agad na rin akong pumili ng iilan sa amin na magiging member.Napili ko sila Ms. Maya, Ms. Joyce, sila Chris at sabay-sabay kaming nag-present kay Sidney at nakita ko naman na okay sa kaniya ang mga napili ko.Nang makalabas kami ng office ay agad akong kinausap ni Ms. Maya."Mon, mamaya sumama ka ah""Saan po?""Eh kasi si Sir Kirby dumating na kanina at nag-set up na siya ng welcoming dinner para sa iyo Mon""Ha? Eh sino naman si Sir Kirby?"Nagtatakang tanong ko."Ah, oo nga pala hindi mo kilala si Sir, bali kasi siya ang partner si Ma'am Sidney dito sa kumpanya"Paliwanag ni Ms. Maya nang sumingit si Chris."Partner lang nga ba? Naku Mon, para lang alam mo, hindi lang partner dito sa kumpaniya, pati sa totoong buhay, secret boyfriend niya iyon, ang sabi pa nga ng iba eh engage na sila"
SIDNEY'S POVThe moment Monica alighted from my car, doon lang ako nakahinga ng maayos, I am not sure what kind of question I have asked her, it is not my usual, I dont really care with other people's issue or event but earlier, para akong nadala sa sitwasyon na meron siya.Honestly, that is so stupid, waiting to a promise to fulfilled? para kang naghihintay na pumuti ang uwak!I hate people making themselves stupid dahil lang sa pag-ibig! I know I am hard about it but I am being honest! Look at her, she is waiting sa parteng walang kasiguraduhan.Ewan ko ba why I am so upset with our convo when in fact I should be thinking this planned dinner with my mother.Kilala ko si Mom, she never thought of having this dinner for nothing kaya for sure may mahalagang sasabihin yon and I know hindi ko yon magugustuhan.Nang makarating ako sa mansion, sinalubong naman ako agad ng secretary ni Mama and the guide me going to the dinning area at umupo na ako sa usual spot ko.Maya-maya ay dumating an
MONICA'S POVHalos nagtagal pa ako ng ilang minuto sa washroom dahil maluha-luha ako sa encounter namin ni Sidney.Gusto kong magsisi sa sinabi ko pero for the first time, ang sama ng dating niya sa akin, sino siya para mangganun nang dahil lang sa bwesit na bracelet na yon!isang buntong hininga na lang ang ginawa ko going to my desk at since walang nakakaalam ng tagpo namin ni Sidney eh wala naman ni isang lumapit sa akin to ask me.Nagtuloy-tuloy na lang ako sa pagwo-work ko nang maihi nanaman ako kaya naman diretso banyo na agad ako.Nang matapos ako ay agad na akong bumalik sa desk ko nang makita kong nagkukumpulan sila ngayon doon na ikinataka ko naman."Oh, bakit? May nangyari ba?"Tanong ko."Mukhang kami yata ang dapat nagtatanong sa iyo niyan eh"Sa sinabi ni Ms. Maya eh napatingin ako sa lamesa ko at mayroong isang paper bag na kahawig sa binigay sa akin ni Sidney na chocolate cookie at ngayon ay kasama ang iced coffee."K-Kanino ito galing?"Maang-maangan ko naman."Kay bo
SIDNEY'S POV"P-Papa...papa...papa...!!!"isang malakas na sigaw ko nang magising ako, same dream again, palagi kong napapanaginipan si papa at ang eksenang iyon sa buhay ko na pilit kong kinalilimutan.They always advised me to move on, but how? Should I move on at the days where the last part of my life na naalala ko si Papa, oo masakit ang nangyari sa akin sa araw na iyon but that was the last that I am with him.He died on that accident so no choice but I need to live with my mother, a mother that I never been closed with.My other relatives told me how cruel and cold my mother is and they are all correct.All my cousins live with here at kalian lang ako napunta sa poder niya, on that moment I stepped into her lair, that change my life forever. My life has already been predicted by her, even the boyfriend I have, the company I owned, hindi madaling maging anak ng isang tycoon, a female billionaire chairman.I am now on my way to the office preparing for the Candy magazine project
MONICA'S POVHindi pa rin mawala sa isip ko ang ngiti ni Sidney, for the first time nakita ko siyang ngumiti ulit siguro dahil sa naging maayos ang presentation ko, kinikilig pa rin ako everytime na naiisip ko ang pagbili niya na breakfast para sa akin.Maaga akong nakauwi ng bahay at si Mariz ang bestfriend ko narito kasi since niyaya ko siyang dito matulog."Ang ganda ng ngiti ah, abot hanggang tenga!""Eh kasi ehhh...si Sidney, nakita kong masaya siya sa lollipop na binigay ko""Para iyon lang ganiyan ka na kasaya?""Oo naman! Alam mo naman na ang tagal kong hinintay na mapalapit sa kaniya ulit""Oo nga pero hindi ba sabi mo terror ang babaeng iyon?"Sa tanong ni Mariz parang doon ako biglang natahimik kasi pati ako nagtataka eh, kahit walong taon ang lumipas, kahit papaano dapat ay naalala niya man lang ako..."Hmmmm iyan din ang ipinagtataka ko eh, hindi niya man lang ako natatandaan""Eh paano ka naman niya matatandaan eh ang bata mo kaya noon""Hello, eight years lang ang lumip