Tumunog ang cellphone ni Leila, dahilan kung bakit siya nagising sa mahimbing na pagkakatulog. Inaantok na kinapa niya ang kanyang bedside table. Hindi na niya tiningnan kung sino ang tumatawag at deretsong pinindot ang answer button."Hello?" she answered, keeping her eyes closed."Baby, I'm here outside your apartment," dinig niya sa kabilang linya.Baby...?Napabalikwas ng bangon si Leila nang maalala kung sino ang tumatawag sa kanya ng ganon. She didn't care what she was wearing and ran out of her room. She almost slipped on the stairs because of her hastiness. She opened the door panting, but she hadn't even recovered her breath when Stefano kissed her on the lips. Napaungol siya dahil sa pagkabigla.Stefano arms wrapped around her waist then lifted her up, which immediately wrapped her legs around his waist without breaking the kiss.Jesus Christ! Hindi pa siya nakakapag-toothbrush at kagigising niya lang, pero heto na sila!"S-Stefano..." she said as he passionately kissed her
Leila's plan to talk to Albert last night didn't happen because his surgery ended late. So today, he said they would meet at eleven in the morning because that's what he was available for. She was on her way to the meeting place and she was nervous because Albert chose Stefano's mother's restaurant.Alam naman niyang maintindihan siya ni Albert sa magiging desisyon niya. At kahit ano pang mangyari ay mananatili ang pagkakaibigan nilang dalawa.Tinatawagan ni Leila si Stefano kanina bago siya umalis para makapagpaalam na kikitain niya si Albert, pero hindi nito sinasagot iyon kaya nag-iwan na lamang siya ng mensahe. She immediately paid the taxi and got off. She didn't bring her car because Stefano picked her up earlier and took her to the shop.Papasok pa lamang siya sa gusali nang tumunog ang kanyang cellphone. Kinuha niya iyon sa kanyang handbag at sinagot."Congratulations, Mr. Altagracia!" dinig ni Leila sa kabilang linya na magkakasunod na pagbati rito at nagpasalamat naman 'to.
Tumingala si Leila sa maaliwalas na kalangitan. Sana ganoon din kaaliwalas at kagaan sa pakiramdam ang nararamdaman niya. She stopped walking and turned to the park in front of her. She entered there and sat on a bench. May nakita siyang mangilan-ngilan na mga kabataan, matanda, at magpamilya na nakaupo sa ibang bench o 'di kaya'y nakaupo sa damuhan at nagpi-picnic. May mga bata rin na nagtatakbuhan paroon-parito sa playground.Leila silently observes her surroundings. She stared intently at the group of families not far away having a picnic. One of her dreams since she was a child was to have a picnic with her whole family. Simpleng pangarap na kailanman ay hindi natupad dahil sa pagkamatay ng kanyang ina at hindi pagkilala ng ama sa kanya. Nabaling ang paningin niya sa magkasintahan na dumaan sa kanyang harapan na magkahawak kamay at masayang kumakain ng ice cream. They are so sweet, sweeter than what they eat because the man kissed the woman's lips after eating her ice cream.She r
Spain. Year 2012"Lola!" masayang hiyaw ni Leila sabay kaway rito. Her grandmother was standing on the second floor of the terrace.Her grandmother's face immediately brightened when she saw her and waved back."Gracias, Mang Matias!" baling niya sa matandang tauhan ng kanyang lolo at lola na siyang naghatid sa kanya pauwi mula sa plantasyon ng ubasan.Kinuha niya rito ang katamtamang laki ng basket na may lamang mga berdeng ubas. Ito ang gusto niya sa lahat ng variety ng ubas na mayroon ang kanyang lolo't lola dahil sa matamis iyon."Walang anuman, Senyorita Leila. Maiwan ko na po kayo dito," yukong saad ni Mang Matias sa kanya saka siya tinalikuran.Halos lahat ng tauhan ng kanyang lolo at lola magmula sa mga negosyo at sa kasamabahay ay purong mga pinoy. Ang kanyang lolo mismo ang may gusto na kumuha ng mga pinoy na tauhan dahil sa purong pinoy din ito at upang makatulong din daw ito sa mga kababayan nito. Her grandfather did not regret it because he saw how hardworking and dedicate
Tatlong araw na ang lumipas matapos ipaalam ng kanyang ama sa kanyang lola ang pagkawala ng kanyang kapatid. Tatlong araw na rin pinapahanap ng kanyang lolo kung nasaan ito. The last news they received from the person her grandfather had ordered to trace her sister's last transaction was that she had flown to Dubai. And their abuelo does not stop to find her and return her to her husband.Nagpaalam si Leila sa kanyang abuela na pupunta ng sentro para bumili ng ibang gagamitin niya sa pinaplanong bagong ipipinta. The other color of her acrylic paint was run out and even the other brush that she always used was worn out so she had to buy a new one. Hindi na siya nakapagpaalam sa kanyang abuelo dahil maagang umalis ito papuntang planta kung nasaan ang paggawaan at imbakan ng mga na aning ubas upang gawing alak.Sakay ang kotse na iniregalo sa kanya ng kanyang abuelo noong nakapagtapos siya ng kolehiyo ay minaneho niya ito't tinahak ang sementadong daan pababa ng sentro. Her grandparents'
Malalim na ang gabi, ngunit gising na gising pa rin ang diwa ni Stefano.Nakatitig lamang siya kanyang asawa habang mahimbing na itong natutulog.Inayos niya ang ilang hiblang buhok nito na nakatabon sa magandang mukha saka niya hinila ng maayos ang kumot sa katawan nito. Hinalikan muna niya ang noo nito bago umalis sa tabi at tinungo ang terasa.The cool air greeted Stefano as he exited the terrace. He poured whiskey into his glass and drank it. He leaned on the railings where he could see his wife sleeping soundly. He immediately noticed the difference in her appearance when he faced her earlier in the car.Ibang-iba ito, ngunit ito pa rin ang asawa niya. Sa hitsura nito ngayon, naalala niya lang iyong una niya itong makita sa Paris. Sa maamo at inosente nitong mukha, walang sinuman ang hindi mapapatingin rito. To him, Lara was more than beautiful. May mga ugali man itong hindi kanais-nais, pero tinanggap niya iyon. His family didn't accept her, but he ignored that because for him,
Kanina pa walang humpay sa pagtulo ang luha ni Leila simula ng kaladkarin siya ni Stefano pasakay ng sasakyan hanggang sa makarating sila ng airport at binuhat paakyat sa eroplano na siyang sinakyan din nila noong umalis sila ng Mallorca. Hindi niya matanggap na siya ngayon ang nasa sitwasyon na kailanman ay hindi niya inaasahan. Nagagalit siya. Nagagalit sa lahat ng naglagay sa kanya sa sitwasyong 'to. She was alone where she sat now, which made her thankful that Stefano wasn't by her side. She didn't know where he was after he put her down on the chair and he just turned his back on her. Kung puwede lang sana tumalon sa eroplanong sinasakyan nila ngayon nang hindi siya mamamatay ay ginawa na niya para lang makatakas rito. She was not used to his presence, especially when he was angry. She is not used to dealing with this kind of behavior. Leila clenched her fists as she remembered what she and her father had talked about... "Ikaw nga ba iyan, Leila?" pangungumpirma nito. "Sì, pap
Manila, Philippines"Stefano, can I go with you, please?" salubong ni Leila dito pagkalabas pa lang ng banyo.She ignored his naked body with only a white towel wrapped around his waist.No matter how beautiful and well-shaped his muscles are, she will not be affected because he is her sister's husband. Ang mahalaga lang sa kanya ngayo'y ang makalaya siya sa sitwasyong kinasasadlakan. Ilang araw na siyang nakakulong dito sa penthouse nito. Gustuhin man niyang lumabas, ngunit mahigpit na nakabantay sa kanya ang dalawang tauhan nito sa labas ng pinto.Tanging panonood ng t.v at pagbabasa ng libro lang ang ginagawa niya sa buong maghapon. Mabuti na lamang at ang opisina nito dito ay may mini-library. Sa araw-araw na lumilipas, naghihintay lamang si Leila na gumabi, matutulog, at kinabukasan ay iyon ulit ang gagawin. Habang si Stefano ay abala sa mga negosyo nito. Aalis ng maaga't uuwi na ng late ng gabi.Maagap niyang kinuha ang puting long-sleeved polo nito na maayos na nakasabit sa isa