CHAPTER 88Pagkahatid naman ni Dave kay Trina ay agad na nyang pinaharurot ang kanyang sasakyan pauwi sa kanilang bahay. Gustong gusto na nyang makauwi upang makaharap na nya ang kanyang asawa na nagtaksil sa kanya.Pagkarating nya sa kanilang bahay ay agad syang pumasok doon at hinanap ang kanyang asawa.Si Aira naman ay halos magdamag na naghintay sa pag uwi ni Dave. Mugto na ang mata nya kakaiyak dahil sa mga nangyare at hindi nya alam kung saan nagpunta ang kanyang asawa."Dave," agad na sabi ni Aira ng pumasok si Dave sa kanilang kwarto. Linapitan pa nya eto kaagad at akma nya sanang hahawakan ang kamay neto pero iniiwas ni Dave ang kamay nya rito."Dave makinig ka naman sa akin oh. Hindi ko talaga kilala ang lalake na yun. Maniwala ka sa akin. Hinding hindi ko kayang gawin ang bagay na yun sayo," humahagulohol na sabi ni Aira kay Dave."Hindi mo kayang gawin? Talaga ba Aira? Paano mo maipapaliwanag sa akin ngayon ang mga nakita ko? Paano kita paniniwalaan kung nakita mismo ng da
CHAPTER 89Pagkalabas naman ni Dave ng silid nilang mag asawa ay hindi na nya liningon pa si Aira kahit narinig nya na isinigaw neto ang kanyang pangalan. Hilam ng luha ang kanyang mata ng lumabas sya ng kanilang bahay at saka sumakay sa kanyang kotse. "AHHHHHHH," sigaw ni Dave sa loob ng kanyang sasakyan habang hinahampas ang manibela neto. Hindi na nya maintindihan ang nararamdaman nya ngayon dahil sa mga nangyayare sa kanilang mag asawa. Pinahupa nya muna ang kanyang galit bago sya nagpasya na umalis.Sa loob naman ng bahay nila Aira ay naiwang nakasalampak sa sahig si Aira habang walang tigil sa pag iyak. Hindi na nya alam ang gagawin nya dahil ayaw maniwala sa kanya ni Dave. Nang mahimasmasan si Aira ay lumabas na sya ng kwarto nila at saktong pagbaba nya ng hagdan nila ay dumating ang ina ni Dave. Nagulat pa sya ng bigla syang sampalin neto ng malakas kaya tigagal syang napatitig rito habang hawak ang pisngi na nasaktan."Paano mo nagawa eto sa anak ko Aira? Nagtiwala ako sayo
CHAPTER 90Samantala naman pagkaalis ni Dave sa kanilang bahay ay dumiretso sya sa bahay ng kaibigan nyang si Gino."Ano ba kasing nangyare?" tanong ni Gino sa kaibigan dahil pagkarating neto ay nag aya na kaagad eto na mag inom kahit na mataas pa ang araw. Wala rin syang kaalam alam sa nangyare sa kaibigan. Ikinuwento naman ni Dave ang mga nangyare doon sa party. Gulat na gulat naman si Gino sa ikinuwento ni Dave."Sobrang sakit Gino ako pa mismo ang nakakita sa kababuyan nila ng lalake nya. Sana nagsabi na lamang sya na may iba na sya na hindi na nya ako mahal. Hindi yung ganito na napamahal na sya sa akin saka nya gagawin ang bagay na eto," sagot ni Dave matapos sumimsim ng alak."Ano ng plano mo ngayon?" tanong ni Gino."Hindi ko alam. Siguro mas mabuti na maghiwalay na lamang kami," sagot ni Dave kasabay ng pagpatak ng luha nya.. Napabuntong hininga naman si Gino dahil naaawa sya sa kaibigan dahil ngayon nya lang eto nakita na magkaganito. Ngayon nya lang nakita na umiyak eto ng
CHAPTER 91AIRA POV"A-ano ito?" kandautal ko pa na tanong kay Gino saka ko dahan dahan na binuksan ang iniabot nya sa akin."A-annulment?" basa ko pa sa papel na hawak ko kasabay ng pagpatak ng aking mga luha. Kung gayon ay tinotoo nga talaga ni Dave na makikipaghiwalay eto sa akin."Pianapabigay lamang yan ni Dave kaya ako naparito. Aalis na rin ako Aira," rinig ko pa na sabi ni Gino bago eto umalis.Tigagal namang akong naiwan doon habang titig na titig ako sa hawak kong annulment paper. Tuloy tuloy rin ang pagpatak ng mga luha ko at parang biglang nanghina ang mga tuhod ko buti na lamang at mabilis na nakalapit sa akin si manang Hellen at saka nya ako inalalayan na makapasok sa loob ng bahay namin."Manang makikipaghiwalay na po sa akin si Dave. Manang hindi ko po kaya. Mahal na mahal ko po ang asawa ko," umiiyak na sabi ko kay manag Hellen na naging karamay ko ngayon."Kumalma ka muna hija," pag aalo ni manang Hellen sa akin."Manang gusto ko na po munang pumunta sa kwarto," sab
CHAPTER 92DAVE POVNaririto ako ngayon sa bahay ng kaibigan kong si Gino. Ilang araw na rin akong narito dahil mas kampante akong kasama ang kaibigan ko na eto ngayon. Ayaw ko namang umuwi sa bahay ng mga magulang ko dahil ayoko na makita nila ako sa ganitong sitwasyon.Ayaw ko rin munang umuwi sa bahay namin ni Aira dahil nasasaktan pa rin ako sa mga nangyayare sa aming dalawa dahil hindi ko lubos maisip na magagawa iyon ni Aira sa akin. Mahal na mahal ko si Aira kaya napakasakit makita na may kasama syang lalake sa iisang kama at parehas pa silang nakahubad. Hindi ko lubos maisip na magagawa iyon sa akin ng asawa ko. Sa sobrang sama ng loob ko ay agad na akong nagpalakad sa attorney ko ng annulment paper naming mag asawa at hindi naman ako binigo ng attorney ko at agad nya rin iyong naisaayos at ibinigay sa akin.Hinihintay ko ngayon si Gino dahil inutusan ko etong puntahan si Aira at ibigay ang annulment paper. Balak ko rin umuwi bukas upang maka usap ko si Aira dahil kailangan di
CHAPTER 93THIRD PERSON POVPagkaalis ni Aira sa kanilang bahay ay dumiretso muna sya sa bangko para iwithdraw ang lahat ng pera nya dahil kailangan nya iyon para sa pagsisimula nya muli ng panibagong buhay. Mabuti na lamang talaga at may pera pa sya sa bangko na inipon nya noong hindi pa sila kasal ni Dave.Napag isip isip na kasi ni Aira na magpakalayo layo na muna sa pamilya nya dahil sa kahihiyan na idinulot ng lalakeng hindi naman nya talaga kilala.Pagkagaling ni Aira sa bangko ay agad na syang dumiretso sa bus terminal. Hindi pa nya alam kung saan sya pupunta kaya nagtingin tingin pa sya kung saan ang byahe ng mga bus na naroon. "Baguio," basa ni Aira sa nakapaskil sa isa sa mga bus na naroon. Yun ang unang pumukaw sa atensyon nya na bus kaya dun na lamang sya sumakay."Bahala na pagdating doon," sabi ni Aira sa kanyang isipan saka sya tuluyang sumakay sa bus na byaheng Baguio. Tanging isang maleta at isang hand bag lamang ang dala nya.Hindi naman nagtagal at umalis na rin an
CHAPTER 94Kinabukasan ay maaga namang nag ayos ng sarili nya si Dave. Balak na nyang umuwi sa bahay nila ni Aira. Gusto na nyang makausap ng ayos ang kanyang asawa. Pipilitin nyang intindihin ang mga sasabihin neto sa kanya. Mahal naman nya si Aira sadyang masakit lamang sa kanya ang mga nasaksihan nya kaya sya nagpalipas muna ng sama ng loob at hindi muna eto kinausap."Uuwi ka na sa inyo?" agad na tanong ni Gino kay Dave ng makababa eto ng hagdan. Tumango tango naman si Dave rito."Oo. Uuwi na ako. Siguro ay tama ka nga Gino na kailangan kong kausapin ang asawa ko. Napag isip isip ko kagabe na mahal ko si Aira kaya dapat ko rin naman syang pakinggan," sagot ni Dave."Mabuti naman at napag isip isip mo ang bagay na yan. Ramdam ko naman na mahal ka rin ni Aira dahil hindi ka rin naman nya ipaglalaban kung hindi ka nya mahal. Sige good luck sana ay maayos nyo pang mag asawa ang problema nyo na iyan," sabi ni Gino at tinapik tapik pa nya sa balikat si Dave."Salamat sa pagpatuloy sa ak
CHAPTER 95Pagkarating ng bus na sinasakyan ni Aira sa terminal neto sa Baguio ay agad na rin syang bumaba. Ilang oras din ang byinahe ni Aira at halos natulog lamang sya buong byahe.Pagkababa nya ay naglakad lakad pa sya at nagtingin tingin sa paligid dahil balak nyang maghanap muna ng bahay na pwede nyang matirhan dito.Habang naglalakad lakad si Aira ay bigla syang natakam sa nagtitinda ng singkamas sa tabi tabi roon kaya agad syang napabili. Kakainin na sana nya iyon pero naalala nya ay wala pa palang laman ang tyan nya. Iniisip nya na baka samain ang tyan nya kaya pinigilan na muna nya ang sarili nya na kainin iyon kahit na parang naglalaway na sya sa singkamas.Naghanap na rin muna sya ng pwede nyang makainan para naman may lakas sya sa paghahanap ng pwede nyang matuluyan. Hindi pa sya pamilyar sa lugar kaya mahaba habang lakaran ang kailangan nyang gawin ngayon. Ramdam na rin nya kasi ang panghihina ng katawan nya dahil na rin siguro sa ilang araw syang hindi nagkakakain. Naka
CHAPTER 472Kinabukasan ay nagising naman si Amara na maliwanag na sa labas ng kanyang silid. Dahan dahan pa nga syang bumangon at agad nga nyang napansin ang mga paper bag sa tabi ng kanyang kama at naipikit na nga lamang nya ng nariin ang kanyang mga mata dahil wala nga syang nagawa man lang sa mga balak nya kagabi dahil napasarap nga ang kanyang tulog.Bumuntong hininga naman na muna si Amara bago sya nagpasya na tumayo na at saka sya dumiretso sa CR na nasa kanyang silid lamang at agad na nga nyang ginawa ang kanyang morning routine. Medyo binilisan na nga lamang din nya ang kanyang ginagawa dahil ramdam na nya ang pagkalam ng kanyang tyan dahil hindi nga pala sya nakakain ng dinner kagabi.Agad naman ng lumabas ng kanyang silid si Amara at agad na nga syang pumunta sa kusina para kumuha ng makakain nya ngayong umaga.Pagkapasok naman ni Amara sa kusina ay nadatnan naman nya ang kanya ina roon na kumakain pa nga lamang ng agahan."Good morning mom," bati ni Amara sa kanyang anak.
CHAPTER 471Pagkapasok ni Amara sa kanyang silid ay agad nga nya na inilock ang pinto at saka nya ibinaba na muna sa tabi ng kanyang kama ang kanyang mga dala at saka sya pasalampak na dumapa sa kanyang kama at doon na nga nya hindi napigilan ang pag alpas ng masagana nyang luha sa kanyang mga mata."Sana sa pagbabalik ko ay hindi ka pa rin magbago Dylan. Mahal na mahal kita pero kailangan ko nga sigurong gawin ito para sa pangarap mo at para na rin sa pangarap ko. Siguro hanggang pagiging magkaibigan na lamang talaga tayo. Kahit na masakit ay pipilitin ko na lamang na tanggapin ang katotohanan na hindi mo ako kayang mahalin Dylan," usal ni Amara sa kanyang isipan habang patuloy nga sa pag agos ang kanyang masaganang luha na kanina pa nya pinipigilan.Iniyak naman muna ng iniyak ni Amara ang kanyang nararamdamang lungkot. Dahil sa totoo lang ay ayaw nya sanang umalis ng bansa pero naisip nya na siguro ay tama naman ang kanyang nga magulang kaya susundin na lamang nya ang mga ito.Dahi
CHAPTER 470"Yayakap lang e. May problema ba dun?" nakanguso pa na sagot ni Amara at pilit nyang pinipigilan na mahalata sya ni Dylan dahil ang totoo ay gusto na nya talagang maiyak ngayon pa lang sa isipin na ito na ang huling beses na mayayakap nya si Dylan dahil pagkatapos nga nito ay papayag na sya sa gustong mangyare ng kanyang mga magulang.Bumuntong hininga na nga lamang si Dylan at saka sya napapailing na lamang dahil sa kakulitan ng kangyang kaibigan. Hindi naman na nagsalita pa si Dyla at ibinuka na lamang nya ang kanyang braso upang pagbigyan si Amara.Ngiting ngiti naman si Amara na agad na yumakap kay Dylan at habang yakap nya nga ito ng mahigpit ay hindi na nga nya napigilan ang pagpatak ng kanyang luha pero agad din naman nya iyong pinunasan."Dylan mamimiss kita," mahinang sabi ni Amara habang yakap yakap pa rin nya si Dylan.Napakunot naman ang noo ni Dylan dahil malinaw na malinaw nga nyang narinig ang sinabi ni Amara kahit na mahina nga lamang iyon."Ha? Bakit mo na
CHAPTER 469Parang bigla namang nakunsenya si Dylan dahil sa inaasta ni Amara ngayon sa kanya. Mahalaga pa rin naman sa kanya ang dalaga pero hindi naman kasi pupwede na palagi na lamang silang magkabuntot na dalawa."Masasanay ka rin naman. Sadyang kailangan ko lamang talaga na mag focus sa kumpanya namin. At ikaw maaari mo ring gawin ang mga gusto mong gawin na hindi ako kasama. Magkikita at magkikita pa rin naman tayo pero hindi na nga lang kagaya ng dati," sabi ni Dylan kay AmaraDahan dahan naman na tumango si Amara at saka sya nag angat na ng kanyang ulo at pasimple pa nga nyang pinunasan ang luha na hindu na nya namalayan pa na tumulo na pala."Oo. Masasanay din naman ako na hindi ka palaging kasama. Galingan mo sa pagtatrabaho mo ha. Sana maging successful ka rin kagaya ng iyong ama at kapatid. Kapag nangyare yun ako ang unang una na magiging masaya para sa'yo," ilit ang ngiti na sabi ni Amara kay Dylan."Teka nga umiiyak ka ba?" tanong ni Dylan ng may makita dyang butil ng lu
CHAPTER 468Agad naman na dumiretso sila Dylan at Amara sa mall. Ngiting ngiti naman si Amara habang nakakapit sa braso ni Dylan habang sila ay naglalakad papasok sa loob ng mall. Dumiretso na nga rin muna sila sa isang kainan doon dahil kanina pa rin talaga hindi kumakain si Amara kaya nag aya na nga muna sya na kumain at agad naman iyong pinagbigyan ni Dylan.Pagkatapos nilang kumain na dalawa ay dumiretso naman na sila shop roon para makapamili na nga di Amara at nakasunod nga lamang si Dylan sa kanya gaya ng dati na nitong ginagawa sa tuwing nagpapasama si Amara sa kanya.Wala kasing magawa si Dylan noon kundi ang pagbigyan na lamang palagi si Amara kapag gusto nitong magpasama sa kanya dahil kapag hindi nya nga ito napapagbigyan ay ang tita Bianca nga nya ang tumatawag sa kanya para samahan nga ito. Pero ngayon ay mayroon na nga syang idadahilan dito dahil totoo naman na kailangan nyang mag focus sa kanilang kumpanya.Pagkatapos mamili ni Amara ay inaya naman na nya si Dylan sa i
CHAPTER 467Nasa ganoong senaryo nga sila ng bigla ngang bumukas ang pinto ng opisina ni Dylan at nagulat pa nga si Rayver sa nakita nya.Sumenyas naman si Dylan sa kanyang kuya Rayver na wag itong maingay kaya naman hindi na nagsalita pa si Rayver at saka nya dahan dahan na isinara ang pinto ng opisina ni Dylan.Naglakad naman na sila pareho papunta sa table ni Dylan at saka sila naupo na roon."Anong ginagawa ni Amara rito? Binabantayan ka ba nya?" nakangisi pa na tanong ni Rayver kay Dylan."Tsk. As usual kinukulit na naman ako ng isa na yan," naiiling pa na sagot ni Dylan sa kanyang kuya Rayver.Napalingon naman si Rayver sa gawi ni Amara na natutulog pa nga rin at saka sya napapailing na lamang talaga dahil mukhang tinamaan na ang dalaga sa kanyang kapatid."So ano ba talaga ang balak mo sa kanya?" tanong pa muli ni Rayver sa kanyang kapatid. "Alam mo wala ka pa naman yatang napupusuan na babae bakit hindi mo na lang pag aralan na mahalin si Amara. Tutal kilalang kilala mo naman
CHAPTER 466"Okay fine. Amara ayos lang naman ako rito sa aking bagong opisina. Please lang wag ka na muna mangulit ngayon dahil may mga kailangan pa akong tapusin na mga pinapagawa ni kuya Rayver sa akin," sagot ni Dylan kay Amara."E di tapusin mo na yan. Hindi naman ako makikialam sa mga ginagawa mo eh. Hihintayin na lamang kita na matapos sa mga ginagawa mo," nakangiti pa na sabi ni Amara at saka sya prenteng naupo na muli sa sofa roon.Nagulat naman si Dylan sa sinabi ni Amara dahil mukhang seryoso nga ito na hibintayin sya nito."Amara pwede ka naman ng umuwi at hindi mo na kailangan pang hintayin na matapos ako rito," sagot ni Dylan dito.Tumayo naman si Amara at saka sya lumapit kay Dylan. Nagpapungay pungay pa nga sya ng mata rito at tila ba nagpapacute pa sya kay Dylan.Napabuntong hininga naman si Dylan at napapailing na lamang talaga sya dahil alam na nya ang nga ganitong galawan ni Amara. Dahil kapag ganito ito ay may kailangan na naman ito sa kanya."Amara please may mga
CHAPTER 465 DYLAN & AMARAMakalipas nga ang ilang buwan matapos ang kasal nila Shiela at Rayver ay ngayon nga lamang muli pumasok ng opisina si Rayver dahil talagang sinulit nga nya ang honeymoon stage nila ni Shiela at ngayon nga ay nagdadalang tao na ito. Apat na buwan na nga itong buntis ngayon at talagang pinalipas muna ni Rayver ang first trimester ni Shiela dahil masyado nga itong maselan noon. Kaya ngayon na medyo ayos na nga ang pakiramdam nito ay pumasok naman na sya sa kanyang opisina dahil matagal tagal na nga rin syang nawala roon.Ngayong araw nga rin ay kailangan na nyang i-train si Dylan sa paghawak ng kumpanya dahil balak ng kanilang ama na ipahawak na kay Dylan ang isa pa nilang kumpanya."Dylan dito na muna ang pansamantala mong opisina. Siguro ay mahigit isang buwan ay kaya mo naman ng pamahalaan ang isang kumpanya ni dad," sabi ni Rayver sa kanyang bunsong kapatid habang naroon nga sila sa isang opisina sa loob ng kanyang kumpanya. Balak nya na doon na lamang m
CHAPTER 464 (SPECIAL CHAPTER) Napabuntong hininga naman si Shiela at saka sya dahan dahan na tumango kay Rayver. Matamis naman na nginitian ni Rayver si Shiela at saka nya ito kinintalan ng magaan na halik sa labi at saka nya ipinuwesto ang naghuhumindig nyang sh*ft sa perlas ni Shiela. Dahan dahan naman na ipinapasok ni Rayver ang kanyang sh*ft sa pagkababae ni Shiela at nahihirapan pa nga syang ipasok iyon dahil nga masikip pa iyon dahil ito nga ang unang beses na makikipags*x si Shiela. "Ahh. S-saglit lang. M-masakit mahal. Sandali lang," awat ni Shiela kay Rayver at bahagya pa nga itong itinulak. "Sa simula lang ito mahal. Mamaya ay mawawala na rin naman ang sakit kapag naipasok ko na ito," sagot ni Rayver. "M-masyado yatang malaki mahal. H-hindi yata kasya," seryoso pa na sabi ni Shiela. At bahagya naman na natawa si Rayver dahil sa sinabi ni Shiela kaya naman nahampas nga sya nito sa braso. "Kasyang kasya ito mahal. First time mo pa lang kasu kaya ganyan," sabi ni