Chapter 45

Simula ng gabi na nalaman ko na anak ko ang kambal ay halos araw araw na akong dumadalaw sa kanila at sa araw araw na 'yon ay hindi rin ako pinapansin ni Caye.

Hinayaan ko lang siya kahit na nasasaktan na ako. Sapat na sa akin na makasama ko sila at nasisilayan ko siya. At kahit na minsan ay hindi niya ako tinapunan ng tingin.

Naiintindahan ko naman dahil alam ko na kasalanan ko ang lahat. Sa araw ay nandoon ako sa kanila at sa gabi ako nagtatrabaho. Gusto ko bumawi sa kanila. Natuwa rin ako dahil Samuel at Simon ang pangalan ng mga anak ko. Bakit ba hindi ko naitanong iyong mga pangalan nila noon. Kung natanong ko sana ay baka nalaman ko na agad na anak ko sila.

Sa totoo lang stress na ako sa kakaisip ng paraan para magkaayos kami kaya humingi na ako ng tulong sa kaibigan ko.

"Sorry baby kung gagawin ko ito pero wala na akong naisip na paraan para magkabati tayo," kausap ko sa sarili ko.

Caye POV

Araw-araw nandito sa bahay si Luke. At hindi ko parin siya pinapansin. Sinusubukan ko ku