Kabanata 149

COLTON POV

Ilang linggo ng malamig ang bawat gabi ko. Nakahiga pa rin ako sa aking kama habang nakayakap sa unan na paboritong gamitin ni Nicholai. Walang tigil ang pagpatak ng aking mga luha na kinakapa ang pwestong hinihigaan ni Nicholai umaasang isang araw ay makakapa ko ulit itong natutulog sa aking tabi.

Hindi ako makapag kwento kay Natalie sa malungkot na pangyayari sa aming buhay. Ayokong idamay ito sa drama ng buhay namin lalo na ngayon na masaya na ito sa kanyang pamilya. Sobrang bigat sa dibdib na aking naramdaman. Tila sasabog na ito sa sobrang sakit. Hindi ko naman inaasahan ang biglang pagdating ng sking kaibigan sa aming bahay. Walang tigil na pagkatok sa aking pintuan ang umalingawngaw. Wala pa rin akong balak na tumayo para silipin ito o pagbuksan . Gusto kong magpakalunod sa kalungkutang nararamdaman ko. Narinig ko na lang ang lagabag ng pwersahang buksan ng mga taong nasa labas ang aking pintuan.

Humahangos ng takbong lumapit sa akin itong si Natalie

“Baks baki