Chapter 65- New girlfriend?Dalawang buwan makalipas ang Annual Shareholder Meeting ng petrochemical company ay hindi pa nagpapakita sa akin si Robert. Kahit tawag o text sa cellphone ay wala. Maging ang twice a month na bonding nila ng kanyang anak ay tila nalimutan na nito. Pero patuloy naman ang padala nito ng buwanang tseke para sa pang-araw araw na panggastos namin Steven na hindi ko naman ginagalaw.Ano kaya ang nangyari at di na siya nagpapakita? Marahil ay nagalit sa akin dahil sa pagbili ko ng malaking halaga ng shares sa kumpanya nila ng hindi niya alam kung saan galing ang pera ko. Ipagtatapat ko naman sa kanya sa tamang panahon pero hindi ngayon! Hinayaan ko na lang si Robert. Kung ayaw niyang magpakita sa amin ni Steven, fine! Isang gabi habang nanonood ako ng balita, sa showbizz segment nito ay tampok ang isang actress na kasama ang latest boyfriend, “Sino itong bagong BF niya? Alamin!” sabi ng showbis reporter. Nang makita ko ang picture, aba si Robert! Batambata, s
Chapter 66 – An avid acquaintance in BoracayThird day na namin sa Boracay, hindi pa rin nananawa si Steven sa white sand beach ng Boracay. Gumawa pa nga siya ng sand castle habang kinukunan ko naman siya ng video. Nahagip ng video ko ang lalaking gustong kumausap sa akin kahapon. Pero this time hindi na siya lumapit sa akin. Pinapanood na lang niya kaming mag-ina. Kinahapunan ay nag-Boracay Sunset Cruise kami ni Steven para naman makita niya ang sight paglubog ng araw sa Boracay Beach. Kinagabihan ay nagpa room service na lang ako para sa dinner namin ni Steven. Pinaplano ko na ang gagawin namin ni Steven for the next two days dito sa Boracay bago kami tutuloy ng New York nang tumunog ang cellphone ko. “Hello, Ate! Nagpunta dito si Robert! Hinahanap kayo ni Steven. Saan daw ba kayo nagpupupunta?” tawag ng kapatid kong si Tony.“Ano ang sabi mo?” tanong ko.“Sabi ko nagpunta kayo sa Boracay.” sagot ni Tony. “Tinanong pa niya kung sino pa raw ang kasama ninyo. Sabi ko, hindi ko
Chapter 67 – Trevor, a possible boyfriend?Ilang sandali pagkaalis namin ni Trevor ay tumawag si Robert sa kanyang anak. Two days na kasing tawag ng tawag sa aking cellphone si Robert pero hindi ko siya sinasagot . Hinahayaan ko lang na magring ng magring ang cellphone.Finally ay nakausap rin ni Robert ang anak. “Hello, Steven! Nasaan ba kayo ng Mommy mo?” tanong ni Robert.“Daddy, we are in Boracay. We have been here for four days already. Tomorrow afternoon, we will head back to NAIA. You should have been here, Daddy! We took a helicopter ride around the island this morning!” excited na kuwento si Steven sa ama na nawala sa isip na matagal na silang hindi nagkikita o nag-uusap na mag-ama.“Where is your Mommy? I want to talk to her.” tanong ni Robert.“Mommy's not here. She went out with Trevor. But she will be back before midnight.” sabi ni Steven.“What!?! She went out with a man and leaving you alone in your hotel room? And who is this Trevor?”galit na sabi ni Robert.“B
Chapter 68 – Pabalik sa New York.Kinabukasan, maagang tumatawag sa cellphone ko si Robert pero hindi ko pa rin ito sinasagot. Maaga akong nagising dahil aayusin ko pa ang mga bagahe namin ni Steven. Tumawag na lang ako sa room service para sa aming agahan ni Steven. Habang inaayos ko ang mga damit namin ni Steven sa luggage, inalala ko ang pag-uusap namin ni Trevor kagabi. Siguro naman na turned-off na siya sa mga sinabi ko. Tapos na akong mag-ayos ng aming bagahe ng dumating ang aming agahan kaya ginising ko na si Steven para kumain.Maaga pa naman kaya inaya ko si Steven ng maglakad one last time sa white beach upang makalanghap naman ito ng sariwang hangin. Masarap ang haplos ng hangin sa aking mukha. “Ahh mami-miss ko ang lugar na ito.” sabi ko sa sarili.After 30 minutes bumalik na kami sa hotel at binayaran ko na ang bills namin para pag-check out namin mamayang 1pm ay okay na. Pagsapit namin sa aming suite, muling tumawag si Robert. Hindi ko pa rin ito sinasagot kaya sa c
Chapter 69 - New York, New YorkThird day na namin ni Steven sa New York. Tinawagan ko si Uncle Brian ang nag-iisang kapatid ng mga yumao kong foster parents para ipaalam dito na nasa New York kami ni Steven at dadalawin namin siya sa bahay. Sa kanya kasi ipinamana ng kanyang kapatid ang bahay nito. “Hello, Uncle Brian, this is Megan! We are here in New York for a short vacation. Can we drop by at your place tomorrow morning?” bati ko.“Why, hello Megan. What a surprise! You're here in New York?” masayang bati ni Uncle Brian sa akin. “You are always welcome in our home! You can drop by any time tomorrow. Is Steven with you?” tanong niya.“Yes, Steven is with me and he is ecstatic to see you again. We will be there tomorrow, Okay? Bye.” sabi ko.Nang magising si Steven ay inaya ko itong maglakad sa Central Park na nasa tapat lang ng aming apartment building. Sanay ng mamasyal sa Central Park si Steven dahil noong dito pa kami nakatira ay lagi kami sa park tuwing weekends. Pagkag
Chapter 70 – An unexpected phone call.Kinabukasan, tanghali na kaming nagising ni Steven marahil ay dahil sa sobrang pagod namin sa pamamasyal sa museum. Idagdag pa ang emotional heartaches na pareho naming nararamdaman. Ang kinain namin sa almusal ay ang natirang spaghetti at pizza kagabi. Hindi kami umalis ng apartment ng araw na iyon. Inabala ni Steven ang sarili sa pagbabasa ng ebooks tungkol pa rin sa Artificial Intelligence o AI at kapag nanawa na sa kababasa ay naglalaro naman ito ng Mobile Legend. Naglinis naman ako ng apartment at inipon ko ang mga damit namin para dalhin ko sa laundrymat sa ibaba ng building. Marami akong biniling microwavable frozen meals ng mag-grocery kami ni Steven sa Target tulad ng Beef Stew with potaoes and carrots, Chicken flavored rice, Roast Beef with mashed potatoes, Cheddar Brocolli rice, Chicken Alfredo's, at iba pa para hindi na ako masyadong nagluluto from scratch.Alas singko ng hapon habang nanonood ako ng TV ay muling tumunog ang ak
Chapter 71 - Si Trevor nasa New York? Bakit?Nagulat si Steven ng makita niya si Trevor na nasa bahay ng kanyang Grandpa Brian. “Trevor! You're here. How did you know that we are here?” excited na tanong ni Steven.“I don't! I was also surprised when I saw your Mommy. Your Grandpa Brian and I were having a business meeting when your Mommy came in!” masayang kuwento ni Trevor. “I am more surprise when I saw you here! You are a very good swimmer!”“Well, I have been swimming since I was three years old. I learned to to swim in this very pool!” kuwento ni Steven habang nagpapalit ito ng tuyong damit.Natutuwa akong makita na masayang nagkukuwentuhan sina Steven at Trevor. Parang at ease ang anak ko kapag kausap si Trevor.“Lunch is ready!” sabi ni Aunt Meg.Masaya kaming kumain ng tanghalian. Very animated si Trevor sa pakikipag-usap kina Uncle Brian, Aunt Meg at Steven habang nakikinig lang ako sa kanilang usapan. Nang matapos ang tanghalian ay inalok ni Trevor sina Uncle Brian a
Chapter 72 – Hindi mo ako asawa!Gumaan ang pakiramdam ko matapos kong maihinga kay Trevor ang mga sama ng loob ko kay Robert. Para akong nabunutan ng tinik. Sa tagal ba naman ng panahon kong kinikimkim itong sakit na nararamdaman ko, magmula pa ng malaman kong buntis ako hanggang sa kasalukuyan ay ngayon ko lang na release ito. Wala kasi akong napaghihingahan ng aking mga problema. Kahit na sa mga magulang ko o kaya ay kay James ay hindi ko nasasabi ang saloobin ko ng buo. Kinikimkim at iniiyak ko lang ang mga feelings ko. Hinayaan lang ako ni Trevor na umiyak ng umiyak hanggang wala na akong mailuha. Tahimik rin lang na nakikinig sa akin si Trevor at hindi niya siniraan si Robert. Bigla kong naalala na hindi na kami nakapag-usap matapos kong maihinga sa kanya ang sama ng loob ko hanggang sa umalis na ito. “Hala! Na turn-off na yata ang tao at umalis na lang. Mabuti na rin yun para wala ng kumplikasyon at makapagpahinga naman ang puso at damdamin ko.” sabi ko sa sarili.Kinabuka
Chapter 145 - Sa ikatlong pagkakataon, muli na naman akong ikakasal! Maaya ang panahon. Maganda ang pagkakaayos ng garden. Punumpuno ito ng mga kulay puting bulaklak na pinalibutan ng kulay silver na ribbons mula sa aisles hanggang sa gazebo. Nakahilera naman ang mga silya sa magkabilang panig ng aisles na puno na ng mga bisita. Ang mayor ng aming siyudad na siyang magkakasal sa amin ay nasa gazebo na. Handang handa na ang lahat! Sa ikatlong pagkakataon, muli na naman akong ikakasal! Kakaiba ng kasalang ito, sapagkat sa wakas ay natagpuan ko na rin ang quest for love ko. Ang hinahanap kong wagas na pag-ibig mula sa taong nagkaloob nito sa akin. Siya na ang aking forever! Sina Nanay at Tatay bagamat kapwa 85 years old na ay ay malakas pa at sabay akong ihahatid sa altar. Guwapong-guwapo at maganda ang mga anak kong sina Steven, Taylor at Robert Jr. sa kanilang mga tuxedo at gown dahil sila ang mga abay sa aking kasal. Sa pagkakatayo ko sa dulo ng gazebo ay nagbalik tanaw ako s
Chapter 144 - Sabi pa niya, mahal ka pa rin niya. Pitong buwan na ang tiyan ko. Mukha na akong butete. Tingin ko sa sarili ko ang pangit pangit ko na. Dahil 40 years old na ako ng mabuntis, nag pa-check ako ng prenatal screening for any abnormalities para sa aking ipinagbubuntis. So far, so good naman. Walang any abnormalities whatsoever ang baby. Healthy naman ako at alaga ng aking OB-GYNE na si Dr. Gonzales na siya ring nag-alaga at nagpa-anak sa akin noon kay Taylor. As usual nasisintemyento na naman ako dahil feeling ko ang pangit ko! Contrary sa sinasabi ng iba na radiant and healthy-looking daw ang mga pregnant women. “O, bakit ka nakatulala sa malayo?” tanong ni Robert ng minsang datnan niya akong nakaupo sa aming garden. Tumabi siya sa akin at hinalikan ako sa leeg. “Kasi naman, tignan mo ang itsura ko! Ang pangit pangit! Para na akong butete nito!” malungkot kong sabi. “Naku, Megan! Ang ganda-ganda mo nga!Baka babae ang anak natin!” bola ni Robert sa akin. “Nagpa-ul
Chapter 143 - Sa wakas po ay tinanggap nyo rin ako!“Megan?” tawag sa akin ni Robert kaya bumalik ako sa loob ng sala. “Akala ko umalis ka na naman tulad noon!”“Muntik na! Kinakabahan kasi ako kaya ako lumabas sa veranda.” sagot ko. “Huwag na kaya muna nating kausapin ang mga magulang mo? Umuwi na tayo!”“Sino ang uuwi?” dumadagundong na tanong ng Baba ni Robert ng marinig ang pinauusapan namin.“Good afternoon po, Mr. and Mrs. Chen!” bati ko sa mga magulang ni Robert.“Anong Mr. and Mrs. Chen?” tanong ng Mama ni Robert.“Baba and Mama ang itawag mo sa amin!” sabi ng Baba ni Robert. Nakangiti naman si Robert sa mga naririnig at umakbay sa akin.“Baba, Mama! Si Megan po! My wife!” pakilala ni Robert sa akin.Hinalikan nila ako sa pisngi bilang pagtanggap sa akin. Naluha naman ako sa kaligayahan. Finally, tinatanggap na nila ako?“O, bakit ka umiiyak?” tanong ng Mama ni Robert at niyakap niya ako upang aluin.“Luha po ng kaligayahan ito. Sa wakas po ay tinanggap nyo rin ako!”
Chapter 142 - Are you done talking to my wife? Araw na ng kasal ni James at Brianna na ginanap sa Mount Carmel Shrine sa New Manila, Quezon City. Dumating kami ni Robert sakay ng kanyang BMW SUV. Ang suot ni Robert ay black tuxedo samantalang ako ay naka-A-line cut gown made of chiffon na may soft, draping pleats, sweetheart neckline na strapless at side slit. Kulay champagne ang gown dahil ito ang color motif na pinili ni Brianna. Hindi pa halatang dalawang buwang buntis ako sa suot kong gown. Medyo humaba na ulit ang buhok ko na nakalugay lang. Nude make-up style ang ginawa ko sa mukha ko pero ang kulay ng lipstick ay cherry red. “You look amazing!” sabi ni Robert. “Baka masapawan mo pa si Brianna nyan!” “Hindi naman! Kaya nga light lang ang makeup ko.” sabi ko. Habang kinakasal sina James at Brianna ay napansin ko si Trevor na nakatingin sa akin. Dumalo rin pala siya. Tinanguan ko naman siya baka sabihin niya snob ako. Natapos ang seremonya sa simbahan, sakay ng kotse pap
Chapter 141 - You finally fulfilled your promise to Mommy! We spent three more days in Las Vegas bago kami umuwi sa Pilipinas ni Robert. Tinawagan ko si Steven sa messenger upang ibalita na ikinasal na kami ng kanyang Daddy. Nagtaka si Steven dahil hindi niya nakitang nanligaw ulit sa akin ang Daddy niya. “That's strange. I know Daddy sometimes visits us in the condo but he has been too distant or formal when it comes to you.” pagtataka ni Steven. “Hello, son! Finally! We got married in Las Vegas!” masayang balita ni Robert na sumingit sa pakikipag-usap ko kay Steven at itinaas pa ang kaliwang kamay ko upang ipakita ang engagement at wedding rings ko. “Congrats, Daddy! You finally fulfilled your promise to Mommy!” masayang sabi ni Steven. “I am happy for both of you!” Tumawag din ako kina Tatay at Nanay para sabihing kinasal na kami ni Robert sa Las Vegas. “Nagkatuluyan din kayong dalawa!” sabi ni Nanay. “Hello Tatay. Natupad ko na po ang pangako ko kay Megan! Nagpakasal na
Chapter 140 - “I Do!”Ninenerbiyos nga ako kaya nanlalamig ang mga kamay ko. Hindi ako natatakot sa kasal. Ang kinatatakutan ko ang kung ano ang kahahantungan ng relasyon namin ni Robert pagkatapos naming ikasal. Baka hiwalayan rin!“Megan, do you love me? Do you trust me?” tanong ni Robert sa akin.“I do love you and I trust you!” sagot ko.“So, what is the problem? Do you want to back out?” tanong ni Robert. “Megan, We have waited so long for this thing to happen!”“Natatakot kasi ako na baka sa hiwalayan din ito mauwi.” sagot ko.“Hiwalayan? Ibahin mo ako sa dating asawa mo. Sa tagal ng relationship natin, kailan ako naging unfaithful sa iyo?” tanong ulit ni Robert.“Wala.” mahina kong sagot.“Wala pala! So, hindi ka dapat matakot at mag-alinlangan! Di ba lagi kong sinasabi sa iyo noon, ako ang bahala. Ako pa rin ang bahala sa iyo! Ako ang magdadala ng relasyon natin!” paliwanag ni Robert. “Let's do it!”“Mr. Robert Chen and Miss Megan Reyes?” tanong ng staff ng chapel. “P
Chapter 139 - Huwag na kaya nating ituloy ito?Alas singko pa lang ng umaga, gising na ako. Tulog pa si Robert kaya nagprepare na ako ng aming breakfast, nakaligo, nag-make up at nagbihis ng maong at t-shirt. Hinanda ko na rin ang aking luggage para maaga kaming makaalis ni Robert. Kasal ko ngayon di ba? At saka ko ginising si Robert. May jet lag pa yata ang pobre dahil kahapon lang ng madaling araw ito dumating sa New York.“Robert! Gising na! Ikakasal tayo ngayon di ba?” paggising ko sa kanya.“Ha?!? Ngayon na ba?” gulat na bumangon si Robert. Pagdilat ng kanyang mga mata ay agad niya akong hinalikan sa pisngi. “Saan tayo magpapakasal?” pupungas-pungas pa niyang sabi. “Sa Las Vegas! May quickie marriage doon di ba?” sagot ko. “Bumangon ka na diyan at mag-almusal na tayo! Pagkatapos ay maligo ka na at magbihis ng maong at t-shirt.”“Ganun lang ang suot natin” nagtatakang sagot ni Robert.“Ganun lang! Bilis! Bangon na! 6:30 na ng umaga!” pagmamadali kong sabi. “Sa JFK Internat
Chapter 138 - True love is not defined by physical intimacyHabang hinihintay ko si Robert na bumalik ay nagmuni-muni ako sa mga sinabi niya kanina. “I couldn't care less! Mapapaligaya ba nila ako? It's you that I want and I love you! Now that you are free, I want to marry you!” sabi ni Robert. “Please be my wife?”Ako? Gustong pakasalan ni Robert? Ang mga katagang iyon ang hinihintay ko kay Robert noon. Pero mapagbiro ang tadhana. Dumating si Trevor, na-in love din ako sa kanya! Bakit ko ba minahal si Trevor? Minahal ko siya dahil minahal niya ako bilang ako. Isang dalagang ina, mahirap at hindi siya masyadong mahal. Nang kalaunan, sa mga ipinapakita at ipinapadama niya sa aking pagmamahal at pag-aalaga skay Steven ay minahal ko na rin siya. Isa pa marahil ay ang pagtanggap sa akin ng kanyang pamilya sa kabila ng aking nakaraan. Subalit, ang pagpapakasal ni Trevor sa akin ang pinaka-highlight ng pagmamahal ko sa kanya. Eversince, pangarap ko talagang ikasal sa simbahan na tinupad
Chapter 137 - Do you want a secondhand wife with two kids?Halos dalawang buwan na ako sa New York City. Sa unang buwan pa lang ay natapos ko na ang mga sadya ko dito. Itong sumunod na buwan ay wala akong ginawa kung hindi maghiilata sa aking apartment.Pagising ko sa umaga, kape. Magjo-jogging sa Central Park ng isang oras. Balik sa apartment para maligo at pagkatapos ay magbababad manood ng movies sa TV. Pagsapit ng alas tres ng hapon, kakain ng microwavable food. Alas singko ng hapon, maglalakad-lakad ulit sa Central Park tapos uuwi na sa apartment. Naiiba lang minsan kung maggo-grocery ako ng pagkain at mga essentials. Minsan nagwi-window shopping ako sa Macy's.Ang pinakamahirap ay sa gabi. Lagi akong nag-iisip at nagsisintemyento sa aking nakaraan. Wala talaga akong suwerte sa pag-ibig. Si Robert? Matagal ko siyang hinintay pero nawindang. Si Trevor? Mabilis niya akong pinakasalan pero nauwi naman sa annulment. Ang dalawang ito, pareho nilang sinasabing mahal nila ako. Kung mah