Chapter 16Nag-umpisa na ang programa ng Foundation at nagkaroon ng video presentation kung paano at bakit itinayo ang bagong wing ng Foundation clinic at kung sinong mga pasyente ang makikinabang dito. Ipinahayag rin ng master of ceremony na major benefactor sa pagpapatayo ng bagong wing ay ang Chen Holdings na pinangugunahan ng kanilang President and CEO na si Robert Chen.Umakyat ng entablado sina Chairman para ibigay ang Appreciation Plaque kay Robert Chen. Pagkatapos nito ay pinasinayaan at nag-ribbon cutting na sa bagong wing ng Foundation clinic. Siyempre katabi ni Robert si Charlotte.Ng matapos ang ribbon-cutting ay bumalik na kami sa aming mesa. Sa aming paglalakad ay nakatabi ko si Charlotte. Hindi naman kami nagkakalayo sa tangkad, ganda at kaseksihan. Kinausap niya ako. “Aren't you the one I met at the airport and at the restaurant? What a small world! Doktora ka pala? Di ba anak mo yung nawala noon na nakita ni Robert? Sino ang asawa mo? Doktor din?” usisa ni Charlot
CHAPTER 17Isang linggo na ang nakalipas magmula noong foundation event. Pagpasok ko sa aking kuwarto sa ospital ay nakita kong may isang babae na naka-upo sa mesa ni Dr. Aquino. “Good morning! Are you waiting for Dr. Aquino?” bati ko.“Good morning too! No, I am not waiting for Dr. Aquino. I am Dr. Brianna Lee also an internist. I was assigned here by Miss Bartolome.” sabi nito. “Oh, good to have you on board! You will like it here!” sagot ko naman. Dahil maaga pa naman, pinuntahan ko ang office ni Dr. Tan, ang aming Department Chief.“Good morning, Dr. Tan.” bati ko.“Good morning Dr. Megan. Anything I can do for you?” tanong nito.“I was wondering, I have a new colleague, Dr. Brianna Lee? What happened to Dr. Aquino?” usisa ko.“Dr. Aquino is no longer connected with this hospital. The night after the foundation event, Mr. Robert Chen called up our Chairman regarding the conduct unbecoming of a doctor against Dr. Aquino for sexual harassment and molestation. Apparently,
Chapter 18Samantala, si Robert ay tinawagan ng kayang Mama sa kanyang opisina. “Robert you have to come home this evening about 8pm. Your Baba and I will have something to say to you.” sabi ng Mama ni Robert.“Okay Mama, I will be there.” sabi ni Robert sa cellphone.“Ano kaya ang sasabihing importatnte ng mga parents ko? Me problema kaya sa bahay o sa negosyo? Baka naman me sakit si Baba?” tanong ni Robert sa sarili. Hindi magpapapunta ang Mama nya sa bahay nito sa Dasmarinas, Makati kung hindi mahalaga.Pagsapit ng 8pm ay nasa bahay na siya ng mga magulang niya. Nakita niya sa labas na me nakaparada na isang Lexus SUV. Parang kina Charlotte ang kotseng ito ah. Pagpasok niya sa bahay ay nasa Dining Room na pala ang Baba at Mama niya kasama sina Charlotte at ang mga magulang nito na naghahapunan. “What a surprise! Good evening Mr. and Mrs. Liu! Charlotte?” bati ko sa kanila. Humalik ako sa baba at Mama ko.“Take a seat besides Charlotte, hijo and join us for dinner!” sabi ni
Chapter 19Halos dalawang buwan na ang nakalilipas magmula ng muli kaming magtalik ni Robert. Balik na naman sa isang boring na pang araw-araw na pamumuhay ang routine namin ni Steven, School, ospital, bahay, ospital, school , bahay. Si Robert ay hindi rin nagpapakita o tumatawag. Hindi rin siya nakikipagkita kay Steven. “Iniiwasan na kaya niya kami?” tanong ko sa sarili. “Well and good! Wala ng kumplikasyon sa buhay namin ni Steven. Subalit sa sulok ng puso ko ay may kirot akong nararamdaman.” sabi ko sa sarili. Isang umaga pagpasok ko sa lobby ng ospital at habang sumusulat sa logbook ay may napansin akong isang matandang lalaki ng biglang nahimatay habang ang kasama naman nitong isang matandang babae ay umiiyak at humihingi ng tulong. Bigla akong napatakbo palapit sa mga ito upang tulungan sila habang sumisigaw ako na kailangan ko ng emergency staff sa lobby. Sinuri ko ang mga vital signs ng matandang lalaki. Humihinga pa naman pero mahina ang pulso. Tinignan ko kung me sug
CHAPTER 20Halos one year na kami ni Steven sa Pilipinas. Naayos ko na ang mga dapat kong ayusin. Ang trabaho ko bilang doktor, ang pag-aaral ni Steven, ang relasyon namin ng mga magulang ko at ang relasyon nina Steven at Robert bilang mag-ama. Isa na lang ang tila mailap at imposibleng ayusin, at iyan ay ang relasyon namin ni Robert. Tapos na ang pinagawa kong bahay nina tatay at nanay sa Tondo. Isang four storey na bahay na may pitong kuwarto at walong bathroom/toilet. Medyo maliit lang kasi ang lote ng kinatatayuan ng lumang bahay namin kung kaya't hanggang forth floor ang pinagawa. Halos tatlong buwang ginawa ang bahay. Mabilis itong natapos dahil kumpleto sa gamit at tao ang contractor at ganun din ang mga materyales. Nangupahan muna sina Tatay sa isang apartment na katapat lang ng ginagawang bahay. Ngayong tapos na ito ay nagdatingan naman ang mga bagong appliances at furnitures para pagsapit ng house blessing ay ayos na ayos na ito. Ingit na ingit ang mga kapitbahay nina
Chapter 21Limang taon akong nakitira sa mga foster parents ko na sina Mr. an Mrs. John Williams sa New York. Sila ang nagmungkahi na sa kanila na ako tumuloy ng palayasin ako ni Tatay. Patuloy pa rin ang komunikasyon namin ng foster parents ko kahit nagtapos na ako ng medisina kung kaya't sa kanila ko naihinga ang aking problema, lalo na ang pagbubuntis ko. Maluwag akong tinanggap sa pamamahay nina Mr. and Mrs Williams. Napag-alaman ko na wala pala silang anak. Me mga negosyo sila pero hindi ko alam kung gaano kalaki ng mga ito. Ang Foundation ni Mrs. Williams ang tanging pinagkakaabalahan nito. Ito rin ang foundation na sumuporta sa aking pag-aaral ng medisina sa Pilipinas. Mayaman ang mag-asawa, ayaw nila akong patulungin sa mga gawaing-bahay dahil daw buntis ako. Nagpasya akong mag-review para kumuha ng US Medical Licensing Exams at license galing sa New York State Department of Education para nakapag-practice ng medisina sa New York. Dalawang buwan bago ako nanganak kay St
CHAPTER 22Isang buwan magmula ng malaman ko ang tungkol sa mga mana namin ni Steven ay kinontak ko si James. Siya nasa Pilipinas, ako nasa New York. Palagi naman kaming nag-uusap ni James sa messenger ...wala lang, kumustahan lang. Ang palagi kong tinatanong sa kanya noon ay kung may girlfriend na siya dahil tumatanda na siya, Magkasing-edad lang sila ni Robert. Ipinagtapat ko kay James ang tungkol sa pamana ng mga foster parents ko, Nagulat siya ng mapag-alaman na napakalaking halaga ng mana lalung-lalo na kung i-coconvert ito sa peso.“Oh wow! God must be finally smiling on you! Pagkatapos ng mga pagsubok na pinagdaanan mo, sinusuwerte ka na! Now I can call you Donya Megan Reyes, secret heiress! Pautang naman dyan!” tuwang-tuwa na sabi ni James. “Hindi ka na mamaliitin ng biyenan mong hilaw! You will need a financial adviser to manage that amount of money,” wika pa niya.“Ito naman magkano ang kailangan mo? Sabihin mo lang! Ako pa rin ang dating Megan na mahirap noon. Anong
Chapter 23 - Secret HeiressSino ba ako? Ako si Dr. Megan Reyes, M.D., Internist, lumaki sa Tondo, isang dalagang-ina and I am proud of it. Pinapunta ako ng aking mga foster parents sa New York noong ako nabuntis at itinakwil ng aking mga magulang. Sila ang kumalinga sa akin hanggang sa ako ay manganak, nakatapos ng aking residency at tuluyan makapagpraktis ng medisina roon. Dahil sa pamana nila kaya ako ay naging isang secret heiress! Aba! Bilyonaryo na pala ako! Pero, dahil sanay ako sa isang praktikal at simpleng pamumuhay kaya itinago ko ang kayamanang ipinamana sa akin. Hindi ako yung tipong yayamanin na makikita mo sa mga social gatherings kung saan ang dapat na suot mo ay signature na damit at namumutiktik sa alahas ang katawan. Tanging si James Sy na aking bestfriend, ang nakakaalam nito. Siya rin ang aking financial administrator and advisor. Si James ang nakakaalam kung saan ko iinvest ang aking pera, anong klaseng negosyo ang papasukin ko at iba pang paraan kung paan
Chapter 145 - Sa ikatlong pagkakataon, muli na naman akong ikakasal! Maaya ang panahon. Maganda ang pagkakaayos ng garden. Punumpuno ito ng mga kulay puting bulaklak na pinalibutan ng kulay silver na ribbons mula sa aisles hanggang sa gazebo. Nakahilera naman ang mga silya sa magkabilang panig ng aisles na puno na ng mga bisita. Ang mayor ng aming siyudad na siyang magkakasal sa amin ay nasa gazebo na. Handang handa na ang lahat! Sa ikatlong pagkakataon, muli na naman akong ikakasal! Kakaiba ng kasalang ito, sapagkat sa wakas ay natagpuan ko na rin ang quest for love ko. Ang hinahanap kong wagas na pag-ibig mula sa taong nagkaloob nito sa akin. Siya na ang aking forever! Sina Nanay at Tatay bagamat kapwa 85 years old na ay ay malakas pa at sabay akong ihahatid sa altar. Guwapong-guwapo at maganda ang mga anak kong sina Steven, Taylor at Robert Jr. sa kanilang mga tuxedo at gown dahil sila ang mga abay sa aking kasal. Sa pagkakatayo ko sa dulo ng gazebo ay nagbalik tanaw ako s
Chapter 144 - Sabi pa niya, mahal ka pa rin niya. Pitong buwan na ang tiyan ko. Mukha na akong butete. Tingin ko sa sarili ko ang pangit pangit ko na. Dahil 40 years old na ako ng mabuntis, nag pa-check ako ng prenatal screening for any abnormalities para sa aking ipinagbubuntis. So far, so good naman. Walang any abnormalities whatsoever ang baby. Healthy naman ako at alaga ng aking OB-GYNE na si Dr. Gonzales na siya ring nag-alaga at nagpa-anak sa akin noon kay Taylor. As usual nasisintemyento na naman ako dahil feeling ko ang pangit ko! Contrary sa sinasabi ng iba na radiant and healthy-looking daw ang mga pregnant women. “O, bakit ka nakatulala sa malayo?” tanong ni Robert ng minsang datnan niya akong nakaupo sa aming garden. Tumabi siya sa akin at hinalikan ako sa leeg. “Kasi naman, tignan mo ang itsura ko! Ang pangit pangit! Para na akong butete nito!” malungkot kong sabi. “Naku, Megan! Ang ganda-ganda mo nga!Baka babae ang anak natin!” bola ni Robert sa akin. “Nagpa-ul
Chapter 143 - Sa wakas po ay tinanggap nyo rin ako!“Megan?” tawag sa akin ni Robert kaya bumalik ako sa loob ng sala. “Akala ko umalis ka na naman tulad noon!”“Muntik na! Kinakabahan kasi ako kaya ako lumabas sa veranda.” sagot ko. “Huwag na kaya muna nating kausapin ang mga magulang mo? Umuwi na tayo!”“Sino ang uuwi?” dumadagundong na tanong ng Baba ni Robert ng marinig ang pinauusapan namin.“Good afternoon po, Mr. and Mrs. Chen!” bati ko sa mga magulang ni Robert.“Anong Mr. and Mrs. Chen?” tanong ng Mama ni Robert.“Baba and Mama ang itawag mo sa amin!” sabi ng Baba ni Robert. Nakangiti naman si Robert sa mga naririnig at umakbay sa akin.“Baba, Mama! Si Megan po! My wife!” pakilala ni Robert sa akin.Hinalikan nila ako sa pisngi bilang pagtanggap sa akin. Naluha naman ako sa kaligayahan. Finally, tinatanggap na nila ako?“O, bakit ka umiiyak?” tanong ng Mama ni Robert at niyakap niya ako upang aluin.“Luha po ng kaligayahan ito. Sa wakas po ay tinanggap nyo rin ako!”
Chapter 142 - Are you done talking to my wife? Araw na ng kasal ni James at Brianna na ginanap sa Mount Carmel Shrine sa New Manila, Quezon City. Dumating kami ni Robert sakay ng kanyang BMW SUV. Ang suot ni Robert ay black tuxedo samantalang ako ay naka-A-line cut gown made of chiffon na may soft, draping pleats, sweetheart neckline na strapless at side slit. Kulay champagne ang gown dahil ito ang color motif na pinili ni Brianna. Hindi pa halatang dalawang buwang buntis ako sa suot kong gown. Medyo humaba na ulit ang buhok ko na nakalugay lang. Nude make-up style ang ginawa ko sa mukha ko pero ang kulay ng lipstick ay cherry red. “You look amazing!” sabi ni Robert. “Baka masapawan mo pa si Brianna nyan!” “Hindi naman! Kaya nga light lang ang makeup ko.” sabi ko. Habang kinakasal sina James at Brianna ay napansin ko si Trevor na nakatingin sa akin. Dumalo rin pala siya. Tinanguan ko naman siya baka sabihin niya snob ako. Natapos ang seremonya sa simbahan, sakay ng kotse pap
Chapter 141 - You finally fulfilled your promise to Mommy! We spent three more days in Las Vegas bago kami umuwi sa Pilipinas ni Robert. Tinawagan ko si Steven sa messenger upang ibalita na ikinasal na kami ng kanyang Daddy. Nagtaka si Steven dahil hindi niya nakitang nanligaw ulit sa akin ang Daddy niya. “That's strange. I know Daddy sometimes visits us in the condo but he has been too distant or formal when it comes to you.” pagtataka ni Steven. “Hello, son! Finally! We got married in Las Vegas!” masayang balita ni Robert na sumingit sa pakikipag-usap ko kay Steven at itinaas pa ang kaliwang kamay ko upang ipakita ang engagement at wedding rings ko. “Congrats, Daddy! You finally fulfilled your promise to Mommy!” masayang sabi ni Steven. “I am happy for both of you!” Tumawag din ako kina Tatay at Nanay para sabihing kinasal na kami ni Robert sa Las Vegas. “Nagkatuluyan din kayong dalawa!” sabi ni Nanay. “Hello Tatay. Natupad ko na po ang pangako ko kay Megan! Nagpakasal na
Chapter 140 - “I Do!”Ninenerbiyos nga ako kaya nanlalamig ang mga kamay ko. Hindi ako natatakot sa kasal. Ang kinatatakutan ko ang kung ano ang kahahantungan ng relasyon namin ni Robert pagkatapos naming ikasal. Baka hiwalayan rin!“Megan, do you love me? Do you trust me?” tanong ni Robert sa akin.“I do love you and I trust you!” sagot ko.“So, what is the problem? Do you want to back out?” tanong ni Robert. “Megan, We have waited so long for this thing to happen!”“Natatakot kasi ako na baka sa hiwalayan din ito mauwi.” sagot ko.“Hiwalayan? Ibahin mo ako sa dating asawa mo. Sa tagal ng relationship natin, kailan ako naging unfaithful sa iyo?” tanong ulit ni Robert.“Wala.” mahina kong sagot.“Wala pala! So, hindi ka dapat matakot at mag-alinlangan! Di ba lagi kong sinasabi sa iyo noon, ako ang bahala. Ako pa rin ang bahala sa iyo! Ako ang magdadala ng relasyon natin!” paliwanag ni Robert. “Let's do it!”“Mr. Robert Chen and Miss Megan Reyes?” tanong ng staff ng chapel. “P
Chapter 139 - Huwag na kaya nating ituloy ito?Alas singko pa lang ng umaga, gising na ako. Tulog pa si Robert kaya nagprepare na ako ng aming breakfast, nakaligo, nag-make up at nagbihis ng maong at t-shirt. Hinanda ko na rin ang aking luggage para maaga kaming makaalis ni Robert. Kasal ko ngayon di ba? At saka ko ginising si Robert. May jet lag pa yata ang pobre dahil kahapon lang ng madaling araw ito dumating sa New York.“Robert! Gising na! Ikakasal tayo ngayon di ba?” paggising ko sa kanya.“Ha?!? Ngayon na ba?” gulat na bumangon si Robert. Pagdilat ng kanyang mga mata ay agad niya akong hinalikan sa pisngi. “Saan tayo magpapakasal?” pupungas-pungas pa niyang sabi. “Sa Las Vegas! May quickie marriage doon di ba?” sagot ko. “Bumangon ka na diyan at mag-almusal na tayo! Pagkatapos ay maligo ka na at magbihis ng maong at t-shirt.”“Ganun lang ang suot natin” nagtatakang sagot ni Robert.“Ganun lang! Bilis! Bangon na! 6:30 na ng umaga!” pagmamadali kong sabi. “Sa JFK Internat
Chapter 138 - True love is not defined by physical intimacyHabang hinihintay ko si Robert na bumalik ay nagmuni-muni ako sa mga sinabi niya kanina. “I couldn't care less! Mapapaligaya ba nila ako? It's you that I want and I love you! Now that you are free, I want to marry you!” sabi ni Robert. “Please be my wife?”Ako? Gustong pakasalan ni Robert? Ang mga katagang iyon ang hinihintay ko kay Robert noon. Pero mapagbiro ang tadhana. Dumating si Trevor, na-in love din ako sa kanya! Bakit ko ba minahal si Trevor? Minahal ko siya dahil minahal niya ako bilang ako. Isang dalagang ina, mahirap at hindi siya masyadong mahal. Nang kalaunan, sa mga ipinapakita at ipinapadama niya sa aking pagmamahal at pag-aalaga skay Steven ay minahal ko na rin siya. Isa pa marahil ay ang pagtanggap sa akin ng kanyang pamilya sa kabila ng aking nakaraan. Subalit, ang pagpapakasal ni Trevor sa akin ang pinaka-highlight ng pagmamahal ko sa kanya. Eversince, pangarap ko talagang ikasal sa simbahan na tinupad
Chapter 137 - Do you want a secondhand wife with two kids?Halos dalawang buwan na ako sa New York City. Sa unang buwan pa lang ay natapos ko na ang mga sadya ko dito. Itong sumunod na buwan ay wala akong ginawa kung hindi maghiilata sa aking apartment.Pagising ko sa umaga, kape. Magjo-jogging sa Central Park ng isang oras. Balik sa apartment para maligo at pagkatapos ay magbababad manood ng movies sa TV. Pagsapit ng alas tres ng hapon, kakain ng microwavable food. Alas singko ng hapon, maglalakad-lakad ulit sa Central Park tapos uuwi na sa apartment. Naiiba lang minsan kung maggo-grocery ako ng pagkain at mga essentials. Minsan nagwi-window shopping ako sa Macy's.Ang pinakamahirap ay sa gabi. Lagi akong nag-iisip at nagsisintemyento sa aking nakaraan. Wala talaga akong suwerte sa pag-ibig. Si Robert? Matagal ko siyang hinintay pero nawindang. Si Trevor? Mabilis niya akong pinakasalan pero nauwi naman sa annulment. Ang dalawang ito, pareho nilang sinasabing mahal nila ako. Kung mah