Chapter 113 - Owww.... labs mo na ako talaga!Kinabukasan maaga kaming nagising ni Trevor. “Mag-breakfast muna tayo para alas otso nasa meeting room ka na. Saan ba ang meeting room ninyo?” tanong ko kay Trevor.“Sa dulo ng pool ang meeting room namin. Yun ang pinili nung Project Engineer namin dito para raw maganda ang tanawing makikita nila dahil ang mga dingding ng kuwarto ay puro salamin. Kitang-kita ang mga chicks sa swimming pool. Puro kasi mga lalaki ang mga tao ko dito.” sabi ni Trevor.“Okay lang kung magswimming ako sa pool ngayong umaga? Hindi ako nakapag-swimming sa bahay kahapon.” tanong ko kay Trevor.“Bakit nagswiswimming ka pa? Ang payat payat mo na! Sige tumuloy ka na doon. Matatanawan naman kita mula sa meeting room namin.” pagpayag ni Trevor. “Magbibihis lang ako para sa meeting.”Hinubad ko ang mga damit ko pati underwear sa harap ni Trevor at isinuot ang one-piece red bathing suit. Nakatalikod ako kay Trevor habang nagpapalit pero tinitingnan pala niya ako sa
Chapter 114 – Daredevil doctorUnang araw ko sa Asian Hospital as Department Head ng Internal Medicine. Tinanghali ako ng gising dahil muli akong nakatulog pag-alis nina Trevor at Steven. 7:30 ako nagising at nine o'clock ang oras ng pasok ko. May Medical Executive Committee meeting pa naman ako ngayong first day of work ko. “Hayy! problema agad! Be positive, Megan! Kaya mo ito!” sabi ko sa sarili.Mabilis akong naligo at nag-makeup. 8:30 am na, hindi ko kakayaning makarating sa Asian Hospital ng thirty minutes kung kotse ang gagamitin ko. Nagpasya ako na gamitin ko na lang ang big bike para mabilis at iwas trapik. Nilagay ko na lang sa backpack ang dress, mid-heel shoes, doctor's coat at pati na ang handbag ko. Sinuot ko na lang ang aking black motorcycle outfit at boots.Ten minutes to nine ng makarating ako sa Asian Hospital. Buti na lang at alam ko na kung saan ang aking parking slot. Pag parada ko ng motorcycle ay tiyempong pumarada sa tabi ko ang isang white na Montero. “Mis
Chapter 115 - “Salamat lang? Walang kiss?” Five months na ako sa Asian Hospital at gamay ko na ang pagtatrabaho dito mula sa pagtuturo at pakikipag-interact sa aking mga interns at resident doctors at higit sa lahat sa labing-isang section heads na under sa Internal Medicine Department tulad ng Allergy & Immunology, Cardiology, Endocrinology, Gastroenterology, General Internal Medicine, Hematology, Infectious Disease, Nephrology, Medical Oncology, Pulmonology, and Rheumatology. Ang department ko kasi ay nagbibigay ng isang healthcare service through a comprehensive and integrated multidisciplinary approach.Sa loob ng limang buwan na ito ay napataas ko ang antas ng kalidad ng aming serbisyo sa pamamagitan ng pagbibigay ng tamang diagnosis at gamot sa mga pasyente, pagiging compassionate ng mga interns at residente sa kanilang mga pasyente, pagtaas ng bilang ng mga pasyente in-patients man o out-patients at higit sa lahat ang sobrang positive feedbacks ng mga pasyente sa aking mga
Chapter 116 - Congratulations to you Dr. Megan TeeAraw ng Board of Director's meeting ngayon. Ipinagdasal ko na sana ay ma-approve ang mga proposals ko. Umaga ginanap ang meeting.Bandang alas-diyes ng umaga ay tumawag sa cellphone ko si Dr. Jose ang aming Chief Medical Director.“Hello, Dr. Jose.”Good morning!” sagot ko sa cellphone.“Hello Dr. Tee. The Board of Directors want to talk to you regarding your proposals. Please come over to the conference room right now!” request ni Dr. Jose.“Right now? Okay, sir. I'll be there in five minutes.” sagot ko.Mabuti na lang at maganda ang suot kong damit. May high heel shoes ako sa opisina kaya ito ang sinuot ko pati na ang doctor's coat. Pagdating ko sa conference room, bigla akong kinabahan dahil halos lahat ng members ng Board of Directors ay present. Nakita ako ni Dr. Jose at sumenyas siya na umupo ako sa observers chair.Finally ang proposal ko na ang tatalakayin. Binasa ang proposals ko ng Corporate Secretary for the approval o
Chapter 117- Buntis ka?Nilapag ako ni Trevor sa kama namin at nahiga siya sa aking tabi. “Napapansin ko, lagi kang pagod. Pag-uwi namin ni Steven, lagi kang tulog. Are you sure hindi ka buntis? Baka naman may sakit ka?” worried na tanong ni Trevor sa akin. “Wala akong sakit at hindi ako buntis! Duktor ako! Alam ko kung ano ang nararamdaman ko.” sagot ko. “Kung sakali't may sakit ako at mamatay, mag-asawa ka ulit para may mag-aalaga sa iyo!”“Megan, ayaw ko ng ganyan biro!” sabi ni Trevor at niyakap niya ako. “Change topic na! Congrats at successful ang medical mission ninyo.”“Salamat sa iyo! Malaking tulong ang nagawa mo para maka-solicit kami ng pondo. Malaking halaga ang donation na binigay ng mga kakilala mong property developer na businessmen. Hindi ko na sinabi sa iyo pero nagpadala rin si ex ng kalahating milyon na donasyon. Actually, sobra-sobra ang na-solicit naming pera kaya ibibigay ko ito sa Asian Hospital Charities.”“Linggo bukas, puwede tayong mag-date pagkatapos
Chapter 118 - Napa-suwerte mo TrevorPagbalik ko sa aking office at sinabihan ko si Malou na gumawa ng financial report ng mga nasolicit na pera at mga donations in kind at lahat ng mga nagastos sa medical mission para ang sobrang cash ay maiturn-over sa Asian Charities. Gumawa rin siya ng list ng lahat ng personnel under ng Internal Medicine Department. Ihiwalay niya yung mga sumama sa medical mission sa hindi. “Parang payroll style ang gawin mong listahan na opposite ng mga pangalan ay ang signature nila. Maglalabas ako ng Memo na lahat ng sumama ay may P5,000.00 na allowance. Lahat ng naka-duty noong Sabado ay P5,000.00 din. Yung ibang hindi sumama ay bibigyan naman P2,500.00 dahil tumulong din sila sa preparasyon ng mission.” paliwanag ko kay Malou.“Talaga Doc? May allowance kaming matatangap?” masayang tanong ni Malou.“Oo naman! Ang laki-laki ng nasolicit natin! Sobra pa nga!” sabi ko.Alas-dos ng hapon ay nag-round ako sa mga pasyente na under ng Internal Medicine kasama
Chapter 119 - No! We'll do it right here!Alas siyete ng gabi ang umpisa ng inaguration. Sabi ni Trevor ay dadating daw si MVP na syang pinakamalaking investor ng resort bukod sa kumpanya nina Trevor. Ewan ko lang kung maalala pa niya ako. Maaga kaming nagbihis ni Trevor. Halos patapos ng magbihis si Trevor dahil coat and tie ang suot niya samantalang ako ay katatapos lang mag make-up at mag-ayos ng buhok.Humiga panumandali si Trevor sa kama namin sa aming suite habang pinapanood niya akong magbihis. “Megan! Panty lang na gasinulid ang suot mo? Walang bra?” tanong niya sa akin habang sinusuot ko ang aking rose gold na gown. Halter kasi sa harap at backless sa likod ang A-line ang gown na gawa ni Jazel Sy.“Makikita ang bra sa suot kong gown! Pangit tingnan! Kaya naman thong ang panty ko, para hindi rin halata!” sabi ko. “Ang gown na ito dapat ang isusuot ko sa wedding reception natin noon. Kaya lang gusto kong ma-feel ng husto ang pagsuot ng wedding gown kaya hindi na ako nagpalit
Chapter 120 - Bakit parang kinakabahan ka?“Bakit nawala ka kanina?” tanong ni Trevor habang nakahiga kami sa kama.“Tumakas lang ako sandali para makipagkita kay ex.” biro ko.“Megan! Ayan ka na naman!” inis na sabi ni Trevor. “Ikaw talaga, hindi na mabiro.” sabi ko. “Actually, na-corner ako ng ex mo!”“Ha?!? Me ginawa ba siya sa iyo? Sinaktan ka ba niya?” worried na tanong ni Trevor.“Saktan? Ako pa? Baka siya pa ang bugbugin ko dahil sa galit ko!” matapang kong sabi. “Pero hindi ko ginawa yun. Hindi ako magpapakababa sa level niya. Pinakiusapan niya akong mag-usap daw kami kahit sandali lang.”“Bakit daw? Para saan?” kinakabahang tanong ni Trevor.“Uy! Bakit parang kinakabahan ka?” galit kong sabi. “Ang sabi niya, naanakan mo raw siya!”“Ano!?! Hindi ako ganun ka irresponsible para maanakan siya!” gulat na sabi ni Trevor kaya bigla itong napaupo sa kama at napahawak sa kanyang mukha na parang aburido. “O ano, magsalita ka!” sigaw ko. Hindi ko na mapigilan ang tawa ko da