Chapter 27Scheids' POV"Ano ka, sinusuwerte?" matalim-talim ang mga mata at boses nitong salubong after mabilisang pagsawaan ng mga labi ko ang mga labi niya at ng mga kamay ko ang dalawang dibdib nito. "May nanliligaw b-bang..." gilalas nitong ibinagsak ang mga mata nito sa mga kamay kong nakahawak pa rin doon. "Sabihin mo nga kung ano ito? Nanliligaw ka pero... nananamantala? Talaga bang nanliligaw ka, ha? Nasaan ang respeto mo sa babae?"Medyo nabanat ang mga mata ko sa kinalalagyan ng mga ito sa pagmulat ko ng mga ito. Pagak na natawa nang ma-realized kung ano ang gusto nitong i-point out doon. Saan ka naman kasi nakakita rito sa Pilipinas ng lalaking hindi pa man pinapayagang manligaw ay bigla na lang humahalik at humahawak sa kung saan- saang parte ng nililigawan niya?Where did it happen in our world where something interfered with our bodies before the first thing that ought to emerge, which is courting initially? Hindi ko rin alam, eh. Basta na lang nangyari iyon. Sa daming l
Chapter 28Astherielle's POVNamatay ang co-founder ng Polaris University na si Mr. Cheng sa edad na ninety-eight. Dahil sa katandaan ang pagkamatay nito. Sa nangyari ay nagluksa ang lahat. Pansamantalang natigil ang mga activities sa University, kabilang na ang mga activities sa week of Biochemistry Department.Isang buwan din ang inabot ng pakikipagluksa at pagbibigay pugay namin sa yumaong businessman and philanthropist na si Mr. Cheng. Ramdam iyon sa hangin everytime na papasok ka sa University. Sa bungad ng museum ay makikita at mababasa lahat ng mga naiambag, awards, history at iba pang may kinalaman dito na nagbigay ng malaking impact sa narating ng University ngayon. Ang naging layunin nito ay para bigyan nang maganda edukasyon ang bawat kabataan dito sa Pilipinas sa kabila nang pagiging purong Chinese nito.Nakalulungkot ang nangyari iyon, pero nagbigay rin nang additional na panahon para mapaghandaan namin ang week sa department namin. Ginugol ko ang bakante ng panahon sa pag
Chapter 29Scheids' POVAlam kong may pinakainaabangan akong lalabas sa malawak at magarbong stage sa harapan, pero hindi ko rin naman kinakalimutang narito ako dahil sa tiwala at trabahong binigay sa akin ng Biochemistry Department. Narito ako as one of the professional judges.Pagkangiti at pagtapos kong kumaway sa mga tao sa paligid ay umupo na ako at inayos ang nakalapag na mga score sheets sa sariling table. Sumunod na ipinakilala pa ang mga iba pang mga judges, pagbasa sa criteria through Mr. Tores, the master of the judges, and some welcome addresses given by University President Mr. Ong and Vice President.I acted cool na lagi ko namang ginagawa before. Being able to shift left and right in the seat while waiting. I took a deep breath when the two in front signaled that the show was about to start. At iyon nga, swimsuit competition pala ang bubungad sa gabing ito.Oh, geez. Ayaw ko na lang mag-isip. Uupo lang ako rito, maghihintay at magugulat kung kaya akong gulatin ni Miss Zu
Chapter 30Astherielle's POV"No... But w-what? Hindi m-mo puwedeng gawin ito sa akin. I didn't dump you for t-this..." nanginginig ko nang iyak habang hirap na hirap na tinitiis iyong kumarambola nang mga emosyon sa dibdib ko.Tila may bilog at mabigat na bagay na nakabaon sa ibaba ng puso ko, naninikip at lumuluwag ito ngayon nang salitan. Hindi ko alam kung ano iyon pero sobrang naaapektuhan nito ang paghinga at pag-iisip ko. Iyong mainit na likidong bumukol sa ibaba ng mga mata ko, kaunti na lang ay makakawala na roon. Emosyonal ako, masaya, kinakabahan, kinikiliti, nag-iinit at nalilito. Kung saan ko ba dapat unang ibaling ang atensiyon ay parang ikababaliw ko na dahil hindi ko alam. May nanalo sa loob ko at mayroon ding nagpapatalo. May malakas at may mahina."Kailangan ko na ang gamot ko... Please... Help me na lang to find it... Please..." umiiyak ko nang ipinakiusap iyon habang may natitira pa akong panahon.Para na akong hihimatayin dahil sa pagpipilit kong labanan iyong mas
Chapter 31Sheids' POVPinagsusundan ko siya habang hawak-hawak ang braso niya at habang pinapakiusapan ng, "Hey! Hey! Just give us at least less than a minute or a chance to talk, Elle... Please. Tumigil ka muna at pag-usapan natin 'to."Nagpatuloy pa rin ito sa ginagawang paglayo. Parang hindi na mapipilit na harapin o kahit na tingnan man lang ako.Natagalan ako sa pagsunod dito kanina dahil siyempre inayos ko muna ang sarili at mga ibang kalat ko doon. My body was drenched in sweat, and one of my hands had semen. I let out a lot of liquid because it had been a while since I last tasted a woman. My body weakened after my release, and then this woman abruptly left me without saying anything before leaving!Imagine kung ano ang itsura ko kanina habang hinahabol ko siya all the way out sa madilim na building na iyon? Pakiramdam ko ako si prince at siya itong si Cinderella. Ang kaso, hindi glass shoe ang naiwan nito kundi panty. Shit, paano ba tumawa nang maayos habang naaalog-alog iyon
Chapter 32Astherielle's POV"Hindi ko alam na narito ka ngayon sa Pilipinas, Zathrian. Kailan ka pa narito?"Malumanay kong ibinukas ang mga mata habang pinapakiramdaman ang sarili at ang presensiya ni Scheids na nakatalikod at nakatayo lang sa hindi kalayuan. Nasa bukana ito ng balcony, hubad ang pang-itaas na katawan at tanging tapis lang ng towel ang tumatakip sa ibaba nito. Ang telepono ay nasa kaliwang tainga nito. Nakatalikod man, alam ko nang medyo aburido ito sa kausap.When he moved to where he's standing, I quickly closed my eyes again. Did everything possible to pretend to still be asleep. My body and mind are still sore from sleeping with him all night. Gusto ko na lang lumubog sa malambot at mabangong kama na ito nang maramdaman ko ang paglingon at pagtingin nito sa 'kin. His gaze was hypnotic; they appear to have their own hands and arms. They reached out to me, and I felt them in every part of my body. Just like he did earlier in the middle of dawn when he held and tame
Chapter 33Scheids' POV"Do you understand that, Elle? Nagkakaintindihan ba tayo?" Humina nang humina ang tono ng tinig ko. My annoyance and anger with her subsided gradually as I stared at her eyes, which were still brave despite being slightly red and filled with tears. Hindi nahuhulog ang mga 'yon kaya mas lalo siyang naging fragile sa mga mata ko. Nahaplos ang puso ko sa kakaibang emosyon niyang 'yon.Lumunok siya at yumuko pa lalo. Karga-karga ko pa rin siya hanggang ngayon. Ibinaba ko siya sa kama, diretso sa unan ang ulo nito. Pinigilan ang mga braso nito nang tangkain niyang takpan ang katawan. Walang-magawang ipinirmi naman nito ang sarili, ang mukha ay itiningin sa gilid. It's like she doesn't want to see me directly looking at her body that I got tired of pleasing earlier.Wala itong emosyon. Hindi gumagalaw."Uh," ungol nito sa nakatikom na bibig.Hindi ko na rin napigilan ang pag-iinit ng mga mata nang bigla na lang siyang pigil na napabunghalit ng iyak sa kinahihigaan. H
Chapter 34Astherielle's POV Two and a half hours ang itinakbo ng biyahe. Pinainom na niya ako ng gamot pero para 'yon sa sinat at hindi para sa pampakalma. I'm not feeling well today so my mood is also affected. I don't want to get tired of talking and arguing with him.Nanatili akong tahimik hanggang sa makarating at makapasok kami ng gate ng rest house nila."Uh!" nagulat kong sambit nang buhatin niya 'ko pagkababa ko ng sasakyan."I noticed your walk earlier. Hindi maganda. In-observed ko pero hindi talaga maganda," anito na ikinalunok at pikit ko. Iniunan ko ang gilid ulo sa dibdib niya dahil ayaw ko siyang hawakan gamit ang mga kamay ko.Pati lakad ko napansin niya. Nahihiya ako sa sarili niyang kagagawan. Siya ang may gawa nito! If he hadn't punished my being active last night, I wouldn't feel like my legs were cut off today.Bumaba na ang temperature ko pero matamlay pa rin ang pakiramdam. "Bebu!""Yeah," hindi ko na rin napansin na iimik.Ngumiti siya pagkatapos ay tumawa. "