BOY BESTFRIENDI miss the Allanien Pedragoso that always there when I always need him.I miss this Boy Best Friend of mine.Nang kumalas na sa pagkakayakap saakin si Allen ay kaagad kong pinahid ang luha. Kita ko ang ngiti niya sa labi. Yung ngiti niyang matagal ko ng hindi nakikita."Hindi ka pa ba hinahanap ng bf mo". Biglang tanong niyaOo nga pala nakalimutan ko tuloy si Hash! Baka nandito na siya, at baka nakita niya kami ni Allen. Malalagot talaga ako..napakaseloso pa naman nun."Baka nga hinahanap na ako". Nakangiting sabi koNapatango naman siya at ngumiti pero may lungkot sa mga mata niya."Sige na umalis kana at sundan ang lalaking iyon""Huh?". Nagtatakang usal ko"Sabi ko sundan mo na ang bf mo. Nakita ko siya kanina na nakasilip sa may pinto. Nakita niya tayo". Sabi niyaNakita niya kami?"Suyuin mo na iyon habang hindi pa nakakalayo". Natatawang sabi niyaIyang tawa niya..yan ang makikita mo kapag totoong masaya talaga siya."Nakita niya tayo?". Tanong ko"Oo haha". Tawa
GRANDMALUMABAS na kami sa kotse ng makarating na kami sa bahay. Kasama ko si Allen... hinatid niya ako pauwi.Kanina nga ay umaasa pa din akong susunduin ako ni Hash, pero umasa lang pala ako. Ang alam ko kasi na kapag nagkakaroon kami ng misunderstanding ay kinakausap niya kaagad ako para magkaayos kami.Pagkatapos kong umiyak kanina kasama si Allen ay naghintay pa din ako kung tatawag ba siya o mag memessage man lang, pero umasa na naman ako.Hindi ako nasundo ni Manong Fernan dahil sa nagkaroon ng biglaang emergency sakanila.Umuwi kaagad ito sa probinsya nila habang si Manong Kaloy ay plano ko na sanang tawagan para siya nalang ang magsundo saakin ay nagpresinta naman itong si Allen.Gusto niya daw akong ihatid pauwi, at saka namiss na daw niya ang mga luto ni Mommy. Ilang taon na din ng hindi siya nakapunta sa bahay namin."Tara na! I'm super excited to taste Auntie Abigail's dishes again!". Para siyang batang excited na makuha ang regaloHe even get my bag and carry it, para la
Pain, pain go awayDon't come again, and go another wayLittle tears wants to sayPain, pain go away.HASH.NANG magising ako kanina ay nagpaalam muna ako sa puntod ni Grandma at umalis na kaagad.Nawala naman ng kaunti ang sakit na nararamdaman ko. Subalit sa tuwing titingnan ko ang cellphone ko ay naiisip ko pa rin siya.Binuhay ko ang cellphone ko sa pagkaka power off nito. Kaagad naman na lumitaw ang mga message at missed calls niya.Plano ko na sanang basahin ang mga pinadala niyang mensahe, pero may isang Unknown Number na nakaagaw ng tingin ko kanina.Hindi ko na alam ang gagawin ko lalo na at dumagdag pa ang Unknown Number na iyon.'Masakit bang makita ang mahal mo na may kasamang iba? Haha you deserve it..you stubborn idiot''Still don't forget what I've said before. Stay away from her or else...hindi mo magugustuhan ang gagawin ko'What a greedy old man? Atat na atat na paghiwalayin kami ni Athena.But what if siya ang dahilan kung bakit lumitaw na naman bigla ang Allen na i
Seeing her againMy tears now is like a rainSeeing her is a painMany things came in my brainMy whole body is now drain.ATHENA.NAGTUTURO na si Prof Vanell sa unahan. Ito na ang last subject namin bago umuwi. It's already 6:25 pm, mapapaaga ang uwian namin ngayon dahil sa ito ang request ng bisita.Ang Oras ng uwuin namin ay 6:45 pm, kaya twenty minutes nalang ay uuwi na kami."Class malapit na tayong umuwi but before that may ibibigay akong activity. Madali lang ito kaya kaya niyo itong matapos kahit fifteen minutes lang"Dinig ko naman ang mga angal ng mga kaklase ko. Hindi siguro sila pabor na may ipagawang activity si Ma'am."Get one colored paper..it's allowed any color that you want. Then write what are your feeling or emotions today. Dahil sa Friday na ngayon at wala kayong pasok tomorrow so ngayon niyo na gawin. Just write ang draw emojis or anything that express that emotions that you're feeling right now". Salita ni Ma'am Vanell sa unahanLinibot ko ang tingin sa loob ng
OBSESSED ALLEN POV.I'M sitting on my chair inside the classroom while watching my love listening to our Professor's lecture. She changed and she became more beautiful.I doesn't expect that we can be close again like we used to before. But when I'm thinking that Athena is just my friend? Well, it makes my heart hurt.The woman I love since before, she became my friend now. We became friends again.Pero wala na akong magagawa dahil sa masaya na siya. Masaya siya sa piling ng ibang lalaki. Sa bagong mahal niya.I'm such a jerk. Pero ginawa ko lang naman ang nararapat kong gawin, just to make sure she's safe. Even though it results pain.I love her and I really do. Noong hindi pa ako nakakabalik dito sa Pilipinas ay siya pa din ang iniisip ko sa ibang bansa. I tried to forget her. But I can't, my heart can't.Pinabalik lang ako ni Dad dito sa Pilipinas dahil sa uuwi din naman daw kaagad si Nathalie. Mas mauuna man akong bumalik, pero susunod din iyon. Pareho kaming pumunta sa Canada, p
SALADHE CHANGED.NITONG nakaraang ikalawang Linggo ng Mayo ay unti-unti kong napapansin ang pagbabago ni Hash. Hanggang sa lumipas na din ang Isang Buwan at tuluyan na talaga siyang nagbago.Tuluyan ng nagbago si Hash. Si Hash na minahal ko.Habang si Nathalie naman ay lumipat na dito noong ika-unang linggo palang ng May. Kaklase namin siya. Masasabi kong minsan ay nagkakausap din kami.Hindi na ako galit sakanya ngunit nagseselos lang ako sakanila ni Hash dahil sa siya na ang kasa-kasama nito.NASA loob kami ngayon ng classroom habang nagtuturo ang Prof. namin sa Pre-Calculus and Basic Calculus. Nakatingin lang ako kay Prof. Mahirap-hirap na ang lesson. Minsan ay nahihirapan ako lalo na pag-dating sa solution.Nasa kalagitnaan kami ng discussion nang biglang may kumatok sa pintuan ng classroom namin. Dahil nakabukas lang ito ay kitang-kita namin kung sino ang kumatok."Hello? Good Morning?". Nakangiting bati saamin ni Ma'am RebeccaAno kaya ang ginagawa niya dito?Ngunit nagulat ako
SANA NGANANG dumating ang araw na gaya nga ng sabi ni Ma'am Rebecca ay kailangan naming mag-practice para sa nalalapit na fashion show. Nakaka-kaba hindi dahil sa maraming manonood kundi siya ang makaka-partner ko sa fashion show!Sanay naman ako na palagi siya ang nakaka-partner ko sa kung saan-saang contest, but this is different kapartner ko siya pero alam kong hindi kami magpapansinan, maliban na lang siguro kung may kailangan kaming pag-usapan?Hanggang sa lumipas pa ang ilang araw at sa wakas, dumating na ang huling araw ng pagpa-practice namin. Tama nga ako sa nagdaang araw dahil sa hindi kami nag-iimikan. Tahimik lang kami habang sabay na rumarampa, hindi nag-uusap at hindi bumabati sa isa't-isa sa tuwing magkikita.Siguro, dapat na akong ma sanay? Ramdam ko kasi na hindi na siya sa akin, hindi ko na siya pag-aari. Na iba na ang babaeng nagmamay-ari ng puso niya? Na siguro na kalimutan na talaga niya ako para magmahal siya ng iba. Pero... Bakit napakadali naman? Siguro, tama
HANGGANG SA MULI HASH.PASADO alas-sais na ng gabi nang matapos kaming mag-usap. Narito kami at naglalakad papalabas ng eskwelahan. Napasarap kasi ang pag-uusap namin at hindi na namin namalayan na gabi na pala.Nakangiting naglalakad si Athena habang magkaholding hands pa din ang aming kamay. Parang ayaw ko na siyang bitawan at nagdadalawang isip kung itutuloy ko pa ba o hindi?Pero yun ang kailangan kong gawin. Hindi para sa kapakanan ko kundi para sa kapakanan ng babaeng mahal ko. Mas pipiliin ko pang layuan ang taong mahal ko para hindi siya mapahamak kesa makasama siya ngunit masasaktan naman siya.Ayaw kong mangyari iyon. Siya lang ang nag-iisang babaeng minahal ko ng ganito. Mahal na mahal ko siya. Hindi ko man naisin na layuan siya ngunit anong magagawa ko? Ayaw ko na ako ang maging dahilan para masaktan o mapahamak siya.Kahit gabi na ay may liwanag naman na nagsisilbing ilaw sa aming daan. Mayroong nagliliwanag na poste sa bawat daan.Tumingin ako kay Athena at kita ko ang