OBSESSED ALLEN POV.I'M sitting on my chair inside the classroom while watching my love listening to our Professor's lecture. She changed and she became more beautiful.I doesn't expect that we can be close again like we used to before. But when I'm thinking that Athena is just my friend? Well, it makes my heart hurt.The woman I love since before, she became my friend now. We became friends again.Pero wala na akong magagawa dahil sa masaya na siya. Masaya siya sa piling ng ibang lalaki. Sa bagong mahal niya.I'm such a jerk. Pero ginawa ko lang naman ang nararapat kong gawin, just to make sure she's safe. Even though it results pain.I love her and I really do. Noong hindi pa ako nakakabalik dito sa Pilipinas ay siya pa din ang iniisip ko sa ibang bansa. I tried to forget her. But I can't, my heart can't.Pinabalik lang ako ni Dad dito sa Pilipinas dahil sa uuwi din naman daw kaagad si Nathalie. Mas mauuna man akong bumalik, pero susunod din iyon. Pareho kaming pumunta sa Canada, p
SALADHE CHANGED.NITONG nakaraang ikalawang Linggo ng Mayo ay unti-unti kong napapansin ang pagbabago ni Hash. Hanggang sa lumipas na din ang Isang Buwan at tuluyan na talaga siyang nagbago.Tuluyan ng nagbago si Hash. Si Hash na minahal ko.Habang si Nathalie naman ay lumipat na dito noong ika-unang linggo palang ng May. Kaklase namin siya. Masasabi kong minsan ay nagkakausap din kami.Hindi na ako galit sakanya ngunit nagseselos lang ako sakanila ni Hash dahil sa siya na ang kasa-kasama nito.NASA loob kami ngayon ng classroom habang nagtuturo ang Prof. namin sa Pre-Calculus and Basic Calculus. Nakatingin lang ako kay Prof. Mahirap-hirap na ang lesson. Minsan ay nahihirapan ako lalo na pag-dating sa solution.Nasa kalagitnaan kami ng discussion nang biglang may kumatok sa pintuan ng classroom namin. Dahil nakabukas lang ito ay kitang-kita namin kung sino ang kumatok."Hello? Good Morning?". Nakangiting bati saamin ni Ma'am RebeccaAno kaya ang ginagawa niya dito?Ngunit nagulat ako
SANA NGANANG dumating ang araw na gaya nga ng sabi ni Ma'am Rebecca ay kailangan naming mag-practice para sa nalalapit na fashion show. Nakaka-kaba hindi dahil sa maraming manonood kundi siya ang makaka-partner ko sa fashion show!Sanay naman ako na palagi siya ang nakaka-partner ko sa kung saan-saang contest, but this is different kapartner ko siya pero alam kong hindi kami magpapansinan, maliban na lang siguro kung may kailangan kaming pag-usapan?Hanggang sa lumipas pa ang ilang araw at sa wakas, dumating na ang huling araw ng pagpa-practice namin. Tama nga ako sa nagdaang araw dahil sa hindi kami nag-iimikan. Tahimik lang kami habang sabay na rumarampa, hindi nag-uusap at hindi bumabati sa isa't-isa sa tuwing magkikita.Siguro, dapat na akong ma sanay? Ramdam ko kasi na hindi na siya sa akin, hindi ko na siya pag-aari. Na iba na ang babaeng nagmamay-ari ng puso niya? Na siguro na kalimutan na talaga niya ako para magmahal siya ng iba. Pero... Bakit napakadali naman? Siguro, tama
HANGGANG SA MULI HASH.PASADO alas-sais na ng gabi nang matapos kaming mag-usap. Narito kami at naglalakad papalabas ng eskwelahan. Napasarap kasi ang pag-uusap namin at hindi na namin namalayan na gabi na pala.Nakangiting naglalakad si Athena habang magkaholding hands pa din ang aming kamay. Parang ayaw ko na siyang bitawan at nagdadalawang isip kung itutuloy ko pa ba o hindi?Pero yun ang kailangan kong gawin. Hindi para sa kapakanan ko kundi para sa kapakanan ng babaeng mahal ko. Mas pipiliin ko pang layuan ang taong mahal ko para hindi siya mapahamak kesa makasama siya ngunit masasaktan naman siya.Ayaw kong mangyari iyon. Siya lang ang nag-iisang babaeng minahal ko ng ganito. Mahal na mahal ko siya. Hindi ko man naisin na layuan siya ngunit anong magagawa ko? Ayaw ko na ako ang maging dahilan para masaktan o mapahamak siya.Kahit gabi na ay may liwanag naman na nagsisilbing ilaw sa aming daan. Mayroong nagliliwanag na poste sa bawat daan.Tumingin ako kay Athena at kita ko ang
After Five Years...FIVE years, five years had been passed since I left the Philippines just to live here in America. Naging maganda ang buhay ko sa limang taon na lumipas. Naging matatag, masayahin, at matapang na babae na ako. I never change my personality, maybe I just added some confidence for myself.I'm one of the famous actress here in America. I doesn't expect that I would be an actress, especially this is not my dream. I wanted to be a scientist, I didn't change my mind but I just tried to experience some things like this. Hindi naman ako mahilig sa pag-aarte ngunit heto ako at bumagsak sa pagiging artista.I never ever thought too that I will be popular, since I don't have a high confidence to myself, mahiyain pa ako dahil sa lahat ng nakakausap ko ay mga bigatin at mayayaman. Until nasanay na ako, I do my best just to have more confidence so I can be more successful on my job as an actress.Being actress is hard especially when you're making and having a lots of taping for
MARUPOKATHENA.IT'S been a year when I left the Philippines, and right now. Finally, I'm home! Masaya akong makabalik sa kung saan ako ipinanganak at lumaki.Dahan-dahan akong bumaba habang nakaalalay saakin sa pagbaba ang aking P.A na si Devy. Kakalapag palang ng Private Plane namin sa sarili naming airport. Mahirap na kasi kung sa public airport pa kami lumapag at siguradong pagkakaguluhan lang ako doon.Kagaya ng sabi ko ay isa na akong sikat na Artista at Model sa America. Nakauwi lang ako dito sa Pilipinas dahil sa mayroon kaming pelikula na kailangang ishoot dito. Nakaabang ang mga bodyguards ko na ipinadala dito ni Dad para siguraduhing ligtas ako kahit nasa sariling airport lang kami. Simula ng umalis ako ay marami ng mga bodyguards na ipinadala si Dad sa America para bantayan ako.Naiintindihan ko naman siya kung bakit ganoon siya. Natatakot lang siya na baka mapahamak ako at nais niyang maging ligtas ako.That's why I love my Dad so much. Kahit ang tingin sakanya ng iba ay
ATHENA.KANINA pa kaming natapos sa pagkain at nagsi-uwian din kaagad sina Toffy dahil sa may emergency daw sila, kesyo may demonyo na daw na nagagalit sakanila dahil sa iniwan nila ito.Hindi ko nga alam kung sinong demonyo ba ang sinasabi nila. Parang mga baliw na nakawala sa mental. Tapos tumatawa pa habang papaalis sa mansyon namin. Mabuti pa si Anthony at tahimik lang.Nandito na din lahat ng kaibigan nina Mommy at Daddy. Nasa loob sila at nakaupo sa sala habang nag-uusap-usap. You know mga friends talk. Nandito din nga ang bagong Bise Presidente at ang iba pang kasama ni Dad sa gobyerno. Ang mga senator at marami pang iba.Kaya maraming guards at bodyguards na narito dahil sa mga nagtataasang tao sa politiko ang narito. Ang lalaki pa naman ng mga katawan ng mga bantay dito.Hindi basta-basta nakakapasok ang kung sino-sino dito dahil sa bago ka makapasok sa subdivision ay may guards ka muna na dadaanan at kailangang may permiso ka ng Presidente o ni Dad para makapasok.NASA loob
SOON..NARITO ako nakaupo sa loob ng sasakyan namin. Si Manong Fernan ang nagdadrive. Nasa harapan ng sasakyan namin ang kotse na sinasakyan nina Mom habang ako ay mag-isa lang dito.Mayroon pa kaming mga kasamang bodyguards at butlers at nakasakay sila sa limang Van. Mahirap na daw at baka may kalaban sa politiko na tangkaan kaming abangan sa daan.Napatingin ako sa cellphone ko ng makita ko ang oras dito. It's already 6pm and his Engagement Party will getting started. Sakto naman na huminto na ang sinasakyan namin. Na ang ibig sabihin ay narito na kami sa totoong mansyon ng Pamilyang Darby.Hindi pa ako nakakapunta dito, siguro sa bahay nina Hash, oo. By the way? Nasa loob na kaya yung gf niya? Yung magiging fiancee for short yung pakakasalan niya? Maganda kaya ito? Well baka matawa ako kapag nakita ko kung mas maganda pa ako.Seriously? Kailan pa ako naging too much confident?Nakasuot ako ng Red Halterneck Fishtail Dress. Ito ang binili saakin ni Mom na dress nang pumunta siya kan
I met a beautiful ladySo cool but lovelyShe was mad and lonelyI want to approach her honestly.I WAS sleeping on the tree when suddenly a lady sat at the root of the tree and singing happily. I wish I could be happy like her. At the first I'm annoyed to her but I didn't make a noise just closing my eyes and putting my earpods in my ear.Until months passed, she's always there sitting and singing. I can't deny that she has a beautiful voice. I don't know her name, and I don't even care if who is she.But one day it suddenly changed. The words that I said? Well I ate it back. Because when I always seeing her sitting where the tree I was sleeping and wasting my time. Napagtanto kong may gusto na ako sa babaeng ito.Hindi ko mapagkakaila na maganda siya. Sa tuwing sasapit ang recess ay palagi ko siyang inaabangan sa taas ng puno, and luckily she's always going there. Mabuti at hindi niya alam na nasa taas ako, habang nakatingin sakanya.Hanggang sa noong araw na iyon ay naghintay akong
SOON..NARITO ako nakaupo sa loob ng sasakyan namin. Si Manong Fernan ang nagdadrive. Nasa harapan ng sasakyan namin ang kotse na sinasakyan nina Mom habang ako ay mag-isa lang dito.Mayroon pa kaming mga kasamang bodyguards at butlers at nakasakay sila sa limang Van. Mahirap na daw at baka may kalaban sa politiko na tangkaan kaming abangan sa daan.Napatingin ako sa cellphone ko ng makita ko ang oras dito. It's already 6pm and his Engagement Party will getting started. Sakto naman na huminto na ang sinasakyan namin. Na ang ibig sabihin ay narito na kami sa totoong mansyon ng Pamilyang Darby.Hindi pa ako nakakapunta dito, siguro sa bahay nina Hash, oo. By the way? Nasa loob na kaya yung gf niya? Yung magiging fiancee for short yung pakakasalan niya? Maganda kaya ito? Well baka matawa ako kapag nakita ko kung mas maganda pa ako.Seriously? Kailan pa ako naging too much confident?Nakasuot ako ng Red Halterneck Fishtail Dress. Ito ang binili saakin ni Mom na dress nang pumunta siya kan
ATHENA.KANINA pa kaming natapos sa pagkain at nagsi-uwian din kaagad sina Toffy dahil sa may emergency daw sila, kesyo may demonyo na daw na nagagalit sakanila dahil sa iniwan nila ito.Hindi ko nga alam kung sinong demonyo ba ang sinasabi nila. Parang mga baliw na nakawala sa mental. Tapos tumatawa pa habang papaalis sa mansyon namin. Mabuti pa si Anthony at tahimik lang.Nandito na din lahat ng kaibigan nina Mommy at Daddy. Nasa loob sila at nakaupo sa sala habang nag-uusap-usap. You know mga friends talk. Nandito din nga ang bagong Bise Presidente at ang iba pang kasama ni Dad sa gobyerno. Ang mga senator at marami pang iba.Kaya maraming guards at bodyguards na narito dahil sa mga nagtataasang tao sa politiko ang narito. Ang lalaki pa naman ng mga katawan ng mga bantay dito.Hindi basta-basta nakakapasok ang kung sino-sino dito dahil sa bago ka makapasok sa subdivision ay may guards ka muna na dadaanan at kailangang may permiso ka ng Presidente o ni Dad para makapasok.NASA loob
MARUPOKATHENA.IT'S been a year when I left the Philippines, and right now. Finally, I'm home! Masaya akong makabalik sa kung saan ako ipinanganak at lumaki.Dahan-dahan akong bumaba habang nakaalalay saakin sa pagbaba ang aking P.A na si Devy. Kakalapag palang ng Private Plane namin sa sarili naming airport. Mahirap na kasi kung sa public airport pa kami lumapag at siguradong pagkakaguluhan lang ako doon.Kagaya ng sabi ko ay isa na akong sikat na Artista at Model sa America. Nakauwi lang ako dito sa Pilipinas dahil sa mayroon kaming pelikula na kailangang ishoot dito. Nakaabang ang mga bodyguards ko na ipinadala dito ni Dad para siguraduhing ligtas ako kahit nasa sariling airport lang kami. Simula ng umalis ako ay marami ng mga bodyguards na ipinadala si Dad sa America para bantayan ako.Naiintindihan ko naman siya kung bakit ganoon siya. Natatakot lang siya na baka mapahamak ako at nais niyang maging ligtas ako.That's why I love my Dad so much. Kahit ang tingin sakanya ng iba ay
After Five Years...FIVE years, five years had been passed since I left the Philippines just to live here in America. Naging maganda ang buhay ko sa limang taon na lumipas. Naging matatag, masayahin, at matapang na babae na ako. I never change my personality, maybe I just added some confidence for myself.I'm one of the famous actress here in America. I doesn't expect that I would be an actress, especially this is not my dream. I wanted to be a scientist, I didn't change my mind but I just tried to experience some things like this. Hindi naman ako mahilig sa pag-aarte ngunit heto ako at bumagsak sa pagiging artista.I never ever thought too that I will be popular, since I don't have a high confidence to myself, mahiyain pa ako dahil sa lahat ng nakakausap ko ay mga bigatin at mayayaman. Until nasanay na ako, I do my best just to have more confidence so I can be more successful on my job as an actress.Being actress is hard especially when you're making and having a lots of taping for
HANGGANG SA MULI HASH.PASADO alas-sais na ng gabi nang matapos kaming mag-usap. Narito kami at naglalakad papalabas ng eskwelahan. Napasarap kasi ang pag-uusap namin at hindi na namin namalayan na gabi na pala.Nakangiting naglalakad si Athena habang magkaholding hands pa din ang aming kamay. Parang ayaw ko na siyang bitawan at nagdadalawang isip kung itutuloy ko pa ba o hindi?Pero yun ang kailangan kong gawin. Hindi para sa kapakanan ko kundi para sa kapakanan ng babaeng mahal ko. Mas pipiliin ko pang layuan ang taong mahal ko para hindi siya mapahamak kesa makasama siya ngunit masasaktan naman siya.Ayaw kong mangyari iyon. Siya lang ang nag-iisang babaeng minahal ko ng ganito. Mahal na mahal ko siya. Hindi ko man naisin na layuan siya ngunit anong magagawa ko? Ayaw ko na ako ang maging dahilan para masaktan o mapahamak siya.Kahit gabi na ay may liwanag naman na nagsisilbing ilaw sa aming daan. Mayroong nagliliwanag na poste sa bawat daan.Tumingin ako kay Athena at kita ko ang
SANA NGANANG dumating ang araw na gaya nga ng sabi ni Ma'am Rebecca ay kailangan naming mag-practice para sa nalalapit na fashion show. Nakaka-kaba hindi dahil sa maraming manonood kundi siya ang makaka-partner ko sa fashion show!Sanay naman ako na palagi siya ang nakaka-partner ko sa kung saan-saang contest, but this is different kapartner ko siya pero alam kong hindi kami magpapansinan, maliban na lang siguro kung may kailangan kaming pag-usapan?Hanggang sa lumipas pa ang ilang araw at sa wakas, dumating na ang huling araw ng pagpa-practice namin. Tama nga ako sa nagdaang araw dahil sa hindi kami nag-iimikan. Tahimik lang kami habang sabay na rumarampa, hindi nag-uusap at hindi bumabati sa isa't-isa sa tuwing magkikita.Siguro, dapat na akong ma sanay? Ramdam ko kasi na hindi na siya sa akin, hindi ko na siya pag-aari. Na iba na ang babaeng nagmamay-ari ng puso niya? Na siguro na kalimutan na talaga niya ako para magmahal siya ng iba. Pero... Bakit napakadali naman? Siguro, tama
SALADHE CHANGED.NITONG nakaraang ikalawang Linggo ng Mayo ay unti-unti kong napapansin ang pagbabago ni Hash. Hanggang sa lumipas na din ang Isang Buwan at tuluyan na talaga siyang nagbago.Tuluyan ng nagbago si Hash. Si Hash na minahal ko.Habang si Nathalie naman ay lumipat na dito noong ika-unang linggo palang ng May. Kaklase namin siya. Masasabi kong minsan ay nagkakausap din kami.Hindi na ako galit sakanya ngunit nagseselos lang ako sakanila ni Hash dahil sa siya na ang kasa-kasama nito.NASA loob kami ngayon ng classroom habang nagtuturo ang Prof. namin sa Pre-Calculus and Basic Calculus. Nakatingin lang ako kay Prof. Mahirap-hirap na ang lesson. Minsan ay nahihirapan ako lalo na pag-dating sa solution.Nasa kalagitnaan kami ng discussion nang biglang may kumatok sa pintuan ng classroom namin. Dahil nakabukas lang ito ay kitang-kita namin kung sino ang kumatok."Hello? Good Morning?". Nakangiting bati saamin ni Ma'am RebeccaAno kaya ang ginagawa niya dito?Ngunit nagulat ako
OBSESSED ALLEN POV.I'M sitting on my chair inside the classroom while watching my love listening to our Professor's lecture. She changed and she became more beautiful.I doesn't expect that we can be close again like we used to before. But when I'm thinking that Athena is just my friend? Well, it makes my heart hurt.The woman I love since before, she became my friend now. We became friends again.Pero wala na akong magagawa dahil sa masaya na siya. Masaya siya sa piling ng ibang lalaki. Sa bagong mahal niya.I'm such a jerk. Pero ginawa ko lang naman ang nararapat kong gawin, just to make sure she's safe. Even though it results pain.I love her and I really do. Noong hindi pa ako nakakabalik dito sa Pilipinas ay siya pa din ang iniisip ko sa ibang bansa. I tried to forget her. But I can't, my heart can't.Pinabalik lang ako ni Dad dito sa Pilipinas dahil sa uuwi din naman daw kaagad si Nathalie. Mas mauuna man akong bumalik, pero susunod din iyon. Pareho kaming pumunta sa Canada, p