WHAT IS HE FIGHTING FOR?"Oo... ayos lang ako, wag kayong mag-alala". Saad ko kahit masakit ang braso dahil sa paggulongNakatingin kasi saakin ang lahat dahil sa paggulong ko. I signaled that I was fine as everyone seemed to want to help me up. Hindi pa naman ako mahina para humingi ng tulong. Maybe, they're all worried at baka napano na ako tulad noong tinulak ako ni Ziah.Inayos ko ang telang nakapulupot sa braso ko at umupo. I was about to stand up when suddenly someone shouted and I looked above the stage, my eyes widened when suddenly the hand of the man fixing the lights slipped and he suddenly lost his balance while still clinging to the ladder he used.Sa sobrang taranta at takot naman ata ng lalaking nakakapit naman sa hagdan para sumuporta dito ay umalis ito kaya biglang natumba ang hagdanan na inaapakan ng lalaki. Gumulong din ang lalaki sa hagdan ng stage at nagalaw ng hagdan na natumba ang bakal na linagyan din ng ilaw na nasa unahan.I worriedly looked at the man who wa
GROSSNAGISING ako nang wala na akong kasamang Hash dito sa clinic. Ang nakita ko lang na nandito kasama ko ay sina Eunice.Saan naman kaya iyon nagpunta?Umalis siya tapos hindi man lang ako ginising?Ano nanaman kaya ang gagawin niya?"Ayos na ba ang pakiramdam mo Althea?". Biglang tanong ni Eunice kaya napalingon ako dito"A-ahh oo". Sagot ko naman"Hinahanap mo ba si Dark?". Tanong niyaNapatango naman ako at napahawak sa batok."Umalis siya sabi niya bantayan ka daw muna namin... dahil may importante siyang pupuntahan. Pero babalik din iyon". Sabi niyaMay importanteng pupuntahan?Sino? I mean saan pala?Yung Illana ba? No, I mean sa Hideout ba nila?"Bilin niya saamin na wag papalapitin saiyo si Allen? Basta yung transferee". Sabi naman ni AngeloNangunot naman ang noo ko. Seloso talaga. "Ganon ba. May iba pa ba siyang sinabi sainyo habang tulog ako?". Tanong ko"Wala na eh. Basta kanina pala nagmamadali siyang umalis, nagulat na nga lang kami nung papasok na kami dito tapos nag
PAGOD NANANG makarating na ako sa University I park my car in the parking lot at kaagad na lumabas dito.Bago ako umalis sa hideout kanina ay pinadalhan ko ng mensahe si Athena.Pero hanggang ngayon hindi parin siya nagrereply. Hindi ko alam pero ramdam ko ang kaba sa dibdib ko.Kung ano-ano na din ang pumapasok sa isipan ko. I'm worried to her. Baka kasi hindi siya nagreply dahil may nangyari na naman.Ginulo ko ang buhok ko nang maalala kong nasaktan pala siya kanina! Sabihin na nating mayroon pa kaming misunderstanding pero it's my duty to know if she's okay or not.I don't want to disappoint Tita Abigail again. At ayaw ko ding may mangyari pang masama sakanya.Lakad takbo ang ginawa ko para makapunta kaagad sa room namin. Baka naroon kasi siya. Alam ko namang hindi siya iiwan ng mga kaibigan namin.Nang malapit na ako sa kinaroroonan ng classroom namin ay napahinto ako dahil sa nag vibrate ang cellphone ko sa aking bulsa. Tumigil ako at kaagad na kinuha ito. Baka si Athena na ito
I MISS HIMATHENANASA loob na kami nina Eunice ng classroom namin. Ayaw ko na kasing mag stay pa doon at nagmamadali din ako dahil baka nandito na si Hash. Pero wala pa pala siya dumadating.Nakaupo lang ako sa upuan ko, habang sina Eunice ay nag-uusap-usap. Naghihintay akong dumating si Hash kahit sa totoo ay naiinip na ako sa kakahintay.Alam ko namang hindi pa kami masyadong okay, pero sana naman wag niya akong hayaan na mag-overthink lalo na at baka kasama niya na naman ang Illana na iyon.Nasa ibabaw ng mesa ko ang cellphone ko at naghihintay ako kung tatawag ba siya o magsesend man lang ng mensahe. Nang wala pa siyang tumatawag ay nakaramdam ako ng antok.Ipinatong ko sa mesa ang kanang kamay ko at ipinatong ko din ang kaliwang kamay sa may bandang braso ng kanang kamay ko. Inihiga ko ang ulo ko doon habang nakatingin parin sa cellphone na nasa mesa ko.Hindi ka talaga tatawag o magmemessage man lang huh?Ipipikit ko na sana ang aking mga mata ng may taong naghahanap saakin.
BOY BESTFRIENDI miss the Allanien Pedragoso that always there when I always need him.I miss this Boy Best Friend of mine.Nang kumalas na sa pagkakayakap saakin si Allen ay kaagad kong pinahid ang luha. Kita ko ang ngiti niya sa labi. Yung ngiti niyang matagal ko ng hindi nakikita."Hindi ka pa ba hinahanap ng bf mo". Biglang tanong niyaOo nga pala nakalimutan ko tuloy si Hash! Baka nandito na siya, at baka nakita niya kami ni Allen. Malalagot talaga ako..napakaseloso pa naman nun."Baka nga hinahanap na ako". Nakangiting sabi koNapatango naman siya at ngumiti pero may lungkot sa mga mata niya."Sige na umalis kana at sundan ang lalaking iyon""Huh?". Nagtatakang usal ko"Sabi ko sundan mo na ang bf mo. Nakita ko siya kanina na nakasilip sa may pinto. Nakita niya tayo". Sabi niyaNakita niya kami?"Suyuin mo na iyon habang hindi pa nakakalayo". Natatawang sabi niyaIyang tawa niya..yan ang makikita mo kapag totoong masaya talaga siya."Nakita niya tayo?". Tanong ko"Oo haha". Tawa
GRANDMALUMABAS na kami sa kotse ng makarating na kami sa bahay. Kasama ko si Allen... hinatid niya ako pauwi.Kanina nga ay umaasa pa din akong susunduin ako ni Hash, pero umasa lang pala ako. Ang alam ko kasi na kapag nagkakaroon kami ng misunderstanding ay kinakausap niya kaagad ako para magkaayos kami.Pagkatapos kong umiyak kanina kasama si Allen ay naghintay pa din ako kung tatawag ba siya o mag memessage man lang, pero umasa na naman ako.Hindi ako nasundo ni Manong Fernan dahil sa nagkaroon ng biglaang emergency sakanila.Umuwi kaagad ito sa probinsya nila habang si Manong Kaloy ay plano ko na sanang tawagan para siya nalang ang magsundo saakin ay nagpresinta naman itong si Allen.Gusto niya daw akong ihatid pauwi, at saka namiss na daw niya ang mga luto ni Mommy. Ilang taon na din ng hindi siya nakapunta sa bahay namin."Tara na! I'm super excited to taste Auntie Abigail's dishes again!". Para siyang batang excited na makuha ang regaloHe even get my bag and carry it, para la
Pain, pain go awayDon't come again, and go another wayLittle tears wants to sayPain, pain go away.HASH.NANG magising ako kanina ay nagpaalam muna ako sa puntod ni Grandma at umalis na kaagad.Nawala naman ng kaunti ang sakit na nararamdaman ko. Subalit sa tuwing titingnan ko ang cellphone ko ay naiisip ko pa rin siya.Binuhay ko ang cellphone ko sa pagkaka power off nito. Kaagad naman na lumitaw ang mga message at missed calls niya.Plano ko na sanang basahin ang mga pinadala niyang mensahe, pero may isang Unknown Number na nakaagaw ng tingin ko kanina.Hindi ko na alam ang gagawin ko lalo na at dumagdag pa ang Unknown Number na iyon.'Masakit bang makita ang mahal mo na may kasamang iba? Haha you deserve it..you stubborn idiot''Still don't forget what I've said before. Stay away from her or else...hindi mo magugustuhan ang gagawin ko'What a greedy old man? Atat na atat na paghiwalayin kami ni Athena.But what if siya ang dahilan kung bakit lumitaw na naman bigla ang Allen na i
Seeing her againMy tears now is like a rainSeeing her is a painMany things came in my brainMy whole body is now drain.ATHENA.NAGTUTURO na si Prof Vanell sa unahan. Ito na ang last subject namin bago umuwi. It's already 6:25 pm, mapapaaga ang uwian namin ngayon dahil sa ito ang request ng bisita.Ang Oras ng uwuin namin ay 6:45 pm, kaya twenty minutes nalang ay uuwi na kami."Class malapit na tayong umuwi but before that may ibibigay akong activity. Madali lang ito kaya kaya niyo itong matapos kahit fifteen minutes lang"Dinig ko naman ang mga angal ng mga kaklase ko. Hindi siguro sila pabor na may ipagawang activity si Ma'am."Get one colored paper..it's allowed any color that you want. Then write what are your feeling or emotions today. Dahil sa Friday na ngayon at wala kayong pasok tomorrow so ngayon niyo na gawin. Just write ang draw emojis or anything that express that emotions that you're feeling right now". Salita ni Ma'am Vanell sa unahanLinibot ko ang tingin sa loob ng
I met a beautiful ladySo cool but lovelyShe was mad and lonelyI want to approach her honestly.I WAS sleeping on the tree when suddenly a lady sat at the root of the tree and singing happily. I wish I could be happy like her. At the first I'm annoyed to her but I didn't make a noise just closing my eyes and putting my earpods in my ear.Until months passed, she's always there sitting and singing. I can't deny that she has a beautiful voice. I don't know her name, and I don't even care if who is she.But one day it suddenly changed. The words that I said? Well I ate it back. Because when I always seeing her sitting where the tree I was sleeping and wasting my time. Napagtanto kong may gusto na ako sa babaeng ito.Hindi ko mapagkakaila na maganda siya. Sa tuwing sasapit ang recess ay palagi ko siyang inaabangan sa taas ng puno, and luckily she's always going there. Mabuti at hindi niya alam na nasa taas ako, habang nakatingin sakanya.Hanggang sa noong araw na iyon ay naghintay akong
SOON..NARITO ako nakaupo sa loob ng sasakyan namin. Si Manong Fernan ang nagdadrive. Nasa harapan ng sasakyan namin ang kotse na sinasakyan nina Mom habang ako ay mag-isa lang dito.Mayroon pa kaming mga kasamang bodyguards at butlers at nakasakay sila sa limang Van. Mahirap na daw at baka may kalaban sa politiko na tangkaan kaming abangan sa daan.Napatingin ako sa cellphone ko ng makita ko ang oras dito. It's already 6pm and his Engagement Party will getting started. Sakto naman na huminto na ang sinasakyan namin. Na ang ibig sabihin ay narito na kami sa totoong mansyon ng Pamilyang Darby.Hindi pa ako nakakapunta dito, siguro sa bahay nina Hash, oo. By the way? Nasa loob na kaya yung gf niya? Yung magiging fiancee for short yung pakakasalan niya? Maganda kaya ito? Well baka matawa ako kapag nakita ko kung mas maganda pa ako.Seriously? Kailan pa ako naging too much confident?Nakasuot ako ng Red Halterneck Fishtail Dress. Ito ang binili saakin ni Mom na dress nang pumunta siya kan
ATHENA.KANINA pa kaming natapos sa pagkain at nagsi-uwian din kaagad sina Toffy dahil sa may emergency daw sila, kesyo may demonyo na daw na nagagalit sakanila dahil sa iniwan nila ito.Hindi ko nga alam kung sinong demonyo ba ang sinasabi nila. Parang mga baliw na nakawala sa mental. Tapos tumatawa pa habang papaalis sa mansyon namin. Mabuti pa si Anthony at tahimik lang.Nandito na din lahat ng kaibigan nina Mommy at Daddy. Nasa loob sila at nakaupo sa sala habang nag-uusap-usap. You know mga friends talk. Nandito din nga ang bagong Bise Presidente at ang iba pang kasama ni Dad sa gobyerno. Ang mga senator at marami pang iba.Kaya maraming guards at bodyguards na narito dahil sa mga nagtataasang tao sa politiko ang narito. Ang lalaki pa naman ng mga katawan ng mga bantay dito.Hindi basta-basta nakakapasok ang kung sino-sino dito dahil sa bago ka makapasok sa subdivision ay may guards ka muna na dadaanan at kailangang may permiso ka ng Presidente o ni Dad para makapasok.NASA loob
MARUPOKATHENA.IT'S been a year when I left the Philippines, and right now. Finally, I'm home! Masaya akong makabalik sa kung saan ako ipinanganak at lumaki.Dahan-dahan akong bumaba habang nakaalalay saakin sa pagbaba ang aking P.A na si Devy. Kakalapag palang ng Private Plane namin sa sarili naming airport. Mahirap na kasi kung sa public airport pa kami lumapag at siguradong pagkakaguluhan lang ako doon.Kagaya ng sabi ko ay isa na akong sikat na Artista at Model sa America. Nakauwi lang ako dito sa Pilipinas dahil sa mayroon kaming pelikula na kailangang ishoot dito. Nakaabang ang mga bodyguards ko na ipinadala dito ni Dad para siguraduhing ligtas ako kahit nasa sariling airport lang kami. Simula ng umalis ako ay marami ng mga bodyguards na ipinadala si Dad sa America para bantayan ako.Naiintindihan ko naman siya kung bakit ganoon siya. Natatakot lang siya na baka mapahamak ako at nais niyang maging ligtas ako.That's why I love my Dad so much. Kahit ang tingin sakanya ng iba ay
After Five Years...FIVE years, five years had been passed since I left the Philippines just to live here in America. Naging maganda ang buhay ko sa limang taon na lumipas. Naging matatag, masayahin, at matapang na babae na ako. I never change my personality, maybe I just added some confidence for myself.I'm one of the famous actress here in America. I doesn't expect that I would be an actress, especially this is not my dream. I wanted to be a scientist, I didn't change my mind but I just tried to experience some things like this. Hindi naman ako mahilig sa pag-aarte ngunit heto ako at bumagsak sa pagiging artista.I never ever thought too that I will be popular, since I don't have a high confidence to myself, mahiyain pa ako dahil sa lahat ng nakakausap ko ay mga bigatin at mayayaman. Until nasanay na ako, I do my best just to have more confidence so I can be more successful on my job as an actress.Being actress is hard especially when you're making and having a lots of taping for
HANGGANG SA MULI HASH.PASADO alas-sais na ng gabi nang matapos kaming mag-usap. Narito kami at naglalakad papalabas ng eskwelahan. Napasarap kasi ang pag-uusap namin at hindi na namin namalayan na gabi na pala.Nakangiting naglalakad si Athena habang magkaholding hands pa din ang aming kamay. Parang ayaw ko na siyang bitawan at nagdadalawang isip kung itutuloy ko pa ba o hindi?Pero yun ang kailangan kong gawin. Hindi para sa kapakanan ko kundi para sa kapakanan ng babaeng mahal ko. Mas pipiliin ko pang layuan ang taong mahal ko para hindi siya mapahamak kesa makasama siya ngunit masasaktan naman siya.Ayaw kong mangyari iyon. Siya lang ang nag-iisang babaeng minahal ko ng ganito. Mahal na mahal ko siya. Hindi ko man naisin na layuan siya ngunit anong magagawa ko? Ayaw ko na ako ang maging dahilan para masaktan o mapahamak siya.Kahit gabi na ay may liwanag naman na nagsisilbing ilaw sa aming daan. Mayroong nagliliwanag na poste sa bawat daan.Tumingin ako kay Athena at kita ko ang
SANA NGANANG dumating ang araw na gaya nga ng sabi ni Ma'am Rebecca ay kailangan naming mag-practice para sa nalalapit na fashion show. Nakaka-kaba hindi dahil sa maraming manonood kundi siya ang makaka-partner ko sa fashion show!Sanay naman ako na palagi siya ang nakaka-partner ko sa kung saan-saang contest, but this is different kapartner ko siya pero alam kong hindi kami magpapansinan, maliban na lang siguro kung may kailangan kaming pag-usapan?Hanggang sa lumipas pa ang ilang araw at sa wakas, dumating na ang huling araw ng pagpa-practice namin. Tama nga ako sa nagdaang araw dahil sa hindi kami nag-iimikan. Tahimik lang kami habang sabay na rumarampa, hindi nag-uusap at hindi bumabati sa isa't-isa sa tuwing magkikita.Siguro, dapat na akong ma sanay? Ramdam ko kasi na hindi na siya sa akin, hindi ko na siya pag-aari. Na iba na ang babaeng nagmamay-ari ng puso niya? Na siguro na kalimutan na talaga niya ako para magmahal siya ng iba. Pero... Bakit napakadali naman? Siguro, tama
SALADHE CHANGED.NITONG nakaraang ikalawang Linggo ng Mayo ay unti-unti kong napapansin ang pagbabago ni Hash. Hanggang sa lumipas na din ang Isang Buwan at tuluyan na talaga siyang nagbago.Tuluyan ng nagbago si Hash. Si Hash na minahal ko.Habang si Nathalie naman ay lumipat na dito noong ika-unang linggo palang ng May. Kaklase namin siya. Masasabi kong minsan ay nagkakausap din kami.Hindi na ako galit sakanya ngunit nagseselos lang ako sakanila ni Hash dahil sa siya na ang kasa-kasama nito.NASA loob kami ngayon ng classroom habang nagtuturo ang Prof. namin sa Pre-Calculus and Basic Calculus. Nakatingin lang ako kay Prof. Mahirap-hirap na ang lesson. Minsan ay nahihirapan ako lalo na pag-dating sa solution.Nasa kalagitnaan kami ng discussion nang biglang may kumatok sa pintuan ng classroom namin. Dahil nakabukas lang ito ay kitang-kita namin kung sino ang kumatok."Hello? Good Morning?". Nakangiting bati saamin ni Ma'am RebeccaAno kaya ang ginagawa niya dito?Ngunit nagulat ako
OBSESSED ALLEN POV.I'M sitting on my chair inside the classroom while watching my love listening to our Professor's lecture. She changed and she became more beautiful.I doesn't expect that we can be close again like we used to before. But when I'm thinking that Athena is just my friend? Well, it makes my heart hurt.The woman I love since before, she became my friend now. We became friends again.Pero wala na akong magagawa dahil sa masaya na siya. Masaya siya sa piling ng ibang lalaki. Sa bagong mahal niya.I'm such a jerk. Pero ginawa ko lang naman ang nararapat kong gawin, just to make sure she's safe. Even though it results pain.I love her and I really do. Noong hindi pa ako nakakabalik dito sa Pilipinas ay siya pa din ang iniisip ko sa ibang bansa. I tried to forget her. But I can't, my heart can't.Pinabalik lang ako ni Dad dito sa Pilipinas dahil sa uuwi din naman daw kaagad si Nathalie. Mas mauuna man akong bumalik, pero susunod din iyon. Pareho kaming pumunta sa Canada, p