WHAT IS HE FIGHTING FOR?"Oo... ayos lang ako, wag kayong mag-alala". Saad ko kahit masakit ang braso dahil sa paggulongNakatingin kasi saakin ang lahat dahil sa paggulong ko. I signaled that I was fine as everyone seemed to want to help me up. Hindi pa naman ako mahina para humingi ng tulong. Maybe, they're all worried at baka napano na ako tulad noong tinulak ako ni Ziah.Inayos ko ang telang nakapulupot sa braso ko at umupo. I was about to stand up when suddenly someone shouted and I looked above the stage, my eyes widened when suddenly the hand of the man fixing the lights slipped and he suddenly lost his balance while still clinging to the ladder he used.Sa sobrang taranta at takot naman ata ng lalaking nakakapit naman sa hagdan para sumuporta dito ay umalis ito kaya biglang natumba ang hagdanan na inaapakan ng lalaki. Gumulong din ang lalaki sa hagdan ng stage at nagalaw ng hagdan na natumba ang bakal na linagyan din ng ilaw na nasa unahan.I worriedly looked at the man who wa
GROSSNAGISING ako nang wala na akong kasamang Hash dito sa clinic. Ang nakita ko lang na nandito kasama ko ay sina Eunice.Saan naman kaya iyon nagpunta?Umalis siya tapos hindi man lang ako ginising?Ano nanaman kaya ang gagawin niya?"Ayos na ba ang pakiramdam mo Althea?". Biglang tanong ni Eunice kaya napalingon ako dito"A-ahh oo". Sagot ko naman"Hinahanap mo ba si Dark?". Tanong niyaNapatango naman ako at napahawak sa batok."Umalis siya sabi niya bantayan ka daw muna namin... dahil may importante siyang pupuntahan. Pero babalik din iyon". Sabi niyaMay importanteng pupuntahan?Sino? I mean saan pala?Yung Illana ba? No, I mean sa Hideout ba nila?"Bilin niya saamin na wag papalapitin saiyo si Allen? Basta yung transferee". Sabi naman ni AngeloNangunot naman ang noo ko. Seloso talaga. "Ganon ba. May iba pa ba siyang sinabi sainyo habang tulog ako?". Tanong ko"Wala na eh. Basta kanina pala nagmamadali siyang umalis, nagulat na nga lang kami nung papasok na kami dito tapos nag
PAGOD NANANG makarating na ako sa University I park my car in the parking lot at kaagad na lumabas dito.Bago ako umalis sa hideout kanina ay pinadalhan ko ng mensahe si Athena.Pero hanggang ngayon hindi parin siya nagrereply. Hindi ko alam pero ramdam ko ang kaba sa dibdib ko.Kung ano-ano na din ang pumapasok sa isipan ko. I'm worried to her. Baka kasi hindi siya nagreply dahil may nangyari na naman.Ginulo ko ang buhok ko nang maalala kong nasaktan pala siya kanina! Sabihin na nating mayroon pa kaming misunderstanding pero it's my duty to know if she's okay or not.I don't want to disappoint Tita Abigail again. At ayaw ko ding may mangyari pang masama sakanya.Lakad takbo ang ginawa ko para makapunta kaagad sa room namin. Baka naroon kasi siya. Alam ko namang hindi siya iiwan ng mga kaibigan namin.Nang malapit na ako sa kinaroroonan ng classroom namin ay napahinto ako dahil sa nag vibrate ang cellphone ko sa aking bulsa. Tumigil ako at kaagad na kinuha ito. Baka si Athena na ito
I MISS HIMATHENANASA loob na kami nina Eunice ng classroom namin. Ayaw ko na kasing mag stay pa doon at nagmamadali din ako dahil baka nandito na si Hash. Pero wala pa pala siya dumadating.Nakaupo lang ako sa upuan ko, habang sina Eunice ay nag-uusap-usap. Naghihintay akong dumating si Hash kahit sa totoo ay naiinip na ako sa kakahintay.Alam ko namang hindi pa kami masyadong okay, pero sana naman wag niya akong hayaan na mag-overthink lalo na at baka kasama niya na naman ang Illana na iyon.Nasa ibabaw ng mesa ko ang cellphone ko at naghihintay ako kung tatawag ba siya o magsesend man lang ng mensahe. Nang wala pa siyang tumatawag ay nakaramdam ako ng antok.Ipinatong ko sa mesa ang kanang kamay ko at ipinatong ko din ang kaliwang kamay sa may bandang braso ng kanang kamay ko. Inihiga ko ang ulo ko doon habang nakatingin parin sa cellphone na nasa mesa ko.Hindi ka talaga tatawag o magmemessage man lang huh?Ipipikit ko na sana ang aking mga mata ng may taong naghahanap saakin.
BOY BESTFRIENDI miss the Allanien Pedragoso that always there when I always need him.I miss this Boy Best Friend of mine.Nang kumalas na sa pagkakayakap saakin si Allen ay kaagad kong pinahid ang luha. Kita ko ang ngiti niya sa labi. Yung ngiti niyang matagal ko ng hindi nakikita."Hindi ka pa ba hinahanap ng bf mo". Biglang tanong niyaOo nga pala nakalimutan ko tuloy si Hash! Baka nandito na siya, at baka nakita niya kami ni Allen. Malalagot talaga ako..napakaseloso pa naman nun."Baka nga hinahanap na ako". Nakangiting sabi koNapatango naman siya at ngumiti pero may lungkot sa mga mata niya."Sige na umalis kana at sundan ang lalaking iyon""Huh?". Nagtatakang usal ko"Sabi ko sundan mo na ang bf mo. Nakita ko siya kanina na nakasilip sa may pinto. Nakita niya tayo". Sabi niyaNakita niya kami?"Suyuin mo na iyon habang hindi pa nakakalayo". Natatawang sabi niyaIyang tawa niya..yan ang makikita mo kapag totoong masaya talaga siya."Nakita niya tayo?". Tanong ko"Oo haha". Tawa
GRANDMALUMABAS na kami sa kotse ng makarating na kami sa bahay. Kasama ko si Allen... hinatid niya ako pauwi.Kanina nga ay umaasa pa din akong susunduin ako ni Hash, pero umasa lang pala ako. Ang alam ko kasi na kapag nagkakaroon kami ng misunderstanding ay kinakausap niya kaagad ako para magkaayos kami.Pagkatapos kong umiyak kanina kasama si Allen ay naghintay pa din ako kung tatawag ba siya o mag memessage man lang, pero umasa na naman ako.Hindi ako nasundo ni Manong Fernan dahil sa nagkaroon ng biglaang emergency sakanila.Umuwi kaagad ito sa probinsya nila habang si Manong Kaloy ay plano ko na sanang tawagan para siya nalang ang magsundo saakin ay nagpresinta naman itong si Allen.Gusto niya daw akong ihatid pauwi, at saka namiss na daw niya ang mga luto ni Mommy. Ilang taon na din ng hindi siya nakapunta sa bahay namin."Tara na! I'm super excited to taste Auntie Abigail's dishes again!". Para siyang batang excited na makuha ang regaloHe even get my bag and carry it, para la
Pain, pain go awayDon't come again, and go another wayLittle tears wants to sayPain, pain go away.HASH.NANG magising ako kanina ay nagpaalam muna ako sa puntod ni Grandma at umalis na kaagad.Nawala naman ng kaunti ang sakit na nararamdaman ko. Subalit sa tuwing titingnan ko ang cellphone ko ay naiisip ko pa rin siya.Binuhay ko ang cellphone ko sa pagkaka power off nito. Kaagad naman na lumitaw ang mga message at missed calls niya.Plano ko na sanang basahin ang mga pinadala niyang mensahe, pero may isang Unknown Number na nakaagaw ng tingin ko kanina.Hindi ko na alam ang gagawin ko lalo na at dumagdag pa ang Unknown Number na iyon.'Masakit bang makita ang mahal mo na may kasamang iba? Haha you deserve it..you stubborn idiot''Still don't forget what I've said before. Stay away from her or else...hindi mo magugustuhan ang gagawin ko'What a greedy old man? Atat na atat na paghiwalayin kami ni Athena.But what if siya ang dahilan kung bakit lumitaw na naman bigla ang Allen na i
Seeing her againMy tears now is like a rainSeeing her is a painMany things came in my brainMy whole body is now drain.ATHENA.NAGTUTURO na si Prof Vanell sa unahan. Ito na ang last subject namin bago umuwi. It's already 6:25 pm, mapapaaga ang uwian namin ngayon dahil sa ito ang request ng bisita.Ang Oras ng uwuin namin ay 6:45 pm, kaya twenty minutes nalang ay uuwi na kami."Class malapit na tayong umuwi but before that may ibibigay akong activity. Madali lang ito kaya kaya niyo itong matapos kahit fifteen minutes lang"Dinig ko naman ang mga angal ng mga kaklase ko. Hindi siguro sila pabor na may ipagawang activity si Ma'am."Get one colored paper..it's allowed any color that you want. Then write what are your feeling or emotions today. Dahil sa Friday na ngayon at wala kayong pasok tomorrow so ngayon niyo na gawin. Just write ang draw emojis or anything that express that emotions that you're feeling right now". Salita ni Ma'am Vanell sa unahanLinibot ko ang tingin sa loob ng