ANGELA'S POV "SO, ano na! Sasabihin mo ba sa akin ang problema or kailangan pa kitang pilitan para magkwento ka?" nakangiting bigkas ni Sir Bryan sa akin nang mapansin niya marahil na bigla akong nanahimik! "Eh, nakakahiya po kasi Sir eh! Dami niyo na po kasing naitulong sa akin!" nahihiya kong
ANGELA POV DAHIL nag-insist talaga si Sir Bryan na samahan ako pauwi ng probensya, wla na akong nagawa pa kundi ang pumayag na! Lalo na at noong ipinaalam din namin kay Mam Trexie ang plano kong pag-uwi, walang pag-aalinlangan na pumayag din naman kaagad ito sa konsdisyon na bumalik daw kaagad kam
ANGELA'S POV KASALUKUYAN naming hinihintay ni Sir Bryan na mai-served sa amin ang inorder kong mga pagkain nang mula sa pintuan, napansin kong pumasok ang ilan sa mga kalalakihan! Kung titingnan, mukhang mga dayo din sila sa lugar na ito na siyang labis kong ipinagtaka! Ang mas lalo ko pang ipinag
ANGELA'S POV Para akong hapong-hapo na napaupo sa upuan pagkaalis ni Tiya Mayet! Pakiramdam ko, hindi kayang iproseso ng utak ko ang mga impormasyon na nalaman ko ngayun lang! Ang inaakala kong taong nagluwal sa akin dito sa mundo ay hindi ko naman pala totoong Ina? Kaya ba hindi ko naramdaman s
ANGELA POV HINDI KO alam kung ilang minuto akong nakayapos lang kay Sir Bryan habang umiiyak! SA sobrang sama ng loob na nararamdaman ko nakalimutan ko na nga na nasa restaurant kami at kung hindi ko pa naramdaman ang pag-served ng mga pagkain na inorder ko kanina hindi pa ako nahimasmasan at nahi
Ashley delos Santos POVNanlalagkit na ang buo kong katawan habang palinga-linga ako sa naglalakihang mga bahay na aking nadaanan dito sa loob ng isang eksclusibong subdivision na matatagpuan sa Makati. Mabuti na lang at pinapasok ako ng gwardiya na nagbabantay kanina sa gate kapalit ng iniwan kong
Ashley POVPatapos na akong maligo ng muli kong narinig ko ang marahang katok sa pintuan ng banyo. Agad kong hinablot ang tuwalya sa isang cabinet at itinapis sa hubad kong katawan. Agad kong binuksan ang pintuan at bumungad sa akin ang mukha ng isa sa mga make up artist. Halata na sa mukha nito ang
FIVE YEARS LATERASHLEY POVAgad kong pinara ang taxi na dumaan sa harap ko. First day of work ko at kailangan kong magpakitang-gilas sa aking mga magiging kasamahan sa pamamagitan ng pagpasok ng maaga. Isa pa naka-office attire ako ngayun at ayaw kong makipagsiksikan sa jeep.Pagdating sa harap ng
ANGELA POV HINDI KO alam kung ilang minuto akong nakayapos lang kay Sir Bryan habang umiiyak! SA sobrang sama ng loob na nararamdaman ko nakalimutan ko na nga na nasa restaurant kami at kung hindi ko pa naramdaman ang pag-served ng mga pagkain na inorder ko kanina hindi pa ako nahimasmasan at nahi
ANGELA'S POV Para akong hapong-hapo na napaupo sa upuan pagkaalis ni Tiya Mayet! Pakiramdam ko, hindi kayang iproseso ng utak ko ang mga impormasyon na nalaman ko ngayun lang! Ang inaakala kong taong nagluwal sa akin dito sa mundo ay hindi ko naman pala totoong Ina? Kaya ba hindi ko naramdaman s
ANGELA'S POV KASALUKUYAN naming hinihintay ni Sir Bryan na mai-served sa amin ang inorder kong mga pagkain nang mula sa pintuan, napansin kong pumasok ang ilan sa mga kalalakihan! Kung titingnan, mukhang mga dayo din sila sa lugar na ito na siyang labis kong ipinagtaka! Ang mas lalo ko pang ipinag
ANGELA POV DAHIL nag-insist talaga si Sir Bryan na samahan ako pauwi ng probensya, wla na akong nagawa pa kundi ang pumayag na! Lalo na at noong ipinaalam din namin kay Mam Trexie ang plano kong pag-uwi, walang pag-aalinlangan na pumayag din naman kaagad ito sa konsdisyon na bumalik daw kaagad kam
ANGELA'S POV "SO, ano na! Sasabihin mo ba sa akin ang problema or kailangan pa kitang pilitan para magkwento ka?" nakangiting bigkas ni Sir Bryan sa akin nang mapansin niya marahil na bigla akong nanahimik! "Eh, nakakahiya po kasi Sir eh! Dami niyo na po kasing naitulong sa akin!" nahihiya kong
ANGELA POV KANINA pa ako tulala na nakatitig sa kawalan at hindi ko na din namalayan kung ilang beses na akong nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga! Hindi ko maintindihan ang sarili ko! Sinabi ko na sa sarili ko kanina na hindi ako malulungkot sa pagkakakulong ni Nanay pero bakit ganoon
ANGELA POV '"Angela, gising! Gumising ka muna!" naalimpungatan ako sa malakas na boses ni Manang kaya wala sa sariling mabilis kong naimulat ang aking mga mata! Simula noong nagkaroon ako ng sarili kong cellphone bihira na lang din akong sumasabay sa pagising niya sa umaga! Napupuyat kasi ako s
BRYAN'S POV "FUCK!" galit kong sigaw kasabay ng pagtama ng kamao ko sa bibig ng lalaking sumabat! Sa lahat ng ayaw ko ay ang marinig ko kahit kanino ang pangalan ni Angela at makarinig ng hindi kanais-nais na bagay! Ang lakas ng loob niya para bangitin ang salitang iyun ng harap-harapan! Hindi
BRYAN'S POV AYAW ko pa sanang tapusin ang oras na kasama ko si Angela pero kailangan! Hindi ko pwedeng ipagpaliban ang pagbisita ko sa probensya kung saan siya lumaki dahil nandoon na ang mga taong inutusan ko! Nakaantabay na sila sa pagdating ko at ako na lang ang hinihintay nila para tuluyang ma