NICHOLE AMERIE POV '"ANO ba ang nangyari kay Nichole? Tinawagan ko na ang family doctor natin at parating na siya!" kaagad na bigkas ni Mommy Francine habang nakahiga pa rin ako dito sa kama at nasa tabi ko si Kobi na hawak-hawak ang aking kamay! Pinigilan ko kanina si Kobi na huwag nang ipaalam
NICHOLE AMERIE POV "IKAW talaga!Nagsusungit ka na naman!" hindi ko mapigilang bigkas kay Kobi nang kami nalang dalawa ang naiwan dito sa silid! "Paanong hindi magsusungit eh napaka-bulgar ng bibig ni Doctora? Hindi ba pwedeng sa akin niya na lang sabihin kung anong problema kaysa sabihin niya pa
NICHOLE AMERIE POV "Sweetheart, kailangan nang malagyan ng gamot! Wala ka namang dapat na ikahiya dahil nakita ko naman na ito eh!" malambing na bigkas ni Kobi habang nakaupo siya sa paanan ko. Saglit niya akong iniwanan kanina dito sa silid at pagbalik niya may dala-dala na siyang gamot na nire
NICHOLE AMERIE POV "Nichole, congratulations! Sa wakas, hindi man ang kapatid ko ang nagwagi sa puso mo, panalo naman ang pinsan ko!" nakangiting sambit ni Brianna sa akin! Ngayung araw ang binyag ng kambal na anak nilang dalawa ni Jaylord at isa si Kobi ang kinuhang ninong kaya naman maaga pa
NICHOLE AMERIE POV INABOT din ng ilang oras ang biyahe naming dalawa ni Kobi pauwi ng probensiya kaya naman gabi na kami nakarating ng baryo kung saan ako lumaki at nagdalaga. Pinayuhan ko pa nga siya na sa hasyenda Montenegro na kami dumirecho para maging kumportable ang buo niyang gabi at makapa
NICHOLE AMERIE POV 'NAY naman! Hindi ah! Grabe ka naman sa amin!" kaagad ko ding sagot kay Nanay na sinabayan ko pa ng sunod-sunod na pag-iling. Saan ba nakuha ni Nanay ang idea na nagtanan kami? Para namang hindi niya ako anak at hindi niya kilala ang ugali ko! "Anong hindi! Halika ka nga di
NICHOLE AMERIE POV Halos magkapanabay lang kami ni Nanay na pumasok ng bahay at mabilis akong lumapit kay Kobi na noon ay nakaupo na sa sofa kung saan may umuusok na kape na sa harapan niya! Mukhang nabigyan na siya ni Tatay ng maiinom. "Oh, saan ba kayo galing? Nakakahiya sa bisita natin! Bigla
NICHOLE AMERIE POV "OH siya sige...magpahinga na tayo! Ikaw Nichole, doon ka sa kwarto namin ng Tatay mo matulog! Dalawa lang ang silid sa bahay na ito kaya naman ipagamit mo muna ang kwarto mo kay Kobi!" bigkas ni Nanay! HIndi ko naman mapigilan ang mapangiwi! Wala sa sariling napahawak ako kay K
ANGELA POV "Okay ka lang ba? Gusto mo bang mag stop- over na muna tayo para makapahinga ka?" seryosong tanong ni Sir Bryan sa akin habang tahimik pa rin akong nakatanaw sa kawalan! Halos tatong oras nang tumatakbo ang sasakyan at simula nang bumyahe kami, ngayun ko lang siya ulit narinig na nagsal
ANGELA POV PAGKATAPOS namin kumain, dumirecho na kami sa presinto kung saan nakapiit si Nanay! Noong una nagtatalo pa ang puso at isipan ko kung dadalawin ko pa ba siya sa kabila ng mga nalaman ko pero sa huli nagpasya na lang akong silipin siya! Mas maigi na din siguro na magpakita na muna ako sa
ANGELA POV HINDI KO alam kung ilang minuto akong nakayapos lang kay Sir Bryan habang umiiyak! SA sobrang sama ng loob na nararamdaman ko nakalimutan ko na nga na nasa restaurant kami at kung hindi ko pa naramdaman ang pag-served ng mga pagkain na inorder ko kanina hindi pa ako nahimasmasan at nahi
ANGELA'S POV Para akong hapong-hapo na napaupo sa upuan pagkaalis ni Tiya Mayet! Pakiramdam ko, hindi kayang iproseso ng utak ko ang mga impormasyon na nalaman ko ngayun lang! Ang inaakala kong taong nagluwal sa akin dito sa mundo ay hindi ko naman pala totoong Ina? Kaya ba hindi ko naramdaman s
ANGELA'S POV KASALUKUYAN naming hinihintay ni Sir Bryan na mai-served sa amin ang inorder kong mga pagkain nang mula sa pintuan, napansin kong pumasok ang ilan sa mga kalalakihan! Kung titingnan, mukhang mga dayo din sila sa lugar na ito na siyang labis kong ipinagtaka! Ang mas lalo ko pang ipinag
ANGELA POV DAHIL nag-insist talaga si Sir Bryan na samahan ako pauwi ng probensya, wla na akong nagawa pa kundi ang pumayag na! Lalo na at noong ipinaalam din namin kay Mam Trexie ang plano kong pag-uwi, walang pag-aalinlangan na pumayag din naman kaagad ito sa konsdisyon na bumalik daw kaagad kam
ANGELA'S POV "SO, ano na! Sasabihin mo ba sa akin ang problema or kailangan pa kitang pilitan para magkwento ka?" nakangiting bigkas ni Sir Bryan sa akin nang mapansin niya marahil na bigla akong nanahimik! "Eh, nakakahiya po kasi Sir eh! Dami niyo na po kasing naitulong sa akin!" nahihiya kong
ANGELA POV KANINA pa ako tulala na nakatitig sa kawalan at hindi ko na din namalayan kung ilang beses na akong nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga! Hindi ko maintindihan ang sarili ko! Sinabi ko na sa sarili ko kanina na hindi ako malulungkot sa pagkakakulong ni Nanay pero bakit ganoon
ANGELA POV '"Angela, gising! Gumising ka muna!" naalimpungatan ako sa malakas na boses ni Manang kaya wala sa sariling mabilis kong naimulat ang aking mga mata! Simula noong nagkaroon ako ng sarili kong cellphone bihira na lang din akong sumasabay sa pagising niya sa umaga! Napupuyat kasi ako s