NICHOLE AMERIE POV ''ANO po ang sabi? Galit po ba?" kaagad kong tanong kay Sir Bryan pagkatapos niyang ibalik sa akin ang aking phone! Napansin ko na naman ang paguhit ng ngiti sa labi sabay kibit balikat na parang wala lang sa kanya ang ginawa niya! "Huwag mo na siyang pansinin! Kumain ka pa!"
NICHOLE AMERIE POV SAbay na kaming umakyat ni Sir Bryan patungo sa opisina ni Boss Kobi! Iyun nga lang, pagkadating namin sa tapat ng pintuan ng opisina ni Boss Kobi, naramdaman ko naman ang paghila ni Vincent sa akin! "Nichole, sandali! Usap muna tayo!" ani Vincent! Wala sa sariling napatitig
NICHOLE AMERIE POV "Ehhh Boss, masyado na pong personal ang tanong niyo! Hindi na po yata kasama sa kontrata iyan!" lakas loob kong sagot kay Boss kobi habang hindi ko din inaalis ang pagkakatitig sa kanyang mga mata! Ang lakas ng loob niyang kwestiyunin kung attracted daw ba ako sa pinsan niya
NICHOLE AMERIE POV Yes! Nag walk-out siya! Bakit kaya? Nagalit ba siya sa naging sagot ko sa kanya? May mali ba sa sinabi ko? "Nichole, ano ang nangyari?" wala sa sariling napalingon ako sa pintuan ng opisina ni Boss Kobi nang muling bumukas iyun at bumungad sila Vincent at Fhema. Kitang kita ko
KOBI SEBASTIAN POV SA sobrang galit ko kanina bigla akong napa-walk out ng wala sa oras. Hindi ko talaga maintindihan ang sarili ko! Sobrang apektado talaga ako sa isiping magkasama sila Nichole at Bryan kanina! Sobrang nagagalit ako nang mapansin ko kung gaano kasaya si Nichole habang kasama ni
NICHOLE AMERIE POV HINDI ko alam kung ilang oras akong nawalan ng malay pero sa muling pagmulat ko ng aking mga mata nagulat nalang ako nang napansin kong nandito na ako sa aking silid! Wala sa sariling napabangoN ako at hindi ko mapigilan ang mapangiwi ng makaramdam ako ng kirot sa aking kamay
NICHOLE AMERIE POV NAIILANG man sa sitwasyon naming dalawa ngayun wala akong choice kundi hayaan itong Boss ko na subuan ako! Ewan ko ba, isang kamay lang naman ang nasaktan sa akin pero kung ituring ako akala mo itutil na ako! Wala sa sariling napatitig ako sa mga pagkain na nakahain sa mesa! D
NICHOLE AMERIE POV "PO? Bakit po doon eh may sarili naman po akong kwarto?" nagtataka kong tanong sa kanya! "May sugat ka at bilin ni Doctor Castro, kailangan kang imonitor ng maayos para hindi ma- impection iyang sugat mo!" seryosong sagot niya sa akin! Wala sa sariling napatitig ako sa kamay
ANGELA POV HINDI KO alam kung ilang minuto akong nakayapos lang kay Sir Bryan habang umiiyak! SA sobrang sama ng loob na nararamdaman ko nakalimutan ko na nga na nasa restaurant kami at kung hindi ko pa naramdaman ang pag-served ng mga pagkain na inorder ko kanina hindi pa ako nahimasmasan at nahi
ANGELA'S POV Para akong hapong-hapo na napaupo sa upuan pagkaalis ni Tiya Mayet! Pakiramdam ko, hindi kayang iproseso ng utak ko ang mga impormasyon na nalaman ko ngayun lang! Ang inaakala kong taong nagluwal sa akin dito sa mundo ay hindi ko naman pala totoong Ina? Kaya ba hindi ko naramdaman s
ANGELA'S POV KASALUKUYAN naming hinihintay ni Sir Bryan na mai-served sa amin ang inorder kong mga pagkain nang mula sa pintuan, napansin kong pumasok ang ilan sa mga kalalakihan! Kung titingnan, mukhang mga dayo din sila sa lugar na ito na siyang labis kong ipinagtaka! Ang mas lalo ko pang ipinag
ANGELA POV DAHIL nag-insist talaga si Sir Bryan na samahan ako pauwi ng probensya, wla na akong nagawa pa kundi ang pumayag na! Lalo na at noong ipinaalam din namin kay Mam Trexie ang plano kong pag-uwi, walang pag-aalinlangan na pumayag din naman kaagad ito sa konsdisyon na bumalik daw kaagad kam
ANGELA'S POV "SO, ano na! Sasabihin mo ba sa akin ang problema or kailangan pa kitang pilitan para magkwento ka?" nakangiting bigkas ni Sir Bryan sa akin nang mapansin niya marahil na bigla akong nanahimik! "Eh, nakakahiya po kasi Sir eh! Dami niyo na po kasing naitulong sa akin!" nahihiya kong
ANGELA POV KANINA pa ako tulala na nakatitig sa kawalan at hindi ko na din namalayan kung ilang beses na akong nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga! Hindi ko maintindihan ang sarili ko! Sinabi ko na sa sarili ko kanina na hindi ako malulungkot sa pagkakakulong ni Nanay pero bakit ganoon
ANGELA POV '"Angela, gising! Gumising ka muna!" naalimpungatan ako sa malakas na boses ni Manang kaya wala sa sariling mabilis kong naimulat ang aking mga mata! Simula noong nagkaroon ako ng sarili kong cellphone bihira na lang din akong sumasabay sa pagising niya sa umaga! Napupuyat kasi ako s
BRYAN'S POV "FUCK!" galit kong sigaw kasabay ng pagtama ng kamao ko sa bibig ng lalaking sumabat! Sa lahat ng ayaw ko ay ang marinig ko kahit kanino ang pangalan ni Angela at makarinig ng hindi kanais-nais na bagay! Ang lakas ng loob niya para bangitin ang salitang iyun ng harap-harapan! Hindi
BRYAN'S POV AYAW ko pa sanang tapusin ang oras na kasama ko si Angela pero kailangan! Hindi ko pwedeng ipagpaliban ang pagbisita ko sa probensya kung saan siya lumaki dahil nandoon na ang mga taong inutusan ko! Nakaantabay na sila sa pagdating ko at ako na lang ang hinihintay nila para tuluyang ma