TREXIE POV Sa narinig kong salita mula kay Papa Ryder wala sa sariling naglakad ako papuntang pintuan ng kwarto. Umaasa akong nasa labas lang si Brianna kasama ng Daddy Dominic niya. Hindi pwedeng wala siya. Hindi pwedeng hindi siya kasama ng kambal niyang si Bryan Adam! Hindi ko kaya! Hindi ko ka
THIRD PARTY POV "Ano ito? Sino ang batang iyan?" kaagad na salubong ng matandang babae sa bagong dating na si Ana na halata ang matinding pagkabalisa sa mga mata habang karga-karga ang walang malay na batang babae. "Nay Martha, pwede bang papasukin niyo muna ako? Mamaya na iyang talak dahil bak
THIRD PARTY POV Naputol lang sa pagmumuni-muni si Nanay Martha ng marinig niya ang mahinang pag iyak ng bata. Inihiga ito kanina ni Ana sa matigas na upuang kahoy kaya kaagad itong dinaluhan ni Aling Martha. Hindi niya napigilan ang makaramdam ng awa ng matitigan niya ang maganda at cute nitong mu
TREXIE POV Hindi ko maiwasang makaramdam ng awa kay Dominic habang pinagmamasdan itong nakaratay dito sa hospital bed. Inassure na ng kanyang Doctor sa akin na nasa maayos na siyang kalagayan pero hindi pa rin maiaalis sa puso ko ang matinding pag aalala lalo na at kailangan pa nitong sumailalim s
TREXIE POV "Sige! Ano pa ang hinihintay niyo! Patayin mo na ako! Patayin niyo na ako!!!" halos lumitaw na ang litid sa leeg ni Michelle habang patuloy sa pagsigaw. Pagkatapos ng ilang lingo na pananatili ni Dominic sa hospital para magpagaling, dito na sa presento kami dumirecho para puntahan si
THIRD PARTY POV Hindi mapatid-patid ang luha sa mga mata ni Aling Martha habang hindi inaalis ang pagkakatitig sa telebisyon. Ibinabalita ang pagkasawi ng isang babaeng kilalang kilala niya. "Ana! Kung nakinig ka lang sana sa akin. Kung sumama ka lang sana sa akin na umuwi dito sa probensya hin
TREXIE POV FIFTEEN YEARS LATER "Happy 18th birthday anak!" masayang bati ko sa anak kong si Bryan Adam habang may lungkot na nakaguhit sa mga mata ko. Kay bilis talagang lumipas ng panahon. Parang kailan lang noong ipinanganak ko sila ng kakambal niyang si Brianna Louise. Naging maayos naman a
BEA POV (BRIANNA LOUISE DELA FUENTE POV) Hindi mawala-wala ang ngiti sa labi ko habang tinatahak ko ang daan pauwi ng bahay. Galing ako sa isang coffee shop na inaapplyan ko at masaya ako dahil kaagad naman akong natangap. Summer break at gusto kong maghanap muna ng trabaho kahit part time lang pa