FRANCINE POV"Congratulations Miss Dela Fuente, you're four weeks pregnant!" saglit pa akong napatulala ng marinig ko ang sinabing iyun ni Doctor Mendoza. Hindi kayang i-absorb ng utak ko ang salitang narinig ko sa kanya."Ha? Pregnant? Again?" parang tanga kong sambit. Ni sa hinagap, hindi ko akala
FRANCINE POVNaging challenging ang mga sumunod na araw sa akin. Para akong bumalik sa dati o higit pa nga. Ni hindi ko nga alam kung paano ko malalagpasan ng mga morning sickness ko.Katulad na lang ngayun, nandito ako sa banyo, nakaluhod sa toilet bowl at walang humpay ang kakaduwal. Mas mahirap a
FRANCINE POV"Dad! Please, huwag po kayong magalit! Wala na akong communication sa ama ng ipinagbubuntis ko at malabong maging maayos pa kami." Kaagad na apila ko. Umaasa ako na sana huwag na muna niyang panghimasukan kung ano man ang problema ko ngayun . Masyado nang magulo ang sitwasyon at ayaw ko
FRANCINE POVTungkol saan?" tanong ko kay Trexie. Tinitigan muna ako nito at tipid na ngumiti."Mamaya na lang.'' sagot nito at nagmamadali na akong tinalikuran. Nasundan ko na lang ito ng tingin. Mukhang alam ko na kung ano ang kailangan nila sa akin. Tiyak tungkol na naman ito sa kambal. Hindi ko
Naging kalog na ito ngayun at parang kay gaan kausap. "So, busy pa sila. I think, mauna na tayo sa reception. Gutom na ako at gusto ko ng kumain." maya-maya wika nito. Kaagad naman akong nakaramdam ng pag-aalangan. Wala talaga kasi sana akong balak na umattend sa reception. Kaya lang, nahihiya nama
FRANCINE POVMga salitang mula kay Dylan na tumatak sa isipan ko. Hindi ko maiwasan na makaramdam ng matinding pag-aalala. Hindi ko alam na unti-unti na palang pinapatay ni Charles ang sarili niya sa pamamagitan ng pag-inom ng alak.Kaya siguro kapansin-pansin ang pagbagsak ng katawan niya. Kaya pal
FRANCINE POV"Bigyan mo lang ako ng time. Kami na mismo ang bibisita ng mga bata sa mansion." Muling wika ko dito pagkarating pa lang namin sa park. Kasalukuyan kaming naglalakad habang tahimik itong nakasunod sa akin."France, salamat! Alam mo bang ito ang matagal ko ng hinihiling? Hindi mo lang al
"Mauna na kayo! Tatawag na lang ako kapag pwede niyo na akong sunduin. Kapag magtanong si Daddy, sabihin niyo na lang po na kasama ko sila." utos ko sa driver ko pagkababa ulit namin ng parking. Gusto kong makasama ang pamilyang kinagisnan ko na walang mga bodygurad na bubuntot-buntot. Gusto kong su
NICHOLE AMERIE POV 'NAY naman! Hindi ah! Grabe ka naman sa amin!" kaagad ko ding sagot kay Nanay na sinabayan ko pa ng sunod-sunod na pag-iling. Saan ba nakuha ni Nanay ang idea na nagtanan kami? Para namang hindi niya ako anak at hindi niya kilala ang ugali ko! "Anong hindi! Halika ka nga di
NICHOLE AMERIE POV INABOT din ng ilang oras ang biyahe naming dalawa ni Kobi pauwi ng probensiya kaya naman gabi na kami nakarating ng baryo kung saan ako lumaki at nagdalaga. Pinayuhan ko pa nga siya na sa hasyenda Montenegro na kami dumirecho para maging kumportable ang buo niyang gabi at makapa
NICHOLE AMERIE POV "Nichole, congratulations! Sa wakas, hindi man ang kapatid ko ang nagwagi sa puso mo, panalo naman ang pinsan ko!" nakangiting sambit ni Brianna sa akin! Ngayung araw ang binyag ng kambal na anak nilang dalawa ni Jaylord at isa si Kobi ang kinuhang ninong kaya naman maaga pa
NICHOLE AMERIE POV "Sweetheart, kailangan nang malagyan ng gamot! Wala ka namang dapat na ikahiya dahil nakita ko naman na ito eh!" malambing na bigkas ni Kobi habang nakaupo siya sa paanan ko. Saglit niya akong iniwanan kanina dito sa silid at pagbalik niya may dala-dala na siyang gamot na nire
NICHOLE AMERIE POV "IKAW talaga!Nagsusungit ka na naman!" hindi ko mapigilang bigkas kay Kobi nang kami nalang dalawa ang naiwan dito sa silid! "Paanong hindi magsusungit eh napaka-bulgar ng bibig ni Doctora? Hindi ba pwedeng sa akin niya na lang sabihin kung anong problema kaysa sabihin niya pa
NICHOLE AMERIE POV '"ANO ba ang nangyari kay Nichole? Tinawagan ko na ang family doctor natin at parating na siya!" kaagad na bigkas ni Mommy Francine habang nakahiga pa rin ako dito sa kama at nasa tabi ko si Kobi na hawak-hawak ang aking kamay! Pinigilan ko kanina si Kobi na huwag nang ipaalam
NICHOLE AMERIE POV HINDI ko alam kung ilang oras lang ako nakatulog kagabi pero nagising na lang ako kinaumagahan na sobrang bigat ng pakiramdam ko. Nanunuyot ang lalamunan at nang damhin ko ang sarili kong temperatura sa aking noo napansin kung sobrang init ko! Wala sa sariling napatitig ako
NICHOLE AMERIE HINDI ko na mabilang kung ilang beses ko nang nasambit ang pangalan ni Kobi na noon ay abala pa rin sa kanyang ginagawa sa aking katawan! Ramdam na ramdam ko ang kanyang kapusukan! Habang ako ay nakabukaka napansin kong kaagad niya nang sinubsob ang kanyang ulo sa pagitan ng aki
NICHOLE AMERIE POV "HINDI ko alam kung kaya ko bang panindigan ang eksperimento kong pang-aakit kay Kobi pero parang hindi ko na yata kaya! Lalo na nang maramdaman ko na nag-uumpisa nang maglumikot ang kanyang palad mula sa aking hita paakyat! Pigil ko din ang sarili ko na gumawa ng kahit na ano