FRANCINE POVNahihiya man sa presensya ni Trexie wala na akong nagawa pa kundi pakiharapan ito ng maayos. Malaki ang utang na loob ko sa mga magulang nito kaya dapat lang na kausapin ko siya ng maayos ngayun. "Sino ang sinamahan mo? Alam mo bang tinangka kang habulin ni Kuya kagabi? Alam mo bang na
"Wala ka din kadala-dala na kahit na anong gamit noong umalis ka. Kahit cellphone mo naiwan mo. Saan ka ngayun tumutuloy? Sino iyung sinamahan mo kagabi?" seryoso nitong tanong. Pinahiran ko muna ang luha sa pisngi ko bago ito sinagot."Huwag mo na akong alalahanin pa Trex. Kaya ko na ang sarili ko.
FRANCINE POV"Ma, No! Huwag naman po kayong maging unfair kay Francine! May sarili siyang rason kung bakit siya umalis kagabi. Hayaan na muna natin siya. Isa pa lalo lang magkakagulo kung pipilitin natin siya na umuwi ng mansion." sagot ni Trexie. Kita sa mukha nito ang matinding pagtutol sa kagustu
"Pinapatawag mo daw ako?" kaagad kong tanong sa kanya ng tuluyan na akong nakalapit. Sinulyapan lang ako nito bago sumagot."Mukhang hindi ka naman nag-eenjoy kaya naman ipapahatid na kita sa bahay." sagot nito. Hindi ko naman maiwasan na makaramdam ng tuwa. Mas mabuti pa nga siguro. Wala talaga ako
FRANCINE POV"Pwede bang paki-kwento ng maayos? Kanina pa gulong gulo ang utak ko eh." hindi ko maiwasang reklamo kay Dominic at kaagad na kumalas sa pagkakayakap dito. Kaunti na lang talaga at lalayasan ko na ito eh. Natutuwa siya sa isang bagay na hindi ko naman alam at hindi niya naman pinapa-int
"Of course pumayag ang Nanay mo. Sino ba naman ang makakatanggi sa Twenty million diba? Pumayag din ang boyfriend ng Nanay mo. Pareho silang pumirma ng kasunduan at hindi na nag-atubili pa si Granpa na ibigay sa kanila ang paunang bayad na ten Milliion pesos ...ang another ten million ay pagkatapos
FRANCINE POVKasalukuyan akong nakahiga sa malambot kong kama. Nakatulala habang may malalim na iniisip. Hangang ngayun hindi pa rin ako makapaniwala na ang pamiyang matagal ko ng hinahanap ay ang mga taong pinangingilagan ng halos lahat. Kasama na doon ang pamilyang pinanggalingan ko dahil sa nangy
"I am sorry! Pero hindi na pwede! Alam na nila Mama at Papa na may nangyari na sa ating dalawa." sagot ko. Kaagad kong narinig ang pagkabasag ng kung ano sa kabilang linya at ang impit na pagsigaw nito. Lalo akong napaiyak."Shit! Fuck! Bakit ba sa lahat ng desisyon lagi na lang sila ang dapat na is
ANGELA POV "Hindi na lang sana kayo nag-abala pang ihatid ako Dj!'" mahinang sambit ko habang nandito na kami sa loob ng kanyang kotse! Kasalukuyan naming tinatahak ang daan palabas ng subdivision kung saan nakatayo ang mala-palasyong bahay nila at kapansin-pansin na malalim na nga ang gabi dahil
ANGELA POV HULING p********k! Hindi pala ganoon kasaya lalo na at alam kong hindi na mangyayari ulit! Huling sandali ko nang matitikman ang init ng ng haplos niya! Pagkatapos ng mainit na sandali sa pagitan naming dalawa ni Bryan, tuluyan na nga siyang nakatulog! Alam kong ilang araw din siyang pa
ANGELA POV Pagkatapos namin mag-usap ni Madam Trexie sa coffee shop sabay na din kaming umuwi ng bahay! Pagkapasok pa lang ng sasakyan sa loob ng bakuran ng mga dela Fuente, ibayong lungkot na ang nararamdaman ng puso ko! Naging tahanan ko din ang bahay na ito sa loob ng halos dalawang taon at n
ANGELA POV "Here...kunin mo ito malaki ang maitulong nito para kahit papaano matupad mo ang lahat ng pangarap mo sa buhay!" seryosong bigkas ni Madam Trexie sa akin sabay abot sa akin ng isang sobre! "A-ano po ang ibig sabihin nito?" nagtataka kong bigkas! Nasasaktan man sa takbo ng pag-uusap n
ANGELA POV KUNG wala lang siguro kaming exam ngayung araw baka mas pinili ko na lang na huwag na munang pumasok ng School! Gusto ko pang makausap si Bryan! Gusto ko pang marinig mula sa bibig niya ang mga paliwanag niya para kahit papaano maibsan man lang ng kahit kaunti ang sakit na nararamdam
ANGELA POV "BRYAN, hindi ko maintindihan! A-ano ba ang nangyari? Akala ko ba maliwanag na sa iyo ang lahat na papakasal lang ako sa iyo kapag may napatunayan na ako sa sarili ko?" naguguluhan kong tanong sa kanya! Napansin ko ang pagkadimasya na kaagad na rumihistro sa mga mata niya habang nakatit
ANGELA POV '"Ha? Business trip? Mga ilang araw naman kaya iyun?" nakanguso kong tanong kay Bryan! Nagboluntaryo siya na ihahatid niya daw ako ng School ngayung araw at habang nasa biyahe kami, ito kaagad ang sinabi niya sa akin! "One week kami sa Japan! NO choice, ako ang pinadala Dad at importa
ANGELA POV "HINDI ka busy?" malambing kong tanong kay Bryan habang naglalakad ako palapit sa kanya! Sobrang gwapo niyang tingnan habang nakasandal sa mismong sasakyan at halatang hinihintay ako! May mangilan-ilan sa mga istudyante din akong nakikita na pilit na nagpapansin sa kanya which is hin
ANGELA POV "Naging mas makulay ang mga sumunod na araw sa pagitan naming dalawa ni Bryan! Ang road trip naming dalawa ay tuluyan nang nauwi sa ilang araw na bakasyon dito sa rest house nila sa tagaytay! Sa ilang araw na nakasama ko siya lalo kong nakilala ang ugali niya! Masasabi ko na napaka-sw