ASHLEY POV"Ma, mangako po kayo sa akin, huwag nyo na po akong iwan ulit." nandito na kami sa loob ng kanyang kwarto at bakas ang pakikiusap sa boses ni Charels habang sinasabi ang katagang iyun. Para namang biglang tinusok ng karayom ang puso ko ng marainig ko ang katagang iyun. Walong taon na nagt
"Wala kang kasalanan Charles. Sarili kong laban ito. Huwag mong pag-aksayahan ng panahon ang mga nangyari na. Tapos na ang mga iyun at nalagpasan ko na." sagot ko at pilit na ngumiti. Matagal akong tinitigan ni Charles bago tumingin sa malayo."Dapat pala kay Papa Lorenzo ka na lang. Siguro hindi mo
RYDER POVKanina pa ako nakatayo dito sa gilid ng pool habang nakatanaw sa kawalan. Natutuwa ako sa isiping nandito ulit si Ashley, buhay siya at malakas pero hindi ko maiwasan na makaramdam ng lungkot sa isiping pinaniwala nila ako sa isang kasinungalingan. Matagal akong nagluksa sa pagkawala nya.
"I am sorry Ash! Sana pumayag ka na kahit mayakap man lang kita." mahina kong bulong dito. Pinalis ko ang luha sa aking mga mata at naglakad.Laglag ang balikat na lumabas ako ng kwarto ni Charles. Napakalapit ni Ashley sa akin pero ang hirap nitong abutin. Kinaumagahan...Nagising ako sa malakas n
ASHLEY POVHanggang ngayun nanginginig pa rin ang laman ko sa sobrang galit kay Natalia. Ang kapatid kong hindi ko akalain na magagawa akong traydurin at pagtangkaan ang buhay ko noon para lang tuluyan nitong maagaw ang lalaking akala ko hindi nya na ako sasaktan pang muli. Pero sa pangalawang pagk
Sabagay, nakilala ako nito na isang mabait na Ate. Kahit isang kurot wala itong natikman sa akin noon. Kasama siya sa nakinabang sa perang ibinayad noon sa akin ni Lola Agatha kapalit ng pagpapakasal ko kay Ryder. Siguro, kung hindi dahil sa perang iyun na siyang naging kapalit ng sakit na naranasan
ASHLEY POVParehong hilam ng luha ang aming mga mata ng humiwalay ako sa pagkakayakap kay Lola Agatha. Hindi naman masyadong halata na sobrang na-miss namin ang isat isa."Masaya ako dahil ligtas ka Iha. Akala ko talaga, nawala ka na sa amin ng tuluyan. Pakisabi kay Lorenzo maraming salamat. Walang
"Sige Ma. Naiintindihan ko po." sagot nito. Agad naman akong napangiti. Pagkatapos ay binalingan ko si Lola Agatha para magpaalam na din sa kanya."La, pasensya na po pero kailangan ko ng umalis. Nandyan na ang sundo ko. Huwag po kayong mag-alala. Dadalaw po ulit ako sa inyo." mahinanon kong wika. A