PROLOGUE

The doors opened and I quickly made my way inside. A smile plastered on my lips as I enter the elevator. Eyes watching the paper bag I am tightly holding on my hand as its sway along with my movement. 

Hindi ko alam kung masarap ba itong niluto ko. I'm not even sure if its edible. Pero kung hindi masarapan, lagi naman nakahain ang sarili ko para sa kaniya. Natawa ako sa naisip. 

I have a bump in my belly now. I don't think its appropriate to serve my self as his meal. But I'm confident he'll accept me as his meal. He's just so caring and careful why he doesn't eat me these days. It's not because I'm not enticing and not delicious anymore. 

Bago pa ako humakbang paikot para sana harapin ang pindutan ng floors ay may narinig akong boses ng mga lalaking nagkakagulo sa likod ko. Not really gulo, pero parang may pinagkakaguluhan. May tipo yatang babae na nakita. 

"Miss! Miss sandale!" Rinig ko pang sigaw ng isa. 

Umikot ako at pipindutin na sana ang tenth floor pero napansin kong parang may nakatingin sa akin mula sa labas. Nabitin ang daliri ko sa ere at binigyan ng tingin ang apat na lalaking nakasuot ng formal attire. Polo, black slacks, black shoes and neck tie.  

Tinaasan ko sila ng dalawang kilay. Ang dalawa ay nakanganga at silang lahat ay nanlalaki ang mata at mukhang gulat. Ang mga mata nila ay nakatingin sa may tiyan ko.  

Napatingin din ako sa tiyan ko at hinimas ng isang beses tapos ay ibinalik ang atensiyon sa kanila. 

"Sasabay ba kayo?" Friendly kong tanong. Sabay sabay silang umiling bakas parin ang gulat sa mukha. 

"Ahh... hindi Miss, I mean Mrs, ay Ma'am pala. Hindi kami sasabay Ma'am." 

"Sorry, tatanungin ka sana namin kung ano ang pangalan mo, Ma'am kaso..."

"Sexy parin ba ako kapag nakatalikod? Hindi niyo napansin na buntis ako 'no?" Nagbibirong sabi ko sa kanila. Tumango sila. Tumawa naman ako. 

"I'm already taken boys. May asawa na ako." I said proudly and showed them my hand wearing my wedding ring. And then caress my tummy. 

They apologized for the disturbance they may had caused to me and for trying to hit on me. I said its okay and we parted ways. 

Told yah I still look delicious, HAHAHA! Ayokong mapabayaan ang katawan ko kahit buntis. Pero may mga oras na hindi ko maiwasan mangamba at mag-isip na baka hindi na ako ganoon kaganda sa paningin ni Kalle. Lalo na kapag nasa bahay lang ako at walang ayos. Hindi katulad ngayon na nakaayos ako kaya malakas ang self confidence ko.  

Sometimes when I see other womans posts on social media able to wear swimsuits or sexy dresses and have a nice body, I feel a little insecure? Though, yes, Kalle always tell me how beautiful I am and always tells me I'm the most beautiful woman in his eyes, I can't avoid it. I'm happy and feel so blessed having my baby. Pero dumadating lang talaga ang mga araw na totopakin ako at tumotoyo. 

I watched the floor numbers increase. My heart pounded louder as I go up. Excited na ako makita si Kalle. Ilang oras palang kaming hindi nagkikita ganito ko na siya kamiss. At hindi na fin ako makapaghintay na makita ang reaksyon niya sa pagsurpresa kong ito sa kaniya. This is my first time visiting in his office without a notice and may dalang pagkain para sa kaniya na ako mismo ang nagluto. 

Sa unang buwan naming magkasamang mag-asawa, pinipilit ko na siyang turuan akong magluto pero ayaw niya. Baka daw mapano ako at ni baby. Nainis ako nung una kase parang sinasabi niya na siguradong papalpak ako pero alam ko din naman na sobrang nag-aalala lang siya sa safety namin ni baby. He's too careful with me. 

Hindi lang ako nagkaroon ng asawa, instant may chef at nurse pa ako.

Every week either mag-iistay kami for one day kina Mom ko or sa bahay ng magulang ni Kalle. 

*ding!* 

My smile went wider as the elevator doors open. I quickly made my way out. Habang naglalakad ako papunta sa opisina ni Kalle ay napansin kong aligaga ang ilang empleyado. 

Kalle didn't mention anything to me. Wala naman siyang nabanggit na may important meetings siya today or kung may darating bang bigating business persons. Bakit parang aligaga ang iba? 

Kalle's secretary is missing on her desk. Hindi ko naman kailanagn ng permiso niya bago pumasok sa opisina ni Kalle. Kalle said I can enter his office anytime. He even told me I don't need to knock on the door. Silly him. I still need to knock on the door paano nalang kung may kausap siyang kanegosyo at bigla nalang akong pumasok. 

I trust him, and I know why he told me that 'cause he was telling me he's not keeping anything from me. 

Siguro ay naiisip niyo kung hindi ba ako naghihinala sa secretary niya, o nagseselos sa kaniya. Well, I'm not. For your knowledge, his secretary is already in her 30's. I think she's already 38 at may asawa't pamilya na. I don't have a reason to overthink. 

I've talked to her plenty of times. She's very nice. She even gives me advice with my pregnancy. Kapag busy si Kalle ay siya ang nag-aasikaso sa akin. 

I knock two times on Kalles office door and when I was about to open it a girl talked to me. 

"Ma'am?" Tawag niya sa akin. Lumingon agad ako sa kaniya at itinigil ang pagpihit sa pinto. 

"Nasa meeting po si Sir Nicholas. Kung hinahanap niyo po siya ako nalang po ang magsasabi na nandito po kayo." 

I smiled at her. 

"No, its okay. Hintayin ko nalang siya dito sa office niya. Don't tell him I'm here. Gusto ko sana siyang surpresahin." Nakangiti kong sabi. She quickly nod her head and smiled. 

"Okay po Ma'am. Kung may kailangan po kayo tawagin niyo lang po ako. Nasa meeting din po kasi si Ma'am Isabel." 

Ako naman ngayon ang tumango. 

"Alright. Thank you!" I said sweetly. She nod once and smiled before leaving. I opened the door and went inside. 

I  chose not to put the paper bag on his main desk. Baka may mantsa pang maiwan doon. Madumihan ang mga papeles. Inilagay ko nalang sa isang pang mesa at umupo sa sofa. 

His office theme is again black, red and white. The floor is white, the wallas are black and there are some hints of red on some corners. In the middle of the room there are two sofas and couches formed in rectangular shape with a table at the center. Right side of this room is his main desk. The other table is placed near the glass wall overlooking the city. 

Pinili kong maupo muna bago maglinis. Malinis naman but I want to fix his desk kahit wala naman talagang kailangan ayusin. 

Hinimas ko ang tiyan ko. Ayokong magpakapagod masyado. Baka makasama kay baby. Our baby is healthy, still I need to be careful. 

I took out my phone and texted Kalle. Sinabihan ko siyang nandito ako sa opisina niya. I want to surprise him pero baka sa kagustuhan kong surpresahin siya ay umabot ako ng gabi dito kakahintay. After I sent the message I heard a knock on the door. Lumingon agad ako sa pinto. 

I didn't said 'come in' yet but the door opened. Baka si Kalle? Or si Isabel? Kase kung ibang tao ang nasa likod ng pinto hindi naman nila bubuksan ang pinto ng walang permiso mula kay Kalle. 

Sa pagtayo ko ay ang tuluyang pagbukas ng pinto. Iniluwa noon ang isang babaeng nakasuot ng puting dress at may kulay blonde na mahabang buhok. Nagtama ang mga mata namin. Parehong tinapunan ng tingin ang isa't isa mula ulo hanggang paa. Nagtagal ang tingin niya sa tiyan ko. 

Her head tilted and lips stretched a mischievous smile. I don't like that smile. I don't like her. My radar is sensing something. 

She took three steps towards my direction. I calmed my one eyebrow from rising up.

"I suppose you're Kalle's wife?" She asked smirking? 

Hindi kona pinigilan ang pagtaas ng kilay ko. How dare she call Kalle just Kalle? Not everyone knows his second name and get to call him that. Hindi na bago sa akin na may nakakaalam na ako ang asawa ni Kalle. But I dont like the way she called my husband with his second name. I don't like her tone. 

I don't like her at all. 

"And who are you?" Hindi kona pinigilan magtaray. Sumingaw ang bibig niya. Tumawa ng nakakainis. 

I admit, she's pretty but she's pretty annoying too. 

"I'm here for a meeting, with Kalle. I guess nandoon na siya. I'll leave you here and maybe next time, we can have a long introduction about ourselves." Sambit niya habang naglalakad pabalik sa pinto. Aba! Tinalikuran ako! 

Tinapunan ko ng matalim na tingin ang pwet niyang kumekembot sa paglakad. Mas malaki ang pwet ko kaysa 'yang sa kaniya. But I'll admit she's taller than me. 

"By the way," pabitin niyang sabi. Hawak sa isang kamay ang pinto pinipigilan sa pagsara. 

"I'm Kalle's ex-fiancee." 

I stilled, my breathing hitched and my eyes turned wide. I was shock. What the f*ck did she say?! She's Kalle's ex-fiancee?! 

A smirk stretched on her lips when she saw my shocked reaction. She let go of the door and left. 

Ilang sandali akong natulala bago nakakilos. Kalles didn't mention anything about having fiancee before me. Wala siyang nabanggit tungkol sa kaniya kung sakala man na na totoo ang sinabi ng babaeng yoon. 

Mabilis akong kumakad at umalis sa opisina ni Kalle para sundin at kausapin ang babae kanina. Shes walking towards the direction to the conference room. Sa itaas na floor pa iyon. 

Hindi ko na siya nahabol dahil pasarado na ang elevator nang magsimula akong maglakad papunta sa kaniya. Some employees are watching me with confused look. 

Dali-dali akong pumunta sa isa pang elevator at agad sa sumakay doon. I saw which floor she's going. 12th floor. 

I could feel that she's not bluffing. My instincts tell me she's not lying. 

Kahit na magasawa na kami ni Kalle ay hindi ko parin alam ang lahat tungkol sa kaniya. I'm still getting to know him. Hindi ko pa din talaga kakilala ang family niya. I'm still on that process. 

I'm close now with his Mom. With his Dad? We are good but I know we will not be as close like how close I'm with her mother, since, first, he is a man. Kakaunti lang ang mga bagay na mapag-uusapan namin at magagawa together. And he's always busy with his company, like my Dad. 

Wala akong naalalang may binanggit ang mama niya na may naging fiancee siya noon. Or is it because he stopped her from telling me about it because he is not planning to tell that to me? 

My heart hurts a little. I should refrain from overthinking hanggat hindi ko nalalaman kung ano ang totoo. Kung totoo nga ba ang sinabi ng babaeng iyon. 

This is the first time I saw her. Hindi ko alam ang pangalan niya. Kung hindi ko siya makakausap ngayon  I will need to ask Kalle about her. 

Bumukas ang pinto ng elevator. Mabilis akong naglakad palabas. Dahil sa pagmamadali ko ay may nakabungguan ako. 

Napatili ako at agad na dumaloy sa buong katawan ko ang takot. Takot para sa pinagbubuntis ko. Thank God I didn't fell lying on the floor. Buti nalang ay nahila ako ng taong nakabungguan ko kung hindi ay baka natumba na ako. 

D*****g ako ng kaunti dahil naramdaman ko ang sakit sa braso. Buti nalang din at sa balikat lang kami nagkabungguan at hindi natamaan ang tiyan ko.

"Sorry, Miss. Bigla ka kasing lumabas sa elevator. Sorry. Are you okay? I'm really--" he stopped talking before I spoke. His voice kinda familiar. 

"It's okay." Mahinang sambit ko. Tinitsek pa ang sarili kung may iba pa bang masakit sa akin. 

Ipinilig ko ang ulo para umalis sa mukha ko ang buhok na nagulo. I looked at the face of the person I bumped with. I gasped seeing his face. 

"Q?!" 

"Will?!"

The guy I bumped with is Will. Will Orosa. He's wearing a white sleeve polo and black pants paired with black shoes. He look so formal. His now wearing glasses but his hair is still long. 

Is he working here? 

"Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko. He blinked many times and I noticed his gaze on my tummy. Hawak niya parin ako sa siko. 

Dinilaan niya ang bibig at pinilig ang ulo saka may ngiting gumuhit sa lahi bago ako sinagot. 

"I work here. Ikaw? Anong ginagawa mo dito?" 

Nanlaki ang mata ko kahit na naisio na na baka nagtatrabaho nga siya dito. Sasagot na sana ako at sasabihin na dito din nagtatrabaho si Kalle. I'm not gonna tell him what Kalles position in this company really is. 

Sasagot na sana ako but someone spoke my name. 

"Quiva? Baby." He said firmly. I knew it's Kalle. 

When I turned to look at him he's looking at Wills hand holding my elbow. When his eyes turned to stare at his face, they were dark and not so friendly. 

My eyes turned dark too. Thr blonde girl is behind him. 

From that day, the real battle began.