Lisa POV Ang bango. Ang lambot. Napasinghap ako sa pumasok na mabangong amoy sa nostrils ko. Dumidiretso ito sa t’yan ko na parang binibigyan ito nang paanyaya sa isang masarap na hapunan. Umingit ako, nakapikit kong ininguso ang mga labi ko. “And what do you think other people might say? Her Mom?” Kumunot ang noo ko sa mga maliliit na boses na naririnig ko. Mahina lang ang mga ito at hindi malinaw sa akin. Nang dahil sa pagkunot ko nakaramdam ako ng pagkahilo kaya minabuti ko na lang na ipikit ng mariin ang mga mata ko at sinikap na makabalik muli sa pagtulog. “She’s okay now. No need to worry about it. She just needs to rest. And, from her initial test . . . she needs a lot of it and eats a lot of healthy foods. She’s also anemic due to so much fatigue and locked of periods of sleep. . .” Nagising ako sa isang banayad na hawak sa braso ko. Tinantiya ko muna ang pakiramdam ko bago dahan-dahang ibinuka ang aking mga mata. Tuloy lang sa kung anong bagay ang ginagawa niya sa braso k
Lisa POV “Wow!” Unang salitang lumabas sa bibig ko. Sunod mga, “Ang sosyal!” Kung kaya lang umikot ng ulo ko sa three hundred sixty degrees– na gawa ko na. Hindi ko alam kung saan ako unang titingin, lilingon at lalapit. Pagpasok pa lang sa engrandeng gate nila, gusto ko nang lumabas sa kotse n’yang sinasakyan ko. Tumatawa siya sa pagiging taong bundok ko daw. Akala ko maganda na ang bahay nila ni Michael sa lugar namin na pinag-bakasyunan nila . . . mas, mas, mas pa pala ito. Kulang na lang ilabas ko ang ulo ko sa salaming bintana ng sasakyan niya. Hindi ko alam kung sa kanan ko ba o sa kaliwa ako titingin. Marami naman talagang magagandang bahay dito sa village nila pero ang bahay nila ang the best. Kumbaga tourist spot ang lugar na ito. Agaw pansin sa lahat. Karamihan daw na nakatira dito mga bigating tao, like– Oh, Em G! Dito daw nakatira ang dating presidenteng Aquino. Sama mo pa ang ilang mga senador at ilang mga artista. Security pa lang ang higpit na dito. Dapat kilala ka a
Lisa POV Naupo ako sa malambot na kama na pinagdalan niya sa akin. Kinastigo ko ang sarili ko nang kung ano-ano ang pumapasok sa isip ko. Hindi naman kami magtatabi, right? Nag-umpisa nang tumibok ang puso ko simula ng sabihin ni Mommy na ihatid na niya ako sa kwarto namin. Namin! Para makapag-pahinga na daw ako. Matapos masiguro na nakainom ako ng gamot ko, hinatid na ako ni Fier dito sa kwarto– niya. Kasama naman namin si Mommy na pumasok dito, hawak pa nga niya ang isang kamay ko habang paakyat kami ng hagdanan. Binibilin niya na h’wag daw ako mahiya sa kanya at sa mga kasambahay namin, kung may kailangan ako, sabihin ko agad iyon sa kanya o kaya sa kanila. Isa-isa niya sila pinakilala sa akin. Sandali din niya ako iginala sa loob at sa labas ng mansion nila. Pagkarating na pagkarating ni Philip kanina, konting usapang pangangamusta lang at ilang kwentuhan bago sila nag-usap pa tungkol sa business. Siya pala ang kanang kamay ni Daddy sa lahat ng mga negosyo at pati na rin sa ilan
Lisa POV "What do you think of these cups, Hija?” sigaw ni Mommy para maagaw ang atensyon ko mula sa binabasa kong brochure na nakita ko lamang sa may information desk pagpasok namin dito kanina. Tumingin ako sa kanya na nasa bandang kaliwa ko, nakataas ang dalawang magkaibang kulay na tasa sa kanyang magkabilang mga kamay. Pinagsalit-salitan niya ito na parang tinatanong ako kung alin doon ang maganda sa hawak niya. Ngumiti ako habang papalapit, tiningnan ko ang mga ito, sinipat ng maigi. Wala naman pinagkaiba maliban sa kulay nila. Pareho namang magaganda at ‘di ordinaryong tasa lang pero ang— mahal! Gawa daw kasi ang mga ito sa porcelain at lahat ng mga nandito sa mga estanteng ito ay limited edition lamang. Madalas daw isang klase lamang dahil gawa ito sa mano-mano ng mga tanyag na manggagawa sa mga ganitong uri ng bagay. Kaya asahan mo wala kang katulad sa ganoong design na iyon. Na isa sa mga dahilan sa pagmamahal ng mga nito. Mas espesyal daw ito at talaga naman nakakatuwa s
Lisa POV “Nothing to worry about, Mom. Everything is on hand. The deal with the Montes will be finalized within this week or so. . .” Todo pagmamalaking sagot ni Fier sa ina niya. Ibinaba nito ang hawak na kubyertos para abutin ang baso ng kanyang wine. “They are great to deal with, no wonder everyone wanted to have them as business partners.” dagdag pa nito na may pailing-iling bago muling ipinagpatuloy ang pagkain sa kanyang steak. “Pero mailap sila, hindi sila basta-basta nagbibigay ng appointment kung hindi nila muna na pag-aralan ang business proposal mo. Masyadong metikuloso si Mr. Montes! But his great in his ideas . .” aniya pa na tinanguan naman ng ina niya. “Hmm, ilang deal na rin ang na closed ng Dad mo with them,” sandaling nag-isip si Mommy, “alam ko siya ang kasama ng Dad mo sa isang China trip nila noon na naging successful sa mga ka-meeting nila doon. Bata ka pa lang noon, maybe your in high school.” Hindi siguradong dagdag ni Mommy pero kitang-kita mo sa mga mata
Lisa POV “Ang sarap, Hija!” puna ni Ate Merlyn matapos niya tikman ang niluto kong sinigang na hipon sa manggang hilaw. Gusto pa nitong sumandok muli sa pinaglutuan ko nang pigilan siya sa kanyang kamay ni Manang. “Magtigil ka nga d’yan Merlyn at umalis ka na, ako naman ang titikim,” Hinarang niya ang kamay ni Manang para hindi na makasandok si Ate Merlyn para tikman muli ito. Natawa ako sa ginawa niyang pag-irap sa matanda. Dinilaan niya pa ito sa kanyang likod na parang batang inaaway. Napasandal na lamang siya sa gilid ng lutuan habang hinihintay ang matanda na sumasandok. “Hmm, magaling ka pa lang magluto, Hija. Sigurado ako na magugustuhan nila Sir at Madam ang mga niluto mo. Ni level-up mo pa ang paborito ng asawa mo,” Tumatango-tango siyang saad. Ngumiti ako sa sinabi ni Manang, pinagmasdan ko siyang nagsandok sa isang mangkok na nandito sa tabihan namin. Inabot niya ito kay Ate Merlyn para hindi na ito magmaktol na parang isang bata. Nagbago ang nakabusangot niyang mukha
Lisa POV “Sure, Hija!” Tumayo si Mommy, tumawag ng kasambahay para bigyan ito ng plato na agad naman lumabas si Ate Merlyn kasunod ang isa pang kasamahan para naman sa dalang placemat. “Ahm!” tumikhim ito nang lumapit si Sabby sa kanya para makipagbeso at ganoon na din kay Daddy na kinamusta siya at nakipagpalitan ng beso. “Hello, Lisa!” Agad akong napatayo nang lumapit ito sa akin para makipagbeso na rin na ikinagulat ko. Anong meron? Never siya lumapit sa akin para makipagbeso kahit saan man kami magpunta o magkita. Pinagsawalang bahala ko na lang ito, ibinalik ko ang ngiti na iginawad niya sa akin. Baka dahil nandito siya kaharap ang mga magulang ni Fier kaya extended ang acting niya. “Pakihain na lang din ito para matikman nila,” utos na magiliw nito sa kasambahay na kasama ni Ate Merlyn. “Yes, Ma’am,” “Napadalaw ka, Hija?” tanong ni Mommy na nagmamasid lang sa bagong bisita. “Nag-abala ka pa pero salamat na rin,” nakangiting dagdag niya. “Wala po iyon, tita. Actually, k
Lisa POV Mabigat ang dibdib kong umakyat sa kwartong inuukupahan ko pag-alis na pag-alis ng bisita namin. Hindi ko na hinintay pang mapansin ako nila Mommy paakyat dito. Mabilis akong naglakad patungong hagdan para mapag-isa. Mula kaninang nagtatalo sila sa labas, ‘di ko na sila muli pang sinulyapan kahit noong paalis ito. Itinuon ko na lang ang buong atensyon ko sa mga gwardiya naming nagpupustahan sa isang larong pang-ibang bansa. Nagde-debate sila kung sino ang mas magaling sa kanya-kanya nilang player. Hindi inalintana ang dalawang nagpapalitan ng mga salitang— nakakasakit sa akin. Humugot ako nang malalim pa sa malalim na hininga. Inalis ang bagay na humihigpit sa puso ko. Tumatatak sa isip ko ang mga sinabi ni Sabby. Hindi ko naman maalis iyon sa kanya. May parte naman na totoo at wala na akong balak pang alisin sa kanila ang nangyaring tapos na. Sa nararamdaman naman niya, sorry. Iyon lang ang masasabi ko. Alam ko, bawat galaw at kilos niya . . . may pagtingin na siya sa lala
Special Chapter 2 Lisa POV Mula sa pagkakasandal sa dibdib niya umayos ako ng pagkakaupo, tiningnan ang mukha niyang proud sa kanyang mga ginawang kalokohan. “Ang sama-sama mo nga noon! Takot na takot ako sa drone na pinapalipad niyo. . .” Maktol ko. “Ang cute mo kasi inisin. Akalain mo, hindi mo alam ang drone.” Umiiling-iling siya, sinuklay ang buhok niya patalikod. “Akala ko talaga kung ano na iyon. Eroplano na maliit na may mga paa. Nakakatakot kaya tunog niya! Tapos may matang patay-sindi. Red pa nga. . .” “That’s a recording light.” Aniya. “May green pa sa gilid. Wala sa amin ng ganoon.” “Pini-picture-an ka namin ni John. He was taking a shot of you. Nasa akin pa ‘yata mga pictures and videos mo.” Pinalo ko nang malakas ang dibdib niya. Tawa lang siya nang tawa sa tabi ko. Hinuhuli ang kamay kong pinapalo siya sa kanyang kalokohan. Naglalako ako nang time na iyon, oras na rin iyon para pumasok ako sa kanila bilang isang katulong. Part time job ko iyon sa hapon
Special Chapter 1 Fier POV I had just ended my Zoom meeting when my sexy secretary entered the room with my 6th cup of ordered coffee for the morning. I opened my email and found the hundred unread emails waiting to be read. I looked up at her and smiled. She put the steaming hot coffee before me and sat on my lap. “You know I can’t finish what I needed to do when you’re tempting me like this.” She snuggled in me, and I was willing to encircle my hands in her waist. Pinching her a little makes her giggle. “What? Hinatid ko lang naman pinatimpla mo.” She said in an innocent tone. God! I know myself, I can’t control my inner clinginess na nakuha ko sa kanya. My hands are itching to feel her and to touch every inch of her whole being. I never complained though, I like the ways every time she does that. Since she got pregnant, naging mas malambing siya at mahilig sa lambingan. Sa tingin ko that her hormones getting on her nerves. Natawa ako, habang tumatagal, mas nagiging moody siya
Fier POV “Dude, she’s stunning!” Niyugyog ni John ang balikat ko, pilit pinapalingon sa babaeng nagpadala ng drinks sa table namin. Nginisihan ko siya, dahan-dahan nilingon ang babae. I drink up her gift, bottoms up. She smiled, and even with the loud music from the background, I could hear their giggles with her friends. “Not bad,” sagot ko kay John. She’s the type of woman I would love to bed. From her snowy-white skin, curvy body . . . oh men, I picture her moaning under me. Her little skirt caught my attention. “Kung ayaw mo sa akin na lang,” Hindi pa man ako nakakasagot, inabot na niya ang isang basong whisky, dinala iyon kung nasaan ang mga babae. Ngumingisi ako. Okay! I let my man do his thing. But I doubt he can. I always win, you know. Pinanood ko siyang naglakad hanggang sa kausapin ang mga babae. Tinuro nila ako, isa-isa silang tumayo para lumapit sa table namin. Napataas ang kilay ko nang akbayan ni John ang babaeng nagpadala ng madaming drinks. Try hard, bro. “Hi!
Fier POV “Your insane, Sabrina!” I shouted, greeting my teeth. “I’ve warned you enough and asked you to leave everything behind. But— you, you killed my wife!” Hinampas ko sa galit ang mahabang lamesa. Sinipa ko ang plastic na upusan sa harap niya causing her to cry loud. Even louder, that makes me more furious. “Fier. . .” Tangka niyang hahawakan ang kamay ko. Iniwas ko iyon at tinalikuran siya. Nagpipigil ilabas sa kanya ang galit ko. “I-I. . . I swear to God, hindi ko sinasadya.” Para akong lion na humarap sa kanya. Taas baba ang dibdib ko sa galit. God knows how I am hurt right now at the highest level I ever been mad. “Hindi sinasadya? The bullshit, Sabrina. Pumunta ka sa bahay para maghigante sa asawa kong wala namang ginawa sa ‘yo!” “Inagaw ka niya sa akin. Kinuha niya lahat ng dapat para sa akin!” Hysterical niyang saad. Humawak siya sa kanyang ulo. Murmuring words, I didn’t want to pay attention. “Wala siyang inaagaw, Sabrina. Ginawa mo—” “Sa akin ka una pa lang. Ta-ta
Sabrina POV Nakangiting nakaharap ako sa salamin ng aming kwarto. Ang ganda talaga dito! Umikot ako, I slide the curtains para pumasok ang natural na liwanag, binuksan ko din ang salaming sliding door. The fresh air smell like freshly newly leaves. Ang daming stars! “What is this furniture?” I cringed, asking myself. So like promdi ng design. Out of trend na. Papatanggal ko kay Manang ‘to mamaya. I tossed my hair, and I remembered— Shss! Tulog pa pala siya! Well! Ano ba aasahan mo, tumatanda na. . . . Bumalik ako sa banyo para maligo, mamaya lang darating na si Fier ko. Ipagluluto ko siya ng paborito niyang sinigang na hipon. Oh, Em! May hipon kaya? Sitaw? Or tomatoes? Natatarantang nagpabalik-balik ako ng lakad. “What the hell! Bakit ang kalat? My Gad! Itong is Fier talaga, ang kalat, tsk!” Pinulot ko ang mga nahulog sa sahig, bottled of shampoos, bath salt and his razor. Even the towel. Tsk! Naligo ako sa aming bathtub na puno ng memories namin together. Kapag lasing kami at
Fier POV Mula sa likod ng puno, tinanaw ko ang itim na kotse-ng kanina pa namin minamanmanan. Inayos ko ang suot na cap. Kanina pa kami dito, mainit at talaga namang nakakainit ng ulo. I need water but I didn’t have any. Nilingon ko ang nagtitinda sa kabilang side ng kalsada at nakita is Anton na umiinom. “The jerk!” I hiss. Naka-disguise siya as Grab driver. Ako, isang street sweeper, nakasuot ng green long sleeves mula sa municipality ng Manila and black jogging pants. That asshole, provide everything we needed. And I almost, almost give him a punch for these yellow boots na suot ko. Masikip pa ito at hindi kumportable isulot sa ganitong sitwasyon. What most annoying is, the May Mickey Mouse sa magkabilang gilid. Palihim niya akong nilitratuhan at sinend sa e-mail ko with a caption, “Nice one, dude! What a great fashion trend! Need an advertisement; I knew someone named Fiero Madrigal. Just shoot me a mail.” With an emoji wink at the end. So, I sent him my grudgeful reply, “I’ll d
Lisa POV “Gising na mahal na prinsesa,” “Haah!” Mabilis akong napadilat ng mabuhusan ng tubig. Napapasinghap ako. Hinilamos ko ang mukha at nagulat sa ibinato niyang bidet. Tumama ito sa pader. Sa uluhan ko. “Sarap ng buhay! Hindi ka pwedeng matulog, mag-uusap pa tayo.” Hinila niyang muli ang hose ng bidet at pinusitsitan ako ng tubig sa mukha, sa katawan. Iniharang ko ang dalawang kamay ko. “A-anong ginagawa mo d-dito? Paa-no ka nakapasok?” Nalulunod sa tubig na tumatama sa akin. “I am welcome here, dear. Remember?” Sarkastiko niyang sagot. “I missed this place. Ang panget na nga lang dahil nandito ka. Nangangamoy tuloy isda kahit na naliligo ka na nang mga mamahaling shower gels. But still from the fishpond ka pa rin.” Maarteng turo niya sa mga toiletries na nakita niya. Hinawakan niya ang bagong bukas na Chanel6 na regalo sa akin ni Mommy. Tamad niya itong binitawan sa lababo, agad itong nangamoy sa loob ng banyo. “Walang fishpond sa amin, dagat lang.” Umusog ako sa kabilang s
Lisa POV “Pang-ilang bago na ba tayo ng plano?” Irap ni Dad. Ibinaba ang eyeglasses niya sa lamesa. “Easy, tito. I just found this dog Philip, a clever one. Sa dami nang nahawakan kong case, sa kanya ako nagka-interesado kung hanggang saan ang kaya niya.” Ngumuso siyang inikot-ikot ang ballpen sa gitna nang kanyang mga daliri. “Gusto ko na siyang ibaon sa lupa.” Naiinis na saad ni Fier sa tabi ko. Hinawakan ang kamay ko sa ibabaw ng lamesa. “Sinaktan niya ang asawa ko. Ang nanay— naaksidente siya na plinano nila. For Goddamn sake, I want him to rot in jail! Habang nasa labas siya, hindi ako mapapanatag.” “Man, he will. I will sure you that.” Assurance ni Anton, sabay tingin sa akin. Alanganin siyang ngumiti. “Lisa, ilan beses na ako humingi ng sorry sa nangyari. Sa lahat sa atin, ako ang may kasalanan. I let my guard down and that’s the fruit of it. Minaliit ko ang kakayahan ng dog-tagged na iyon.” Hinging paumanhin niya. “I’m sorry.” Lumunok ako, tama siya, ilan beses na siyang
Lisa POV “Mom, aalis po kayo?” “Ah, yes, hija. May kailangan ka ba?” “Wala naman po. A-akala ko po kasi hindi kayo aalis. Nagluto po ako ng meryenda. Aayain ko po sana kayo.” “Aww, sweetheart. Miss ko na luto mo, pero may lakad kasi kami. Mago-over all damage control kami ng Daddy mo at ni Fier sa Company. Aayusin ang dapat ayusin at i-let go ang dapat i-let go. Kung gusto mo sumama ka na lang sa akin sa office, dalhin na ‘tin ‘yang niluto mo.” “Ah, hindi na po. Makakaabala pa po ako doon. Uuwi naman po si Fier ng maaga ngayon.” “Kung ‘yon ang gusto mo, okay. Paano, I’ll go ahead na. Male-late na kasi ako. Manang, patawag naman ang driver. Bye, hija.” Tumango ako nang halikan niya ako sa pisngi ko. Pinagmasdan ko siyang sumakay ng kanyang magarang sasakyan. Naiwan ako sa bukana ng pintuan na nakatulala. Simula nang mawala ang Nanay, ito ang unang beses na iniwan ako ni Fier dito sa bahay. I sounded like a selfish, pero nakakalungkot. Nakakapanibago. Ang lungkot lang. “Manang, t