It is past eight o'clock in the evening when Anya arrives at Peninsula Manila. She stepped down of the cab and gave her key to the valet who approached her arrival. Then she headed to the Hotel.Nakita ng dalaga ang pagkaway ni Eunice pagpasok pa lamang niya ng bulwagan. She formed a sweet smile on her lips bago marahang naglakad palapit sa kaibigan. Sinalubong na rin siya ng babae kasunod ang asawa nito. Nagyakap silang magkaibigan bago bineso niya si Vince. Pagkatapos ay Iginiya na sya ng mag-asawa sa upuan ng mga ito.Humalik at nagmano siya kay Lola Consuelo na tuwang-tuwa nang makita siya. Hindi maitago ang pangingislap ng mga mata ng matanda. Isang makahulugang tingin ang ibinatao sa kanya ni Eunice na tila ba sinasabing...See? She made a wry smile and mouthed sorry to her. Nanganib kasi na hindi sya makapunta.It's Lola Consuelo's 80th birthday. At napaka-glamorosa sa kasuotan nito na mala Queen Elizabeth.Bago kasi ang kaarawan ng senyora ay nagpasabi na siya kay Eunice na bak
“Can’t breathe?” Hindi kailangang lumingon ni Anya para lamang mahulaan kung kanino galing ang boses mula sa kanyang likuran. Ang malagom na tinig na iyon ni Clark ay nagdulot nang paninigas ng kanyang likod. She froze. Nanatili sya sa kanyang puwesto at nagpakawala sya nang mabababaw na paghinga. Naramdaman niya ang mabagal na paglapit ng bulto, huminto ito right beside her. Banaag niya ang anino ng binata sa dilim, nakapamulsa ito. Oh God, she missed him so much. Kung maaari nga lang na takbuhin niya ito ng yakap upang damhin ang init nito at nang maibsan ang kanyang pangungulila. Subalit wala sya sa maling katinuan para gawin ang bagay na iyon. May natitira pa rin naman syang respeto at pagpapahalaga sa sarili. Pero ano ang ginagawa ng lalaki dito sa labas? Sadya bang sinundan sya nito? No! Ito na naman sya sa kanyang mga hopeless thoughts. Pinili niyang magsawalang -kibo at 'wag na lamang itong pansinin. Kunwa ay wala siyang narinig at nakita. Kailangan niyang bakuran ang sarili
Sa mga lumipas na araw ay laging magkasama sila Anya at Rence. Unang beses kasi ito ng lalaki na nakapagbakasyon sa Pilipinas. Kaya naman ay ipinasyal ito ni Anya sa mga naggagandahang lugar dito sa bansa. Partikular na ang pamosong Boracay na isa sa may napakagandang bay-bayin. Naging popular itong pasyalan ng mga turista at talagang dinarayo dahil sa malinis na dalampasigan, mapuputing buhangin at matingkad na kulay asul na tubig. Isa rin ito sa may pinakamagandang view ng sunset. Isang linggo rin ang inilagi nila ni Rence sa isla at kung hindi nga lamang suma-sama ang kanyang pakiramdam ay mag extend pa sana sila ng ilang araw para makapag-liwaliw ng lubos. Plano kasi nilang tumawid ng Siargao. Rence loves surfing, isa iyon sa pinaka-hobby nito maliban sa car racing. Hapon na nang lumapag sila sa Maynila. Inihatid muna sya ni Rence sa tinutuluyan niyang bahay bago nagpaalam itong may kikitaing kaibigan sa isa sa mga kilalang disco pub sa bgc. At kahit sinabihan niya ang binata na
Halos hindi mapaniwalaan ni Anya ang mga salitang lumalabas sa bibig ni Clark. Ganoon na ba kababa ang tingin nito sa pagkatao niya para hayagan siya nitong bastusin at insultuhin? Binibili nito ang kanyang pagkatao. Tuloy ay hindi niya maiwasang makaramdam muli ng panliliit. Anong akala nito gahaman siya pagdating sa salapi? She calms her nerves. Dahil pakiramdam niya ay nagsisimula nang maghimagsik ang kanyang dugo.“Not easy for me to throw someone close to me. I'm sorry but---""Really?" Clark interrupted. "Coming from you huh?" Mocking hostility in his voice. "That's something that is not new to you... You're good at putting someone through hell....right Anya?" There was an edge of resentment in his tone as he added. Hindi naman nakapag-salita agad si Anya, hinuhusgahan sya ni Clark at tila punyal na tumatarak sa kanyang dibdib ang mga sinasabi nito. Ganoon ba kasama ang pagkakakilala ng lalaki sa kanya? Yumuko ang dalaga sa kabila nang pagbangon ng galit sa kanyang dibdib.She
Taong 1997-” Anya, apo parine na at inihahanda ko na ang pinangat na gabi sa sisidlan sinamahan ko na rin ng sumang moron. Maaari mo na itong ihatid sa Villa at malamang ay naghihintay na sayo si Luding.” malakas ang boses na wika ni Lola Mareng. Kasalukuyan itong nasa kusina at katatapos lang isalansan sa may katamtamang laki ng basket ang limang tali ng pinangat na laing at sampung sumang moron. Tinakpan nito iyon ng malapad na dahon ng saging at pinatungan ng tela. Nang matapos sa ginagawa si Lola Mareng ay hinila nito ang nakasampay na telang katsa sa may balikat. Pinunasan ang pawis sa noo at buong mukha. Pagkaapos ay naupo sa bangko para hintayin ang apo. “Andiyan na po, La.” Si Anya na nagmamadali nang tumungo sa kusina mula sa kanyang silid. Tapos na itong maligo at kasalukuyan nitong tinatali sa likod ang may kahabaang buhok. Lumapit agad ang dalaga sa kanyang abuela. “Lola, hinintay niyo na lang po sana ako na makapagbihis para ako na po ang naghanda ng mga dadalhin kay
Pauwi na noon si Anya mula sa pagde-deliver ng Laing at sumang Moron sa bayan, may suki sila roon na nagmamay-ari ng isang Pansiterya sa may Plaza malapit sa Munisipyo. Katulad ng mga Zantillan ay regular rin na umo-order sa kanila si Aling Marta. Dating kusinera ng pamilya Zaavedra ang medyo may-edad nang babae. Nang mag-migrate sa States ang pamilyang pinagsisilbihan ay nagtayo ito ng isang maliit na negosyo na pinangalanang Pansiterya ni Marta. Kung ang Lola Mareng niya ang may pinakamasarap na lutong laing sa buong San Isidro, si Aling Marta naman ay nakilala sa pagluluto ng pinakamasarap na pansit sa bayan nila. Katunayan ay iilang buwan pa lamang na tumatakbo ang Pansiterya nito ay naging pamoso na agad dahil sa dumaraming parukyano. Habang inaayos ang sisidlang basket ay nagpaalam na si Anya sa babae.“Aling Marta, hindi na ho ako magtatagal at siguradong maghihintay po sa akin si Lola.” aniya. Lumapit sa kanya si Aling Marta na noo'y abala sa counter. Nakangiti ang babae n
Jusmiyo! Bakit ba kasi hindi ka man lang nag-preno ng bibig mo, ayan tuloy mukhang matatarayan ka pa ngayon. Kastigo ni Anya sa sarili. Nanahimik na lang kasi bigla si Kate. Ngunit maya-maya sa hindi malamang dahilan ay sukat bumunghalit na lamang ito ng tawa. Kunot noo na napatitig rito si Anya. May nakakatawa ba sa kanyang sinabi? Nagtataka niyang tanong sa kanyang sarili. Tawang-tawa kasi si Kate na halos umalog pa sa kinauupuan at animo walang iniindang sakit sa katawan. Maya-maya ang kunot sa noo ni Anya ay nahalinhinan ng ngiti. Kumislap ang mata niya. Sa kauna-unahang pagkakataon ay nasaksihan niya na tumawa at ngumiti ang mga mata ni Kate. Bagay na hindi nito ginagawa. Tahimik lang kasi ito sa loob ng classroom. Nakaupo lang at ni hindi nag pa-participate sa klase. Malimit nya rin itong makita sa mga tagong bahagi ng akademya at nahuhuli niyang naninigarilyo. Hula pa nga niya kaya siya nito hinaharang na makapasok sa villa sa pag-aakala siguro na magsusumbong sya sa mga magu
Araw ng Sabado at nagkayayaang muli ang magkaibigang Kate at Anya na tumungo ng Pakol, Paborito pa lang tambayan ni Kate ang lugar dahil sa tahimik na atmospera rito. Pasado alas tres ng hapon nang daanan sya ni Kate sa bahay nila. Hindi ang paborito nitong bike ang dala kundi isang bagong scooter.Ipinagpaalam sya ng kaibigan sa Lola Mareng niya. Magiliw si Kate kaya mabilis nitong napahinuhod ang kanyang Lola. Katunayan ay pinabaon pa sila nito ng sumang Moron. Labis naman ang naging katuwaan ni Kate dahil naging paborito na nito ang nasabing kakanin. Nangako na lamang sila sa matanda na hindi rin magtatagal. Pinayuhan na lamang sila ni Lola Mareng na mag-iingat. Madalas ay dala-dala ni Kate ang gitara nito katulad ngayon. Natuklasan ni Anya na may nakatago palang talento sa pag-awit ang kaibigan. Mahilig rin itong gumawa ng sarili niyang komposisyon. Agad silang pumwesto sa lilim ng isang mayabong na puno pagkarating sa lugar. Kasabay nang pagtipa sa kanyang gitara ay nagsimula
Pagbukas ng pinto ang naulanigan ni Anya sa likuran. Ngunit nagpatuloy siya sa pagliligpit ng kanyang mga gamit. Kinabukasan kasi ang labas niya sa ospital sa tatlong araw na pamamalagi roon. Ang totoo ay naiinip na siya, ngunit suhestiyon ng doctor na manatili muna s'ya sa ospital ng isang araw pa upang maobserbahan at masigurong magiging maayos at ligtas ang lagay niya at ng dinadala. Kaya naman ay agad syang sumang-ayon sa kanyang attending obstetrician-gynecologist.“Great. You said you'd never leave me huh? I've been looking for you for the whole day." Ani Anya. Nasa tinig ang tampo kay Rence. “Nabigyan na ako ng clearance ni doktor Mariano. Anumang araw ay maaari na tayong lumipad pabalik ng New York." Aniya sa patuloy na pagsasalita. “Our things are all packed up. We're ready to go. Susunduin na lang tayo ng kinuha kong driver."Ngunit wala pa ring pagtugon mula sa likod. Nagtataka na si Anya kaya't bumaling na siya paharap sa lalaki.She froze when she met his gaze. It was Cla
Nakilala ni Rence si Rafael, naalala niyang isa ang lalaki sa mga nagbigay sa kanya ng racing sponsorship. Maliban roon ay malapit itong kaibigan ni Anya. Inutusan nito ang mga guwardiya na bitawan sya na sumunod naman agad.Lumalim naman ang gatla niya sa noo sa sinabi nito. May pagtatanong ang mga mata na binalingan niyang muli si Clark, na noo’y hindi pa rin makabawi sa natuklasan. Lumarawan ang pagdududa kay Rence.“A---anak ka ni Anya?" tanong ng isang babae na sa hinuha niya ay kasing gulang lamang ng kanyang ina. Bagama't nakangiti ay pinangiliran ito ng luha sa mga mata. Sa tabi nito ay isang babae na bagama't kababakasan ng edad ay larawan pa rin ng magandang tindig at kagandahan noong kabataan nito. Suot ang samu't -saring emosyon ay humakbang palapit sa kanya ang dalawang babae. Dito natuon ang buong pansin ni Rence. Na agad rumihistro sa mukha ang labis na pagtataka sa ikinikilos ng mga nakapaligid sa kanya.What the hell is wrong with these people? Tanong niya sa sarili n
Isang malakas na pagsinghap ang namutawi mula sa mesang kinapwestuhan ng mga magulang ni Clark. Literal na napakapit sa dibdib nito si Donya Isabel. Gulilat naman ang Don at labis na nabaghan. Si Kate na nakababatang kapatid ng binata ay totoong na-surpresa sa narinig. Napatayo itong bigla at pinagmasdan si Rence. Maya-maya ay lumambot ang bukas ng mukha nito. Rence is now raging like a bull, na anumang oras ay handang muling sumugod at magpakawala ng isa pang kamao para kay Clark. Clark froze. He shook his head to clear it. He was shocked. He wasn’t even breathing. Did he hear right? Damn it. What on earth is he talking about? The guy is huge like him. And he was claiming Anya as his mother? Disbelief came in his huge eyes. Kumakabog ang dibdib niya sa pagkabigla. Parang bomba na sumasabog sa harap niya ang rebelasyon ni Rence. And It's shattering him into pieces. “She... She's you're…w…what?" he stops stuttering then takes a deep breath and goes on. " Anya's your mother? How com
“Sir, pasensya na po at nagpumilit pumasok. Para pong palos eh, masyadong madulas.” Ang kakamot-kamot sa ulong wika ng sikyu kay Clark. Sa tabi nito ay si Rence na madilim ang mukha. Nang-uusig. Nagulat si Clark nang makita roon ang lalaki. Ito ang kahuli-hulihang tao na inaaasahan niyang makaharap sa gabing iyon.“Sige na, Karding, ako na ang bahala sa kanya.”Tumalima naman ang sikyu na patuloy sa paghingi ng paumanhin.“What do you want?” Clark asked in a cold voice.“We need to talk.” si Rence.“Without even asking me?” buwelta nya.“I don’t ask, I tell.” Magaspang na sagot ni Rence. Gustong mapamura ni Clark sa ka-arogantehan ng lalaki. Ngunit pinili pa rin niyang magpakahinahon. Kung tutuusin ay madali lang para sa kanya na palayasin si Rence sa lugar. Sa isang pitik lang ay may pagkakalagyan sa kanya ang mayabang na lalaking ito. Pero bakit nga ba narito si Rence? Ano ang sadya nito sa kanya? Sa itsura nito ay mukhang nagbabadya ito ng gulo.“It's my engagement party, don’t e
(Taong Kasalukuyan) Mabilis na nagpunas ng mga luha sa mata nito si Anya dahil sa mga bumalik na alaala. Sariwa pa rin ang lahat na parang kahapon lamang nangyari. Buong akala niya'y kaya na niyang dalhin sa dibdib ang naging pagdurusa. Nagkamali siya hindi napaghilom ng panahon ang sugat ng kahapon. “That’s enough. You've drunk too much.” Inagaw ni Rence ang bote ng tequila sa kamay niya.Bumalik rin ang lalaki sa apartment ng dalaga kinahapunan upang makausap sana ng maayos ang babae at tuloy makipag-ayos.He loves Anya and adores her so much.Malaki ang nagawang sakripisyo ng babae para sa kanya. At hindi tamang pagsalitaan niya ito ng mga bagay na makasasakit sa damdamin nito. Naabutan niyang umiinom mag-isa ang dalaga habang nakasalampak sa sahig, ni walang pakialam kung anuman ang wangis nito. Nagtagis ang kanyang bagang.Seeing her weary and hopeless enraged him to murder the one who was responsible for her distress. Umigting ang kanyang panga at kumuyom ang mga kamao. Pil
Napansin ni Anya na medyo hapis ang pisngi ng binata bakas sa mukha na may dinaraing na suliranin. Ang mga tumutubong pinong mga balahibo sa mukha ay tila hindi na nito napagkaka-abalahang ahitin. Kumislap ang mata nito nang makita siya. “Clark?” Mabilis siyang pumaloob sa sasakyan nito. Mabilis na kinabig siya ng nobyo at niyakap nang mahigpit. Kakatwang wala siyang maramdamang galit para rito o kahit konting pagtatampo man lang. Hinagkan siya ng binata sa mga labi. Naipikit niya ang mga mata nang madama ang init ng halik nito na ilang linggo rin niyang pinangulilaan. “ I have missed you, “samo ni Clark sa kanya. Oh God, she missed him too. Saglit na natigilan si Clark pagkuwa’y mataman siyang tinitigan sa mga mata. “Anya, hindi ko pinasisinungalingan ang mga balita,” seryosong wika ng kasintahan. Napasinghap siya. Pakiramdam niya anumang oras ay huhulagpos ang mga luhang kanina pa niya pinipigilan. Maagap siyang kinabig muli ni Clark. “Oh no, baby, please don’t cry. It'
Gabi na' y hindi pa rin siya dalawin ng antok. Lagpas-lagpasan ang tanaw niya sa bubungan. Habang nakasuot ang matamis na ngiti at animo'y nananaginip ng gising. Ganoon pala ang pakiramdam nang pakikipagniig. Para kang idinuyan sa ligaya. Isang linggo na ang nakalilipas pero pakiramdam niya ay naroon pa rin ang masarap na sensasyon hatid sa. kanya ng nobyo.Lahat ata ng pag-iingat ay ginawa ni Clark para hindi sya masaktan. Masasabi niyang isa na syang ganap na babae ngayon. Sadyang napakamemorable ng gabing iyon. Niyakap niya ang unang tangan at mariing pumikit nang may bigla siyang marinig na pagsipol mula sa labas ng kanilang bahay. Mabilis na bumangon si Anya, kilala niya ang ipit na boses na iyon. Bigla ay nakaramdam sya ng pagkasabik. Lumabas siya ng kuwarto at tinungo ang silid ng Lola Mareng niya. Hinawi niya ang kurtinang nagsisilbi nitong pintuan. Nakita niyang mahimbing nang natutulog ang lola niya bagamat ika-walo pa lamang ng gabi. Marahan at patingkayad siyang humakban
“Are you serious?" Lito at Hindi makapaniwalang urirat ni Clark.Para wala nang marami pang tanong ay binirahan niya ng lakad palayo. Sumunod ang binata na takang-taka sa inaasal niya.“Hey, Anya. Are you breaking up with me or you’re implying something?” habol na tanong ng nobyo.Subalit nagpatuloy lamang siya sa paglalakad. Kunwa ay walang naririnig. Kaya ba niyang aminin sa katipan ang nasaksihan kani-kanina lamang?Kaya ba niyang tanggapin na sa kabila nang pagkakaroon nila ng relasyon ay si Rada pa rin ang nasa puso nito? Sumunod si Clark. Mabilis ang mga hakbang. Nilagpasan siya. Huminto ang binata sa tapat ng pickup nito at binuksan iyon. Saka lang din niya napansin na nasa kinapaparadahan na pala sila ng sasakyan nito. “Sakay.” harap ni Clark sa kanya sa pormal na tono. Ngunit hindi siya natinag o kumilos manlang. Hindi nya pinansin ang lalaki. Nagpatuloy sya sa paghakbang pero humarang ang nobyo.“Ang sabi ko sakay.” Matigas na pahayag ng binata. Mukhang naubusan na rin ng
“O Anya, akala ko’y tumuloy ka nang umuwi?” si Manang Yoly na bumungad sa pintuan ng kusina. Mabilis na tumayo ang dalaga mula sa pagkakaupo sa bangkito. Pinagpag nito ang suot na palda at nilingon si Manang Yoly. “B…baka po kasi kailangan niyo pa ng tulong Nang Yoly .” Magalang niyang sagot.“Naku! Maraming salamat anak at kailangan ko ngang talaga.”Sumunod si Anya papasok ng kusina. "Maaari mo ba itong idulot kay Clark? Ang batang iyon kahit kailan ay hindi nahilig sa mga inuming may kulay. ” Natigilan si Anya. Hindi malaman kung tatanggihan ba ang mayordoma. Pinili niyang sundin na lamang ito. Inabot niya ang puting pantaas na mahaba ang manggas. Iyon ang nakita niyang suot-suot ng mga tagasilbi sa ginaganap na pagdiriwang. Agad siyang nagpalit at pagkatapos ay kinuha ang pitsel kay Manang Yoly na noo’y nakakunot-noo.“Namumula ang iyong mga mata, umiyak ka ba Anya?” puna ng matanda. “ May dinaramdam ka ba?”dugtong pa ni Manang Yoly na kinabakasan ng pag-aalala.“Naku, hindi