53 3RD POV“Where is the owner of that fish?” Galit na wika ni Dylan, dahil hindi pa rin tumigil si Anna sa kakangawa.Mabilis na tinawag ng guard ang manger kaya agad itong lumabas. “Call the owner of this place.” Wika ni Dylan sa manager. Mabilis na tinawagan ng manager ang may-ari at kinuha ni Dylan ang phone nito. “Come here or else ipapasara ko itong tindahan mo.” Galit na wika ni Dylan, kaya nataranta ang manager. Mabilis na tumayo si Anna at lumapit kay Dylan. “Gusto ko tanggalin mo rin ‘yon!” Turo niya sa guard habang namutla ito. Matapos makausap ni Dylan ang may-ari at agad na binigay kay Anna ang isda na gusto nito. “Sinabi ko na kasi sa ‘yo na akin ‘to!” Singhal niya sa guard habang mabilis. “Enough, umuwi na tayo.” Wika ni Dylan habang hinawakan nito ang kanyang braso. “Ano bang meron niyan?” Tanong ni Dylan habang nasa front seat si Anna at nakatingin sa isda na lumangoy sa maliit na acquarium nito. “Lulutuin ko ‘to mamaya.” Biglang naihinto ni Dylan ang kanya
54 3RD POVNilapag ni Anna ang hawak niya at tinalikuran si Dylan. “Where are you going?” Napahinto ito habang napapikit sa kanyang mga mata. “Wala akong sakit, kaya hindi ako pupunta ro’n.” “Bakit ba ayaw mo akong pakinggan? Sasamahan na naman kita.” “Bakit mo pa kasi ako pinipilit na pumunta sa lugar na ‘yon?” Galit na wika ni Anna habang hindi niya napigilan na mapa-iyak. Hindi na siya pinigilan ni Dylan nang lumabas ito sa kitchen dahil alam niya na sumama ang loob nito sa kanya. “Are you still mad?” Tanong ni Dylan sa kanya nang maabutan ito na nakahiga sa kanilang kwarto. “Gusto ko lang naman sana na malaman ang kondisyon mo.” “Dylan, wala akong sakit, kaya pwede ba, ‘wag mo akong pilitin na pumunta sa doctor.” Napahinga ng malalim si Dylan habang hindi ito sumagot kay Anna. KINABUKASAN ay nagising si Dylan na wala na si Anna sa tabi niya, naisip din niya na baka galit pa rin si Anna dahil sa sinabi niya kagabi. Naninibago kasi siya kay Anna, dahil hindi nito dinukot a
553RD POV“Natatakot ka ba sa akin?” Tanong ni Anna sa kanya, habang nanatili ito sa kanyang likuran. “Dapat ba kitang katakutan?” Hindi kumibo si Anna, kaya nilingon siya ni Dylan. “Hindi naman ako nakakatakot ‘di ba?” Tanong ni Anna sa kanya, habang tinitigan siya nito. “Hindi.” Wika ni Dylan kaya napangiti si Anna. “Pwede ba akong magtanong sa ‘yo?” Wika ni Dylan habang bumitaw si Anna sa kanya. “Ano ‘yon?” Tanong ni Anna habang umupo ito sa kama. “Saan ka kumukuha ng pera?” Muli siyang tinitigan ni Anna dahil sa tanong niya rito. “Ipon ko.” Sagot ni Anna sa kanya, habang humiga ito sa kama. “Alam mo bang bata pa lang ako ay nagsimula na akong mag-ipon, dahil ayokong laging manghingi kay Daddy.” Lumapit si Dylan sa kanya at muli siyang tinitigan nito. “Nagsasabi ka ba sa akin ng totoo?” Nilingon siya ni Anna habang ngumiti ulit ito sa kanya. “Mukha ba akong sinungaling?” Tanong sa kanya ni Anna habang tumabi si Dylan sa paghiga kay Anna.“Bakit ka nagbago?” Napansin ni D
563RD POV Napatingin si Anna sa kamay ni Kim nang hawakan nito ang kamay niya. “Hija, alam ko na hindi maganda ang simula niyo ni Dylan, pero sana mananatili ka sa tabi niya.” Wika ni Kim sa kanya habang hindi maiwasan ni Anna na makaramdam ng lungkot.“Hindi po ako ang gusto niyang makasama.” Mahina na wika ni Anna habang bakas sa mukha ni Kim ang lungkot. Alam ko ‘yon, pero ramdam ko bilang isang ina. Ramdam ko na mahalaga ka sa anak ko.” Hilaw na napangiti si Anna sa kanya, habang tinitigan siya. “Kaya sana anak, hindi ka magsasawa na intindihin siya.” Tanging ngiti ang sagot ni Anna sa kanya, dahil ayaw niya na mangako kay Kim, dahil alam niya na iiwanan niya rin si Kim balang araw. SAMANTALA, galit na sumugod si Max sa bahay ni Dylan at Anna. Hinahanap niya si Anna. “W-wala po talaga rito si Ma'am Anna, Sir.” Takot na wika ni Luz sa kanya matapos tingnan ni Max ang kwarto ni Dylan at Anna. “Tawagan mo siya at sabihin mo na nandito ako!” Sigaw ni Max. “W-wala po kasing pho
573RD POV “Ayaw mo pa rin bang umuwi?” Tanong ni Britney habang may malawak na ngiti sa kanyang labi. “Later.” Unti-unting nawala ang ngiti niya dahil sa sagot sa kanya ni Dylan. “Akala ko ba galit ka sa kanya?” Hindi sumagot sa kanya si Dylan at nakatoon lang ang atensyon nito sa kanyang phone. “Kahit ayaw kung umuwi, kailangan pa rin.” Wika ni Dylan, kaya muli siyang napangiti. “Basta bumalik ka agad dito Love ha?” Wika ni Britney habang hinahaplos ang dibdib niya. “Sir Dylan, mabuti po at nandito ka na.” Taka na napatingin si Dylan kay Luz nang makababa siya sa kanyang kotse. “Bakit? May nangyari ba Manang?” “Si Ma'am Anna po kasi, niligpit na niya ang lahat ng gamit niya.” Napatingin si Dylan sa loob ng bahay, at mabilis na iniwan si Luz. “Saan ka pupunta?” Tanong ni Dylan nang makapasok siya sa kwarto ni Anna. “Aalis na.” Mabilis niyang nilapitan si Anna at mahigpit na hinawakan ang braso nito. “Bitawan mo ako habang mabait pa ako Dylan.” Madiin na wika ni Anna pero h
58 3RD POV NAKARAAN “Anong ginawa mo rito?” Galit na tanong ni Max kay Anna. “Dad, patawarin niyo po ako.” Umiiyak na wika ni Anna habang lumuhod sa harapan ni Max. “Sa tingin mo mapapatawad kita sa ginawa mo sa akin?” “Alam ko na malaki ang nagawa kung kasalanan sa ‘yo Dad… Pero hindi ko po sinasadya ‘yon..” “Hindi sinasadya? Hindi mo ba naiisip ang ginawa mong pagpapahiya sa amin ng ama mo?” Sabay ni Fely, kaya napatingin si Anna sa kanya. “Walang kapatawaran ang ginawa mo sa amin Anna!” Sigaw nito habang nilapitan si Anna at sinampal.“Hiyang-hiya ako sa ginawa mo!” Muli siyang sinampal ni Fely, kaya napahawak siya sa kanyang pisngi. “Tama na ‘yan!” Awat ni Max kay Fely, kaya lumapit si Fely kay Max. “‘Wag ka nang maniwala sa baliw mong anak.” Galit na wika ni Fely. “Bakit biglang nagbago ang isip mo? Ano ba talaga ang problema mo Anna? Hindi ka naman ganyan noon?” Humihikbi na nag-angat ng mukha si Anna sa kanya. “Pinagsisihan ko na po ang ginawa ko Dad, sana patawarin
593RD POV“Bumalik na pala siya?” Tanong ni Recca habang nakatingin kay Anna. Sumama siya sa loob ng office ni Dylan matapos ang meeting nila. “Mahal mo na ba siya?” Muling tanong niya habang tumango si Dylan sa kanya. “Paano na si Britney?” Napahinga ng malalim si Dylan. “Nilinaw ko na sa kanya, na malabo na magkatuluyan pa kami dahil may asawa na ako.” Nailing si Recca dahil sa sinabi sa kanya ni Dylan. “Akala ko pa naman, hindi mo siya mamahalin.” “Akala ko rin Dude, pero Iwan parang may mali.” Napakunot ang noo ni Recca, dahil sa kanyang narinig. “Ano na naman ang mali? Alam mo Dude, pakiramdam ko Ikaw ‘yong may mali.” “Siguro nga Dude, pero hindi ko lang mapigilan na maninibago sa kanya. Alam mo kasi, sanay na ako sa ugali niya noon. Nakakapanibago na pilit niyang binalik ang kanyang ugali noon.” Napatitig muli si Recca kay Anna, habang may headphones ito sa kanyang tainga. “Kung mahal mo talaga siya, dapat tanggalin mo siya ng buo, at sana ‘wag mo nang paasahin si Britn
60 3RD POV“Pasensya ka na sa ginawa ko kagabi.” Wika ni Dylan habang naka-upo si Anna sa sofa. “Hindi naman ako galit sa ‘yo, alam ko na lasing ka lang.” Mahina na wika niya at tumayo. “Bilisan mo na, kailangan na natin pumasok.” Nilagay ni Anna ang mga gamit ni Dylan sa sofa, habang nauna na siyang lumabas sa kwarto nila. Napatingin si Dylan sa kanyang likuran habang umupo sa kama. “Nakahanda na ba ‘to lahat Manang?” Tanong ni Anna kay Luz, habang tumango ito sa kanya. “Hindi ba kayo kakain Ma’am Anna?” Tanong ni Luz, kaya napatingin si Anna sa kanya. “Hindi na Manang, sa office nalang kami kakain.” Sagot nito sa kanya habang kinuha ang bag na may laman na karne. “Ano ba ‘yang mga dala mo?” Tanong ni Dylan matapos ilagay ni Anna ang bag sa likuran ng kotse. “Balak ko kasi na magluto sa office.” Saglit na natigilan si Dylan dahil sa sinabi ni Anna sa kanya. Mas lalo siyang naninibago, dahil sa sinabi nito, dahil unti-unti na siyang nasasanay na siya ang magluluto ng pagkain p
2813RD POV Nang magising si Dell, ay hindi niya pa rin maidilat ang mga mata niya. Kinakapa niya ang paligid habang nagtataka. Kanina lang ay nasa likuran sila ng pabrika, pero ngayon ay nasa ibabaw na siya ng malambot na kama. Gulat niyang kinapa ang kanyang sarili, ng napagtanto ang lugar na kinalalagyan niya. Wala naman siyang napansin na kakaiba sa sarili niya, kaya nakahinga siya ng maluwag. “Walang hiya ang lalaki na ‘yon!” Inis na wika niya, habang napakuyom siya sa kamao niya. “Alam mo bang mas walang hiya pa kayo sa akin?” Narinig niyang wika ni Noah. “Hindi ko maintindihan kung bakit mo ginawa sa akin ‘to?” Naguguluhan wika niya, pero hindi na niya ito narinig pa na nagsalitang muli. Ngayon niya lang din naisip ang sinabi ni Kyla, sa kanya. ‘Hindi kaya siya ang dahilan kung bakit nagka-ganun si Kyla? At hindi kaya totoo ang sinabi niya tungkol sa kanya? Nakakainis! Bakit ba kasi ang tigas ng ulo ko? Bakit ba hindi ako nakinig sa kanya! Kaya pala lagi ko siyang nakiki
2803RD POV “Kyla…” Sambit niya, habang tulala itong nakatingin sa kisame. “Hindi ko alam paano, tawagan ang mga magulang o pamilya mo, kaya ako nalang ang nandito.” Wika niyang muli, habang nakikita niya na naglalandas ang mga luha sa mata ni Kyla.“Bakit hindi mo sinabi sa akin, na buntis ka?” Tanong niya pero wala pa rin siyang nakuhang sagot, mula kay Kyla. “H-hay*p siya…” Mahina na wika nito, kaya napakunot ang noo niya. “S-sino?” Tanong niya rito. Napatingin naman siya sa kamay nito, matapos hawakan ni Kyla, ang kanyang braso. “‘Wag kang lumapit sa kanya, layuan mo siya!” Iyak na sigaw nito. “Sino ba ang ibig mong sabihin?” Taka na tanong niya, habang patuloy na itong umiiyak. “Kyla!!” Napalingon siya sa isang ginang na pumasok. Mabilis nitong niyakap si Kyla, habang humagulgol ng iyak. Tumayo naman si Dell, at iniwan sila sa kwarto. Hindi niya rin maiwasan na napa-isip dahil sa sinabi ni Kyla. KINABUKASAN ay maaga na pumunta si Dell, sa pabrika nila. Patuloy siyang nag
2793RD POV “Kuya naman eh! Bakit kaba nanggugulat?” Inis na wika niya, kay Evo. “Bakit ba?” Natatawa na tanong nito sa kanya. “Anong bakit? Baka may makakita sa atin?”“Ano naman?”“Ayoko kasi na malaman nila na magkapatid tayo.” Napakunot ang noo ni Evo, dahil sa sinabi ni Dell. “Bakit hindi pwede?” “Kuya, gusto ko pang mag-stay rito, kaya ayokong malaman nila. Baka kasi mailang sila sa akin.” “Kung gusto mo tanggalin ko silang lahat dito.” “Kuya, ‘wag mo ngang gawin ‘yan. Mas gusto ko pa silang makilala.” Ngiting wika ni Dell. “Sige, basta kung may problema ka, tawagan mo lang ako.” Ngiting wika ni Evo, kaya agad niya itong niyakap. “Salamat Kuya.” Ngiting wika niya, habang nag-angat siya ng kanyang mukha.“Basta ikaw Princess.” Ngiting wika niya. “Paano, uuwi na ako.” Napakunot ang noo niya, habang bumitaw dito. “Bakit?” “Alam mo naman ang Ate mo.” “Sos! Ang bilis mo naman siyang ma-miss.” “Ganun talaga.” Ngiting wika ni Evo, sa kanya. Matapos silang mag-usap ay umu
278 3RD POV “Sagutin mo nga ako!” Hinihingal na tanong ni Dell, sa kanya. “Nilalayo lang kita sa kanila.” “Nilalayo? Pero bakit? Wala naman tayong masamang ginawa? Isa pa kakain lang naman tayo?” “Sinasagot mo kasi sila. Alam mo bang pwede nila tayong tanggalin sa trabaho natin, dahil sa ginawa mo?” Nailing si Dell, habang napangiti. “Wala kabang tiwala sa akin?” “Wala sa tiwala ‘yan. Halika na, maghahanap nalang tayo ng iba.” “‘Wag na, nawalan na ako ng gana.” Wika ni Dell. “Uuwi nalang ako. Pagod na rin kasi ako.” Muling wika niya rito. “Paano, mauna na ako sa 'yo. Magkita nalang tayo bukas.” Wika ni Dell, habang tinalikuran siya at kinawayan. Napatitig naman ito sa likuran niya habang napangisi. ****“Ma'am Dell, kumain na po kayo.” Wika ng katulong niya. “Sige po, ako na po ang bahala. Magpahinga nalang po kayo.” Wika niya rito. Habang nakaupo si Dell, sa harapan ng mesa ay napatingin siya sa kanyang phone. Balak niya sana na ipatanggal ang mag-asawa na ‘yon, sa kump
2773RD POV “Pasensya kana.” Yukong wika nito, kaya nilapitan ito ni Dell. “Bakit ka humihingi ng tawad? Wala ka namang ginagawang masama?” Nag-angat ito ng mukha niya, at napatitig sa kanya. “H-hindi ka galit?” Wika nito, habang bakas sa mukha nito ang saya. “Hindi, bakit naman ako magagalit. Upo ka.” Yaya ni Dell, sa kanya. Mabilis naman itong umupo sa kanyang tabi. “Gusto mo?” Alok ni Dell, sa kanya. Hindi niya naman maiwasan na mapatitig dito, dahil sa nakatingin lang ito sa hawak niya. “Sige lang sa 'yo nalang ‘yan.” Ngiting wika nito sa kanya. “Nakakapunta kana pala sa hotel dito?” Tanong niya, at kita niya sa mukha nito ang gulat. “O-oo..” “Kung ganun, pwede mo ba akong ipasyal do’n?” Ngiting wika niya, habang hindi naman ito makapaniwala na tumingin sa kanya. “I-ibig mong sabihin, sasama ka sa akin?” “Oo naman, bakit hindi? Maganda nga ‘yon, may tour guide ako.” “Dell!” Malakas na sigaw ni Kyla, hindi niya ito napansin na nasa likuran na nila ito. “Halika! At ‘wag
2763RD POV “Bakit kaba nakikipag-usap sa kanya?” Tanong ni Kyla. “Anong masama?” Balewala na tanong niya rito. “Alam mo bang ang weird ng taong ‘yan, kaya hindi namin siya pinapansin. Ang sabi-sabi pa nga ng iba, ay bal*w siya.” Napatingin si Dell, sa lalaki na busy sa trabaho nito. “Normal naman siya.” Sagot niya kay Kyla. “Anong normal? Hindi siya normal. Sa mga naririnig ko, ay isa siyang killer.” Hindi napigilan ni Dell, na matawa, dahil sa sinabi ni Kyla, kaya napatingin sa kanila ang lahat ng kasamahan nila. Sinaway naman siya ni Kyla, kaya siya tumigil. “Anong nakakatawa?” Tanong ni Kyla, sa kanya. “Paano mo kasi na isip na isa siyang mamamatay tao?” Natatawa pa rin na wika ni Dell. “‘Yon kasi ang sabi nila, isa pa. Mukha naman na totoo, kasi tingnan mo naman ang kanyang itsura.” “‘Wag mo siyang husgahan, dahil lang sa itsura niya, malay mo. Kapag inayos na niya ang sarili niya, baka ma-inlove ka sa kanya.” Si Kyla, naman ang natawa dahil sa kanyang sinabi. “Malabo
My Mysterious Wife Book VIII Chapter 2753RD POV “Nasa’n kana naman?” Wika ng kanyang ina, matapos niyang sagutin ang phone niya. “Mommy, nasa probinsya ako.” Sagot niya rito. “Probinsya? Bakit nand’yan kana naman? Nakalimutan mo ba ang nangyari sa ‘yo noon?” Wika ni Aira sa kanya. “Mommy, kalimutan niyo na po ‘yon, Isa pa. Wala naman nakakakilala sa akin dito.” “'Yon nga ang inaalala ko. Lalo na at wala ka pang dalang bodyguard.” Napangiti si Dell, dahil sa narinig niya, mula sa kanyang ina. Hindi pa kasi ito nasanay sa kanya. “Mom, ako na po ang bahala sa sarili ko, Isa pa wala naman pong nakakakilala sa akin dito.”“Kaya nga, bakit ba kasi ang hilig mo sa lugar na ganyan? Pwede ka naman sana rito?” “Mom, hayaan niyo na po muna ako, I love you Mommy..” Malambing na wika ni Dell, kaya napahinga ng malalim si Aira, bago nito pinutol ang tawag niya. Noon paman ay ito na talaga ang hilig ni Dellemarre. Ang pumunta sa mga probinsya, at magmasid sa mga tauhan nila. “Napa-angat s
274WARNING MATURED CONTEXT!!!SPG3RD POV Napahigpit ang pag-kapit ni Hanma, sa kanyang unan, nang umpisan ni Aaron, na sips*pin ang isang ut*ng niya. Habang ang isang kamay nito ay minamasahe ang kabila.“Ohhh..” Malakas siyang napa-ungol ng ilabas ni Aaron, ang dila niya, at dinila*n ang kanyang dibdib at ang ut*ng niya. Napahawak naman siya sa ulo ni Aaron, at mas diniin niya pa ito sa kanyang dibdib. Nang mag-sawa sa Aaron, ay ang kabila naman ang kanyang sinips*p at dinilaan. Unti-unti na bumaba ang kanyang labi, patungo sa t'yan ni Hanma, at puson. Habang nasa puson nito ang kanyang labi, ay dinidila*n niya ang ilalim ng pusod nito at dahan-dahan na sinips*p. Parang mababaliw si Hanma, dahil sa sarap na nararamdaman niya, na pinapalasap sa kanya ni Aaron. Nang muling bumaba ang labi nito, papunta sa kanyang p********e, ay bigla siyang napasinghap, kaya natigilan si Aaron, at napatingin ito sa kanya. “Pwede ba?” Parang bata na tanong niya rito. Namula naman ang pisngi ni H
273 WARNING MATURED CONTEXT!!!SPG3RD POV “Aaron, saan ba tayo pupunta? Bakit tayo umalis do’n? Baka magalit si Mommy Aira, kapag nalaman niya na umalis tayo at hindi man lang nagpaalam sa kanya.” Wika ni Hanma, matapos silang sumakay sa kotse ni Aaron. “Pupuntahan tayo sa lugar na tayo lang. ‘Yong walang istorbo.” Ngiting wika nito sa kanya. Napakunot naman ang noo ni Hanma, habang tinitigan siya. “Alam mo ikaw, ang laki talaga ng pagbabago mo. Mas pilyo kapa yata ngayon kay Evo.” “Ganito naman ako, lalo na kapag kasama ko ang pinakamahal kung babae.” Hindi maiwasan ni Hanma, ang mapangiti, dahil sa sinabi ni Aaron. “Isa pa ‘yan, naging bolero kana rin katulad ni Rey, ang akala ko noon, naiiba ka sa kanila.” “Malabong mangyari ‘yon, dahil iisa lang ang mga dugo namin.” Kindat na wika niya habang nailing sa kanya si Hanma. “Paano naman ako? Baka nakalimutan mo na kadugo ko rin sila.” “Malayo naman kayo.” Hinampas niya si Aaron, dahil sa sinabi nito sa kanya. Napalingon nama