2003RD POV Tinuon ni Rey, ang atensyon niya sa kanyang negosyo. Sobrang busy na rin siya, kaya unti-unti na niyang nakalimutan si April. Kung sinu-sino rin ang mga babae na kasama niya, bawat gabi. “Rey!” Nag-angat siya ng mukha at nakita ang galit na mukha ni Reymart. “Bakit?” Balewala na wika niya rito. “Samahan mo ako.” Wika nito, kaya napakunot ang noo ni Rey.“Saan?” “‘Wag ka nang magtanong.” Wika nito at hinila siya. Wala naman siyang nagawa kun'di ang sumunod sa kakambal niya. Nang makababa sila, ay agad na nagtago si Rey, sa likuran ni Reymart. “Fvck! Bakit hindi mo sinabi?” Mahina at galit na tanong niya kay Reymart. “Ngayon, naniniwala kana ba?” Wika ni Reymart at tinulak si Rey sa babaeng nasa harapan nila. “I-ibig sabihin m-may kambal ka?” Utal na tanong ng babae sa kanila. “Sino kaba? Hindi kita kilala?” Napahawak si Rey, sa kanyang ulo ng bigla nalang siyang batukan ni Reymart. “Ikaw na ang bahala r'yan.” Wika nito at iniwan sila. “Ano bang kailangan mo? Hin
201WARNING MATURED CONTEXT!!!SPG 3RD POV Napatingin si April sa paligid habang umupo ito. “Anong gusto mo?” Tanong ni Rey sa kanya. “Ikaw nalang ang bahala.” Wika niya habang nakayuko. “Segurado kabang ayos ka lang talaga?” Muling tanong niya, at agad itong tumango sa kanya. “R-Rey..” Problemado na sambit nito. “Bakit?” “H-hindi ko pwedeng gamitin ang cash ko.” “Ayos lang, sinabi ko naman sa 'yo na ako na ang bahala.” Sagot sa kanya ni Rey. “Malaki ba ang sahod mo bilang bodyguard?” Muling tanong nito, kaya napakunot ang kanyang noo. Naalala rin niya ang damit na suot niya noong, nakita siya ni April.“Oo,” balewala na sagot niya rito. “Mabuti naman, pasensya kana ha.” “Bakit?” “K-kasi ikaw ang pinapa-bayad k-.” “‘Wag mo nang alalahanin ‘yon.” Sagot ni Rey sa kanya. Nang matapos silang kumain ay muli silang sumakay sa motor ni Rey. “Saan mo balak pumunta?” Tanong sa kanya ni Rey, habang mahigpit na yumakap si April sa bewang niya. “Kahit saan Rey, basta malayo sa p
2023RD POV Mabilis na tinadyakan ni Rey, ang lalaking may hawak kay April at agad niyang hinila ni April palabas. “Bilisan mo!” Malakas na sigaw ni Rey, sa kanya. Habang ang mga tauhan niya ay nakikipaglaban sa mga tauhan ng lalaking tinatawag ni April na Alex. Mabuti nalang at napindot na niya kanina ang kanyang relo na pambisig. Kahit hindi siya magdala ng phone ay matutunton siya ng mga tauhan niya gamit ang relo niya. Naka-konect ito sa kanyang mga tauhan, at kapag pinindot niya ito ay makikita agad nila ang location niya. “Sino ang mga taong ‘yon?” Taka na tanong ni April. Habang papalayo sila sa lugar. “Mga kaibigan ko.” Sagot ni Rey sa kanya. “Kailangan natin bilisan!” Muling wika ni Rey, at agad niyang pinapasok si April sa isang kotse. “Teka! Kaninong kotse ‘to? B-baka makulong tayo, dahil sa pagnanakaw mo nito?” “Pwede ba, ‘wag mo na ‘yang alalahanin. Ang mahalaga ay makatawag tayo ng pulis.” “P-pulis?” Utal na wika ni April sa kanya. “Oo, bakit?” Tanong ni Rey, ha
2033RD POV “Sigurado kaba na ito ang bahay nila Kuya?” Tanong ni Rey, habang nakatingin sa bahay na nasa harapan nila. Nagkukunwari sila na nasiraan ng sasakyan, para makalapit sa mansion nila April. “Oo, nakita ko na rin ang paglabas-masok ng asawa mo sa bahay na ‘yan.” “Ibig mong sabihin, wala man lang siyang kasamang bodyguard.” “Meron, pero minsan nahuli ko siyang lumabas mag-isa.” Sagot ni Aaron sa kanya. Hindi naman nagsalita pa si Rey, at panay lang ang tingin niya sa malaking gate. Hindi rin siya makasilip sa loob, dahil sa taas ng pader. Nang may huminto na sasakyan ay agad silang tumabi. Napakunot din ang noo ni Rey, nang makilala niya ang boses ng taong nagsasalita. ‘Hindi ako pwedeng magkamali. Siya si Alex.’ Napakuyom ang kamao niya, habang nakayuko. Ayaw niya na masira ang Plano ng kuya Aaron niya. “Anong ginawa niyo d’yan?” Tanong nito sa kanila. Habang bumaba ito ng sasakyan. “Inayos lang namin ang kotse namin, nasiraan kasi kami.” Sagot ni Aaron, sa kanya. “
204 3RD POV Malakas na tinulak ni Rey ang tao na nasa pinto, kaya napasinghap si April. Mabilis niya rin itong binuhat at agad na lumabas. Hindi rin nakaharang sa kanya ang mga tauhan nila, dahil napatumba na silang lahat ng kanyang mga bodyguard. Nang makapasok siya sa bahay ng kuya Aaron, niya ay agad niyang pina-upo si April sa sofa. Nagyuko naman ito ng kanyang mukha at hindi makatingin kay Rey. “Sinong gumawa niyang sa 'yo?” Muling tanong niya rito, dahil halos pasa ang mukha nito. Hindi sumagot si April sa kanya, at tanging hikbi lang nito ang kanyang naririnig. “‘Yong Alex ba? Sumagot ka April?” Tanong niya habang patuloy pa rin na umiiyak si April. “Sino ba ang Alex na ‘yon? At bakit hinahayaan lang siya ng mga magulang mo na gawin niya ‘yan sa 'yo?” Tanong ni Reymart, kaya nag-angat ng mukha si April. Pero gulat siyang napatingin dito habang pilit na tumayo. “S-sino ka?” Utal na tanong niya, habang tiningnan si Rey at Reymart. “‘Wag kang matakot
2053RD POV “Rey!!” Galit na sigaw sa kanya ng kanyang lola Helen. Hindi maiwasan ni April na makaramdam ng takot, habang naguguluhan pa rin ito sa mga nangyayari. Lalo na noong pumasok sila sa malaking mansion. Sa tingin ni April, ay parang servants quarter lang nito ang mansion nila. “Ano ‘tong gulong pinasok mo?” Muling tanong nito sa kanya, habang nagtatago si April sa likuran ni Rey. “Sa tingin mo ba gagawin ko ‘yan Lola?” Sagot niya rito habang masama siyang tiningnan nang kanyang ina at lola. “Lumabas ka.” Napapitlag si April, nang marinig nito ang boses ni Aira. “Ngayon sabihin niyo sa amin, kung bakit nangyayari to? At ikaw babae? Wala kabang balak umuwi sa inyo? Para linisin ang pangalan ng anak namin?” Mahabang wika ni Aira sa kanya. “Mom.” “Manahimik ka!!” Malakas na sigaw ni Aira, kay Rey. Habang si Anna ay tahimik lang na tumingin sa kanila. “H-hindi siya pwedeng umuwi, dahil kasal na kami.” Napasinghap sila dahil sa narinig nila. “Anong sinabi mo?!” Gulat na ta
2063RD POV “Salubungin niyo sila at ‘wag niyong palapitin dito.” Wika ni Helen habang pumasok ito sa loob. Hindi niya maiwasan na matawa. ‘Mukhang hindi nila kami kilala.’ Ngiting wika nito. “Anong nangyari?” Tanong ng asawa niyang si Max. “Wala, may mga naligaw lang na aso.” Ngiting wika niya, habang napatango ito sa kanya. Samantala, agad na pumasok si Rey sa silid kung nasaan si April. “Rey.” Sambit nito habang dali-dali niya itong niyakap. Ang akala niya ay hindi na naman niya ito makikita. “Sorry April, hindi ko intensyon na saktan ka..” Hinging tawad niya habang niyakap ito ng mahigpit. “H-hindi kana ba galit sa akin?” Utal na tanong ni April sa kanya, agad naman na umiling si Rey. “Patawad Rey, hindi ko sinadya na saktan ka…” Iyak na wika sa kanya ni April. “‘Wag ka nang umiyak.” Wika ni Rey, habang pinunasan nito ang kanyang luha. “May nangyari ba sa labas?” Tanong ni April. “‘Wag mo ‘yong pansinin.” Ngiting wika niya rito. Habang tumabi siya kay April sa higaan
207 3RD POV “‘Wag niyong hahayaan na makalabas muli ang lalaking ‘yan!!” Galit na sigaw nito. Hindi naman inakala ni Rey, na marami pa pala itong tauhan. Nang pumasok din ang mga tauhan niya, ay agad niya silang pinigilan, dahil baka tamaan ang ina ni April. “Aatras ba tayo Sir?!” Sigaw ng isa niyang tauhan. “Hindi, kailangan natin siyang makuha!” Sagot niya rito, kaya agad na umikot ang ibang tauhan niya, para doon dumaan sa likod. Matapos nilang napatumba ang lahat ng tauhan nila ay agad niyang nilapitan ang ina ni April. “Sumama na kayo sa akin.” Masama siyang tiningnan ng ginang dahil sa kanyang sinabi. “Hinding-hindi ako sasama sa 'yo!” Sigaw niyo, kaya agad itong nilapitan ng tauhan niya at tinakpan ang bibig nito. Kailangan itong gawin ni Rey, upang madala niya ang ginang. Balak niya rin na Ilipat sila sa nabili niyang safe house. “Nasa'n ang asawa niya?” Tanong niya sa isa niyang tauhan. “Ang alam namin Sir, sumama siya kay Alex.” Sagot nito sa kanya, habang pasakay
CHAPTER 36 3RD POV “Sorry..” Hinging tawad niya, habang nasa harapan na sila ng kanilang bahay. “Saan?” Ngiting tanong nito sa kanya. “Kasi akala ko noon, bastos ka.” Lalo itong napangiti, dahil sa kanyang sinabi. “Ako dapat ang humingi ng sorry sa ‘yo, dahil sa ginawa ko. Pasensya kana nun, medyo naka-inom ako, at hindi ko mapigilan ang sarili ko, dahil nasasaktan din ako.” Wika nito sa malungkot na boses. “Kalimutan mo na ‘yon, mas mabuti siguro kung maging magkaibigan tayo.” Ngiting wika niya, habang inabot niya ang kanyang kamay dito. “Friends?” Ngiting wika niya, habang malawak itong napangiti sa kanya. Nang bumaba ito ng kotse, ay hindi niya maiwasan na mapatitig dito, magandang lalaki ito at maganda rin ang katawan, kaya hindi niya maiwasan na magtaka, kung bakit hindi siya nagustuhan ni Daisy. “Pumasok ka muna.” Yaya niya rito, matapos siyang makababa sa kotse nito. “’Wag na Ellie, may mahalaga pa kasi akong gagawin.” Sagot nito sa kanya. “Sige mag-ingat ka ha, at s
CHAPTER 35 3RD POV Napalingon si Ellie, nang may kamay na nag-abot sa kanya ng panyo. “Mula noon, hanggang ngayon. Iyakin ka pa rin.” Wika nito, na kina-kunot ng kanyang noo. “Ako ‘to, si Jameson..” Muling wika nito, habang pilit na binigay sa kanya ang panyo. “Tingin niyo talagang mga babae, maganda kayo kapag umiyak.” Iling na wika nito sa kanya. “At tuwang-tuwa naman kayo, sa tuwing nakikita niyo kaming umiyak.” Galit na wika niya rito. “Patawad Ellie..” Wika nito, kaya napatitig siya rito. “Alam kung nasaktan kita ng husto, dahil sa ginawa ko sa ‘yo noon. Sana mapatawad mo ako.” Yukong wika nito sa kanya. Habang natigilan siya, matapos siya nitong lagyan ng sombrero sa kanyang ulo. “’Wag mong tanggalin ‘yan, para hindi nila makita na umiiyak ka.” Hindi maiwasan ni Ellie, na mapatitig kay Jameson, dahil sa sinabi nito sa kanya. ‘Wag kang magpapadala sa kanya, Ellie. Kilala mo na siya, alam kung kukunin niya lang ulit ang loob mo.’“Gusto mo bang kumain?” Tanong nito.“Hin
CHAPTER 34 3RD POV “Kung sinabi ko ba, paniwalaan mo?” Sagot nito sa kanya. “Hindi kaba talaga nagtataka, na hindi kita nakilala, Ellie?” Muling wika nito. “Alam mo bang noong marinig ko ang pangalan na Jameson, ay nagtataka ako. Naguguluhan ako, dahil tinawag mo ako sa ibang pangalan.” Wika nito, habang nailing. “Noong una, ang akala ko. Pinagtritripan mo lang ako, dahil i-nakala ko noon, nagpapansin ka lang sa akin.” Masama niya itong tiningnan, dahil sa sinabi nito sa kanya. “Pero habang tumatagal, na-curious na ako, dahil pansin ko ang malaking galit mo sa akin.” Hindi mapigilan ni Ellie, na makaramdam ng guilt, dahil sa sinabi nito. “Iniisip ko talaga, kung anong nagawa ko sa ‘yo, pero wala talaga akong maalala. Pero noong nalaman ko, na ikaw ‘yong babaeng nag-iwan sa akin ng pera, sa loob ng VIP room, doon kita naintindihan. Pero sa tuwing tinatawag mo ako sa ibang pangalan. Hindi ko maintindihan ang sarili ko, kung bakit nakakaramdam ako ng galit.” “Patawad J-Johnson...
CHAPTER 333RD POV “Sandali, parang nakita na kita..” Wika nito, kaya nagyuko siya ng mukha. “Tama na ‘yan Anak, papayag kaba sa bilhin niya, ang pwesto do’n?” Narinig niyang tanong ng ina nito. “Sige Mommy, ibigay mo na sa kanya. Mas maganda na rin ‘yon may kapit bahay tayo na maganda.” Wika nito, na lalong kina-kunot ng kanyang noo. “Ma’am Ellie.” Sambit ni Arlene, kaya napansin niya na natigilan ang lalaking nasa harapan nila. “E-Ellie? Ellie, ang pangalan mo?” Wika nito, habang nakatitig sa kanya. “B-bakit hindi niyo po nakilala si Ma’am Ellie, Sir. Johnso-.” “Manang!” Awat niya kay Arlene. “Tayo na Manang.” Muling wika niya. “Sandali!” Wika ng lalaki. “Ellie...” Sambit nito, habang nakatitig pa rin sa kanya. “Tama nga ako.. Ikaw ‘to.” Muling wika nito, habang tiningnan siya mula ulo, hanggang paa. “Hindi kita nakilala, dahil sa itsura mo ngayon, ang laki ng pinagbago mo. Lalo na ang katawan mo.” Wika nito, habang hinawakan ang kamay niya. ‘Ano baa ng ibig niyang sabi
CHAPTER 32 3RD POV Mas lalo pang lumakas ang kaba na nararamdaman ni Ellie, habang nakikita si Daisy, na pumasok. “Dito lang pala kayo nagtatago Ate..” Mahina na wika nito, habang nailing. “Paano mo ‘to nagawa sa akin Ate? Akala ko pamilya tayo? Akala ko magkakampi tayo.. Pero bakit mo inagaw sa akin ang lalaking mahal ko?” Iyak na wika nito, habang nagyuko siya ng kanyang mukha. “Hindi ko siya inagaw sa ‘yo, Daisy. A-ako ang nauna.” Mahina na sagot niya rito. “Sinungaling! Kung wala ka naman na balak na agawin siya, sa akin! Bakit mo siya tinago rito?” Galit na wika nito. “Hindi ko siya tinago. Ang mga Anak ko ang nilayo ko sa inyo.”“Mga anak? Pero sinama mo siya!” “Kung nandito kalang, para sumbatan ako. Pwede bang umalis kana. Ayoko ng gulo.” Wika niya sa pinsan niya. “Daisy, ano ba ‘yang ginagawa mo?” Gulat na tanong niya, matapos itong makita na lumuhod sa kanyang harapan. “Pakiusap Ate.. Ibalik mo na siya sa akin..” Hikbing wika nito. Habang nag-uunahan sa paglandas
CHAPTER 31 3RD POV “Sa paglipas ng ilang buwan, na nakasama ni Ellie, si Jameson, ay unti-unti niyang nakikita ang malaking pagbabago nito. Napansin din ni Ellie, na hindi na ito mukhang pera katulad noon. Pansin din niya na masipag ito.“Tikman mo nga ‘to.” Wika nito, nang makalapit siya. Ito kasi ang nagluluto, dahil naglalaba siya kanina, at kahit hindi siya gaanong napagod dahil tinulungan siya nito. Ito pa rin ang nagpresenta na magluto. “Masarap.” Ngiting wika niya rito. “May problema ba?” Kunot-noo na tanong niya. “Mas masarap ka pa rito.” Namilog ang mga mata ni Ellie, dahil sa kanyang narinig. “Sira!” Asik niya at iniwan ito. Narinig niya naman ang malakas na halakhak ni Jameson, kaya unti-unti siyang napangiti. Si Ellie, ang nag-subo kay Jun-Jun, habang si Jameson, naman ang nag-subo kay John-John. Masaya na nagkwento ang dalawa, sa mga magulang nila. Tungkol sa kanilang mga laruan. Nang matapos silang kumain, ay si Ellie, na ang nagliligpit sa pinagkainan nila. Sina
CHAPTER 30 3RD POV “Kung nasaktan man kita, patawad at sana kalimutan mo na ‘yon.” Wika nito, habang tinalikuran siya. Napakuyom naman ang kamao niya, habang pinunasan ang kanyang mga luha. ‘Napaka-walang puso mo talaga Jameson! Pinagsisihan ko talaga ‘yong panahon na minahal kita.’ Agad siyang sumunod sa kanila at hinawakan ang kanyang mga anak. “May problema ba?” Tanong nito, habang nilapitan siya. Napahinto naman siya, sa paglalakad niya. “Hindi kaya nila tayo masusundan dito? A-at baka pinaghahanap kana nila? Lalo na at kilala ka ni Mommy.” Wika niya habang naglalakad muli. “Pwede bang tumigil kana, sa kalalakad mo.” Wika nito, kaya napatingin siya rito. “Masyado ka namang kabado.” Muling wika nito. “Anong masyadong kabado? Hindi mo talaga kilala ang pamilya ko!” Galit na sigaw niya rito. “Tama na ‘yang kaiisip mo sa kanila at magbihis kana.” Wika nito, kaya napatingin siya rito. “Bibili lang ako ng dami-.”“Hindi pwede. ‘Wag mong gamitin ang mga cash card mo, dahil mat
CHAPTER 293RD POV “Bakit mo ginawa ‘yon?” Galit na wika ng kanyang ama, habang pinigilan ito ng kanyang ina. “Bakit mo natiis na malayo sa mga anak mo Ellie?! Hindi kaba naawa sa mga bata? Pinag-kait mo sila sa amin?!” Sigaw nitong muli, habang umiiyak siya. “Anong nangyari rito Mommy? Daddy?” Tanong ni Elijah, matapos itong makalapit sa kanila. Nasa likuran naman nito si Charles at Eloise. “Bakit niyo pinagalitan si Ate?” Tanong ni Charles. “Lumayas ka Ellie.” Madiin na wika ni Evo, na kinasinghap ng mga kapatid ni Ellie. “Evo! ‘Wag mo naman ‘yang gagawin sa Anak natin!” Galit na sigaw sa kanya ni Catherine. “At ano ang gusto mong gawin ko? Ang matuwa? Dahil sa ginawa niyang panloloko sa atin? Ganun ba ang gusto mo Kai?” Iyak na wika ni Evo, kaya napalapit dito ang anak niyang si Eloise. “Ano po ba ang problema?” Iyak na tanong ni Eloise, habang niyakap nito ang kanyang ama. “Hindi mo lang alam, kung gaano sila kasabik sa isang ama, Catherine.” Hikbing wika nito. “Kaya pal
CHAPTER 28 3RD POV “Anak, saan ba tayo pupunta?” Tanong sa kanyang ina, habang nakatuon lang ang atensyon niya sa daan. Buo na ang desisyon ni Ellie, na sabihin dito ang totoo. Ang totoo tungkol sa kanyang mga anak, dahil nababalot pa rin siya ng takot. Takot na baka ilayo ni Jameson, ang mga bata sa kanya.Nang makarating sila sa mansion na dinalhan ni Jameson, sa mga bata ay dali-dali siyang bumaba ng kotse at pumasok sa loob. “Anak, kaninong bahay ‘to?” Tanong ng kanyang ina, habang nakasunod ito sa kanya. “Tita Ellie!!” Masayang sigaw ng dalawa, habang lumapit sa kanya. “Ellie, bakit sila nandito? Hindi ba sinabi ko sa ‘yo, na ayaw ko na mag-ampon ka?”“Mga Anak ko sila Mommy..” Mahina na wika niya, na kina-gulat ng kanyang ina. “A-ano? Anong sinabi mo?” Utal na wika nito sa kanya. “A-ako ang tunay nilang ina Mom..” Hikbing wika niya, habang nailing ang kanyang ina. “A-Anak..” Sambit nito, habang umiiyak.“Patawarin niyo ako Mommy, h-hindi ko sinasadya na mabuntis.. Hindi