1933RD POV “Anong ginagawa mo rito?” Tanong niya kay Diana. “P-pinuntahan si Tita.” Sagot nito, kaya agad siyang tinalikuran ni Rey. “Sandali lang Rey!” Tawag niya rito, kaya napatingin si Rey sa kanya. “Bakit? May kailangan ka pa ba?” “Gusto ko lang sabihin sa ‘yo, na kahit anong gawin mo, ituloy ko pa rin ang pagpapakasal sa ‘yo.” Napakunot lalo ang noo ni Rey, dahil sa kanyang narinig, at iniwan si Diana. “Sir.” Wika ng kanyang secretary ng tawagin niya ito. “Alamin mo ang buong pagkatao nito.” Wika niya habang inabot dito ang picture ni April. “Rey.” Wika ni Aaron, kaya napatingin siya rito. “Bakit Kuya?” Kailangan mo akong samahan. “Saan?” “Sa probinsya.” “Anong gagawin natin do'n Kuya?” “Titingnan natin ang bagong project na pinagawa ng pamilya natin.” Wika nito habang umupo. Kita niya pa rin ang lungkot sa mga mata nito, habang seryoso itong nakatingin sa phone niya. “Sige Kuya, kailan tayo pupunta?”“Bukas.” “Bukas?” Ulit na tanong ni Rey kay Aaron. “Oo, bakit
1943RD POV “Hindi ko alam kung bakit ako lagi ang sinusundan mo at hindi siya.” Wika ni Rey, habang nasa harapan niya si Diana. Gulat naman itong napatingin sa kanya, dahil sa kanyang sinabi. “A-anong sinasabi mo?” Utal na sagot nito sa kanya habang kinuha ang baso nito na may laman na juice. Napangiti si Rey, habang napatingin siya rito. “Alam kung hindi ako ang gusto mo.” Wikang muli ni Rey, kaya napa-ubo si Diana.“A-ano ba ‘yang pinagsasabi mo? Alam mong ikaw ang gusto ko, susundan ba kita rito kung hindi kita gusto?” Muling nailing sa kanya si Rey, habang may ngiti ito sa kanyang labi. “Dahil alam mong hindi mo kaya ang ugali ng kakambal ko.” Biglang nabitawan ni Diana ang baso na hawak niya, dahil sa kanyang narinig. Mabilis na lumapit sa kanya ang kanyang mga alalay at nilinis ang sahig. “M-mali ka, i-ikaw ang gusto ko..” “Mga bata pa lang tayo, alam ko na gusto mo si Reymart. Hindi ka lang makalapit sa kanya, dahil natatakot ka, at dahil magkamukha kami, ako nalang ang
195 3RD POV “Reymart, pwede bang bilhan mo ako ng mangga.” Wika ni Kai, sa kanya. Nasa restaurant kasi siya ni Kia, at gusto niya sana na puntahan ang bar ng kapatid niya. “Saan ba ‘to mabibili Ate?” Tanong niya, dahil hindi niya alam kung saan bumili ng mangga. Isa pa, hindi kasi siya sanay na dumaan sa mga kalsada, dahil helicopter ang lagi niyang dala. Gumagamit lang siya ng sasakyan, kapag hindi masyadong traffic. “Ang alam ko, maraming nagbebenta niyan, malapit sa bar ni Rey.” Sagot ni Kai sa kanya. Napakamot naman siya sa kanyang ulo, habang nakatingin sa mga tauhan niya, na kumakain pa, kaya hindi niya ito mautusan. “Sige Ate, bibili muna ako.” Wika nito, at lumabas. Napakunot ang noo niya, habang napatingin sa gilid ng kalsada. “Damn, paano kaya ‘to bibilhin?” Wika niya habang naglalakad papunta sa kabilang kanto. Ayaw na ayaw niya na gumamit ng sasakyan, lalo na at malapit lang naman ang pupuntahan niya. “Pwede po ba magtanong?” Tanong niya sa babaeng nakasalubong ni
1963RD POV “Magtago ka bilis!” Nataranta na wika ni April sa kanya, matapos nitong silipin ang maliit na butas na nasa gitna ng pinto. “Bakit?” Taka na tanong ni Rey, habang tinutulak si Rey. “Si Daddy nasa labas.” “Daddy mo?” Ulit na tanong ni Re, kaya tumango si April sa kanya. “Kaya bilisan mo na!” Dali-dali na pumasok si Rey, sa kanilang kwarto, habang hinayaan lang nitong nakabukas ang pinto, para hindi magdudu ang daddy ni April. Nagtago si Rey, sa ilalim ng kama at sinilip ang paa ni April na naglalakad papunta sa pinto. “D-Dad..” Narinig niyang wika nito, matapos nitong mabuksan ang pinto. “Ito ba ang sinabi mo?” Narinig niyang tanong ng isang lalaki. Halata sa boses nito na medyo, may edad na ito. Nang mapansin ni Rey na naglalakad ito papunta sa kwarto, ay bigla nalang lumakas ang kabog sa dibdib niya, habang napakunot ang kanyang noo, dahil hindi lang dalawang pares ng paa, ang nakikita niya. ‘Bakit mukhang marami sila?’ Gusto niya sana na silipin ang mga mukha ni
197 3RD POV Napakuyom ang kamao ni Rey, habang napatingin sa babaeng pinakita ni Aaron sa kanya. “Kilala mo ba siya?” Tanong ni Evo. Habang tumango si Rey sa kanya. “Ibig sabihin, kilala siya ni Reymart?” Muling tanong ni Evo. “Malamang, kaya nga siya nagpabugbog dahil sa babae.” Wika ni Aaron. “Sino ba siya?” “Dati pa siyang gusto ni Reymart. High school pa lang kami.” “Talaga?” Hindi makapaniwala na tanong ni Evo. “Kaya nga wala siyang naging girlfriend.” “Mukhang nagmana siya sa ‘yo Bro.” Inis na tiningnan ni Aaron si Evo, dahil sa sinabi nito sa kanya. “Sadyang matino lang ako.” Wika nito at iniwan sila. “Lagot ka Kuya, mukhang galit na yata si Kuya Aaron.” “Hayaan mo siya.” Balewala na wika ni Evo sa kanya. “Ayos na ba ang pakiramdam mo?” Tanong niya kay Reymart, habang mag-isa nalang ito sa kwarto. Tumango ito sa kanya, habang umupo siya sa tabi nito. “Nagbalik na pala siya?” Tanong ni Rey, habang hindi sumagot si Reymart. “Sana hinayaa-.” “Tama na Rey, ayoko si
198 3RD POV “Lola naman!” Yamot na wika ni Rey, habang nasa mansion siya ng lolo at lola Helen niya. Hindi siya naka-takbo kanina, dahil sa dami ng humahabol sa kanya. Hindi niya tuloy maiwasan na mag-alala kay April. “Sagutin mo ang tanong ko Rey, sino si April?” Tanong ni Helen sa kanya. Pero hindi ulit siya kumibo. “Hanapin niyo ang April na kilala ng Apo ko! At dalhin niyo siya sa akin!” “Kaibigan ko!” Sigaw niya kaya napatingin si Helen sa kanya, habang naka-kunot ang noo nito. “Kaibigan?” Tumango si Rey, sa lola niya, habang tinitigan siya nito. “Mukhang special na kaibigan.. Sige na hanapi-.” “Lola, ‘wag na please…” Pagmamakaawa ni Rey sa kanya. “Gusto mo ba siya?” Tanong ni Helen, habang agad na tumango si Rey sa kanya. Aaminin niya na habang tumatagal ay unti-unti na siyang nahuhulog sa asawa niyang si April. “Paano na si Diana?” Tanong muli ni Helen. “Hindi ako ang gusto niya Lola. Si Reymart na ang bahala sa kanya.” Balewala na wika ni Rey. “Alam ba ‘yan ng kak
199WARNING MATURED CONTEXT!!!3RD POV “Ano pang hinihintay mo? Lumabas kana!” Hindi pa rin nawala ang ngiti sa labi ni Evo, habang nanatili sa loob ng sasakyan si Rey. “Lumabas kana. Ang bagal mo!” “Bakit ba kasi ganyan ang uniform nila?” Inis na tanong nito. “Malay ko ba na ganyan ang suot mo.” Wika ni Evo, kaya masama siyang tiningnan ni Rey. “Bumaba kana, baka magalit na sa akin ang ate mo.” Walang nagawa si Rey, kun'di ang bumaba. Hindi pa rin niya napigilan na mainis habang nakatingin sa mga bodyguard ni Evo. Alam niya na sinadya ng kuya Evo niya na ipasuot sa mga bodyguard nito ang damit na katulad sa kanya. “Ayusin mo naman ‘yang mukha mo. Baka matakot sa 'yo ang mga taong nandito.” Wika ni Evo, habang pinipigilan na mapa-halakhak. “Ano ba kasi ang gagawi-.” Natigilan si Rey, nang makita ang babaeng nakatingin sa kanya. May kasama itong lalaki na kumain. Napakuyom ang kamao niya, habang nakatingin sa kanila. “Anong problema?” Tanong ni Evo, habang umiling si Rey, haba
2003RD POV Tinuon ni Rey, ang atensyon niya sa kanyang negosyo. Sobrang busy na rin siya, kaya unti-unti na niyang nakalimutan si April. Kung sinu-sino rin ang mga babae na kasama niya, bawat gabi. “Rey!” Nag-angat siya ng mukha at nakita ang galit na mukha ni Reymart. “Bakit?” Balewala na wika niya rito. “Samahan mo ako.” Wika nito, kaya napakunot ang noo ni Rey.“Saan?” “‘Wag ka nang magtanong.” Wika nito at hinila siya. Wala naman siyang nagawa kun'di ang sumunod sa kakambal niya. Nang makababa sila, ay agad na nagtago si Rey, sa likuran ni Reymart. “Fvck! Bakit hindi mo sinabi?” Mahina at galit na tanong niya kay Reymart. “Ngayon, naniniwala kana ba?” Wika ni Reymart at tinulak si Rey sa babaeng nasa harapan nila. “I-ibig sabihin m-may kambal ka?” Utal na tanong ng babae sa kanila. “Sino kaba? Hindi kita kilala?” Napahawak si Rey, sa kanyang ulo ng bigla nalang siyang batukan ni Reymart. “Ikaw na ang bahala r'yan.” Wika nito at iniwan sila. “Ano bang kailangan mo? Hin
2833RD POV Napaatras si Dell, matapos niyang marinig ang tawa nito. “I-ikaw…” Utal na wika niya, habang muling napasigaw. Akmang tatakbo na sana siyang muli, pero mabilis siyang hinawakan nito.Tangka na naman sana na tuhudin ni Dell, ang kanyang gitna, pero mabilis na nahawakan ni Noah, ang tuhod niya. “Ibaba mo ako hay*p ka!!” Malakas na sigaw niya, habang pinag-susuntok ang dibdib nito. “Ummm…” Unti-unti na nakaramdam ng panghihina si Dell, nang maamoy niya ang itinakip ni Noah, sa kanyang ilong. ****“Daddy…” Mahina na sambit ni Dell, habang pilit na minulat ang kanyang mga mata. Dahil hindi pa rin niya mai-mulat ang mga mata niya, ay kinapa niya ang harapan niya. Nang mawala siyang makapa rito, ay sunod niyang kinapa ang tagiliran niya. Napakunot naman ang noo ni Dell, nang may nahawakan siya sa kanyang tabi. Nang napagtanto niya na isa katawan ito ng isang lalaki, ay agad niyang hinawakan ang buong katawan niya. Pinapakiramdaman din ni Dell, ang kanyang gitnang bahagi, k
2823RD POV Matapos maligo ni Dell, ay kinapa niya ang kanyang mga damit. Matapos niya itong nahawakan ay mabilis niya itong sinuot. “Noah!!” Sigaw niya, habang kinakapa nito ang gilid. “Bakit? Tapos kana ba?” Narinig niyang wika nito. “Tatawagin ba kita kung hindi pa! Tulungan mo ako!” Muling sigaw niya rito. Hindi naman ito sumagot at narinig lang ang tunog ng pinto. Napapitlag siya ng may mga kamay na humawak sa kanya. “Bakit kaba nanggugulat?” Tanong niya rito. “Bakit ka naman magugulat? Alam mo naman na tayo lang dito.” Natigilan si Dell, at hindi umimik. ‘Kung ganun, kami lang pala rito?’ Lihim na napangiti si Dell, dahil sa kanyang nalalaman. “Hindi kana ba pumapasok?” Tanong niya, habang inalalayan siya nito. Hindi naman ito sumagot sa tanong niya. “Bakit nandito ako? Bakit wala ako sa kama?” Kunot noo na tanong niya rito. “Magpahangin ka muna.” Narinig niyang wika nito. “Umalis kana sa pabrika?” Muling tanong niya rito. “Bakit mo tinatanong?” “Dahil lagi kang n
2813RD POV Nang magising si Dell, ay hindi niya pa rin maidilat ang mga mata niya. Kinakapa niya ang paligid habang nagtataka. Kanina lang ay nasa likuran sila ng pabrika, pero ngayon ay nasa ibabaw na siya ng malambot na kama. Gulat niyang kinapa ang kanyang sarili, ng napagtanto ang lugar na kinalalagyan niya. Wala naman siyang napansin na kakaiba sa sarili niya, kaya nakahinga siya ng maluwag. “Walang hiya ang lalaki na ‘yon!” Inis na wika niya, habang napakuyom siya sa kamao niya. “Alam mo bang mas walang hiya pa kayo sa akin?” Narinig niyang wika ni Noah. “Hindi ko maintindihan kung bakit mo ginawa sa akin ‘to?” Naguguluhan wika niya, pero hindi na niya ito narinig pa na nagsalitang muli. Ngayon niya lang din naisip ang sinabi ni Kyla, sa kanya. ‘Hindi kaya siya ang dahilan kung bakit nagka-ganun si Kyla? At hindi kaya totoo ang sinabi niya tungkol sa kanya? Nakakainis! Bakit ba kasi ang tigas ng ulo ko? Bakit ba hindi ako nakinig sa kanya! Kaya pala lagi ko siyang nakiki
2803RD POV “Kyla…” Sambit niya, habang tulala itong nakatingin sa kisame. “Hindi ko alam paano, tawagan ang mga magulang o pamilya mo, kaya ako nalang ang nandito.” Wika niyang muli, habang nakikita niya na naglalandas ang mga luha sa mata ni Kyla.“Bakit hindi mo sinabi sa akin, na buntis ka?” Tanong niya pero wala pa rin siyang nakuhang sagot, mula kay Kyla. “H-hay*p siya…” Mahina na wika nito, kaya napakunot ang noo niya. “S-sino?” Tanong niya rito. Napatingin naman siya sa kamay nito, matapos hawakan ni Kyla, ang kanyang braso. “‘Wag kang lumapit sa kanya, layuan mo siya!” Iyak na sigaw nito. “Sino ba ang ibig mong sabihin?” Taka na tanong niya, habang patuloy na itong umiiyak. “Kyla!!” Napalingon siya sa isang ginang na pumasok. Mabilis nitong niyakap si Kyla, habang humagulgol ng iyak. Tumayo naman si Dell, at iniwan sila sa kwarto. Hindi niya rin maiwasan na napa-isip dahil sa sinabi ni Kyla. KINABUKASAN ay maaga na pumunta si Dell, sa pabrika nila. Patuloy siyang nag
2793RD POV “Kuya naman eh! Bakit kaba nanggugulat?” Inis na wika niya, kay Evo. “Bakit ba?” Natatawa na tanong nito sa kanya. “Anong bakit? Baka may makakita sa atin?”“Ano naman?”“Ayoko kasi na malaman nila na magkapatid tayo.” Napakunot ang noo ni Evo, dahil sa sinabi ni Dell. “Bakit hindi pwede?” “Kuya, gusto ko pang mag-stay rito, kaya ayokong malaman nila. Baka kasi mailang sila sa akin.” “Kung gusto mo tanggalin ko silang lahat dito.” “Kuya, ‘wag mo ngang gawin ‘yan. Mas gusto ko pa silang makilala.” Ngiting wika ni Dell. “Sige, basta kung may problema ka, tawagan mo lang ako.” Ngiting wika ni Evo, kaya agad niya itong niyakap. “Salamat Kuya.” Ngiting wika niya, habang nag-angat siya ng kanyang mukha.“Basta ikaw Princess.” Ngiting wika niya. “Paano, uuwi na ako.” Napakunot ang noo niya, habang bumitaw dito. “Bakit?” “Alam mo naman ang Ate mo.” “Sos! Ang bilis mo naman siyang ma-miss.” “Ganun talaga.” Ngiting wika ni Evo, sa kanya. Matapos silang mag-usap ay umu
278 3RD POV “Sagutin mo nga ako!” Hinihingal na tanong ni Dell, sa kanya. “Nilalayo lang kita sa kanila.” “Nilalayo? Pero bakit? Wala naman tayong masamang ginawa? Isa pa kakain lang naman tayo?” “Sinasagot mo kasi sila. Alam mo bang pwede nila tayong tanggalin sa trabaho natin, dahil sa ginawa mo?” Nailing si Dell, habang napangiti. “Wala kabang tiwala sa akin?” “Wala sa tiwala ‘yan. Halika na, maghahanap nalang tayo ng iba.” “‘Wag na, nawalan na ako ng gana.” Wika ni Dell. “Uuwi nalang ako. Pagod na rin kasi ako.” Muling wika niya rito. “Paano, mauna na ako sa 'yo. Magkita nalang tayo bukas.” Wika ni Dell, habang tinalikuran siya at kinawayan. Napatitig naman ito sa likuran niya habang napangisi. ****“Ma'am Dell, kumain na po kayo.” Wika ng katulong niya. “Sige po, ako na po ang bahala. Magpahinga nalang po kayo.” Wika niya rito. Habang nakaupo si Dell, sa harapan ng mesa ay napatingin siya sa kanyang phone. Balak niya sana na ipatanggal ang mag-asawa na ‘yon, sa kump
2773RD POV “Pasensya kana.” Yukong wika nito, kaya nilapitan ito ni Dell. “Bakit ka humihingi ng tawad? Wala ka namang ginagawang masama?” Nag-angat ito ng mukha niya, at napatitig sa kanya. “H-hindi ka galit?” Wika nito, habang bakas sa mukha nito ang saya. “Hindi, bakit naman ako magagalit. Upo ka.” Yaya ni Dell, sa kanya. Mabilis naman itong umupo sa kanyang tabi. “Gusto mo?” Alok ni Dell, sa kanya. Hindi niya naman maiwasan na mapatitig dito, dahil sa nakatingin lang ito sa hawak niya. “Sige lang sa 'yo nalang ‘yan.” Ngiting wika nito sa kanya. “Nakakapunta kana pala sa hotel dito?” Tanong niya, at kita niya sa mukha nito ang gulat. “O-oo..” “Kung ganun, pwede mo ba akong ipasyal do’n?” Ngiting wika niya, habang hindi naman ito makapaniwala na tumingin sa kanya. “I-ibig mong sabihin, sasama ka sa akin?” “Oo naman, bakit hindi? Maganda nga ‘yon, may tour guide ako.” “Dell!” Malakas na sigaw ni Kyla, hindi niya ito napansin na nasa likuran na nila ito. “Halika! At ‘wag
2763RD POV “Bakit kaba nakikipag-usap sa kanya?” Tanong ni Kyla. “Anong masama?” Balewala na tanong niya rito. “Alam mo bang ang weird ng taong ‘yan, kaya hindi namin siya pinapansin. Ang sabi-sabi pa nga ng iba, ay bal*w siya.” Napatingin si Dell, sa lalaki na busy sa trabaho nito. “Normal naman siya.” Sagot niya kay Kyla. “Anong normal? Hindi siya normal. Sa mga naririnig ko, ay isa siyang killer.” Hindi napigilan ni Dell, na matawa, dahil sa sinabi ni Kyla, kaya napatingin sa kanila ang lahat ng kasamahan nila. Sinaway naman siya ni Kyla, kaya siya tumigil. “Anong nakakatawa?” Tanong ni Kyla, sa kanya. “Paano mo kasi na isip na isa siyang mamamatay tao?” Natatawa pa rin na wika ni Dell. “‘Yon kasi ang sabi nila, isa pa. Mukha naman na totoo, kasi tingnan mo naman ang kanyang itsura.” “‘Wag mo siyang husgahan, dahil lang sa itsura niya, malay mo. Kapag inayos na niya ang sarili niya, baka ma-inlove ka sa kanya.” Si Kyla, naman ang natawa dahil sa kanyang sinabi. “Malabo
My Mysterious Wife Book VIII Chapter 2753RD POV “Nasa’n kana naman?” Wika ng kanyang ina, matapos niyang sagutin ang phone niya. “Mommy, nasa probinsya ako.” Sagot niya rito. “Probinsya? Bakit nand’yan kana naman? Nakalimutan mo ba ang nangyari sa ‘yo noon?” Wika ni Aira sa kanya. “Mommy, kalimutan niyo na po ‘yon, Isa pa. Wala naman nakakakilala sa akin dito.” “'Yon nga ang inaalala ko. Lalo na at wala ka pang dalang bodyguard.” Napangiti si Dell, dahil sa narinig niya, mula sa kanyang ina. Hindi pa kasi ito nasanay sa kanya. “Mom, ako na po ang bahala sa sarili ko, Isa pa wala naman pong nakakakilala sa akin dito.”“Kaya nga, bakit ba kasi ang hilig mo sa lugar na ganyan? Pwede ka naman sana rito?” “Mom, hayaan niyo na po muna ako, I love you Mommy..” Malambing na wika ni Dell, kaya napahinga ng malalim si Aira, bago nito pinutol ang tawag niya. Noon paman ay ito na talaga ang hilig ni Dellemarre. Ang pumunta sa mga probinsya, at magmasid sa mga tauhan nila. “Napa-angat s