LUMIPAS pa ang mga araw, hindi pa man lubos na matanggap ni Anna ang magandang ipinapakita at pakikitungo sa kanya ng pamilya ni Jax ay labis pa rin siyang nagpapasalamat. Hindi naging iba ang pagtingin nito sa kanya sa kabila ng pagkakaiba ng kanilang antas ng pamumuhay dahilan para siya’y maging panatag. Dahil din sa magandang pagtrato ng mga ito sa kanya ay nagkaroon siya ng panahon para maipagpatuloy ang kanyang isinusulat na nobela na pansamantalang natigil dahil sa mga kaganapan niya sa buhay na kailangan niyang harapin at unahin.“Kumusta na ang pakiramdam mo?” tanong ni Lena, asawa ni Lax, kay Anna.Ibinaling ni Anna ang kanyang tingin sa direksyon ng ginang.“Okay naman kahit papaano,” tugon nito.“Sigurado ka ba? Sabihin mo lang sa akin kung may nararamdaman kang hindi maganda. Huwag kang mahiyang magsabi sa akin,” wika nito.“Thank you, Ate Lena sa pag-aalala sa akin pero wala po dapat ipag-alala,” paninigurong tugon ni Anna.“Sigurado ka? Kasi kung—”Hindi nagawang maitulo
“ANNA, how are you? Do you feel any pain or anything?” Sunod-sunod na tanong ni Lena nang sandaling maidilat ni Anna ang kanyang mga mata.Hindi pa man gaanong malinaw ang kanyang paningin ay mabilis niyang iginala ang kanyang mga mata at hinanap ang lalaking nakita niya bago tuluyan siyang nawalan ng malay.“Nasaan siya?” mahina nitong tanong at pilit na bumangon sa kanyang pagkakahiga na kaagad namang inalalayan ni Lena.“Nasaan siya?” Muling tanong nito na napatingin sa kanyang paligid habang iginagala ang kanyang mga mata.“Sino, Anna?” nagtatakang tanong ni Lena na hindi alam kung sino ang hinahanap nito.“Nasaan siya? Nasaan na siya?” Sunod-sunod na tanong nito habang napapatingin sa kaliwa’t kanan nito para hanapin ang taong nais niya makita nang sandaling iyon.“Sino ba ang hinahanap mo, Anna?” tanong ni Lena na naguguluhan na ng sandaling iyon.Hindi pinansin ni Anna ang tanong ni Lena at patuloy pa rin sa kanyang paghahanap.“Nakita ko siya. Nakita ko siya,” paulit-ulit na s
“HOW LONG do I have to do this for him to get his act together?” tanong ni Tox sa kanyang sarili sabay dura nang malasahan ang pakla ng dugo sa kanyang labi. “Damn it! The punches he throws are too hard.”Habang bahagyang iniinda ni Tox ang pagkakasuntok ni Jax sa kanya ay nakita siya ni Anna.“Tox?” mahinang sambit ng dalaga sa kanyang pangalan.Napaangat naman ng tingin si Tox dahilan para magkasalubong ang kanilang mga mata.“Anna, what are you doing he—”Hindi nagawang matapos ni Tox ang kanyang sasabihin nang mabilis itong nilapitan ni Anna.“Anong nangyari sa’yo? Sinong may gawa nito sa’yo?” Sunod-sunod na tanong ng dalaga habang bakas ang pag-aalala sa mukha nito.Nang sandaling iyon ay hindi nakaimik si Tox at nakaramdam ng kakaibang kabog sa kanyang puso, ngunit hindi niya hinayaang lamunin siya nito at pilit na ikinumpas ang sarili.Lumayo nang bahagya si Tox at mahinahong sinagot si Anna. “It’s just nothing. You don’t have to worry, Anna.”“Tox, it doesn't appear to me that
“FUCK!” malutong na mura ni Jax.Hindi ito mapakali sa mga binitawang salita ni Tox sa kanya dahilan para mapabalikwas ito sa kanyang pagkakahiga para muli niyang komprontahin.“Damn it, Tox! Why are you doing this to me?” gigil at naiinis na tanong nito sa sarili habang humahakbang nang malalaki.Dahil sa malalaking hakbang niya ay nagawa nitong habulin ngunit bago pa man niya matawag ang kapatid ay biglang sumulpot si Anna dahilan para mapahakbang ito paatras.Anna…Sa di-kalayuan ay kitang-kita niya ang malaking tiyan ng dalaga dahilan para muli siya makaramdam ng bigat sa kanyang dibdib. Mas lalong bumigat ang kanyang nararamdaman nang mapansin niya ang pagbagsak ng katawan nito na hindi nito napansin nang sandaling tulungan niya ito ng mawalan ng malay.“I’m sorry, Anna,” mahina niyang saad na labis na nasasaktan dahil sa kanyang mga ginawa sa dalaga.Ngunit mabilis na nagbago ang emosyon na nararamdaman nito nang makita nito ang paghawak ni Anna sa kanyang kapatid at bakas ang p
LABIS na kirot ang nararamdaman ni Anna sa kanyang tiyan na pilit niyang pinipigilan na humiyaw kung kaya napahawak na lamang ito sa kumot at kinagat ang kanyang labi. Hindi niya gustong makaabala sa mga taong naroon sa mansyon lalo na at dis-oras na ng gabi.“Baby, please don’t give me a hard time…please,” pagmamakaawang pakiusap ni Anna na nangingilid na ang mga luha sa kanyang mga mata.Ngunit kahit na anog pilit niyang pigilan ang paghiyaw ay hindi niya makayanan na ang kirot na nararamdaman niya sa kanyang tiyan dahilan para isubsob niya ang kanyang mukha sa unan at doon nagpakawala ng malakas na hiyaw para maibsan ang sakit na kanyang nararamdaman. Sa kabilang banda ay hindi naman maipalagay si Jax nang gabing iyon dahilan para maisipan nitong magpahangin sa labas ngunit dinala naman ito ng kanyang mga paa papunta sa k’warto ni Anna.“Is she already sleeping?” tanong ni Jax sa kanyang sarili at akmang sisilipin si Anna ngunit nagdadalawang isip ito at baka magising niya ito.Nap
“UHAAA! UHAAA!”“Salamat, Diyos ko,” mahinang naisatinig ni Anna nang marinig niya ang malakas na pag-iyak ng kanilang anak ni Jax.Halos walong oras ding nag-labor si Anna bago niya mailuwal ang kanilang anak ni Jax na siyang pumuno nang sunod-sunod na pag-iyak sa apat na sulok ng k’warto.“It’s a girl,” wika ni Dr. Kith na may ngiti sa kanyang labi.Nang marinig ni Anna ang sinabi ng doctor ay gumuhit ang ngiti sa kanyang mga labi habang nangingilid ang kanyang mga luha sa kanyang mga mata.“Baby ko…” mahina niyang sambit nang naluluha.Maingat namang ipinatong ni Dr. Kith ang bata sa dibdib ni Anna para makita at mayakap nito ang anakPatuloy sa pagluha si Anna nang sandaling iyon, hindi niya maunawaan ang sarili. Halo-halong emosyon ang bumalot sa kanya habang pinagmamasdan ang kanyang anak na tahimik na nakadapa sa kanyang dibdib. Tuwa na may kasamang kirot sa dibdib ang kanyang naramdaman. Nanirawa sa kanyang alaala ang mga masalimoot at masasakit na nakaraan na kanyang pinagdaa
“AAH!!!”Isang malakas na sigaw ang umalingawngaw sa buong kabahayan ng mga Tuazon dahilan para mabilis nakuha ang atensyon ng mga taong nakarinig noon.“What’s happening?” gulat na tanong ni Lena na naalarma sa malakas na sigaw.“TULONG!”Agad na napatakbo sina Lena at Lax sa kung saan nanggagaling ang tinig ng humihingi ng tulong at laking gulat nila nang sumambulat sa kanilang harapan ang halos hubad na itsura ni Amy.“Tulong, Ma’am , Sir,” umiiyak na paghingi ng tulong nito.“Oh my, what happened to you, Amy?” tanong ni Lena na hindi makapaniwala sa itsura ng nurse nang sandaling iyon. Hindi siya makapaniwala na may mangyayaring gano’n sa loob ng kanilang pamamahay.“Ma’am Lena, tulungan niyo po ako,” umiiyak na pagmamakaawa ni Amy.Naguguluhan si Lena sa nangyayari lalo na ng makita niya si Tox sa hindi maganda nitong itsura.
Nang marinig nila ang malinaw at buong pag-aamin ni Amy ay hindi sila makapaniwala na aabot si Vivienne sa ganoong paraan para lang makuha nito si Jax."How could Viv have gone to this extent?" nanghihinang saad ni Lena. "How could she make up her mind to kill a child in order to gain what she wanted?"Hindi umimik ang magkakapatid ngunit nang sandaling iyon ay binabalot nang matinding galit si Jax habang kuyom-kuyom ang kanyang mga kamay."How can she plot to kill my daughter?" nanggalaiting saad ni Jax. "I’ll make sure she pays for this!" mariin nitong dagdag na kitang-kita sa mga mata nito ang matinding galit at handa rin itong pumatay nang sandaling iyon.Hinawakan ni Lax sa balikat si Jax para pakalmahin ito. "I understand you’re upset, Jax, but don’t take the law into your own hands. Let the authority deal with this," pagpapakalmang saad nito.Mabilis na binaling ni Jax ang kanyang tingin sa kanyang kapatid na may panlilisik. "How can I give the authorities to take this responsi
“HOW’S Jax doing? Hope that the talk goes smoothly between him and his dad,” hiling ni Anna na may halong pag-aalala.“Anna…”Naibaling ni Anna ang kanyang pansin sa kanyang ama na tumawag sa kanya dahilan para kaagad siyang lumapit.“Tatay…” mahina niyang sambit sa kanyang ama saka ito niyakap.Matapos ang ilang saglit na yakapan ay pinakawalan niya ito at dahan-dahang sinuring mabuti ang kabuuhan ng ama na nakaupo sa wheel chair. Ilang buwan din na rin ang lumipas nang unang magkita silang muli at masasabi niyang mas bumabagsak ang katawan ng kanyang ama.“Sweetie…” mahinang sambit ng kanyang ama nang abutin ang kanyang pisngi at marahan nitong hinaplos dahilan para makakawala si Anna sa malalim nitong iniisip. “I know what you are thinking.”Hindi nakaimik si Anna dahilan para mapayuko ito ngunit kaagad na pinigilan ito ng ama at ikinulong ang mukha nito sa dalawa nitong mga kamay.“I know you want me and your mom to get along, but you know that it will never happen. Your mom is no
LUMIPAS ang mga araw at unti-unti nang nagiging maayos ang lahat para kina Anna at Jax."I'm happy that you are here by my side, Anna," mahina ngunit sinserong saad ni Jax habang nakayakap kay Anna na bahagyang humigpit.Napangiti si Anna sa kanyang narinig. Hindi niya sukat akalain na may pag-asa pa silang dalawa ni Jax na magkaayos at makasama nang sandaling iyon dahil kung babalikan niya ang mga panahong para wala siyang halaga kay Jax ay napakalayo na nito sa kung paano siya tratuhin nito ngayon. Hindi niya maipagkakailang sa bawat aksyon na ginagawa at pinapakita nito ay labis ang tuwa at kilig na kanyang nararamadaman. Tila ba para siyang dalagang bago lamang sa isang relasyon, sobrang tamis at napakaalaga kasi ng binata sa kanya."You don't how happy I'm too," maikling tugon ni Anna na may ngiti sa kanyang labi.Hindi naman magawang hindi matuwa ni Jax sa kanyang narinig at hinarap ang dalaga paharap sa kanya at saka ito niyakap nang mahigpit."I know I can't undo things that h
BIGLANG napangisi si Alexander habang nakaupo na nataong nakita ni Lax.“What are you planning, dad?” seryosong tanong ni Lax dahilan para maibaling ng matanda ang kanyang atensyon sa panganay na anak.“What are you saying, Lax?” pabalik na tanong nito na nagmamang-maangan sa tanong ng anak nito.Mas lalong nagsalubong ang mga kilay ni Lax sa naging tugon ng kanyang ama. “Why are you doing this?”Hindi umimik ang matandang lalaki at nakipagtitigan lang kay Lax ngunit matapos ang ilang saglit ay napailing ito at tumawa nang mahina.Napahugot naman nang tahimik na paghinga si Lax na napapikit ng mata na agad namang idinilat at nakita ang ngiti sa mukha ng kanyang ama.“I don’t understand you, Dad. Why are you doing this? Why are you turning Jax into a monster? Why do you want him to hate you? Why are you subjecting him to so much trauma? Why are you doing this, Dad? I don’t really understand you at all.” Sunod-sunod na tanong ni Lax na labis na naguguluhan at hindi maunawaan kung ano ba
"WHERE is she?" bungad na tanong ni Jax nang sandaling makapasok siya ng kabahayan habol ang hininga at labis na nag-aalala"We don’t have any news as of now, but authorities are searching for the kidnappers location," sagot ni Lax."Fuck! I thought everything will be okay since Viv has been already put in her place," mariing saad ni Jax na napakuyom ng kanyang kamay. "But why this is happening? Who the hell doing this-"Hindi nagawang matapos ni Jax ang kanyang sasabihin nang mapansin ang pagkagulat sa mga mukha ng kanyang mga kapatid. Bahagya itong napakunot ng noo."Dad, what are you doing here?" mahinang usal ni Lax nang makita ang kanilang amaTila naman nanigas ang katawan ni Jax nang marinig ang inusal ng kapatid.Dad?Ngunit sa kabila ng kanvang pagkabigla ay sinubukan niyang igalaw ang kanyang sarili. Gusto niyang makatiyak kung talagang naroon ang lalaking kanyang kinamumuhian. Sa bawat segundo ng kanyang pagkilos ay kasabay noon ang malakas na pagkabog ng kanyang puso. Hind
MATAPOS sabihin iyon ni Anna ay tinalikuran niya si Bien ngunit hindi pa man siya nakakalayo ay may sinabing muli ang binata.“Why? Why don’t you give me another chance? Is it because of that monster?” malakas na sigaw nito. “What makes us different that you keep forgiving and giving him chances over and over again? Why? Is it because you love being tortured by—”Hindi nagawang matapos ni Bien ang kanyang sasabihin nang isang malakas na sampal muli ang dumampi sa pisngi nito.“How dare you talk to him in that way?” galit na sigaw ni Anna. “How dare you judge him based on what you've heard when you don't know anything about him?”Napapalatak si Bien sa labis na pagkadismaya. “Why would knowing him change the fact that he hurt you? You're defending the wrong man, Anna!”“Enough, Bien! I've had enough of your bullshit! It's none of your business if I choose to stay and love the man you've been judging. I'm content with what I have right now, so stop trying to bargain with me because I wo
UNTI-UNTI ng nagiging maayos ang lahat sa buhay nina Anna at Jax. Pumayag na rin si Jax na mag-undergo siya ng rehabilitation para sa kanyang PTSD, hindi man naging madali ang nagging proseso ngunit pilit na kinakaya ni Jax hindi lamang para sa kanyang sarili kung ‘di para na rin sa kanyang pamilya.“I'm pleased to see that you're making excellent progress in your rehabilitation, Mr. Tuazon,” wika ni Dr. Castro.Napayuko si Jax at gumuhit ang ngiti sa kanyang mga labi. “Well, thanks to the person who’s been always supportive, caring and continuing loving me without boundaries. She is the one pushed me to face my fears with courage and I’m so blessed that she’s the one by my side.”Hindi umimik si Dr. Castro at pinagmasdan lamang ang binata at hindi nito maitatanggi na malaki na rin ang pinagbago nito maging ang pananaw nito sa mga bagay-bagay at natutuwa siya para dito.“That’s good to hear, Mr. Tuazon.” Ngunit gusto pa rin ng doctor kung hanggang saan limitasyon nito sa kasaluyang si
ILANG araw na binagabag ng kanyang isipan si Jax. Nag-isip siya nang nag-isip ng mga paraan kung paano niya itatama ang lahat ng kanyang pagkakamaling nagawa kay Anna. Gusto niyang bumawi. Gusto niyang itama ang lahat.“If I could only...”Ngunit bago pa man ni Jax matapos ang kanyang sasabihin ay mabilis niyang iniling ang kanyang ulo para alisin sa kanyang isipan ang kanyang iniisip at kaagad na ikinumpas ang kanyang sarili.“This isn’t the time for excuses. I need to genuinely make things right with Anna,” determinadong saad ni Jax sa kanyang sarili.Tumayo si Jax sa kanyang kinauupuan at mabilis na umuwi ng bahay para harapin ng buo si Anna. Bagamat puno man nang mga agam-agam ang kanyang isipan at takot ang kanyang puso sa maaaring maging tugon ni Anna sa kanyang pagharap ay pilit niyang nilabanan iyon lalo nang umalingawngaw muli ang mga katagang binitawan ni Tox sa kanya ng gabing iyon.“You’ll not be able to overcome that fear that keeps eating you if you will not make a way t
HUMINGA nang malalim si Anna nang matanaw ang isang pamilyar na imahe sa hindi kalayuan."Tatay..." mahina niyang sambit.Naramdaman ni Anna ang usang magaan na pagdampi ng kamay sa kanyang balikat dahilan para mapatingin siya kay Napoleon."How is he been doing?" tanong ni Anna na may labis na pag-aalala sa kanyang mukha.Isang malalim na butong-hininga ang pinakawalan ni Napoleon bago sinagot ang tanong ni Anna."His health has taken a turn for worse," malungkot na saad ni Napoleon na mas lalong ikinapag-alala ni Anna.Ibinaling ng dalaga ang kanyang tingin sa kanyang ama na nakatanaw sa malayo."The medication is the only thing keeping him in a stable condition."Hindi alam ni Anna ang kanyang gagawin para matulungan niya ang kanyang ama. Alam niyang dahil sa ginawa ng kanyang ina kaya nagkaganoon ang kanyang ama. Gusto niya sisihin ang kanyang ina ngunit hindi rin nito mababago o magagamot ang kondisyon na meron ang kanyang ama."What am I going to do?" mahina niyang tanong sa kan
"THIS IS OUTRAGEOUS! Dad, you need to intervene! I refuse to spend another moment in this godforsaken place! I won't rot away here!" paghihisterikal na sigaw ni Vivienne habang kausap ang ama."Honey, calm down. You don't have to worry. I will do my best—""I don't want to hear promises, Dad! I want you to get me out of here right now!""I'm doing my best, honey, just be patient for-"Muling pinutol ni Vivienne ang pagsasalita ng kanyang ama at muling sinigawan ito."Crap the bullshit, Dad! If you don't want me to lose my mind, get the hell out of me here!" pagwawalang sigaw ni Vivienne na animo'y mawawalan na sa katinuan at labis na itong nilalamon ng pagkawalang-taros nang sandaling iyon. Huminga ito nang malalim para muling ikumpas ang sarili. "If you are really care for me, Dad, do everything you can to get the hell out of me here. Do everything...by any means."Kitang-kita ng ama ang pagkawalang-taros ng anak at labis na dinudurog ang kanyang puso sa kanyang nasasaksihan nang san