DevynAgad akong lumapit sa mga pulis."Hanapin po natin si Voughn pakiusap mamang pulis" Umiiyak kong hila rito agad naman akong ni lapitan ni ate Deborah ngunit hindi ko ito pinansin. "Pakiusap, gusto ko na pong mahanap si Vough". "Eunice, halika na sila na ang bahala umuwi muna tayo" pakiusap ni ate. "Hindi pwede, kailangan kasama ako gusto kong makikita ko siyang buhay" hagulgol ko agad akong inilalayan ni ate Deborah ng maupo ako."Anak, pakiusap umuwi muna tayo tignan mo ang iyong lagay nagaalala na kami sa'yo," Ani mommy ngunit patuloy lang ako sa aking pagiyak sinisisi ang sarili."Promise babalik tayo dito, sa ngayon ay hayaan natin ang kapulisan ang maghanap, kailangan mong pahinga wala ka pang kain ay may mga sugat kapa..please Eunice" pakiusap ng ate dahan dahan naman akong tumango ilang saglit ay binuhat ako ni kuya ng bigla na lang mandilim ang aking paningin.________________HernanNagtungo ako sa pamamahay ng mga magulang ni Voughn kahit mahirap ay kailangan kong s
DevynPapalapit na kami sa dagat ng makita ko ang napakaraming tao, may mga nakaitim na lalake roon ng makalapit pa ay doon ko lang nakita ang mga magulang ni Voughn kasama nila si Olivia ng mabaling saakin ang tingin ng magulang ni Voughn ay nagtaka ako ng papalapit sa akin ang Mommy nito at ganun na lang ang aking gulat ng sinampal ako nito ng malakas."Hey, Why did you do that to my Daughter Estella" Sigaw ni Mommy habang hawak nito ang braso ng Ina ni Voughn."Ikaw babae ka, ikaw ang nagpahamak sa aking anak at ngayon nawawalala siya ngayon, tama nga ang asawa hindi makakabuti ang aking anak sa'yo, sana hindi ko na kang hinayaan ang aking anak!" Umiiyak nitong sigaw."Estella, hindi kasalanan ng anak ko, alam kong nararamdaman mo bilang isang ina, pero hindi natin masisisi si Voughn mahal niya ang aking anak kaya siya sumama rito hindi naman namin ginusto ang nangyari ngayon, huwag kayong magaalala gagawin namin ang lahat mahanap lang Voughn" saad ni Mommy."Hindi namin kayo kaila
DevynPangalawang araw na namin dito at patuloy parin kami sa paghahanap kay Voughn.Sa aking pagbaba ako agad na bumakas ang aking pagtataka kung bakit may mga pulis na nandito. Agad na kumabog ang aking dibdib."Mommy" tawag ko nakita ko ang mga mata nito na puno ng luha kaya dali dali akong lumapit."Bakit po?" Tanong ko ng tignan ko si Ate Deborah ay mukang galing din ito sa pag iyak at si Kuya ay nakayuko lamang.Hinarap ko ang mga pulis."Ano pong nangyari? May balita na po ba kay Voughn?" Natataranta kong tanong."Ang bangkay na nakuha namin ay lumabas na ang DNA at ikinalulungkot ko ito po ay si Voughn Zimmerman". Tulala akong napatitig dito paulit ulit iyong umeecho sa aking pandinig. Nanlamig ang aking puso, at may kung bumabara sa aking lalamunan. Dama ko ang parang gripo ang pagbagsak ng aking mga luha." A-anak" Tawag ni Mommy ngunit hindi ko iyon pinansin."Anak" ulit nito at hinawakan akong sa magkabilang balikat."Hi-hindi....h-hindi p-pa pa-patay, Mom-my alam ko...a-l
DevynDahan dahan ang aking paglakad papalapit sa kabaong ng aking pinakamamahal na lalake, Nanginginig ang aking mga tuhod, pakiramdam ko ay ano mangoras ako'y babasak. Parang tubig sa gripo ang pagagos ng aking luha, ang hirap tanggapin na ang lalakeng mahal ko ang pinaglalamayan ngayon. Nanginginig na mga kamay na hibawakan ko ang kabaong nito, nakasarado ito dahil hindi pwpwedeng nakabukas dahil baka sunog na sunog daw ang katawan nito. "V-vough..." unti unti na akong nahihirapan huminga ng hunagulgol ako ng iyak. "Ba-baby...b-bakit mo naman ako i-iniwan... Naligtas mo nga ako i-ikaw naman a-ng na-nawala" putol putol kong pagsasalita gawa ng aking pagiyak. "Ang h-hirap Voughn... Pa-paano na a-ako, mahihirapan akong makalimutan ka, i-ikaw ang unang lalakeng aking minahal, h-hindi ko maisip na.. Na hi-hindi na kita makikita". Unti unti akong napaluhod ay at umiyak ng umiyak dama ko ang paghagod ni ate at Mommy saaking likuran ngunit hindi iyon kayang pawiin ang sakit na aking n
Lumipas ang isang linggo matapos mailibing si Voughn.Samantalang si Devyn ay palagi parin ito nagkukulong sa kaniyang kwarto. Nagluluksa sa pagkamatay ni Voughn."Anak" Tawag ng kaniyang ina."Kailan balak mong pumasok? Kung hindi mo pa kaya ay sabihin mo hmm.." Saad ng ina nito. Akmang sasagot si Eunice ng biglang makaramdam ito ng pagkasuka, dali dali itong tumakbo papunta sa banyo at do'n sumuka na puro tubig lamang."Eunice," natatarantang saad ng kaniyang ina at sumunod dito hinagod nito ang likod ng anak."Anak naman nagpapalipas kaba ng gutom, hindi mo ba kinakain ang mga dinadala ni manang" Ani ng ina.Umuling ilig si Eunice at humarap sa kaniyang ina."Kumakain po ako mommy, ayoko po kasi kayong magalala" mahinang saad ni Eunice."Sige, pagtapos mong kumain ay pupunta tayo ng hospital" hindi naman tumutol si Eunice at sinunod ang sinabi ng ina nito.___________________DevynNakarating kami sa isang malaking hospital kasana ko si Mommy at ate Deborah.Medyo nakakaramdam ako
Devyn"Hi baby" nandito ako ngayon sa puntod ni Voughn hindi ko na pinasama pa sila Mommy at Ate Deborah pero nasa palagid parin ang ilang bodyguard na pinadala ni kuya Damion."Pasensya na kung ngayon lang ako nakadalaw" agad na namang tumulo ang aking nga luha."Baby, buntis ako isang buwan na, siguro kung nandito kapa alam kong ikaw ang pinakamasayang lalake sa mundo" nakangiti kong saad habang patuloy lang ang pagdaloy ng aking mga luha."Mahirap pero kakayanin ko para sa anak natin Voughn, huwag kang magalala araw araw akong dadalaw rito, gusto kong makita mo ang aking pagbubuntis"."M-miss n-na miss na ki-kita.." napatakip ako sa aking mukha at tahimik na umiyak.Ilang oras ang aking inilagi sa puntod ni Voughn ng makita ko si Hernan na papalapit dito."Anong ginagawa mo dito?" ngumiti ito at inilahad ang kamay nito.Kinuha ko 'yon at inalalayan ako nitong tumayo."Kanina pa ako rito, pinagmamasdan lang kita, at ayokong may mangyari ulit sa'yong masama" maliit akong ngumiti ngun
IsayAbala ako sa pagluluto wala sila Inay at Itay nando'n na sila dagat para mangisda. Nang matapos ay nagsandok ako ng pagkain kumuha na rin ang ng tubig at bulak para pahidan ang labi ni sir Voughn nagdadry na kasi dahil hindi naman ito umiinom ng gamot, tatlong buwan na ang lumipas ngunit hindi parin ito nagigising, ayoko namang dalhin ito sa hospital natatakot akong may makakita dito.Pagpasok sa aking kwarto ay ganun na lang ang aking gulat nabitawan ko pa ang pinggan at baso."S-sir.. Vo-Voughn" Nakaupo ito habang nakatingin sa bintana. Dahan dahan itong lumingon saakin at ganun na lang ang takot ki ng pakatitigan ako nito."S-sino ka?" napatakip bibig ako.'nawalan ba siya ng alala' tanong ng aking isipan."Bakit hindi ka nagsasalita?" paos nitong saad nakakanibago lang dahil no'n ay katakot takot ito kung magsalita samantalang ngayon kulang na lang lumabot ang aking puso sa mahinahon nitong tono.Lumapit ako sa kaniyang tabi."Wa-wala kang maalala? hi-hindi mo ba ako na alala
Makalipas ang Tatlong taon.....[Devyn]Naramdaman ko ang pagpalo sa aking mukha kahit inaantok ay pinilit ko parin idilat ang aking mga mata at agad akong napangiti ng marinig ang nahahagkikan na maliliit na mga boses.Pumikit akong muli at pinakinggan ang mga bungisngis ng mga ito. "Mommy...wake up" natawa ako ng pilit nilang buksan ang mata ko. "Goodmorning mga anak ko" at hinalikan sila sa pisngi. "Mommy, tagal mo po magwake up, I'm hungry na" Saad ng aking anak na si Valery. Napatingin naman ako kay Vicente na ngayon ay pinupunasan ang kaniyang pisngi natawa naman ako. "Why are you wiping your cheek kuya?" Mataray na sabi ni Valery. Ngunit hindi naman sumagot si Vicente, alam kong ayaw na nitong hinahalikan ko siya sa lips at pisngi nito pero wala silang magagawa dahil ako ang kanilang ina. Habang lumalaki si Vicente ay nakikita ko ang parehong ugali ng kaniyang ama, may pagkakataon na nagsusungit ito, lalo na kapag inaaya ito ni Valerie maglaro ng barbie hindi ko naman masi
Devyn"Good morning hubby," hinalikan ko ito sa pisngi."Hmm, morning wife." Yumakap ito ng mahigpit saakin."Hubby, tinutusok mo na naman ako eh, baka hindi na ako makapag luto ng almusal." Aniko, at bumangon na patungon sa kuna ng aming mga kambal. "Magandang umaga sa mga baby ko," Isa isa kong silang hinalikan sa noo."Good morning my babies.." Ani Voughn at hinalikan din ang mga ito, sabay yakap sa akin. "Ang sarap na uuwi ako at kayo ang nadadatnan ko, ang sarap sa pakiramdam na buo at masaya tayong pamilya." Nangilid naman ang aking luha. "Tama ka asawa ko, ang saya at ang sarap sa pakiramdam na ikaw ang aking napangasawa at naging ama ng ating mga anak.""Mahal na mahal kita wife.""Mahal na mahal din kita Hubby," Hinalikan ko ito sa labi. "Sige na at baka sa iba pa ito mapunta, maghahanda na ako ng almusal.""Wife,hindi mo naman na kailangan gawin 'yan, nandyan naman si manang." "Gusto ko itong gawin, gusto ko kayong pagsilbihan hubby," ***Habang nagluluto ay biglang ma
Devyn Abala ako sa pagbabake para sa meryenda ng aking mga anak, ng dumating si Manang. "Hija, may naghahanap sa'yo." Anito. "Sino po sila Manang?" "Pumunta kana lang sa Sala at naroro'n sila." Hinubad ko ang apron at naghugas ng kamay. Nakakapagtaka lang na hindi sinabi ni Manang kung sino ang bisita. Gulat ang aking ekspresyon ng makita si Albert, hindi lang iyon dahil kasama nito si Isay. "Albert," Sambit ko. "Devyn, Pasensya kana hindi ako nagpasabi na pupunta kami rito." Agad akong lumapit at pina-upo muli sila. Napatingin ako sa dala-dalang bata ni Isay, isang batang lalaki na nakangiti rin sa akin. "Hi, baby." Bumungisngis ito. "Naparito kami dahil gusto kang maka-usap ni Isay." ani Albert sabay tingin kay Isay. Ngumiti ako kay Albert at tumango. "Manang, pakituro ho kay Albert ang Garden." Kinuha ni Albert ang anak ni Isay, at sumunod kay Manang. Ilang minuto ang lumipas ng magsalita ito. "De-Devyn, Nalaman ko na.. Sa'yo galing ang mga pagkain at gamit, hindi lang i
Isay"Anak ito lang muna ang aking maiiaabot, alam mo namang mahina ang isda at gulay, dahil sa panahon. At ito ang sa itay mo. Pinaabot niya para sa pandagdag ng pambili ng gamot ni Lucas,""Maraming salamat Nay, Tay." kahit hindi ako pinanpansin ni Itay, kalong nito si Lucas.Binilang ko ang perang ibinigay nila Itay at Inay. Malaki ang pasasalamat ko sa kanila dahil narito sila sa aking tabi, dahil kung wala ay walang tutulong sa akin. Wala rin kasi akong trabaho. Kahit kulang pa sa pambili ng isang gamot ni Lucas ang perang ibinigay nila ay napangiti pa rin ako."Bukas, ay dadaanan ko po si Ema," Nakita ko kung paano huminga ng malalim si Inay. Si Ronald kasi ay anim na buwan ng nakakulong dahil sa droga. Sinabi naman ng ina ni Ronald na magbibigay na lang sila kahit kaunting sustento para sa kay Lucas. Ngunit hindi pumayag si Itay, Ayaw kasi ni Itay kay Ronald lalo na at kilala itong Adik sa bayan.Pero kailangan ko silang makausap, para naman ito kay Lucas. Baka ngayon ay pwede
Isay"Isay, gumising ka diyan tignan mo ang anak mo at aalis na ako." Rinig kong saad ni Inay.Inis akong bumangon at masamang tinignan ang batang nasa kuna."Pa-gatasin mo na 'yan, at pupunta na ako sa palengke." Ani Inay at umalis na ito. Pagkalabas nito ay agad akong bumalik sa paghiga at nagtalukbong ng kumot. Ngunit ang makulit na batang ito ay ngumawa ng malakas."Ano ba!" Sigaw ko rito, mas lalo itong umiyak. Nagtalukbong ako ng kumot at hindi ito inintindi. Pero napabalikwas ako ng bangon ng marinig ko ang sunod-sunod nitong pag-ubo hanggang sa sumuka ito. Natataranta akong lumapit kay Lucas at binuhat. Do'n ko lang napagtantong nilalagnat pala ito. "Ano bang nangyayari sa'yo." Pinunasan ko ang kaniyang bibig at kumuha ng tubig para painumin ito. Matapos ay inilagay ko siya muli sa kuna para kunin ang planggana at bimpo. Patuloy parin ito sa pag-iyak. Kaya lalo akong natataranta. Nanginginig ko itong pinunasan. Napatitig ako sa kaniyang mukha. No'n tuwing tinitignan ko ang m
Voughn "Hubby," Ungot ni Wife, at yumakap saakin. "Hmmm.." Ungol ko ng may maramdaman sa aking ibabang parte. Agad akong napaupo ng makita ang kamay ni Eunice saaking sandata. "W-Wife...please stop," Pakiusap ko, dahil halos kakatapos lang namin. "I want it again." Nakanguso nitong saad. Nakapamot ako sa noo. Bakit namin kasi ganito pa ang paglilihi ng asawa ko. Pwede namang pagkain. Tumayo na ako, dahil iiyak ito kapag hindi ako pumayag. "I love you Hubby," At hinalikan ang aking pagkalalake. Napatingala ako at mahinang umuungol. "Damn it, feels so good, Uuhhh..," Tinignan ko ito at hinaplos haplos ang kaniyang pisngi, napaka ganda nitong tignan. " Shit wife, take it easy. I don't want to hurt you. Hmmm i love you," Agad naman itong sumunod. Ng malapit na akong labasan ay agad akong sumapa sa kama, at hinalikan ang aking asawa. "Aaahhh.." She moaned as i sucked her n*pples. Hinalikan ko rin ang kaniyang tiyan bago tuluyang pumasok. "Hu-Hubby...," Ilang sandali ng sabay ka
DevynBuong magdamag lang akong nakangiti, hindi mawala ang aking saya, napakasaya ko lang na ikakasal na ako sa lalakeng pinakamamahal ko."Inay," Sambit ko ng makita ko siya sa salamin na nagpapahid ng luha. Inabot ko ang kaniyang kamay. At hinawakan iyon ng mahigpit."Sobrang saya ko para saiyo anak.""Maraming salamat po Inay,""Sa pag-aasawa ay marami pa kayong pagdadaanan, Piliin niyo palagi ang isa't-isa, Alam kong kakayanin niyo 'yon anak, At huwag mawawalan ng tiwala, Kung may problema dapat pag-usapan ng maayos, Mahal na mahal kita anak," Tumayo ako at yumakap kay Inay."Mahal na mahal ko rin po kayo, nila Itay at Bunso,""OMG! Sis, pigilan mo ang luha mo, masisira ang make-up mo," Natawa kami ni Inay ng biglang pumasok ni Ate Deborah."Hello po tita," Ani Ate."Grabe ka sis, Diyosa ang aura, Woaahh paniguradong tutulo laway ni Voughn niyan," Tawa nito."Yieee ayan naaa!" tili ni ate ng makitang bitbit ni ate Lorna ang Wedding gown ko.Tube style ang aking wedding gown na, n
Devyn"Congrats sis," Ani Ate Deborah. Niyakap ko ito ng mahigip, hindi ko akalain na uuwi ito."Salamat po ate, namiss kita,""Missyou too, pati sa kambal. Tinawagan ako ni Mom kahapon, at doon ko nalaman ang plano ni Voughn, Masaya ako para sa'yo Eunice," Naluluhang niyakap kong muli si Ate."Can i join?" Sabay kaming Napalingon kay Kuya Damion."Kuya," Lumapit ito saamin at niyakap kami. Hinalikan pa kami nito sa ulo."Congrats, my little sister" Ngumuso naman ako kay Kuya."Hey, may kids na siya at ikakasal pa, ano ka ba Kuya," Ani ni Ate Deborah. Natawa naman ito at tumango-tango."Yeah, and i'm so happy for our sister."Nagkakasiyahan ang lahat. Ang kambal ay nakila Inay at Itah, tuwang tuwa sila sa mga ito."Baby," Napapitlag ako ng yumakap si Voughn sa aking likuran."Kagulat ka naman," Tumawa naman ito at hinalikan ang aking leeg."Voughn.." Saway ko rito."Let's go to my room baby.." Mahina nitong saad. "Hahanapin tayo ng mga bata." Ani ko. "Please,.." Natawa naman ako, ng
DevynNaramdaman ko ang pagbitaw saakin ni Hernan, Nanatili ang katahimikan sa paligid habang nakatayo ako na hindi ko alam kung saang parte.Ilang sandali ay kumabog ang dibdib ko ng tumutog ang tunog ng musika. Agad kong tinanggal ang nakapiring sa akin. Gano'n na lang ang gulat ko ng makita si Voughn sa hindi kalayuan, napagwapo nito sa suit na pula, Napatakip bibig ako ng makitang kasama rin nito sina Nicolo at Hernan na may hawak na gitara at piano, samantalang si Voughn ay may hawak na mikropono. "Oh my god!" Wika ko ng unti unting umilaw ang kapaligiran. At doon ko lang napagtanto na nakatayo ako sa paligid ng mga kandila at rosas, na nakahugis puso. Ang paligid ay napupuno rin ilaw at dahil Garden ito ay napakaraming mga iba't ibang bulaklak.Hindi pa nagsisimulang kumanta si Voughn ay agad na nangilid ang aking mga luha."Hi baby" Ani nitoNagsimula ng magpatugtog sila Hernan at Nicolo, nanatili lang akong nakatingin kay Voughn.When the visions around youBring tears to you
DevynNatapos ang tanghalian namin ay pinaliguan ko at binihisan ko na ang kambal. Dahil pupunta kami sa mansyon ng magulang ni Voughn, halos hindi na talaga maghiwalay pa ang mag-aama, lalo na si Valerie."Mommy, where are we going po?" Tanong ni Valerie ng matapos kong ayusin ang kaniyang kulot na buhok, para talaga itong Manika sa kaniyang itsura, kulot ang buhok na nakaipit ang unahang parte, nakadress ito na kulay pink na may puti, at doll shoes na pink. "Pupunta tayo sa bahay ng Parents ko princess," Nagtatalon na naman ito sa tuwa, sinulyapan ko si Vicente na inaayos ang kaniyang medyas at isinuot na ang kaniyang sapatos, lumingon ito saakin at ngumiti. "Mom" Tawag niya na agad naman akong lumapit at lumuhod sa kaniyang harapan, para isintas ang kaniyang sapatos."Thank you po Mommy" Hinalikan ko ito sa pisngi. "You're welcome," Nakapag paalam na kami kay Mommy, gusto sana namin ito isama ngunit tumanggi naman, dahil pwedeng sa susunod na lamang. Habang nasa byahe ay halos