Devyn'Hindi ako makapaniwalang gaganda pa ako' ani ng aking isipan habang hinahawakan ang maganda kong mukha na nababahiran ng mga kolorete."Kaganda naman oy" napangiti ako ng masulyapan sa salamin sila manang, ate Donna at Mabel nandito sila dahil inimbita sila ng Mommy malaki ang pasasalamat ni Mommy kay manang dahil isa rin ito sa dahilan kung bakit ako natagpuan nila."Ang ganda ganda noh, kaya inggit na inggit talaga sayo ang dalawang bruhang si Jillian at Isay" Napiling na lang ako at pinakatitigan pa ang aking mukha.Hindi naman kakapalan ang paglagay ng aking make-up dahil hindi na daw kailangan dahil maganda na daw ako. Nakapusod din na paikot ang aking buhok na may kasamang pagtirintas at may mga nakabagsak na mumunting mga buhok.Sinuot ko din ang ibinigay na kwintas saakin no'n ni Voughn ng magsimula itong manligaw."Tara isusuot na namin itog gown mo bilis, naeexcite na kaming makita kang maging diyosa" dama ko din ang sabik na masuot ang eleganteng gown na pinili ng at
Devyn"Unang una ay gusto kong magpasalamat sa panginoon dahil hindi niya ako pinabayaan noong mawalay ako kay daddy, ibinigay nila ako sa mabubuting tao na sina Nanay Susan at Tatay Alfredo at si bunso tonio.." ngiting kong kinawayan sila."Nagpapasalamat ako dahil kinupkop nila ako, ipinadama nila saakin ang pagmamahal na walang makakatumbas kahit ano man, inalagaan nila ako, pinalaki ng maayos ng maayos.. Kahit hirap ang buhay hindi namin nalilimutan magpasalamat sa panginoon dahil binibigyan niya pa kami ng panibagong buhay araw araw, kahit mahirap ang buhay hindi nagkulang ng aruga at pagmamahal sila inay at itay saamin ni Tonio. Simpleng pagpasyal lang namin ay labis na ang aming tuwa" pinunasan ko ang aking mata na puno ng luha."Kaya Inay, Itay maraming maraming salamat po salamat sa pagmamahal, pagaalalaga, pagtatrabaho para makapag aral kami ni Tonio, mahal na mahal ko po kayo" pigil na pigil ang aking hagulgol."Mommy" nilingon ko ang Mommy at nginitian ng pagkalakilaki."M
Voughn"Hindi mo na kailangan pang sabihin yan Hernan" Seryoso kong saad."Alam ko, pero ayokong makitang muling nasasaktan si Devyn, Mahal ka niya at alam kong wala na akong pag asa kaya sinasabi ko sa'yo 'to Voughn"Nang matapos kaming magusap ay nauna na akong umalis, dahil hindi ko pa nasasayaw ang baby ko. Napangiti ako ng maalala ang napakaganda nitong mukha bagay na bagay sakaniya ang gown na 'yon nakakainis lang dahil nakikita ang kaniyang dibdib na dapat ako lang makakakita no'n.Pagdating ko sa table ay bagsak na si Nicolo at siya na lamang ang natitira ro'n sinubukan kong ilibot ang tingin ngunit walang Eunice akong nakita.Mabilis akong lumapit kay Nicolo at ginising ito."Hey fuckers" malakas ko itong sinipa sa paa na siyang nagpabangon dito. Pumipikit pa ang mata."Where's Eunice" ngunit bagsak sa ang loko sa kalasingan.Nagkasalubong kami ni Hernan."Why?" Tanong nito."Hinahanap ko si Eunice" palinga linga ako sa paligid ngunit hindi ko talaga ito makita."Nasaan si Ja
DevynPatuloy lang ang aking tahimik na pagiyak kahit pa nakapiring ang aking mga mata.Hindi ko na nga alam kung anong oras na ngayon, grabeng takot ang nararamdaman ko ngayon lalong pang alam kong nasa sasakyan ako at hindi ko alam kung saan ang paroroonan nito."Pa-pakusap po gusto ko ng u-umuwi" nangiginig kong saad."Tumahimik ka!!" Bigla ako nito lalo akong naiyak ng maramdaman ang pagsakit ng aking hita."Maganda yung babae" rinig kong sabi ng boses lalake."Baka pwede muna nating tikman 'yan" halakhak ng lalake, gumapang ang takot saakon ng marinig iyon kaya lalo pa akong sumiksik saaking inuupuan."Gago, mayayari tayo kay boss" sabi pa ng isang boses lalake."Papatayin din naman yan Hahaha". __________________Voughn Paghinto pa lang ng sasakyan ay agad akong bumaba at handa ng pumasok sa bahay ni Jairo. "Sandali, hindi tayo pwedeng papasok na lang" tinignan ko ng masama si Hernan at nagpatuloy lang sa paglalakad. "What!!" sigaw ko sa humawak ng aking braso. "Sir huwag p
DeborahHabang busy sa pagluluto ay rinig ko ang pagdating nila kuya at Voughn agad akong kumabas ng kitchen.Nakita ko ang agarang pagbangon ni Mommy."Hijo, nasaan na ang anak ko? Nahanap niyo ba? Anak?" Nattarantang tanong ni mommy kaya agad ako ditong lumapit para pakalmahin baka hinatayin na naman ito."Wala, wala ng katao tao sa bahay ni Jairo Buenaventura" Malalim na paghinga ni kuya."Oh god, nasaan na ang anak ko kailangan natin siyang mahanap hindi ko kakayanin pa kung mawawalang muli ito" humagulgol na iyak ni Mommy kahit ako ay abot abot langit ang aking takot at kaba gusto ko mang panghinaan ng loob ngunit kailan kong bantayan ang mommy kailangan nandito lamang ako sa kaniyang tabi."K-kuya paano na ang gagawin natin?" Tanong ko napalingon kami ng magsipasok ang ilang kapulisan."Mrs. Dawson huwag po kayong magalala dahil gagawin namin ang lahat mahanap lang ang inyong anak, panakuha ko narin sa ating kapulisan ang Cctv Footage ng village na tiniturhan ni Jairo Buenavent
..... Napag usapan nila Damion, Voughn at Hernan ang plano nila sa pagpunta sa lugar kung nasaan si Devyn.Ilang sandali ay nakatanggap ng mensahe si Damion."Punta Malabrigo Beach Resort, Lobo Batanggas, kailangan ay kompleto kayo, your mother and sister, I'm Warning you Damion Dawson don't make the mistake of bringing the police, your sister will die". Agad napakuyom si Damion. ______________Deborah "Kuya, kailangan ba talagang isama pa si Mommy?" nagaalala kong tanong bumuntong hininga ito. "Yes, kahit pa ayoko ay hindi pwede dahil 'yon ang gusto nila ay kompleto tayo" Binalingan ko si Mommy. "Don't worry about me, sasama ako kailangan nating sundin ang gusto nila para hindi masaktan ang kapatid niyo" pilit akong tumango. Buti nga kahit papaano ay nakaya ni Mommy ang mga nalaman nito kanina. Ilang sandali dumating ang mga pulis. "Son" tawag ni Mommy kay kuya makikita ang pagtataka dito ng makita ang nga pulis."Anak naman, sinabi na ng mga kidnappers na hindi tayo pepwedeng
..... "Joaquin.." Gulat na sambit ni Elizabeth hindi ito makapaniwalang makikita niyang muli ang lalakeng ito."Yes, Elizabeth buhay ako Hahaha" puno ng kasakiman ang makikita sa mukha ni Joaquin unti unting lumalabas ang katakot takot nitong mukha."tutal nandito na ang lahat ilabas niyo na ang babaeng 'yan" sigaw nito agad naman nasisunuran ang mga tauhan.Agad na bumakas ang takot at awa sa mukha mi Elizabeth ng makita ang itsura ng ng kaniyang anak."Anak ko anong ginawa niyo" umiiyak na sigaw ni Elizabeth awang awa ito sa itsura ni Eunice namumula ang mukha at may sugat pa ang labi ngunit hindi lang 'yon dahil ang katawan nito ay may nakakabit na isang bomba."Hayop ka Joaquin anong ginawa mo sa anak ko". Sigaw ni Elizabeth.Akmang lalapit si Voughn ngunit agad siyang tinutukan ng baril ni Jackson."One wrong move at kakalat ang utak mo" Ngisi nito."Voughn wag pakiusap" Sigaw ni Devyn natatakot ito sa mangyayari kung magpapatuloy si Voughn lumapit dito.Samantalang si Damion ay
DevynAgad akong lumapit sa mga pulis."Hanapin po natin si Voughn pakiusap mamang pulis" Umiiyak kong hila rito agad naman akong ni lapitan ni ate Deborah ngunit hindi ko ito pinansin. "Pakiusap, gusto ko na pong mahanap si Vough". "Eunice, halika na sila na ang bahala umuwi muna tayo" pakiusap ni ate. "Hindi pwede, kailangan kasama ako gusto kong makikita ko siyang buhay" hagulgol ko agad akong inilalayan ni ate Deborah ng maupo ako."Anak, pakiusap umuwi muna tayo tignan mo ang iyong lagay nagaalala na kami sa'yo," Ani mommy ngunit patuloy lang ako sa aking pagiyak sinisisi ang sarili."Promise babalik tayo dito, sa ngayon ay hayaan natin ang kapulisan ang maghanap, kailangan mong pahinga wala ka pang kain ay may mga sugat kapa..please Eunice" pakiusap ng ate dahan dahan naman akong tumango ilang saglit ay binuhat ako ni kuya ng bigla na lang mandilim ang aking paningin.________________HernanNagtungo ako sa pamamahay ng mga magulang ni Voughn kahit mahirap ay kailangan kong s
Devyn"Good morning hubby," hinalikan ko ito sa pisngi."Hmm, morning wife." Yumakap ito ng mahigpit saakin."Hubby, tinutusok mo na naman ako eh, baka hindi na ako makapag luto ng almusal." Aniko, at bumangon na patungon sa kuna ng aming mga kambal. "Magandang umaga sa mga baby ko," Isa isa kong silang hinalikan sa noo."Good morning my babies.." Ani Voughn at hinalikan din ang mga ito, sabay yakap sa akin. "Ang sarap na uuwi ako at kayo ang nadadatnan ko, ang sarap sa pakiramdam na buo at masaya tayong pamilya." Nangilid naman ang aking luha. "Tama ka asawa ko, ang saya at ang sarap sa pakiramdam na ikaw ang aking napangasawa at naging ama ng ating mga anak.""Mahal na mahal kita wife.""Mahal na mahal din kita Hubby," Hinalikan ko ito sa labi. "Sige na at baka sa iba pa ito mapunta, maghahanda na ako ng almusal.""Wife,hindi mo naman na kailangan gawin 'yan, nandyan naman si manang." "Gusto ko itong gawin, gusto ko kayong pagsilbihan hubby," ***Habang nagluluto ay biglang ma
Devyn Abala ako sa pagbabake para sa meryenda ng aking mga anak, ng dumating si Manang. "Hija, may naghahanap sa'yo." Anito. "Sino po sila Manang?" "Pumunta kana lang sa Sala at naroro'n sila." Hinubad ko ang apron at naghugas ng kamay. Nakakapagtaka lang na hindi sinabi ni Manang kung sino ang bisita. Gulat ang aking ekspresyon ng makita si Albert, hindi lang iyon dahil kasama nito si Isay. "Albert," Sambit ko. "Devyn, Pasensya kana hindi ako nagpasabi na pupunta kami rito." Agad akong lumapit at pina-upo muli sila. Napatingin ako sa dala-dalang bata ni Isay, isang batang lalaki na nakangiti rin sa akin. "Hi, baby." Bumungisngis ito. "Naparito kami dahil gusto kang maka-usap ni Isay." ani Albert sabay tingin kay Isay. Ngumiti ako kay Albert at tumango. "Manang, pakituro ho kay Albert ang Garden." Kinuha ni Albert ang anak ni Isay, at sumunod kay Manang. Ilang minuto ang lumipas ng magsalita ito. "De-Devyn, Nalaman ko na.. Sa'yo galing ang mga pagkain at gamit, hindi lang i
Isay"Anak ito lang muna ang aking maiiaabot, alam mo namang mahina ang isda at gulay, dahil sa panahon. At ito ang sa itay mo. Pinaabot niya para sa pandagdag ng pambili ng gamot ni Lucas,""Maraming salamat Nay, Tay." kahit hindi ako pinanpansin ni Itay, kalong nito si Lucas.Binilang ko ang perang ibinigay nila Itay at Inay. Malaki ang pasasalamat ko sa kanila dahil narito sila sa aking tabi, dahil kung wala ay walang tutulong sa akin. Wala rin kasi akong trabaho. Kahit kulang pa sa pambili ng isang gamot ni Lucas ang perang ibinigay nila ay napangiti pa rin ako."Bukas, ay dadaanan ko po si Ema," Nakita ko kung paano huminga ng malalim si Inay. Si Ronald kasi ay anim na buwan ng nakakulong dahil sa droga. Sinabi naman ng ina ni Ronald na magbibigay na lang sila kahit kaunting sustento para sa kay Lucas. Ngunit hindi pumayag si Itay, Ayaw kasi ni Itay kay Ronald lalo na at kilala itong Adik sa bayan.Pero kailangan ko silang makausap, para naman ito kay Lucas. Baka ngayon ay pwede
Isay"Isay, gumising ka diyan tignan mo ang anak mo at aalis na ako." Rinig kong saad ni Inay.Inis akong bumangon at masamang tinignan ang batang nasa kuna."Pa-gatasin mo na 'yan, at pupunta na ako sa palengke." Ani Inay at umalis na ito. Pagkalabas nito ay agad akong bumalik sa paghiga at nagtalukbong ng kumot. Ngunit ang makulit na batang ito ay ngumawa ng malakas."Ano ba!" Sigaw ko rito, mas lalo itong umiyak. Nagtalukbong ako ng kumot at hindi ito inintindi. Pero napabalikwas ako ng bangon ng marinig ko ang sunod-sunod nitong pag-ubo hanggang sa sumuka ito. Natataranta akong lumapit kay Lucas at binuhat. Do'n ko lang napagtantong nilalagnat pala ito. "Ano bang nangyayari sa'yo." Pinunasan ko ang kaniyang bibig at kumuha ng tubig para painumin ito. Matapos ay inilagay ko siya muli sa kuna para kunin ang planggana at bimpo. Patuloy parin ito sa pag-iyak. Kaya lalo akong natataranta. Nanginginig ko itong pinunasan. Napatitig ako sa kaniyang mukha. No'n tuwing tinitignan ko ang m
Voughn "Hubby," Ungot ni Wife, at yumakap saakin. "Hmmm.." Ungol ko ng may maramdaman sa aking ibabang parte. Agad akong napaupo ng makita ang kamay ni Eunice saaking sandata. "W-Wife...please stop," Pakiusap ko, dahil halos kakatapos lang namin. "I want it again." Nakanguso nitong saad. Nakapamot ako sa noo. Bakit namin kasi ganito pa ang paglilihi ng asawa ko. Pwede namang pagkain. Tumayo na ako, dahil iiyak ito kapag hindi ako pumayag. "I love you Hubby," At hinalikan ang aking pagkalalake. Napatingala ako at mahinang umuungol. "Damn it, feels so good, Uuhhh..," Tinignan ko ito at hinaplos haplos ang kaniyang pisngi, napaka ganda nitong tignan. " Shit wife, take it easy. I don't want to hurt you. Hmmm i love you," Agad naman itong sumunod. Ng malapit na akong labasan ay agad akong sumapa sa kama, at hinalikan ang aking asawa. "Aaahhh.." She moaned as i sucked her n*pples. Hinalikan ko rin ang kaniyang tiyan bago tuluyang pumasok. "Hu-Hubby...," Ilang sandali ng sabay ka
DevynBuong magdamag lang akong nakangiti, hindi mawala ang aking saya, napakasaya ko lang na ikakasal na ako sa lalakeng pinakamamahal ko."Inay," Sambit ko ng makita ko siya sa salamin na nagpapahid ng luha. Inabot ko ang kaniyang kamay. At hinawakan iyon ng mahigpit."Sobrang saya ko para saiyo anak.""Maraming salamat po Inay,""Sa pag-aasawa ay marami pa kayong pagdadaanan, Piliin niyo palagi ang isa't-isa, Alam kong kakayanin niyo 'yon anak, At huwag mawawalan ng tiwala, Kung may problema dapat pag-usapan ng maayos, Mahal na mahal kita anak," Tumayo ako at yumakap kay Inay."Mahal na mahal ko rin po kayo, nila Itay at Bunso,""OMG! Sis, pigilan mo ang luha mo, masisira ang make-up mo," Natawa kami ni Inay ng biglang pumasok ni Ate Deborah."Hello po tita," Ani Ate."Grabe ka sis, Diyosa ang aura, Woaahh paniguradong tutulo laway ni Voughn niyan," Tawa nito."Yieee ayan naaa!" tili ni ate ng makitang bitbit ni ate Lorna ang Wedding gown ko.Tube style ang aking wedding gown na, n
Devyn"Congrats sis," Ani Ate Deborah. Niyakap ko ito ng mahigip, hindi ko akalain na uuwi ito."Salamat po ate, namiss kita,""Missyou too, pati sa kambal. Tinawagan ako ni Mom kahapon, at doon ko nalaman ang plano ni Voughn, Masaya ako para sa'yo Eunice," Naluluhang niyakap kong muli si Ate."Can i join?" Sabay kaming Napalingon kay Kuya Damion."Kuya," Lumapit ito saamin at niyakap kami. Hinalikan pa kami nito sa ulo."Congrats, my little sister" Ngumuso naman ako kay Kuya."Hey, may kids na siya at ikakasal pa, ano ka ba Kuya," Ani ni Ate Deborah. Natawa naman ito at tumango-tango."Yeah, and i'm so happy for our sister."Nagkakasiyahan ang lahat. Ang kambal ay nakila Inay at Itah, tuwang tuwa sila sa mga ito."Baby," Napapitlag ako ng yumakap si Voughn sa aking likuran."Kagulat ka naman," Tumawa naman ito at hinalikan ang aking leeg."Voughn.." Saway ko rito."Let's go to my room baby.." Mahina nitong saad. "Hahanapin tayo ng mga bata." Ani ko. "Please,.." Natawa naman ako, ng
DevynNaramdaman ko ang pagbitaw saakin ni Hernan, Nanatili ang katahimikan sa paligid habang nakatayo ako na hindi ko alam kung saang parte.Ilang sandali ay kumabog ang dibdib ko ng tumutog ang tunog ng musika. Agad kong tinanggal ang nakapiring sa akin. Gano'n na lang ang gulat ko ng makita si Voughn sa hindi kalayuan, napagwapo nito sa suit na pula, Napatakip bibig ako ng makitang kasama rin nito sina Nicolo at Hernan na may hawak na gitara at piano, samantalang si Voughn ay may hawak na mikropono. "Oh my god!" Wika ko ng unti unting umilaw ang kapaligiran. At doon ko lang napagtanto na nakatayo ako sa paligid ng mga kandila at rosas, na nakahugis puso. Ang paligid ay napupuno rin ilaw at dahil Garden ito ay napakaraming mga iba't ibang bulaklak.Hindi pa nagsisimulang kumanta si Voughn ay agad na nangilid ang aking mga luha."Hi baby" Ani nitoNagsimula ng magpatugtog sila Hernan at Nicolo, nanatili lang akong nakatingin kay Voughn.When the visions around youBring tears to you
DevynNatapos ang tanghalian namin ay pinaliguan ko at binihisan ko na ang kambal. Dahil pupunta kami sa mansyon ng magulang ni Voughn, halos hindi na talaga maghiwalay pa ang mag-aama, lalo na si Valerie."Mommy, where are we going po?" Tanong ni Valerie ng matapos kong ayusin ang kaniyang kulot na buhok, para talaga itong Manika sa kaniyang itsura, kulot ang buhok na nakaipit ang unahang parte, nakadress ito na kulay pink na may puti, at doll shoes na pink. "Pupunta tayo sa bahay ng Parents ko princess," Nagtatalon na naman ito sa tuwa, sinulyapan ko si Vicente na inaayos ang kaniyang medyas at isinuot na ang kaniyang sapatos, lumingon ito saakin at ngumiti. "Mom" Tawag niya na agad naman akong lumapit at lumuhod sa kaniyang harapan, para isintas ang kaniyang sapatos."Thank you po Mommy" Hinalikan ko ito sa pisngi. "You're welcome," Nakapag paalam na kami kay Mommy, gusto sana namin ito isama ngunit tumanggi naman, dahil pwedeng sa susunod na lamang. Habang nasa byahe ay halos