I was still happily talking to Dylan with our hands intertwined as the waitress guided us into our table when I heard a familiar voice that always irritates me. "Oh my gosh! You've been following us this far, Dianna?" I heard Dylan's violent breathing from my side. I simply flipped my hair as I rolled my eyes at Roxanne. My eyes also caught Lucas and their daughter, Reanna. "Are you blind or are you just that stupid, Roxanne? Can't you see that I am with my boyfriend?" "Dianna, don't beat me. Let's just enjoy our dinner tonight." Dylan brought his face close to mine to whisper it. "I don't think I can enjoy it anymore," I replied to Dylan. "By the way, I'm just here to eat peacefully with my man, I hope you can shut your mouth." "Why would—" "Roxanne..." She closed her mouth. It's just surprising that since Lucas and I were facing each other, he seems to be hiding his tail and doesn't have the strength to make trouble. "Good evening, Ma'am and Sir. Here's our menu. You ca
"Dianna...""Bitawan mo ang girlfriend ko, Lucas." Ako na ang naglayo na aking sarili ng mahimigan ko ang lamig sa tono ng boses ni Dylan."Bakit ba hinahawakan mo pa ang babae na iyan, Lucas?" iritado na sambit ni Roxanne. Tumikhim naman si Lucas sa kaniyang tabi. "Let's go, Dianna..." Sumunod na lamang ako kay Dylan at hindi na rin sila tinapunan pa ng tingin. "Gago na 'yon, may pahabol pa na nalalaman." Marahan ko na kinuha ang kamay ni Dylan at saka hinaplos iyon, habang naglalakad kami patungo sa kung saan niya itinabi ang kaniyang kotse. "Hayaan mo na..." Napahinto siya sa paglalakad at tumingin sa akin."Hayaan? Parang dati lang ay gusto mo na siya patayin tuwing nangyayari iyon!" Hindi ako nakaimik hanggang sa iniwas niya na sa akin ang kaniyang tingin at pinagbuksan niya na ako ng pintuan ng kotse. Buong biyahe ay naging tahimik sa pagitan namin. Nagsalita lamang siya ng naihatid niya na ako sa aming bahay. "Love, I'm sorry...""Pasensya ka na kung napagtaasan kita ng bos
I scheduled my interactions with Lucas over the course of the following day. I braided my hair in a style that he used to like, applied the tiniest bit of his favorite scent, and dressed in ways that highlighted my best curves. I was aware that I was engaging in risky behavior, yet I couldn't stop it now. Gusto ko makita na magselos si Roxanne. Nais ko makita kung ano ang ano naman ang gagawin niya habang inaagaw ng iba ang lalaki na minamahal niya."So? Hi, Lucas!" "What's our business here?" tanong ko sa kaniya. Tumayo naman siya mula sa pagkakaupo at saka ipinaupo ako sa kaharap niyang silya. Sandali ko inikot ang aking paningin, sana naman ay walang camera na lihim na nakatutok sa amin ngayon."Hmm. Nothing, Dianna. Naisip ko lang na ayain ka magkape rito. You know, I missed getting at least a small talk with you." Ngumiti ako sa kaniya na akala mo ay masaya ako na kasama at kausap niya ngayon kahit hindi naman."Here are your coffee, Sir. and Ma'am.""Thank you," sambit ni Lucas
I broke away for air, my breath hitched and I closed my eyes. And after some seconds our eyes met again, he kissed me deeply and I closed my eyes once more. Our tongues intertwined.Ang mababaw na halik ay lumalim, mas dumikit pa ang katawan niya sa akin kaya naman napahiga na ako sa kama. Muli niya akong hinalikan, ngunit sa pagkakataon na ito ay naramdaman ko na ang mainit niyang dila sa loob. Ang init na aking nararamdaman ay mas lalong nagliyab."M-May I?" nanginig pa ang kaniyang boses ng itanong ito sa akin, ang klase ng kaniyang tingin ay tila ba nanghihingi ng permiso sa kung ano man ang kaniyang gagawin. Ngumiti ako sa kaniya at saka tumango.He took my clothes off as I pulled his shirt over his head. I felt him move underneath me. We were both breathing heavily by the time he rolled us over so that I lay on top and began to fondle my breasts. I moaned and grabbed his back."I love you, Dianna... I love you so much.." bulong niya ng tumapat ang kaniyang labi sa aking bandan
Panibagong araw ang sumalubong sa akin. Hawak ko sa aking kamay ang dalawang folder kung saan nakalagay ang mga dapat na matapos na gawain ni Lucas. Ilang hakbang na lamang sana ay maibibigay ko na ito sa kaniya ng makita ko si Roxanne."Nasaan iyong babae na iyon?!" "Roxanne, huwag ka mag-eskandalo rito." Nakita ko kung paano siya hilahin sa gilid ni Lucas. Maingat naman ako na lumapit pa at nagtago sa bandang gilid. "At bakit hindi? Inaagaw ka sa akin ng Dianna na iyon!" Lumingon muna si Lucas sa paligid bago bahagyang yumuko at lumapit kay Roxanne."Huwag mo sirain ang plano ko, Roxanne." Napasandal ako sa pader na nasa aking bandang likod. "Siguraduhin mo lang, Lucas. Hindi mo gugustuhin na magalit ako." Sandali na napapikit ng kaniyang mga mata si Lucas. "Oo nga! Kaunti na lang naman na panahon, sa tingin ko ay malambot pa talaga ang puso niya para sa akin." "Oh, ito! Ako ang nagluto niyan." Kinuha iyon ni Lucas."Sige na, umalis ka na! Baka sa halip na matapos ko kaagad ang
"Mommy, mommy, I am hungry!" Iyak ni Reanna ang aking narinig mula sa speaker. Sumandal ako sa aking swivel chair at ipinagpatuloy ang panonood."Reanna, don't annoy me, okay? Ang sabi ko pumunta ka sa kusina. Open the refrigerator and find anything to eat there!" Nag-umpisa na magdabog si Reanna."Roxanne, ano ba 'yan?""Ito naman kasing anak mo, iyak ng iyak. Halika na nga!" Sandali na naputol ang kuha ng camera at nagpatuloy lang ito sa banda kung saan sakop ang kusina nila. Pinanood ko kung paano buksan ni Roxanne ang kanilang refrigerator. "Shit! Lucas!""Lucas, come here!" "Roxanne ano ba, nakita mo na na naghahanap pa ako ng pwede ko pasukan na trabaho dahil parang may sumpa na palagi na hindi ako natatanggap.""Just come here, Lucas! Look!" Nakita ko na rin si Lucas, halos matawa ako sa itsura ng kaniyang mukha. Napahimas siya sa kaniyang batok at sandali na mariing napapikit. "M-Mommy, sakit na tiyan ko..." "Manahimik ka, Reanna ah! Makakatikim ka sa akin. Pumunta ka sa k
"To what do I owe this unexpected visit?" Sinalubong ko ang madilim na tingin niya sa akin."Hayop ka, Dianna. Ikaw ang dahilan kung bakit naghihirap kami ngayon!" mahina ngunit madiin na sambit niya pagkatapos ay mahigpit ako na hinawakan sa aking braso. "Bitawan mo ako, Lucas," may banta na utos ko sa kaniya, ngunit hindi siya nakinig."Wala ka ba konsensya ha? Dahil sa mga pinaggagagawa mo ay nadadamay ang anak namin." Napakagat ako sa aking sarili ngipin, dahil ayaw niya ako bitawan ay ako na ang nag-alis ng kaniyang kamay sa aking braso."Ah, alam mo naman pala iyang salita na iyan. Bakit, Lucas? Kayo ba na konsensya sa lahat ng ginawa niyo sa akin? Hindi naman, so bakit ko ibibigay sa inyo ang tahimik at masarap na buhay na gusto niyo kung ipinagkait niyo iyon sa akin?""The tables have turned already. Ayaw niyo iyon, time niyo ito para mag-shine.""Hindi ako nagbibiro, Dianna." Tumaas ang aking kaliwang kilay. "Oh, bakit? Sino ba ang may sabi na nagbibiruan tayo rito, Lucas? W
Nasa daan na ako patungo sa aking kompanya. Ngayong araw ay balak ko muna pagtuunan ng pansin ang mga mahahalaga na meetings ko sa mga bagong investors. Muli ay sumulyap ako sa aking relo, may isang oras pa marahil bago ako makarating sa kompanya.Sa pagbalik ko muli ng aking tingin sa kalsada ay naging mabagal ang aking pagmamaneho ng mapansin ang kumpulan ng tao at ang traffic sa kabilang lane ng kalsada."Anong mayro'n?" bulong ko pa sa aking sarili. Ibinukas ko ang bintana at saka ko nakita ang isang pamilyar na kotse. It was Lucas' prized possession, a symbol of his former wealth.Itinabi ko sandali ang aking sasakyan pagkatapos ay pinanood ko kung paano makipag-away si Lucas sa repo man. Ang kaniyang mukha ay namumula na dahil sa galit, mataas din ang tono ng kaniyang boses na pati mga ibon ay napapalipad palayo. He was gesturing wildly at the car, clearly desperate to stop it from being taken away. Hindi ko napigilan na matawa sa kung ano ang aking nasisilayan ngayon. Ang lalak