Chapter 5

SAGA

MARAHAN kong hinaplos ang pisngi ni Marlon habang mahimbing itong natutulog. Pareho kaming n*******d sa ilalim ng kumot, magkalapit ang mga katawan namin at dama ko ang init na nanggagaling sa kaniya.

Hindi sinasadyang mabaling sa orasan ang paningin ko. "Gosh, it's almost eleven! I need to prepare for lunch."

Dali-dali akong bumangon at nagbihis. Puno ng pag-ingat akong lumabas ng silid para dumiretso sa kusina.

Hindi ko mapigilan ang hindi ngumiti nang malapad. Sa loob nang dalawang taon naming pagsasama, dalawang beses lang naging ganoon kaingat sa akin si Marlon. Madalas kasi siyang marahas sa kama.

Sa palagay ko, lumalambot na ang puso ni Marlon para sa akin.

"Mukhang maganda ang mood natin, ma'am, ah?"

Natigil ako sa pagha-hum ng kanta at napatingin kay Sita. "Maganda talaga ang mood ko. Bilisan na natin ang pagluluto, baka magising na si Sir mo."

"Saga!"

Natigilan kaming pareho nang marinig na naman ang sigaw na iyon. "Speaking of the devil. Ikaw na muna ang bahala rito, Sita."

Nagmamadali akong umakyat sa kuwarto namin.

"Yes, mahal? Tawag mo ako?"

"Bakit ba ang bagal mo? Kanina pa kita tinatawag! Sinasadya mo yatang hindi sumagot!"

Napasimangot ako nang makitang maasim na naman ang mukha niya. Parang nakalunok nang isang pack ng kalamansi!

"Nagluluto kasi ako. Ano ba iyon?"

"Where's my fucking phone?"

Napakurap-kurap ako bago hinagilap sa paligid ang cellphone niya. "Wala ba sa iyo? Hindi ko napansin, e."

"Tanga ka ba?" Natigilan ako nang marinig iyon. "Sa tingin mo, hahanapin ko pa sa iyo kung nasa akin?"

"Marlon, naman. Bakit galit ka na naman sa akin?"

"Kailan ba ako hindi nagalit sa iyo?" Nailing siya habang hinahanap sa buong kuwarto ang cellphone niya. "Dammit! Mali-late na ako!"

"Aalis ka? Nagluto ako ng tanghalian."

"Sa labas ako kakain." Halos baliktarin na niya ang kama sa kakahanap ng cellphone niya. Nakakainis! Aalis na naman siya?

"Sa labas? Pero marami akong niluto. Saluhan mo naman ako." Nilapitan ko siya at kumaling sa braso niya.

Bigla siyang natigilan at salubong ang mga kilay nang balingan niya ako. Bumaba ang paningin niya sa mga kamay kong nasa braso niya.

"Anong ginagawa mo?"

Kita ko ang inis sa mapupungay niyang mga mata. Napapahiyang nagbawi ako ng kamay.

"S-sorry."

Napatawa siya. Iyong uri ng tawa na nang-iinsulto. "Tingin mo, porke ginalaw kita, okay na tayo?"

Matagal akong natigilan sa mga narinig, lalo na sa salitang ginamit niya. Ginalaw? Iyon lang iyon para sa kaniya? Ginalaw niya lang ako?

"Responsibilidad mong ibigay ang katawan mo sa akin dahil asawa kita. Pero hindi ibig sabihin no'n, gusto na kita. I'll never love you, Saga. Wake up."

Hindi ako nakabawi sa mga narinig mula sa kaniya. Kahit nang magdesisyon siyang iwan ako, patuloy pa rin ako sa pagtayo roon—mag-isa.

Wala akong ganang kumain kaya halos buong araw lang akong nagkulong sa kuwarto.

"Hindi na ako nasanay. Lagi naman niya akong pinagsasalitaan nang masama." Bumangon ako habang pinapahid ang mga luha sa pisngi ko.

Matamlay ang katawan ko at parang pagod. Pinilit ko pa rin tumayo para maghanda ng hapunan, pero katulad ng nakagawian, hindi na naman siya umuwi ngayong gabi.

Naghintay ako sa sala hanggang sumapit ang hatinggabi, pero hindi siya dumating. Sigurado akong babae na naman ang kasama niya ngayon.

Matapos niya akong pagsalitaan nang masama, magpapakasasa siya sa mga babae niya. Ganito na lang ba palagi?

Hindi na ako nakatiis at mabilis na nagbihis. Pumunta ako sa club kung saan siya madalas na tumambay. Pero sa halip na si Marlon, ang kaibigan kong si Mina ang nakita ko. Pumasok siya sa comfort room kaya may pagmamadali ko siyang sinundan.

Pagdating ko sa tapat ng pinto ng comfort room, napahinto ako sa narinig na ingay mula sa loob. Parang may umuungol? Maingat kong binuksan ang pinto at sumilip sa loob. Nanigas ako sa kinatatayuan nang makita ang eksenang nangyayari sa loob.

Nakaharap sa salamin ang dalawang taong malapit na malapit sa akin. Kitang-kita ko kung paano tumirik ang mga mata ni Mina habang binabayo ito patalikod at marahas... ni Marlon.

Napapakagat labi pa si Mina sa tuwing bumabaon ang pagkalalaki ng asawa ko sa kaniya. "Ahh! Faster, babe! Deeper!"

Samantalang wala naman mababakas na kahit na anong emosyon sa mukha ni Marlon. Kahit noong saluhin ng isang kamay nito ang kabilang s**o ni Mina ay hindi pa rin nagbago ang ekspresyon sa mukha niya.

"I'm coming!" tila mabangis na hayop na ungol ng asawa ko.

Napangiti si Mina nang dahil sa narinig. Kagat nito ang labi nang mag-umpisang salubungin ang bawat bayo ni Marlon.

"Sabay tayo, babe! Lalabasan na rin ako! Ahhh!" Mas lalo siyang naging maingat. Halos tumili na siya sa tuwing pumapasok ang pagkalalaki ng asawa ko.

Naninikip ang dibdib ko nang piliin kong tumalikod para hindi makita ang susunod pang mangyayari.

Marlon is my husband... and that was my friend he was fucking! Alam niyang kaibigan ko si Mina pero pinatulan pa rin niya? At si Mina naman, ang dami niyang sinasabi tungkol kay Marlon, iyon pala... aahasin niya lang!

"Ohh! Bakit ka tumigil?"

Mabilis kong pinahid ang mga luha sa pisngi ko nang marinig ang sinabi ni Mina. May halong inis sa boses niya.

"Ano ba, Marlon! Tangina naman! Lalabasan na ako, e!"

"Masyado kang maingay."

"W-what? Babe, wait! Hindi mo ako puwedeng bitinin!"

Bumukas ang pintuan ng comfort room at bumungad sa akin ang dalawa. Natigilan ang mga ito nang makita ako.

Halata ang gulat sa mukha ni Mina habang tila wala lang para kay Marlon ang makita ako.

"Saga? B-best? Anong ginagawa mo dito? Hindi ka naman nagpupunta sa ganitong lugar, ah?"

Kahit naninikip ang dibdib ko at pakiramdam ko'y babagsak ang mga tuhod ko sa panlalambot, nagawa ko pa rin silang lapitan at malakas na sinampal sa pisngi si Mina.

"Kaya pala gusto mong hiwalayan ko na si Marlon, para mapunta sa iyo! Sinasaksak mo ako sa likod, wala man lang akong kaalam-alam!" Muling umagos ang masaganang luha sa pisngi ko.

Hawak ni Mina ang pisngi niyang sinampal ko. Hindi siya nagsalita at hindi niya ako ginantihan, pero kitang-kita ko ang inis sa mukha niya.

Bigla akong hinawakan ni Marlon sa kamay at hinila palayo roon.

"Bitiwan mo ako!" Binawi ko ang kamay kong hawak niya nang makarating kami ng underground parking lot ng club.

Malalim siyang huminga bago humarap sa akin. "What are you doing here?"

"Kaibigan ko pa talaga?"

Naiiling siyang ngumiti. "We have an agreement."

"Agreement, my ass! Ni minsan, hindi ako pumayag sa agreement na iyan!" Walang lakas na sinuntok ko siya sa dibdib. "Bakit kailangang si Mina pa! She's my friend!"

"If you can't tolerate this, then let's just get a divorce."

"No!"

Naiinis na tinalikuran niya ako at saka pumasok sa sasakyan niya. Mabilis akong humabol at sumakay sa passenger's seat.

"Maghihiwalay tayo, tapos ano? Magsasama na kayo ni Mina? Hindi, Marlon!"

Natigilan siya bigla. Mabilis niya akong nilingon at tiningnan gamit ang matatalim na mga mata.

"Hindi kita pakakawalan! Hindi ko hahayaan na maging masaya kayo! Patayin mo na lang ako, pero akin ka!"

Lumalim ang bawat paghinga niya habang nakatingin sa akin nang masama. "Huwag mo akong hintayin gumawa ng bagay na pagsisisihan ko, Saga. Napupuno na ako."

Nagsukatan kami ng tingin. "E, di gawin mo! Pero hindi tayo magdi-divorce!"