KABANATA 104. Kina-umagahan, Bandang alas dyes ng umaga nagtungo si irish sa ospital kasama ang anak na si altan, Tuwang-tuwa ang anak nya dahil sa kakaibang tanawin sa probinsya, halos lahat ata ng madaanan nila ay inuusisa nito kung ano ang mga bagay na iyon. Lalo pa noong kanina'y lumabas sil
KABANATA 105. Pagkatapos nyang kausapin ang lolo sa telepono ay pumasok na ulit sya loob ng kwarto. Nasa isip nya padin ang mga sinabi ng lolo, sa totoo lang ay may point ito kung aattend sya sa okasyong iyon ay tiyak na lalawig pa lalo ang negosyo nila ngunit kapalit nito ay makikilala na sya ng
KABANATA 106. Nang hapon ding iyon ay napagpasyahan nya magliwaliw muna sana sa mall, kasalukuyan silang nasa parking lot at kaka-baba lamang sa sasakyan. Habang nag lalakad sila sa mall ay hinahanap nya ang art gallery section upang tignan ang mga masterpiece na naroroon, nang makarating sila
KABANATA 107. Lumipas ang isang linggo, at unti-unti nang gumagaling ang ama ni irish, halata dito ang pananabik na makauwi na para makapag-bonding na silang mag-anak. Natutuwa syang mas pinag-iigihan ng ama ang pagpapagaling nito, Halos naging busy din sya araw-araw dahil hindi biro ang dalhin
KABANATA 108. Nasa tabi sila ng dalampasigan nang maisipan ni irish na bumili ng bago at malaking yate na gagamitin ng ama sa pag punta nito sa kabilang isla, nandoon kasi ang resort na nabili nito at kasalukuyang ipina pa-renovate, nasira na kasi ang yate na ginagamit nito noong maaksidente. "
KABANATA 109. Inalalayan sya ni marco na makababa ng sasakyan, Namangha sya ganda ng mga resort na naroroon, "Ganto pala dito marco, halos magkakatabi lang ang mga resort at ang lalawak ng pwesto". Mangha nyang sabi sa kapatid. "Oo ate, Ito kasi ang pinaka centro ng kabisera dito sa la union, ha
KABANATA 110. "Eto ang tatandaan mo, hangga't nabubuhay ako hindi ka kailanman magiging masaya!, Pare-parehas tayong magdusa!" Banta ni ivy kay terrance bago ito padabog na nagmartsa palabas ng pinto. Napahilamos sa inis si terrance dahil pakiramdam nya habang tumatagal ay lalong lumalala ang i
KABANATA 111. Dinala nya ang picture frame at naupo sa couch na naroon, Buong puso nyang niyakap ang litrato ng asawa kasunod ng pagbagsak muli ng luha. Maya-maya'y nakaramdam sya ng antok at unti-unting nakatulog habang yakap ang litrato ni irish. *** Mabilis na lumipas ang mga araw, "Ros
"Ah basta! ako ang nauna, excuse me!" Wika ni spencer na parang bata pa nya itong dinilaan at tyaka lumagpas sa babae. Hindi nya maintindihan ngunit tila gustong-gusto nyang asarin ang babae at makita ang cute nitong mukha na namumula na sa inis. "WOW! Walang modo sa babae! teka nga.." Hinabol ny
KABANATA 129. "Talaga roseann?, Salamat. bukas na bukas rin ay luluwas ako ng maynila. bibili na rin siguro ako ng unit doon upang may pansamantala tayong tinutuluyan habang ipinapagawa ang bagong branch". Kahit papaano ay nasabik din syang magkaroon ng bagong branch at dito pa talaga sa pilipina
"O-opo". pag sang-ayon nya na lamang dahil ito lang naman ang maaari nyang hingian ng advise kung sakali. "Akala ko ba'y kaya mo na? hindi mo ba kayang panghawakan ang mga salita mo apo?" Tila tinamaan sya sa sinabi nito. Totoo namang nagtatapang-tapangan siya at sinabi nyang kaya na nya, ngunit n
KABANATA 128. Lumakas pa lalo ang mga hikbi ni roseann na sumasabay sa tunog ng hampas ng alon. Naisip ni irish na hindi lang pala sya ang may malagim na sinapit noong kabataan mas matindi pa pala ang nangyari sa sekretarya na ngayo'y itinuturing nya nang matalik na kaibigan. "Sshh, Tahan na rose
masayang kunuha iyon ni roseann at walang sabi-sabing nilagok lahat. "Wow malakas karin pala uminom, kung alam ko lang dati pa kitang niyaya. alam mo ba noong nag aaral pa ako walang nakakatalo saakin sa inuman!" Labis ang halakhakan ng dalawa ng biglang tumahimik si roseann makalipas ang ilang s
KABANATA 127. Nang umaga ding iyon ay nagising si irish bandang alas dyes na ng umaga, medyo napahaba ang tulog nya dahil sa puyat. Kinapa nya ang kama sa pag aakalang katabi pa ang anak. "Altan?". Hanap nya sa anak ngunit walang sumasagot kaya inikot nya ang paningin sa buong kwarto. nang ma
Nilingon muli ni helen ang mag-inang magkayap kahit na malayo na sya, nakita nyang tumalikod na rin ang mga ito at sa tingin nya'y paalis na rin. Tinitigan nya ang hawak nyang calling card na binigay ng babae at niyakap iyon, "Sana kagaya nya ay makita ko na rin ang anak ko, Helga anak.. hindi ako
KABANATA 126. Makalipas ang halos isang oras nyang paghahanap kasama ang ilang mga trabahador sa park ay bumalik sya sa lost and found upang makibalita. Bagsak ang balikat nya nang sabihin ng mga staff na wala pang batang lalaki na dinadala doon sa nakalipas na sandali. Napahimalos sya ng mukha
"Wala naman, kailangan ko lang ng malaking halaga ulit. di mo naman siguro titipirin ang pamamasyal ng anak mo hindi ba?". "Walang hiya ka talaga! sinasabi ko na nga ba't gagamitin mo nanaman si ivan para sa kapritso mo. para sabihin ko saiyo wala pang resulta ang ginawa mo kay lola, pero kung sa