-=Ram's Point of View=-I can feel the fresh air brushing to my face while driving my car, naisipan kasi naming buksan na lang ang bintana nang kotse kaysa gumamit nang ac ng kotse, sobrang gaan nang pakiramdam ko habang patungo kami sa Quezon Province, tama nga si Tricia I badly needed a break from all the stress na nararanasan ko dahil sa kinahaharap naming problema.I felt a gentle hand caressing my hand at napangiti ako nang sandali kong tignan si Atilla na abalang abala sa pagtingin sa labas nang bintana, hair blowing and a serene look on her face,aside from taking my mind off from my work, I can also spend more time with Atilla since we decided to have a vacation for three days.It took us more than two hours bago kami makarating sa destinasyon namin which is around past eleven in the morning kaya naman pagkarating sa hotel na tutuluyan namin ay napagpasiyahan namin na mag early lunch na muna para makapagpahinga na muna din bago namin libutin ang probinsiya."Good morning sir, m
-=Ram's Point of View=-Nagbilin lang ako kay Agnes na agad akong tawagan kapag nagising na ang Dad ko, ngayong nagdecide na akong pumayag sa kondisyon nang taong iyon ay kailangan ko nang malaman kung paano ko ito maipapaalam sa taong iyon at ang naisip ko nga ay pumunta sa kuwarto nito para hanapin ang maaring makapagbigay sa akin ng lead para macontact ang taong iyon.Agad akong dumiretso sa kuwarto nang Daddy ko pagkarating na pagkarating sa baha, hindi ko na nga napansin ang mga naging pagbati sa akin nang mga kasambahay namin.Agad akong naghalungkat sa table nito trying to look for any piece of paper na maaring nakasulat ang numero na kailangan ko, but I already search his table ngunit wala pa din akong number.I tried to check the phone in his room trying to check for a number sa caller id ngunit katulad nang kanina ay bigo pa din ako."Sir may hinahanap po ba kayo?" nagulat na lang ako nang marinig ko ang boses sa labas nang pintuan at paglingon ay nakita ko ang isa pa naming
-=Atilla's Point of View=-Kanina pa ako naghihintay sa pagdating ni Ram mula sa ospital, hindi ko maiwasang mag-alala lalo na kapag naalala ko ang labis na pag-aalala ng binata nang malamang sinugod na naman sa ospital ang ama ng binata.Naisipan kong iturn on ang tv nang mapagod na sa kakalakad sa loob ng condo unit nang binata, at doon na din ako naabutan ng binata nang makabalik na ito.Agad akong lumapit dito at kahit hindi ito magsalita ay nararamdaman kong may dinadala itong mabigat sa dibdib kaya naman naisipan kong baka may masamang nangyari sa ama nito, ngunit sinabi naman nito na maayos na ang kalagayan nang ama ngunit kahit ganoon ay ramdam ko pa din na may hindi ito sinasabi sa akin sa hindi ko mawaring dahilan."May problema ba Ram?" tanong ko dito nang makaupo na ito sa couch na nasa bandang kanan, kahit kasi ito magsabi ay nararamdaman ko na madami itong problema na pinagdadaanan."Atilla may kailangan akong sabihin sayo." nag-aalangan nitong sinabi kaya naman bigla ak
-=Ram's Point of View=-"Damn!" paulit ulit kong nasasabi habang nasa harap nang manibela papunta sa bahay namin sa Dasma, gulong gulo pa din ang isip ko sa mga nangyayari lalo na nang malaman kong hindi naman pala prostitute si Atilla kung hindi kapatid nang isa sa pinakamayamang tao sa Asya, dapat akong maging masaya dahil sa nalaman ko pero kabaligtaran ang nararamdaman ko nang mga oras na iyon, I felt betrayed, pakiramdam ko ako na ang pinagagong tao sa buong mundo dahil napaikot ako ni Atilla at iyon ang pinakamalaking dagok sa pagkatao ko, it should be the other way around ako ang sanay magpaikot sa mga tao sa kamay ko at hindi ang kabaligtaran."Shit!' sigaw ko nang saka ko lang mapansin na nagred light, kaya naman pala huminto ang kotseng nasa harapan ko, sakto naman at biglang nagring ang phone at agad nagtangis ang mga ngipin ko nang makita ko ang pangalan ni Atilla na nakaregister sa phone ko, imbes na sagutin ay malakas ko iyong binalibag sa gilid nang kotse. Nanatiling
-=Atilla's Point of View=-Kanina pa umalis si Ram pero patuloy pa din akong nakatingin sa pintong nilabasan nito, patuloy sa pagdaloy ang luha sa magkabilang mga mata ko, hindi ko akalain sa ganito hahantong ang lahat ang tanging gusto ko lang ay makasama at mahalin nang taong pinakamamahal ko.Kalahating oras na akong naghihintay ngunit mukhang hindi na talaga babalik ang binata, kaya naman napagdesisyunan ko na lang na puntahan ang bestfriend ko na si Nicole sa bahay nito hindi kalayuan sa condo unit ni Ram.Minabuti ko nang sumakay nang Taxi dahil hindi ko alam kung kaya ko bang maglakad sa dami nang bagay na tumatakbo sa isipan ko nang mga oras na iyon."Miss nandito na po tayo." nagulat na lang ko nang biglang magsalita ang driver nang sinasakyan kong taxi, pag-angat ko nang paningin ay saka ko lang napagtanto na nasa tapat na kami nang building kung saan nakatira si Nicole, matapos magbayad ay agad na akong pumasok sa loob, nag-iwan lang ako ng I.D at matapos tawagan nang recep
-=Atilla's Point of View=-Nakapagdecide na akong babalik ako sa unit nito kahit na ipagtulakan ako nito paalis sa unit nito, I love him so much na kahit anong gawing pananakit nito sa akin ay matatanggap ko para lang mapatawad ako nito, kasalanan ko din naman dahil sa ginawa kong pagpapanggap, not anyone's fault but mine and I'm planning to fix it myself, but before going back to his Ram's condo unit, I decided to see my brother first para iurong nito ang demand nito na makasal kami ni Ram."Samantha nandiyan ba si Henry?" nakangiti kong tanong dito pagkarating na pagkarating ko sa opisina ni Henry."Yes Ms. Atilla, let me inform him that you want to see him." sagot naman nito na agad may pinindot ang direct line ni Henry, at matapos ang ilang minutong pakikipag-usap nito ay agad din naman ako nitong pinapasok."Naabutan kong may kausap ito sa phone kaya naman iminuwestra nitong umupo na muna ako sa silya na nasa harap nito.Hindi ko maiwasang pagmasdan ang lalaki dahil kahit na sa e
-=Atilla's Point of View=-"Hello?" bahagyang nanginginig ang boses ko nang sinagot ko ang tawag na iyon, ni hindi ko na nga tinignan kung sino ang tumawag, kakatapos ko lang kasing umiyak na naman dahil sa hindi pa din pag-uwi ni Ram sa unit nito.Pangatlong araw na din simula nang nangyari ang kaguluhan sa pagitan namin ni Ram at labis akong nasasaktan dahil mukhang wala pa ding magandang nangyayari sa relasyon naming dalawa, sobra na akong nangungulila sa binata, namimiss ko na iyong mga panahon na masaya kaming dalawang nagsasama sa maliit na unit na ito, kung saan masaya kaming sabay kumakain, at kung saan napapadama ko sa kanya ang pagmamahal ko."Ok ka lang ba Atilla?" tanong sa kabilang linya na nabosesan kong boses ni Nicole at dinig na dinig ko ang pag-aalala sa boses nito."Yeah, I'm great, never been better." sagot ko dito trying to sound ok kahit na nga ba parang paulit ulit na sinasaksak nang kutsilyo ang puso ko sa sakit na nararamdaman ko nang mga oras na iyon at mukha
-=Ram's Point of View=-Alam kong kanina pa ako tinitignan ni Tricia mula nang umalis si Atilla, sa totoo lang nang makita ko ang dalaga ay agad akong nakaramdaman nang pangungulila, ilang araw na din kasing hindi ako umuuwi sa condo unit ko para na din iwasan itom dahil sigurado akong naghihintay siya sa pag-uwi ko.Seeing her again brought a certain feeling na ayaw ko man aminin ay naramdaman ko nang makita ko itong nakikipagtalo sa receptionist ko ngunit mabuti na lang at agad ko iyon naitago dahil ayokong makita nito na labis ko ding siya namimiss, kanina nga lang ay labis kong pinaglabanan ang kagustuhan kong ikulong siya sa mga bisig ko at muling halikan ang mga labi nito na labis kong pinanabikan, I can still change the fact that I like her and I want to take her anytime that we see each other but it doesn't mean na makakalimutan ko ang kasalanan nito sa akin."I will be off then Tricia." paalam ko dito habang abala ito sa paghahanda sa pag-uwi din nito, at akma akong maglalaka
-=Atilla's Point of View=-"Panginoon sana ay mahanap na niya ang katahimikan na kailangan niya at sana ay mapatawad niya ako sa lahat." piping dasal ko, masakit sa akin na mawala ito ngunit kailangan ko na siyang ilet go.Paano mo ba mapapakawalan ang isang tao na naging napakalaking parte ng buhay mo, isang taong naging karamay mo sa mga panahon na kailangan mo nang makakapitan, hindi ko tuloy maiwasang hindi maiyak sa sakit na nararamdaman ko.Umaasa na lang ako na mahanap na niya ang katahimikan na nararapat sa kanya."Tara na Atilla." narinig kong tawag ng bestfriend ko na si Nicole kita ko ding apektado siya sa pinagdadaanan ko ngunit kailangan na namin siyang pakawalan.Sabay na kaming naglakad ni Nicole patungo sa kuwartong iyon, ang bigat ng mga paa ko habang naglalakad dahil kahit nagdecide na ako ay masakit pa din sa akin ang mawala ito.Isang mahabang buntung hininga ang ginawa ko bago ko binuksan ang pinto ng kuwarto at isang malapad na ngiti ang gumuhit sa mga labi ko pa
-=Atilla's Point of View=-Minabuti nang pamilya na iuwi na lang sa bahay nila si Anthony at kumuha na lang ng dalawang private nurse na magbabantay dito 24/7Shock pa din ang lahat sa mga nangyayari, sa aksidente at sa katotohanan na maaring hindi na magising si Anthony, and in the middle of this si Anthony ang pinakanaapektuhan nang mga pangyayari kaya naman hindi kakayanin ng konsensya ko na iwanan ito lalo na't sa pinagdadaanan nito kaya naman nakapagdesisyon na ako, masakit man sa akin ngunit mas kailangan ako ni Ang, masakit man sa akin na pakawalan si Ram.Just thinking about Ram already made my eyes watery from the emotion that building inside me, parang sasabog ang dibdib ko sa sobrang sakit habang iniisip ko pa lang na tuluyan nang mawawala sa akin si Ram, ang tanging lalaking pinakamamahal ko.Dalawang araw na ang nakakalipas nang nilabas na namin si Anthony sa ospital, at hanggang ngayon ay wala pa din akong natatanggap na kahit na ano mula kay Ram at alam kong kailangan k
-=Atilla's Point of View=-Lumipas ang mga oras na nasa loob pa din ng operating room si Anthony, walang kahit na sino ang nagsasalita sa pagitan namin, ang isip namin ay sa pasyente na pilit na nililigtas ng mga doctor.Inabot din siguro ang operasyon nang mahigit anim na oras nang lumabas ang doctor na hapong hapo dahil sa nangyari."Kamusta na po ang asawa ko?" tanong ni Miranda na agad nakalapit sa naturang doctor."Succesful ang operasyon subalit hindi pa siya ligtas, the fourty eight hours is going to be critical, he needs to wake up with that time or else mauuwi siya sa coma." ang narinig kong sinabi ng doctor, kitang kita ko ang panglulumo sa mukha nang pamilya ng pasyente at ganoon din ang pag-aalala sa mukha ni Miranda na sigurado akong totoo.Matapos ang naturang operasyon ay dinala na si Anthony sa ICU para mas mabantayan ito nang maayos, minabuti naming dalawa ni Ang ang magbantay na muna sa pasyente lalo na't mukhang hindi na kakayanin ng Mommy nila ang pagbabantay kaya
-=Atilla's Point of View=-Para akong napako sa kinatatayuan ko habang nakatingin sa sakit na nakahugit sa mukha ni Ang, hindi ko alam na sa ganito niya malalaman ang lahat.Yes I already made my decision at ang desisyon ko ay sundin ang nasa puso ko, mahirap man sa akin ay kailangan kong maging totoo kay Ang, mahirap sa akin na saktan si Ang dahil sa kabutihan niya ngunit hindi ko na yata kayang lokohin siya pati na din ang sarili ko, pero hindi sa ganitong paraan."Atilla anong ibig sabihin nito?" tanong nito sa nanginginig na boses, kitang kita ko ang pait sa mga mata nito sa nalaman nitong pagtataksil ko sa binata, parang nadudurog ang puso kong makitang ganito si Ang.Agad naman humarang si Ram protecting me from Ang, ngunit agad ko itong hinawi dahil alam kong hindi magagawa ni Ang na saktan ako, napakabuting tao nito."Ang....." pinilit kong magsalita ngunit tanging pangalan lang ang lumabas sa bibig ko, paano mo ba sasabihin lalo na't hindi ka naman handa, paano mo sasabihin s
-=Atilla's Point of View=-The following day I woke up with a smile on my face, after ko kasing nalaman ang magandang balita tungkol sa kalagayan ni Henry kagabi ay bahagyang gumaan ang nararamdaman kong bigat sa dibdib ko.Agad akong dumiretso sa kusina kung saan nakahanda na ang almusal ko, pero medyo nakakalungkot din talaga ang kumain mag-isa kaya naman kaunti lang ang nakain ko but it doesn't dampened my mood lalo na ngayon na alam kong pagaling na si Henry.That day kasi ay hindi ko kailangan maagang pumasok sa opisina dahil may mga kameeting ako mamayang hapon kaya naman nagdecide akong tawagan na lang si Samantha para ipaalam dito ang plano ko.But since workaholic ako ay hindi ko pa din napigilang buksan ang laptop ko at tignan ang mga emails na nareceive ko, iba't ibang mga documents ang nareceive ko na hindi naman kailangan nang maagap na atensyon kaya nang masigurado kong wala naman masyadong importanteng email ay tinurn off ko na din ang macbook ko.I turned on the TV in
-=Atilla's Point of View=-Until now I am still shock sa nalaman ko tungkol kay Miranda and Ang I mean sino bang mag-aakala na ang napangasawa pala ni Miranda ay ang kapatid ni Ang na si Anthony Uy, I haven't met the guy yet sa mahigit isang taon namin magkarelasyon ni Ang, ramdam ko naman ang pagmamahal ni Ang sa kapatid kahit hindi nito sabihin iyon.If I'm not mistaken Miranda got married three time or make it four since napangasawa ni Miranda si Anthony, I'm not really sure about the details since I don't like gossip pero hindi maiiwasang iyon kapag naririnig mo na sa iba mong mga kaibigan ang mga bagay na iyon, last marriage na meron ito is from a rich Filipino Businessman which became more controversial sa biglaan nitong pagkamatay at hindi nakatulong na ang lahat ng yaman ng naturang lalaki ay nauwi kay Miranda kaya naman lumabas ang mga rumors na may foul play sa pagkamatay ng businessman at ang sinisisi ay si Miranda na hindi naman napatunayan.Ang remained quiet during the d
-=Atilla's Point of View=-Kahit sobrang daming gumugulo sa isip ko ay kinailangan ko nang bumalik sa trabaho dahil nangako ako kay Ellaine na hindi ko papabayaan ang mga negosyo ni Henry and that's what I intend to do.Tatlong araw na ang nakakalipas nang makabalik na kami sa Manila, tatlong araw ko na din hindi nakikita si Ram at sobrang miss na miss ko na siya, sa loob ng tatlong araw naman na iyon ay hindi ako pinabayaan ni Ang na patuloy sa pag-aaruga sa akin, I feel that I don't derserve Ang dahil sobrang buti niyang tao, he deserves someone who's trully in love with him wholeheartedly."Sigurado ka bang papasok ka na, maiintindihan naman siguro ng kapatid mo kung sakaling magpahinga ka na muna nang ilan pang mga araw." pangungumbinsi sa akin ni Ang kitang kita ko ang patuloy na pag-aalala sa mukha nito habang nakatingin sa akin.Nakabihis na kasi ako nang pamasok ko sa opisina, nainform ko na din ang temporary secretary ko habang ako ang namamahala sa mga negosyon ni Henry, hin
-=Atilla's Point of View=-Labis ang naging pagkagulat ko nang makita ko si Ang na pababa sa isa sa mga bangkang nakita ko kanina sa hindi kalayuan, actually nagising lang naman ako para sana uminom ng tubig nang mapansin ko ang mga nasa limang bangka ata, bigla akong nabuhayan nang loob ng mapansin kong papalapit ang mga iyon sa isla, naisip kong baka kami talaga ang pakay ng mga ito nang marealized nila ang pagkawala namin ni Ram ngunit hindi ko naman inasahan na kasama doon si Ang samantalang ang alam ko ay nasa US pa ito."Oh my God Atilla!" bulalas ni Ang nang tuluyan nang makalapit sa akin at mahigpit ako nitong niyakap, his hug is really nice pero wala akong nararamdaman na kahit na anong special mula sa yakap nito pero aaminin ko namiss ko talaga ito dahil sobrang tagal na din namin na hindi nagkita dahil sa mga nangyari.Sa totoo lang hindi ko alam ang sasabihin ko nang mga oras na iyon dahil medyo shock pa din ako na sa wakas ay natagpuan din kami sa islang ito.Hinayaan kon
-=Ram's Point of View=-"Please don't do this Ram." pagsusumamo nito sakin with pleading eyes, nang hindi ko hayaan na makalayo ito sa akin dahil once and for all ay gusto kong marinig sa kanya na mahal pa din niya ako.Pinilit kong makipagmatigasan dito ngunit hindi din nagtagal at ako na mismo ang sumuko."Well I guess I don't have any choice but to wait, I waited for almost two years and it will not kill me to wait for few more days or weeks or even months ang mahalaga ay ang ngayon." seryoso kong sinabi dito at nang mahalata kong hindi ito kumportable ay ngumiti ako dito.Magkasabay na kaming bumaliksa beach para makakain na din, sinundan ko kasi siya nang mapansin kong medyo matagal tagal na din ito sa loob ng gubat at laking gulat ko nga nang makita kong naliligo ito sa lagoon na walang suot na kahit na ano kaya naman naisipan kong samahan ito at nangyari nga ang bagay na iyon.Sa totoo nga lang nang unang may mangyari sa amin sa islang ito ay hindi ko alam kung paano ito pakiki