CHAPTER EIGHT

"Martina and I decided to put an A houses, so our guest from other parts of country or galing abroad they can stay here, and everything here is organic, pag gusto mo ng isda kelangan mo muna mamingwit Dyan sa fish pon, Merong telapia, at bangus, at pag gusto naman ng prutas Meron namang puno ng mangga, lansones, rambutan, avocado, bayabas, papaya. at kung gulay naman completo din tayo Dyan, at pag gusto ng Karne mag Sabi kalang magkakatay ng bboy Ang empleyado namin, kung manok naman Marami ring native checken na good for us." mahabang salaysay ni Lacey.

Napapahangang tinitigan ni Thunder si Lacey.

"since when you started this?"

"since we parted ways," may lungkot na sagot ni Lacey.

"I'm sorry." tanging sambit ni Thunder.

"it's ok, it's part of life, actually." lumunok muna si Lacey Bago nag patuloy sa pag sasalita. "after a month Nong nag hiwalay tayo, this place saved me, Marami akung nakilala, Marami akung natutunan, na hanap ko Ang sarili ko na minsang kina limutan ko." may pait na bigkas ni Lacey.

Napa buntong hininga si Thunder, "I couldn't bring back the past, all I can do now if you just allow me to re write again, I will do anything to gave my best for you to forget the past." madamdaming wika ni Thunder.

"the past made me where I am now," nakangiting wika ni Lacey, at inilibot Ang tingen, "sa totoo lang ok narin na nangyari yun, at least nahanap ko to, di yong Lacey na nakilala mong spoiled brat, bully, lakwatsera, you see? may magandang nangyari sa Buhay ko." nakangiting ibinalik ni Lacey Ang tingen kay Thunder.

"but I cause you so much pain," malungkot na wika ni Thunder.

"and because of that pain na Wala Ang Lacey na prangka masyadong confident, so I think ipinag pasalamat ko rin yun." pilit e tinago ni Lacey ang pait sa kanyang puso.

"I did it because I thought it was the best for us, were too young," Ani Thunder.

"yah, and you saw me na Sayo na umiikot Ang Mundo ko, we're just eighteen years old, at natakot ka." may munting butil ng luha Ang dumaloy sa mata ni Lacey.

"I wanted to be sure to myself," bumuntong hininga si Thunder.

"you wanted to be sure dahil hindi ka sigurado sa nararamdaman mo, at ako Nakita mong minahal kita ng sobra." pinahid ni Lacey Ang kanyang luha na unti-unti ng nahuhulog.

"I don't know what to explain but believe me gusto kung ayusin to." seryosong wika ni Thunder,

akmang yayakapin ni Thunder si Lacey.

"no, just stay there," pinunasan ni Lacey Ang mata at muling nag paka tatag sa mga sasabihin pa nya. ito na marahil ang time na masabi nya Ang kanyang hinanakit dito.

"what I'm just did is minahal kita ng sobra, to the point na takot ako na may kausap Kang iba, and I always felt jealous and even you cheated me once pinatawad kita agad, and then you did it again and that part everything that I dream of lahat ng yun nag laho." di na pinigilan pa ni Lacey Ang luha sa kanyang mga mata, after all gusto na nya ng closure.

"I'm so sorry, please allow me to ease that pain." naninikip narin Ang dibdib ni Thunder sa nakikitang nasasaktan si Lacey.

"how? maibabalik paba Ang tapos na?" emosyunal na Turan ni Lacey.

"please let's us try, I will fix what I did you wrong, please." mabigat na Turan ni Thunder.

"I'm sorry Thunder, I can't stand to go back from the past, babalik lang Ang sakit na nilikha mo.

"then tell me ano pwedi kung Gawin para maka balik ako sa puso mo?." nag mamaka awang Turan ni Thunder.

"leave me again, let me enjoy my life dahil ngayon ko palang sya na enjoy simula ng sinaktan mo ko."

"no, I can't, natatakot ako sa gusto mo, baka pag ibinigay ko Sayo yan tuluyan kanang ma Wala sa akin." lumuhod si Thunder at niyakap Ang Binti ni Lacey. nakaramdam sya ng takot sa tinatakbo ng usapan nila, naiiyak syang hindi na sya kaya pang bigyan ng chance ni Lacey.

"then, Wala ng mangyayari pa sa atin."

kapwa Sila luhaan ng sandaling yun.

Nakatulog si Lacey na umiiyak,

MORNING BREAKFAST

"ma'am Lacey, may bisita po kayo." magalang na wika ng Isa sa mga empleyado nya ng mapag buksan nya ito ng pinto.

kagabi hindi na nya alam kung saan natulog si Thunder Basta na lamang nya ito iniwan sa kalagitnaan ng kanilang pag uusap.

"sino?" takang tanong nya.

"si sir Drake po." imporma nito.

Napangiti si Lacey ng marinig kung sino Ang bisita nya.

"sege pupuntahan ko sya."

"nasa visitors lounge po sya ma'am."

"ok sege tell him to wait." utos nya.

"opo, " anang dalagang impaleyado nya.

"Hi, komosta?" Ani Lacey pag bungad nya ng makitang naka upon si Drake sa sopa.

"Hey, you didn't tell me na darating ka." Ani Drake na makikita ang saya sa mukha.

"I'm sorry, unexpected tong bakasyon nato." mag sasalita pa sana si Lacey nang may sumabat mula sa likuran nya.

"we're here for a honeymoon trip." anang seryosong tinig mula sa likuran nya.

Nilingun ito ni Lacey kahit Alam nya kung kaninong boses Ang tinig na iyon, pinandidilatan niya ito ng mata. Nakita nya Ang seryosong aura nito na nakatayo di kalayuan sa likuran nya at tela kakainin ng buo Ang taong kausap nya.

"honeymoon?" takang tanong ni Drake na hindi alam Ang sasabihin.

"Yes, sorry for not inviting you in our wedding hindi ko kasi alam na may kaibigan palang lalaki Ang asawa ko." Ani Thunder na nakalapit na pala ng tuluyan sa kanila.

Umakbay si Thunder Kay Lacey na may diin sa kanyang balikat at tila pinisil iyon.

"Ummm, s-sorry hindi kita na sabihan, pasensya na." tanging na sambit ni Lacey.

"ah, g-ganon ba, it's ok, kaka uwi ko lang din galing sa business trip, siguro if you try to contact me that time di rin ako nakasagot." Ani Drake ng maka bawi mula sa pagka gulat.

"yah, and I think you should distance yourself from my wife I don't want him to be sarounded by men." matalim na bigkas ni Thunder.

napabaling Ang tingin ni Lacey sa Mukha ni Thunder at binigyan ito ng warning looks.

"well, ok then, " bumaling si Drake Kay Lacey, "congrats, I'm going, you guys enjoy." nasabi na lamang ni Drake.