Novel-novel oleh Aldous

"sege nga Lola uwian mo sila nito." si Lacey. "oo apo uuwian ko Sila." masayang bulalas ni Lola Jen na tuloy2x lang ang pag higop ng kape. Masaya silang nag kwentuhan hanggang sa sumapit na ang gabi. PHONE'S RINGING "yes apo, how are you?" sagot ni Lola Jen sa video call. "where are you right now Lola?" kunot noong tanong ni Thunder sa kabilang linya marahil na pansin nito ang background nya na hindi sa kanyang kwarto. "I'm at Lacey KAMALIG PLACE apo," sagot ni Lola Jen. Nasa loob na ng kwarto si Lola Jen na syang ibinigay ni Lacey. "oh, really that's good Lola I'm sure ma relax ka dyan." kaswal na turan ni Thunder. "yah, I'm so happy being here I got to bond with your wife, you know apo Lacey such a sweet darling, we been talking the whole intire time pagka rating ko palang dito and I'm so happy kasi simula ng umalis ka puro nalang trabaho ang inatupag ng parents mo." tila nag tatampong sumbong ni Lola Jen. "don't worry Lola malapit na akung umuwi." wika ni Thund

natawa naman si Lacey, di parin nag babago si Lola Jen bibo parin ito kahit nag kaka edad na talagang sharp parin ang memory nito. "sure Lola, basta po kayo kahit po walang vacant room I'll see to it po na ma accommodate po kayo, when po Lola?" tanong nya agad. "now na, I'll book a ticket after this call." masayang sagot ni Lola Jen. "then I'll be happy to hear that Lola, see you." wika ni Lacey na di rin maitago ang saya nya. "see you sweetie, I'm coming." malambing na paalam na ni Lola Jen. "I'll see you." ibinaba na ni Lacey ang phone na may ngiti sa labi. Binalikan nya si Rhon. "are you done?" tanong ni Rhon ng makalapit Sya. "yup, my Lola Jen called me she will have a vacation here." imporma nya dito kahit hindi to nag tanong. "oh, Thunder's grandma right?" tanong ni Rhon. "yah, "tugon nya. "uh,uh I think I'll go ahead, I'll visit again some other time." paalam na nito. "ok, sure." sagot nya rin. Tumayo na ito at lumabas. BONDING WITH LOLA JEN "glad

"I think so." baliwalang sagot ni Lacey. "so, can I be a part of your new beggening?" seryosong tanong ni Rhon na naka titig sa mga mata ni Lacey. tila naman napa lunok si Lacey at di agad naka pag salita. "oh, f-for now I don't think it's a right idea to start to fall again, I just started to fix and find my self again, and having someone right now it's really out of my plan, maybe in the future, I'm sorry." hinging pa umanhin ni Lacey. sa totoo lang gwapo at talagang may sinasabi sa buhay tong si Rhon ang kaso wala pa talaga syang balak mag pa ligaw. "just let me, wait for you." di sumusukong wika parin nito. "I'm sorry Rhon, it's just I don't wanna give you a false hope." tanggi parin nya. "is it because you still wait for him?" matamang tanong ni Rhon na malungkot ang mga mata. "maybe?" makatotohanang amin ni Lacey. ayaw nyang bigyan ito ng pag asa dahil baka sa huli baka masaktan nya ito. "still him." laylay ang balikat na turan ni Rhon. "his my husband, hin

Tatalikod na sana sya ng matigilan sa sinabi ni Rhon. "we're neighbors natural lang na magkaka salubong parin tayo." sagot na lamang ni Lacey. Dali daling pumasok na sa loob si Lacey at di na nag abala pang lingunin si Rhon. "ano yun friend, walk out lang Ang pig, tray ha, may mga past na nag si sulputan." si Martina. "stop it ok." saway ni Lacey. "ok tatahimik na." si Martina na napangiti. "let's fucos sa work, ngayon na alam na natin na si Rhon lang pala ang ka competensya natin hindi na iyon magiging big deal, knowing Rhon." ani Lacey na kampante na. "yah, ano naman alam ni Rhon sa business eh, as far as I remember sport lang naman nag eexcel yun dati." dagdag pa ni Martina. "pero baka natoto na sya friend, oh di kaya nag aral sya abroad." napapa isip si Lacey. "oo nga noh, pagka tapos kasi nang graduation biglang wala ng mga gatherings ang batch natin at wala naring mga balita sa buhay-buhay kapwa naging busy." si Martina. "yah," tatango tangong sang ayun ni La

"plus a jockpot for us now, that we also in our successful garden set era for exclusive paradise lagoon, so amazing." masayang bulalas ni Martina. "a perfect place for honeymooners, we succeeded, imagine we just both it for us to have an escape place pag may mga ayaw tayo sa mundo, but now it changes for good." proud na turan naman ni Lacey. mo nasa ganoon silang kwentuhan ng lumapit ang Isang staff. "ma'am excuse me po may tao po na gustng kausapin kayo, sabi po kasi gusto daw po kausapin ang may ari." anang Isang staff na dalaga. "sino naman yun?" takang tanong ni Tasha at napatingin kay Martina. kita rin ang pag tataka sa mukha nito. "yong may ari po sa kabilang gusali ma'am." sagot naman nito na tila kinikilig. nagkatinginan sila ni Lacey at Martina. "ok sege tell him to wait." Ani Martina. "yes ma'am." matapos mag paalam, magalang na tumalikod na ito. "di na natin kailangan mag usyoso, sya na mismo ang lumapit." Ani Martina. "ano kaya pakay nya?" naibulong

hindi nya namalayang madaling araw na pala. mugto ang mga matang pilit nyang ina aninag ang kabuoan ng silid nila ni Thunder. "why I'm feeling this way?" tanong nya sa sarili, ramdam nya ang kahungkagan ng sarili. A BITTER MORNING "my friend wag mo naman pabayaan ang sarili mo." puna ni Martina na puno ng pag alala Ang tinig. kakarating lang nito at pinapasok lamang ito ng katulong sa utos nya, di na lamang sya bumaba pa ng kwarto para salubungin ito dahil mabigat ang pakiramdam nya. "why I'm feeling this way? I thought I'll be happy because finally I'm free." tanong nya ka Martina sa malungkot na tinig. naka higa parin sya sa kama at mugto ang mga mata na nakatanaw sa kawalan "I guess Thunder want you to clear things in your mind and heart if you would still want to work out your relationship with him." nakiki simpatyang turan ni Martina. "I don't know how to start searching my self to be whole again." naguguluhang wika nya. "don't search, trust the process friend

"sorry for asking." sya naman ngayon ang nakaramdam ng guilt sa pag tatanong. "it's ok, that happen already and part of our life, maybe hindi pa talaga sila ang para sa atin." may lungkot na wika nito. "I hope one day we can continue life with joy and be carefree." pilit ang ngiting turan ni Tasha. "why you wait one day, kung pwedi mo namang gawin ngayon na maging carefree." naka ngiting wika ni Nato na bumaling pa sa diriksyon ni Tasha. "how? I mean paano naman ko naman gagawin yun?" kunot noong tanong nya. "forget everything, just fell what you want to fell and do the things you want without hesitation." seryosong advice ni Nato. "sounds interesting." napapaisip sya, "I think it goes to you too, you need it also, hindi lang naman ako ang may durog na puso." Ani Tasha. Nagka tawanan sila. na wala na ng tuluyan ang pagka ilang sa pagitan nila, tila sila dati ng magka kilala. "kelan tayo mag sisimula?" tanong ni Nato na nakangiti. "ngayon?" tanong naman ni Tasha. "p

"so sad naman pala, mas Malala pa kesa sa akin." tila naman naka ramdam ng habag si Tasha para kay Nato. "yes mars sobrang lala." malungkot na turan ni Bethy. "hunmmm, buti pa pala ako kahit paano naka luwag sa dibdib ko ang pag ganti, singelin ko nga ayun tarantan Ang person's." tatawa tawang wika ni Tasha. "buti nga, eh Ikaw naman kasi mars grabe kung mg mahal." napapatawang sang ayun naman ni Bethy. Kahit paano na ibsan naman ang lungkot na nararamdaman ni Tasha, kaya naka tulog sila ng mahimbing. GOOD MORNING maagang nagising si Tasha at nag disisyong bumaba gusto nyang matanaw ang napaka gandang tanawin sa malawak na kapaligiran na punong puno nang naglalakihang puno at ibat-ibang klasi ng mga halamang lupa. bit-bit ang drawing materials bumaba sya. "are you alone?" saglit na gulat sya sa boses sa kanyang likuran, hindi nya na pansin ng pag lapit nito dahil nakatotok Sya sa kanyang pag pipinta. "a-ah, tulog pa si Bethy kaya ako lang." tila na utal na sagot ny

Nagka tawanan na lamang sila habang binabagtas ang daan sa pupuntahan nila. DELAZAR RESIDENCE "ito naba yun mars?" tanong ni Tasha ng e hinto ni Bethy ang sasakyan sa gilid ng compound. "oo mars ito na nga marihil kasi ito yong pangalan na ibinigay nya DELAZAR RESIDENCE." sagot ni Bethy. "ok mag tanong na tayo sa guard." Aya nya agad. bumaba na sila ng sasakyan at nilapitan ang tingin nilang guard sa naturang Lugar. "hi, po magandang gabi po, dito po ba yong bahay ni NATO DELAZAR?" tanong ni Bethy kahit sa hula nya ay tama naman ang naka pangalan sa nabasa nya sa compound. "oo ito na nga ma'am ang compound ni sir Nato." anang manong guard. "ah, andyan po ba sya, kasi po mga kaibigan nya kami at nag chat po ako sa kanya ang sabi nya punta lang daw kami dito." si Bethy uli. hinayaan lang ni Tasha na ito ang makipag usap total naman ito ang nakakakilala sa taong hinahanap nila. "sege po ma'am e tatawag ko po sa loob." magalang na sagot ng guard. nag dial ito sa int

"yah, at hindi rin ako nag pa talo," kinalma ni Tasha ang sarili. "halika nga dito tayo sa sopa mag usap," hinila sya ni Bethy sa sala at doon nya sinalaysay Ang lahat. "buti naman mars at natauhan ka." nang gagalaiting wika ni Bethy. "what should I do now, mars durog na durog Ang puso ko." iyak parin nya. "gaga, wag kang OA, dapat mong e celebrate yan at di ka tuluyang na uto." bulyaw ni Bethy para ma tauhan sya. "Ano magagawa ko mars e nag mahal lang naman ako." angil parin nya. na awa naman sa kanya ang kanyang best friend kaya niyakap sya nito habang naka upo sila sa mahabang sopa. "alam kuna mars, mag outing tayo, embes na mag mukmuk ka at iiyak mag hapon yang durog mong puso imbahin naman natin this time, let's celebrate for a broken free." energetic na wika ni Bethy at napa tayo pa ito na tila nag eemagine. "ano naman yun?" takang tanong nya. "hindi kaba nag sasawa mars lahat nalang sa tuwing nag hihiwalay iiyak, katulad ko nong broken hearted din ako your

"I'm sorry," tanging nasabi ni Devon. "sorry?" mabigat na bigkas ni Tasha kay Devon, "saan ba ako nag kamali?" unti unting nag lalandas ang luhang pilit nyang pinipigil, "two years I been love you in all my honesty, and you just said sorry, I've been true to this stupid relationship only to find out you cheated on me." naghihinakit na dagdag wika nya. "it's just happen and I can't control my emotion Tash." pilit na pag papaliwanag ni Devon. "I hope karma won't hunt you, if it does then don't dare blame me for your sheet stupid called emotion." pinahid ni Tasha ang ilang butil ng luha. kahit pa gaano ka sakit hinding hindi na nya hahayaang makita pa ni Devon na nasasaktan sya. "I'm really sorry Tash, I didn't meant to hurt you." tila nasasaktan rin ito. "honey, can you stop that drama, and shall we go, total alam naman nya na ang totoo." malanding aya ni Veron. Isang malakas na sampal ang pinadapo ni Tasha sa pisnge ni Veron. "Tasha, stop that, you have no right to hurt