Kabanata 6

Heron POV

Nagising ako mula sa ingay ng tubig na tila humahampas sa sa mga bato.. Mabilis akong bumangon, puno ng Pag tatanong ang aking isip kung bakit ako nandito ehhh... kanina lang NASA bahay ako sa loob ng kwarto ko. Sino kaya ang nag dala sa akin dito., pilit ko na kinikilala ang lugar Pero halos di ko ito nakikita dahil sa sobrang dilim. Mayamaya pa ay may nakita akong liwanag sa unahan.

Mula sa maliit ay unti-unting lumalaki at mas lalo pa itong lumiliwanag at kasabay nito ay may naririnig akong Pag iyak ng Isang batang babae na tila nasasaktan ito na pati ako ay nasasaktan sa mga iyak nito, gustong-gusto ko itong hanapin para yakapin. Iyak parin ito ng iyak at napansin ko na nga pamilyar ang boses nito, hindi ako nagkakamali narinig ko na ang mga paghikbing iyon Pero di ko matandaan kung saan ko ito narinig. palapit ito ng palapit, maya-maya pa ay nakikita ko na ito na tila lumalabas mula sa liwanag at mula sa mga iyak ay may salita ng lumalabas mula dito.

" Daddyyy..... Dadddyyyy... Dddaaadddyyy...... paulit ulit na Sabi nito habang nilalahad ang kamay nito na para bang gusto nitong lapitan ko siya.. Umiiyak narin ako gusto Kong makita ang mukha nito Pero di ko makita alam kung ako ang tinutukoy Niya dahil ramdam ko na anak ko ang batang nasa harap ko. Akmang lalapitan ko na ito ng makita ko na may babaeng nakasunod dito ang di ko matanggap ang sinabi Niya sa anak ko. "Tahan na baby.... mommy is always here... Hindi natin siya kailangan, sasaktan Niya lang tayo...." Sabi ng babae. Mahinahon man ang pagkasabi nito ngunit ramdam ko ang sakit dito kahit ako man ay parang binasag ng di mabilang, ang sakit sobrang sakit parang unti unting hinihiwa ang puso ko kung anong sakit ang naramdaman ko ng mawala si Ella ay mas sobrang sakit parin ang marinig mula sakanya kahit pa na alam ko na wala akong kwentang asawa at ama sakanila Pero labis parin akong nasasaktan dahil sa narinig ko.

"Ella please.... patawarin mo na ako... hindi ko sinasadya... honey please bumalik na kayo... mahal na mahal ko kayo..." Pag mamakaawa ko Kay Ella, umiiyak narin ako dahil sa sakit na nararamdaman ko. "Para ano... para saktan mo ulit..? wasakin...? duruginnn...? kung talagang mahal mo ako pinahalagahan mo...." galit na sagot nito. Agad akong tumakbo palapit sa kanila Pero di ko sila maabot kahit na hindi naman sila gumagalaw sa kinakatayuan nila. Pilit ko silang nilalapitan Pero di ko sa sila maabot abot at unti unti pa silang lumalayo kasabay ng unti unting Pag liit ng liwanag. "Ella.. Ella... please.... wait..." Mangiyak iyak Kong sigaw habang hingal na hingal dahil sa kakatakbo para habulin sila Pero wala, hindi ko sila mahabol hanggang sa tuluyan na nga silang nawala..

Napabalikwas ako ng bangon ng maramdaman ko na may yumogyog sa katawan ko.. Shit...! panaginip lang pala, Pero parang totoo. Pero ang iyak ng batang iyon ay pamilyar talaga sa akin, narinig ko na talaga yon ngunit kahit na panaginip ay ramdam ko parin ang sakit at hapdi dulot ng sinabi ni Ella , ang lalong nag pasakit sa akin ay bakit di man lang pinakita ang mukha ng anak ko at asawa ko sa panaginip ko na yon para kahit papaano ay maibsan ang labis na pangulila ko sa kanila.

Sakanila ng sakit na nararamdaman ay mas lalo akong nabuhayan ng loob dahil malaki na ang anak ko sa panaginip Kong iyon. Ibig sabihin maaring buhay si Ella at pinanganak Niya ng maayos ang anak ko at kung totooan ay maaring babae ang naging anak namin.

Dapat kumilos ako para mahanap sila dahil baka kailangan ako ng anak ko.

Kahit pa maubos ang yaman ko ay gagawin ko para lang makita muli ang mag ina ko. Mas gugustohin ko n mamuhay ng simple kasama sila kesa humiga sa pera ngunit nag iisa.

"Heron... Heron..! my god Heron, kanina pa ako yugyug ng yugyug sayo Pero bakit parang wala ka paring naririnig." Sigaw ng babae na katabi ko habang niyuyugyug ang balikat ko. "Rebecca... kanina kapa?" sagot ko dito. "Yes.... aatt... naririnig ko na tinatawag mo si Ella, Heron matagal na siyang wala bakit mo pa siya hinahanap?" may lungkot sa mga mata nito. " hindi Rebecca... buhay ang mag ina ko kitangkita ko sa panaginip ko na malaki na ang anak ko." Sabat ko. "What is wrong with you Heron.. bakit ka naniniwala sa panaginip, Heron panaginip lang yan" galit na sigaw nito. "Hindi Rebecca, dahil ako... ramdam ko na buhay pa ang asawa at anak ko Rebecca" galit narin ako dito.

" uughhh..! Buti pa sila na hindi mo nakikita pero nararamdaman mo paano naman ako...? ha! Heron... paano ako..? ganon ganon nalang ba iyon...? Heron andito ako kapag nagkakasakit ka.., andito din aⁿko kapag malungkot ka Pero si Ella saan wala siya Heron dahil patay na siya. Akala ko ba makakalimutan mo na ang babaeng iyon... Mahal kita Heron.... mahal na mahal lahat naman binibigay ko diba... akala ko mahal mo rin ako dahil di ko na mabilang kung ilang beses may mangyari sa atin Simula ng mamatay si Ella... ito lang ba ang kagustuhan mo sa akin Heron. " sumisigaw na ito at pilit tinatanggal qng damit.

" Stop it Rebecca, una palamang sinbi ko na sayo na hindi ako titigil hanggat hindi ko malalaman ang sagot sa pagkawala ng aking asawa at kung sakaling makita ko sila ay gagawin ko ang lahat para magkabalikan kaming muli. at di ba ang nangyayari sa ATI. ay kagustuhan mo din yon ni ikaw panga mismo ang namimilit n makipag talik sa akin.Rebecca kaya lang naging tayo dahil nagmamakaawa ka at gusto kitang tulongan dahil sa sakit mo Pero hindi ibig sabihin nun na mahal na din kita." paliwanag ko dito

Rebecca POV

Halos gumuho ang mundo ko sa narinig ko na yon Kay Heron at nahihiya rin ako sa aking sarili kaya agad akong nag isip ng paraan para mapasunod muli ito.

"ouch..! ouch..! may head" sabay kunyari nasasaktan talaga ako, hawakhawak ko na rin ang ulo ko. "Rebecca.... what happened?" Agad napalitn ng Pag alala ang kaninay galit na mukha nito...