Chapter 4: Welcome Party

Kagaya ng ibinilin ni Miss Michelle, inagahan ko ang pagpasok sa Opisina. Hindi na tuloy ako nakapagpaalam kay Sunny dahil natutulog pa siya pag-alis ko.

Pagdating ko sa opisina ay abala na ang lahat. Kaya pala mag-isa lang akong sinundo ni Kuya Bert, iyon ay dahil nauna na pala ang iba kong mga katrabaho'ng pumasok.

"Good morning, ate, kuya!" bati ko sa tatlong guard na nakabantay sa entrance ng opisina.

"Good morning, Miss Sydney!" masigla rin nilang bati sa akin pabalik.

Dahil nagmamadali ako kaya hindi na ako masyadong nakipag-usap pa sa kanila.

Dumiretso ako sa opisina ni Miss Michelle para ilagay ang mga gamit na dala-dala ko. Naabutan ko siyang nasa loob na at halatang problemado sa kung anomang inaasikaso n'ya.

"Thanks God, you're here!" unang bungad niya pagpasok ko.

"Good morning, Miss Michelle!" bati ko sa kanya.

"Good morning. Gusto ko sanang hingin ang opinyon mo dito,"

Lumapit ako para tingnan kung ano ang tinutukoy niya.

"Which party hats do you think will matched in the theme? How about this?"

Hindi ko alam kung matatawa ba ako o ano, akala ko naman kung ano 'yong pinoproblema niya. Design lang pala ng party hats. Tsk! 

"Ilan po ba 'yong i-wewelcome natin? Are they all boys?" Sunod-sunod kong tanong.

"They're two boys. Uh, huh! alam ko na. Bumaba ka na lang sa basement, puntahan mo si Mang Bert dahil may pupuntahan kayo." sabi niya nang hindi man lang kinukuha ang opinyon ko. I thought she needs my opinion, tapos bigla-biglang ibang usapan kaagad? 

"Okay," ngumiti ako sinunod ang sinabi n'ya. 

Nagulat ako nang tahakin ni kuya Bert ang daan patungong Mall. Lalong domoble 'yong kuryusidad ko ng i-park niya ang sasakyan sa groundfloor ng Mall.

"Kuya, bakit tayo narito?" naguguluhan kong tanong.

"Mag sho-hopping po kayo, hindi ba?"

Ako, mag sho-shopping? It's working hours, my gosh!

"Po? Hi-hindi po, kuya Bert! Sabi ni Miss Michelle may pupuntahan raw po tayo. Wala naman siyang sinabi na mag-shopping ako. Seriously?"

Hindi ako makapaniwala. I thought Miss Michelle needs me para sa paghahanda sa pa-welcome party nila kay Engineer Claveria.

"Iyon po ang bilin sa akin ni Ma'am Michelle. Mag shopping raw kayo ng susuotin n'yo para sa party mamayang hapon. Bumalik na lang daw po tayo sa opisina mamayang  ala una." mahabang paliwanag ni kuya Bert. Napailing ako. Naguguluhan ako sa nangyayari. As in, talaga? Grabe, hindi ako makapaniwala!

Hindi na ako nagulat nang bigyan ako ng pera ni Kuya Bert. Galing raw 'yon kay Miss Michelle.

"Hindi ko man lang natanong kung ano 'yong theme ng party," dismayado kong saad.

"May problema po ba, Miss Sydney?" tanong ni Kuya Bert na nakasunod lang sa akin. Nagmumukha tuloy siyang bodyguard ko.

"Ano kasi eh," napakamot ako sa ulo ko.

"Ano po?"

"Hindi ko alam 'yong theme ng party. Kaya hindi ko alam kung anong klaseng damit ang bibilhin ko," nahihiyang pag-amin ko.

"Mayro'n na po kayong susuotin, pupuntahan na lang natin sa boutique ng kaibigan ni Miss Michelle." sabi ni kuya Bert na ikinatanga ko. Muli akong naguluhan. Bakit pati susuotin ko ay kailangang siya ang mag-provide?

"Kuya, lahat po ba ng empleyado dito ay ganito nila itrato? I mean, tingnan niyo po, daig ko pa 'yong ano dito eh."

Tinawanan lang ako ni kuya Bert, ni hindi niya sinagot ang tanong ko. Nagkibit balikat na lang din ako. 

Baka nakukulitan na si kuya Bert sa akin dahil sa rami kong tanong at reklamo kaya naman nanahimik na lang ako ng tuluyan. 

Hindi ko alam kung totoo bang nawawala kami dahil kanina pa kami pabalik balik para hanapin 'yong Rosa's Boutique na sinasabi niyang kukuhanan namin ng isusuot ko para sa party mamaya. 

Ang astig 'no? Dalawang araw pa lang ako sa trabaho pero may pa-party agad. Sana all, 'diba?

"Miss Sydney, baka nagugutom na kayo, kumain muna tayo."

"Ay naku Kuya, 'wag na po. Hanapin na lang natin 'yong boutique ng kaibigan ni Miss Michelle, para makabalik na tayo sa office. Baka kasi ma-late tayo." sabi ko. Tiningnan ni Kuya Bert 'yong relo niya at nang makita niya kung anong oras na ay naki ayon na rin siya sa sinabi ko.

"Sigurado po ba kayong, ito ang susuotin ko?" takang tanong ko sa may-ari ng boutique. Sinasabi niya kasing isuot ko raw 'yong kulay itim na off-shoulder dress. 

"Yes. Si Michelle ang pumili nito para sa 'yo." dagdag niya pa na lalong nagpagulo sa takbo ng isip ko.

Isang normal at simpleng pa 'welcome party' lang naman 'yon sa CEO ng Paradise Corporation, pero bakit kailangan ko pang suotin 'to?

"Ay sorry po, hindi ako nagsusuot ng ganito. Ayos na ako dito sa uniform ng opisina." pagtanggi ko.

"Sure ka? Naku Sydney, suotin mo na 'to. Sige na, bilis na magbihis ka na at pagkatapos ay aayusan na rin kita."

"Ha?"

Kahit naguguluhan ay sinunod ko na lang si Danica. Siya 'yong may ari ng boutique at kaibigan ni Miss Michelle.

Pagkatapos kong isuot ang kulay itim na off-shoulder dress, kaagad akong lumabas ng fitting room. Sunod akong inayusan ni Danica, isang simpleng ayos lang 'yon. Nilugay ko na lamang ang mahaba kong buhok para kahit papaano ay hindi ma-expose 'yong balat ko sa likod at maging sa  balikat ko. 

"Wow, Miss Sydney, ang ganda-ganda niyo naman po pala talaga! Kaya hindi na ako magtataka kung bakit—ay sorry po, excuse me lang, tumatawag si Ma'am Michelle."

Tinawanan ko na lang si Kuya Bert na mukhang hangang-hanga sa ayos ako.

Wala namang nagbago sa itsura ko. Ang kaibahan nga lang ngayon, nakasuot ako ng isang mamahaling damit, iyon lang 'yon.

"Miss Sydney, kailangan na ho nating bumalik sa opisina."

"Sige po,"

Matapos kong magpasalamat at magpaalam kay Danica, kaagad rin kaming tumulak paalis ni kuya Bert.

Nang makarating kami sa Paradise Corporation, kaagad akong sumakay ng elevator patungong 6th floor, kung saan gaganapin ang party. Samantalang, hindi na sumama paakyat si kuya Bert, may pinag uutos pa raw sa kanya si Miss Michelle.

Pagbukas ng elevator ay sakto rin ang pagbukas ng sa kabilang elevator. Marami silang lumabas roon, ang iba ay naka suot ng blacksuit habang nakapalibot sa dalawang lalaki. Hindi ako sigurado kung sino ang mga iyon, at wala rin akong balak alamin pa dahil sigurado akong late na ako.

Bahagya akong napatigil sa paglalakad nang naunang pumasok ang dalawang lalaki sa papasukan kong pintuan, naiwan naman sa labas ang anim na kalalakihang nakasuot ng blacksuit.

"Hi," naiilang na bati ko sa mga ito dahil nakabantay sila sa pintuan, ngunit hindi ako kinibo ng mga ito, ni hindi nila ako binigyan ng pansin.

'Taray naman nila kuya, snobber!'

"They're here!" Boses iyon ng bakla, isa sa mga empleyado ng kumpanya. Nanatili akong nakatayo sa may pintuan nang makita kong hindi naman nakabihis 'yong mga ka-officemates ko.

Suot pa rin nila ang kanilang mga uniform, kung may nagbago man sa kanila, iyon ay ang mga party hats na suot-suot nila. Bigla akong tinubuan ng hiya. Naka ayos pa naman ako at naka-dress, tapos sila, naka uniform lang.

Saka lang ako bumalik sa huwisyo nang maramdaman ko sa aking balat ang nagkalat na confetti. Taray, may pa confetti pa nga!

"Welcome back, Mr. CEO slash Engineer Claveria!" Nagpalakpakan sila kaya nakipalakpak na rin ako.

"Dito kayo, Sir!" Hinila siya ng bakla kaya naman napunta siya sa gitna. Doon ko lang siya namukhaan ng malapitan.

Ang laki ng pinagbago niya. He looks mature now, kompara noong huling kita namin. Wari'y napaka seryoso ng kanyang mukha. Tipid ang kanyang pag ngiti. Sobrang layo niya sa dating Andrew.

"Also, welcome back, Architect Robles!" Hindi na nagpahila ang lalaki, ito na mismo ang nagkusa na tumabi kay Andrew. Mukhang close na close sila base sa kung paano sila magkulitan ngayon.

"And last, but definitely not the least, welcome to the Paradise Family, Miss Claire Sydney Agustin!"

Napako ako sa kinatatayuan ko nang isa-isang umalis sa harapan ko ang mga katrabaho ko. Binigyan nila ako ng espasyo. Samantalang, hindi ko inalis ang tingin ko kay Andrew.

Unti-unting nawala ang mga ngiti niya nang sa wakas ay makita niya ako. Saglit siyang napatulala, at nang tumingin siya sa mga mata ko ay kaagad akong nag-iwas ng tingin.

"Bakla, halika rito! Samahan mo 'yong Boss mo dali!" Nagpadala na lamang ako sa panghihila sa akin ni Noel, ang baklang emcee para sa party ngayon.

Dinig na dinig ko ang malakas na pagkalabog ng puso ko. Pakiramdam ko'y nagsusumigaw ito para makawala sa kinalalagyan nito ngayon.

I inhaled and exhaled before I gave my sweetest smile to everyone—especially to Andrew, my ex-boyfriend.

Kinalma ko ang aking sarili lalo na't napapagitnaan ako ng dalawa, isang engineer at isang architect.

Hindi ko alam kung masyado lang akong assuming ha, pero kasi kanina ko pa nararamdaman ang titig ni Andrew sa akin. Hindi man ako diretsong nakaharap sa kanya, nararamdaman ko ito.

"Cheers for them!"

Isang malakas ulit na pasabog ng confetti ang ginawa nila bago tuluyang sinimulan ang party.

Kaagad din nagbigay ng drinks ang mga waiter sa amin. Matapos ang pag-welcome sa amin ay kaagad akong lumayo sa dalawa.

"Si Miss Michelle?" tanong ko kay Noel.

"Nagka emergency eh," sagot n'ya.

"Gano'n ba? Sige, salamat."

Wala pa akong masyadong kilala sa mga katrabaho ko kaya naman pakiramdam ko ay out of place ako.

Ang ginawa ko ay nagtungo na lang ako sa isang sulok at doon ko paunti-unting ininom ang red wine sa baso ko.

"Hi, Miss Sydney. Architect Gabriel Robles. You can call me, Gab," 

Nagulat ako sa ginawa nitong paglapit at pagkausap sa akin.

"Hello," tipid kong bati sa kanya.

"So, bago ka lang pala rito?" tumango ako.

"Nice to meet you. Ang ganda ganda mo," medyo nailang ako sa papuri niya kaya tinawanan ko na lang siya.

"Sorry," kaagad niyang bawi.

"Hey! Robles, would you mind if I'll talk to my secretary privately?"

Tumaas ang kaliwang kilay ko sa biglaang pagsulpot ni Andrew sa gitna ng usapan namin ni Architect Robles.

"Sure! Sure, Engineer Claveria," 

Nang makaalis si architect Robles ay nagulat na lamang ako sa biglang panghihila sa akin ni Andrew patungo sa isang silid. Dahil sa pagkabigla kaya hindi ako nakapag-react sa ginawa niya.