I heard him groaned when my lips moved with him. Hindi ako marunong kaya sinundan ko lang ang paggalaw ng labi niya. “Honey..” he whispered in between our kisses. Iba to sa kagabi, dahil hindi naman ako tumugon non. His mouth already moved to my neck when I was about to kiss him back last night kaya hindi kami napunta sa ganito. I shut my eyes and slowly wrapped my arms around his neck. I felt him stiffened but he quickly recovered and deepened our kisses. Para akong hinehele sa mga halik niya. Never did I imagine that kissing could be this good. Sa movies ko lang to napapanood at nababasa lang sa mga libro, and I admit I thought it was an exaggeration whenever the female lead says that the leading man's kisses were addicting. Ngayon,totoo pala and I actually regret that I only got the courage now to return his kiss. Kung alam ko lang na ganito kasarap to, edi sana nakipaghalikan na ako sa kanya noong araw ng kasal namin! I groaned at the thought. Halos sabunutan ko na ang buhok
Nagsalubong ang mga kilay ko nang mapansin ko agad yung titig ni Melissa sa akin pagkapasok ko ng classroom. Hindi ko ito pinansin, kaya lang, nakakailang dahil hindi na naalis ang tingin niya sakin hanggang sa nakaupo ako sa tabi niya. “What's with you?” kunot-noong tanong ko. Itinagilid niya pa ang ulo niya na parang may hinahanap sa mukha ko. “Parang may bago sayo,” sagot nito bago pinaliit ang mga matang nakatitig sa akin. Umiwas ako ng tingin dahil bigla akong kinabahan. Hindi ko alam kung anong itsura ko kasi hindi naman ako tumingin sa salamin pagkatapos kong maligo o kahit nung nasa kotse na kami. “You're… blooming,” dagdag nito. Namilog ang mga mata ko pero agad rin akong tumikhim at nagpoker face. “Anong.. blooming? Paano mo nasabi?” tanong ko nang hindi makatingin sa kanya. Melissa tilted her head more until her face was in front of me. Napaatras ako bigla sa gulat dahil sa sobrang lapit ng mukha niya sa akin! “Rosy cheeks ka tapos yang lips mo parang medyo lumaki at
“You know, you're such a lucky girl!” Melissa commented after namin maglunch. Hinatid lang kami ni Great dito since sinabi niyang two pa ang klase niya at uuwi muna daw siya. Kakaalis pa lang ng kotse ni Great pero hindi na mapigilan ni Melissa na magsalita tungkol sa kanga. Hindi ko siya pinansin though, dahil busy ang utak ko sa pagreplay sa nangyari during lunch. Si Great kasi… He suddenly turned into a different person. Kulang na lang subuan niya ako nung kumakain kami at buhatin palabas ng restaurant para wala na talaga akong gawin! Hindi ko nga naenjoy ang lunch ko at pinilit ko lang ang sarili kong ubusin yung pagkain. “Your husband is so sweet! I want to have someone like him, too,” ani Melissa. Wala sa sarili akong napailing. I didn't like the idea of having another Great. Ewan ko, pero hindi ko talaga nagustuhan yung sinabi niya. I kept my mouth shut though, and just silently listened to her. Kaya lang, hindi ko na nakayanan nung pinaalala niya yung about sa kotse. “
Namilog ang mga mata ko at napasinghap sa nakikita ko. Bumilis ang tibok ng puso ko at napalingon sa paligid para tingnan kung may nagvivideo. Pero kami lang ang tao sa rooftop. Hindi ko mapigilan mag-isip ng kung ano. Baka kasi prank lang to or something, tapos umaacting lang si Trixie na nagsosorry. Kasi bakit naman siya luluhod habang nagsosorry? Sobrang laki ba ng kasalanan niya sakin?! Did she kneel as well in front of Mamita and Great?Napailing ako. Hinawakan ko ang braso niya at mabilis na pinatayo. “You don't need to do that,” sabi ko. Halos mapatili ako nang bigla niya akong hinila palapit sa kanya at niyakap. “I'm very sorry! I really like Great but I'm not a homewrecker!” Trixie sobbed. I stiffened. I was not expecting this at all! Hindi naman kasi kami close, we're still stranger with each other kaya super uncomfortable ako na nakayap siya sakin. Huminga ako nang malalim. Itutulak ko na sana siya ng mahina para ilayo sakin, kaya lang, biglang humigpit ang yakap
“Is it true?” bungad agad sakin ni Melissa na nakaabang sa labas ng classroom ko. Nagsalubong ang kilay ko habang papalapit sa kanya, “Are you waiting for me?” nagtatakang tanong ko. Pinaikot niya ang mga mata niya. “Obviously!” Mas lalong kumunot yung noo ko, “Anong meron? Bakit mo ko hinihintay?” tanong ko ulit. She grinned at me before clinging her arms on mine. “Dahil sa chismis! So.. friends na kayo?” Napatingin ako sa mga kamay niyang nakapulupot sa braso ko kaya bigla kong naalala si Trixie. Tss. “Sino?” I looked at her cluelessly.“Si Trixie!” Umangat ang tigin ko sa kanya sabay napailing. Ang bilis talaga ng balita! Kakatapos nga lang ng klase ko pero kumalat na agad yung samin ni Trixie? And we're friends? Hindi naman ako nakasagot kung payag ba ako o hindi.. “Kanino mo nalaman?” naitanong ko na lang. “Oh, I read it in the comment section, sa public apology post ng mga Salvador. One of her cousins commented na you two are friends na daw”Tumaas ang kilay ko. Publi
My brows instantly furrowed. Galit siya? Sakin? Pero bakit naman siya magagalit sakin? Anong ginawa ko? Dahil ba nung lunch break? But why?!Kung talagang about yun kanina, ako yata ang mas may katapatan na magalit sa kanya! He shouldn't do that kasi wala kami sa bahay at kasama pa namin si Melissa! Pero hindi naman ako nagalit so bakit siya nagagalit?!I frowned at him in return. Great removed his gaze from us and quickened his pace going up the stairs. Seryoso ang itsura niya at mukhang wala sa mood nang tuluyan na siyang makalapit sa amin. Ni hindi niya nga pinansin si Melissa nung binati siya nito. Diretso lang ang seryosong tingin niya sakin. I wanted to scold him for being rude, but then, he suddenly walked straight to me at nilahad ang isang palad sa harap ko. “Cellphone,” Sabi nito. The creases on my forehead deepened as I stared at him. “Bakit?” nagtatakang tanong ko. Pero hindi niya ako sinagot, instead, he just snatched my bag from my hand and quickly opened it.“Hoy!
Nanlaki ang mga mata kong nakatitig sa kanya. Punishment?! Bakit? Anong nagawa ko?! Great scoffed when he saw my reaction. He then backed away and straightened his body outside. Agad niyang sinarado ang pinto sa gilid ko bago mabilis na naglakad sa kabilang side. I was scowling at him until he climbed inside the driver's seat. Hindi siya tumingin sakin na para bang iniiwasan niya ko. Pinaningkitan ko siya ng mga mata. I saw him pursed his lips as he seemed too focused driving and obviously ignoring me. “Para saan yung punishment?” tanong ko nang makalabas na kami ng university. Tumingin siya saglit sakin bago mabilis na ibinalik ang mga mata sa harapan. Hindi siya sumagot kaya mas lalong tumalim ang tingin ko sa kanya. I crossed my arms and scoffed as I looked outside the window while pouting. Hindi ko talaga maintindihan ang mood ng lalaking to! Kaninang tanghali sobrang sweet na kulang na lang kargahin ako. Tapos ngayon naman parang hindi na naman ako kilala! Nakakainis na a
“Brittany,” Great suddenly showed up. Brittany smirked at him bago tumakbo pabalik sa loob ng bahay. Naiwan akong nagtataka dahil sa sinabi niya. Then I stared at Great. He pursed his lips when our eyes met. “Nagpanic ka?” tanong ko. He scowled at me before he shook his head. “Don't believe anything she says. She's inventing stories,” sagot nito bago ako tinalikuran. Umirap ako. As if naman maniniwala ako na nagpanic siya! Bakit naman siya magpapanic? Nasa campus lang naman ako! As if he actually cares about me. Tss.Tahimik akong sumunod sa kanya at nakitang nakaabang na ang lahat samin sa may pintuan. “Honey my apo! I miss you!” si Lolo. I pouted. Mabagal akong naglakad papunta sa kanya at hinayaan siyang yakapin ako. Sumunod naman sila Mommy at Dad pero hindi ako umimik dahil nagtatampo ako sa kanila. “How are you? You gained weight!” masayang komento ni Mommy. Sinimangutan ko siya lalo, but she just laughed at me. Sinabi niya ring mas bagay sakin ang medyo may laman pampa
“Single ka na ulit,” komento ni Melissa pagkasabi ko ng balita na na-grant na yung annulment. Inirapan ko siya. “Lubusin mo na yan, kasi for sure ilang araw lang taken ka na ulit,” she giggled.Napailing na lang ako sa sinabi niya.Seriously, this girl. She doesn't really take our annulment seriously. Nung unang nalaman niya na nag file ng petition for annulment si Great, halos maghysterical siya. Pero kinabukasan, biglang parang naging okay lang sa kanya at hindi na big deal. She even laughed at me when I cried to her while admitting that I didn't want our marriage to end before. I sighed. Tumingin na lang ako sa stage, kung saan nagsasalita ang speaker. Today is our graduation day. At syempre magkatabi pa rin kami ni Melissa sa upuan dahil magkasunod lang ang apelyido namin. Hindi ko na pinansin pa si Melissa hanggang sa matapos ang ceremony, kasi, wala naman akong mapapala sa mga pinagsasabi niya. Nang natapos na sa wakas ang graduation ceremony namin, umalis na rin agad k
Biglang bumagsak ang mga luha ko. I was never this sensitive before but this feels so different. Parang sobrang sakit kahit wala namang sinabi na masakit na salita si Great. Matagal bago ako nakalabas ng bakuran nila at bumalik sa sasakyan namin. Nag-alala pa nga yung driver namin dahil mugto ang mga mata ko nang sumakay ako sa loob. Tahimik akong umiyak sa byahe hanggang sa makabalik kami sa bahay nila Mommy. Fortunately, walang tao kaya dumiretso ako sa kwarto ko. I cried myself out until I fell asleep. Madaling araw na nang nagising ako, at dahil yun sa walang tigil na pagring ng cellphone ko. Si Brittany. I became hesitant to answer though. Dahil alam kong magtatanong siya kung anong nangyari. I'm not in the mood and I don't think I can even talk about it now. Kaya sa huli, hindi ko na lang sinagot yung tawag at hinayaan na lang magring hanggang sa tumigil ito. Sinubukan kong matulog ulit nang tumahimik sa buong kwarto ko since madaling araw pa lang, but to no avail. Buhay na
Agad na nakasalubong ang mga kilay ko nang madatnan kong walang tao sa bahay namin. Nilibot ko na ang buong bahay kat sa lahat ng sulok, pero walang bakas na kahit ano, halatang ilang araw na walang tao. “Nasaan ka ba?” I sighed in frustration. Bakit kasi nagwalk out siya kanina? At bakit kasi napako ang mga paa ko at hindi ko siya hinabol?! Ngayon, saan ko siya hahanapin?! I know nothing about him except sa moody siya pero sweet at super sarap magluto. Naupo ako sa sofa. I pulled out my cell phone and dialed Great's number again. But just like my first attempt, it still cannot be reached. Bumuga ako ng malakas na hangin saka nag-isip kung saan siya pwedeng pumunta. Seriously, I've never been this bothered before. Kahit nung time na sinubukan kong maglayas at nagalit sila Mommy, hindi naman ako nakaramdam ng ganito. Nakaramdam lang ako ng guilt noon pero hindi naman ako nagpanic, katulad na lang ngayon. Bapatayo agad ako nang maalala ko yung bahay nila na pinagdalhan sakin ni Gre
Gusto kong maiyak habang pinapanood ko siyang naglalakad palabas ng bahay. I wanted to run to him and stop him from leaving, kaya lang, parang napako na ang mga paa ko sa sahig at hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. “He's jealous,” biglang sinabi ni Marc habang pinupunasan yung labi niyang dumudugo. I would've been worried about him if only he's not the one who started it. Sino ba kasing may sabi na pwede niya akong halikan?! Pumikit ako nang mariin para pigilan ang sarili ko na masampal siya. Hindi ako nananampal pero dahil sa mga ginawa niya, nasagad na niya ang pasensya ko. “Umalis ka na,” I said warningly. Gulat na gulat siyang tumitig sakin. I just glared at him in return. “Honey, let me explain”“Ano pang i-eexplain mo? Plano mo yun di ba? You probably saw him outside kaya bigla kang bumalik at hinalikan ako! You even provoke him! Para ano? Para galitin siya at iwan ako?!” I gritted me teeth. “No. I just want to--” I shook my head and looked at him disdainfully, “Um
I know I was too harsh on him for that, pero sobra na kasi siya. Some people need to be slapped by harsh truth to get out of their delusions and accept the reality of life. And seriously, Marc is one of them. He doesn't want me to tell it to his face became he knew I'm going to reject him, so he sorted to badmouth Great. For what? Did he really think I will be sway that easy? E, simula pa lang naman, alam ko nang masama ang ugali niya at ineexpect ko na talaga na maraming humahabol sa kanya. I admit it, tinamaan ako unang sinabi niya na Great doesn't love me. But . . . Hindi ako manhid. I saw the drastic changes in him over the few months we lived together. At siguro naman, hindi niya sasabihin na gusto niyang mag workout ang relasyon namin kung wala talaga siyang feelings sakin? I tried not to give any meaning about it before, but now that I think about it, I can safely assume that he somehow cares for me and that's already enough. . . I guess. Napabuga ako ng malakas na hangin h
That's the question lingering in my head as I stared at Lolo in bewilderment.Ano bang nasa isip ni Lolo? Why is he suddenly deciding about my life again without even consulting me?“You two will get annulment as soon as possible,” answered Lolo rather quickly.Agad na nagprotesta ang puso ko dahil sa sinabi ni Lolo, habang ang buong sistema ko nagwawala naman dahil tutol rin sila dito. Hindi ba muna siya magtatanong kung gusto ko ba na hiwalayan si Great? I'm already married with him for a few months now and I'm already embracing my marriage life. Nakapag-adjust na ako tapos biglang ganito?! “I'm sorry if I made a rash decision before. I shouldn't have done that. This is for you apo. I want to make you happy..” ani Lolo.I pursed my lips as I felt like someone was crashing my heart. Hindi ba niya narealize na he's basically doing the same thing now? Magsasalita na sana ako para sabihin yun pero naunahan ako ni Marc. “I think we should give her more time to process it, Sir..” sabi
Umaga na kami nakauwi ni Great. Hindi kasi namin namalayan ang oras, kaya nagdesisyon na lang kaming manatili doon hanggang umaga kaysa bumiyahe ng madaling araw. Dumiretso ako sa kwarto at natulog pagkatapos kong magpalit ng damit. Si Great naman, kinausap yata si Lolo, kasi nadatnan namin siya na gising na at nag-aalmusal. Nagising ako mag-isa sa kwarto. Hindi ko alam kung natulog ba dito si Great o umalis na. Tanghali na rin ako nagising kaya bumaba na ako pagkatapos magshower para maglunch. “You're finally awake, hija. Come here and have your lunch na,” ani Mommy nang nakita akong bumababa ng hagdan. I walked straight to the dining table and sit on my respective chair beside Mommy. Kaming apat at and as expected, wala na nga si Great at baka umuwi na agad pagkatapos nilang mag-usap ni Lolo. “Nag-date daw kayo ng asawa mo kagabi? Where did you go?” tanong ni Mommy. Uminom muna ako ng tubig bago sumagot. “Sa bahay nila” “Sa mansyon? Why didn't you stay there though? I'm sure y
Pinaghalong kaba at excitement ang nararamdaman ko habang nakasakay sa kotse ni Great. Sa labas ng bintana lang ako nakatingin habang tahimik siyang nagdadrive, dahil baka titigan ko lang siya sa buong byahe. I don't know where are we going pero sabi niya, magugustuhan ko daw. Well, kahit saan naman siguro niya ako dalhin, magugustuhan ko basta kasama siya. Biglang nagusot ang ilong ko sa naisip.Muntik na akong maduwal doon! Yuck ha! Kailan pa ako naging ganito ka-corny?! “Are you hungry?” biglang tanong ni Great.Mabilis akong napalingon sa kanya at sinamaan siya ng tingin. “Nang-aasar ka ba?” nakasimangot na tanong ko. He chuckled as he glanced at me. Then, he suddenly grabbed my hand kissed my knuckles. Agad na nag-init ang mukha ko. “Sorry. Ang tahimik mo kasi. What are you thinking?” Napanguso ako habang pinipigilan ang mapangiti. “Wala. Saan ba tayo pupunta?” “You'll know when we get there,” he smirked. Kung dati, naiinis ako sa ngisi niyang yun. Ngayon, parang gustung-
“So, anong gusto mong ulam?” tanong ni Great. “Bicol express!” I quickly answered out of excitement. I have been craving for that dahil hindi na ulit ako nakakain nun simula nang magpakasal kami ni Great. Pero nawala agad ang ngiinko at napasimangot ako nang mabilis ring umiling si Great. “Anything but that,” sagot nito. My brows pulled together as I pouted. “But I want it! I'm craving for spicy food. Ilang linggo na kong hindi nakakain ng maanghang kasi ayaw mo!” reklamo ko. Ngayon ko lang kasi napansin na never niya akong nilutuan ng kahit ano na may sili. Tapos kapag may order naman siyang pizza, laging walang kasamang hot sauce. Wala nga akong nakita na kahit anong may picture ng sili sa lahat ng binibili niya or any kind of spicy condiments sa kusina maliban sa paminta -- if it's even part of spices! I don't know!“Spicy is not good for your body,” sabi ni Great. Pinaningkitan ko siya ng mga mata. Pasalamat siya na gusto ko siya, kasi kung kaaway pa rin ang turing ko sa kan