Chapter 2

"Gooodddmmooorrninnngggg,  classmates!" malakas kong bati sa kanila sabay ngiti habang papasok sa classroom. 

Ang totoo niyan classmate ko si Darrel kaya palagi akong ngumiti at masigla. Kinikilig ako basta't nakikita siya.

Huminto ako sa harapan niya at matamis na ngumiti, "Goodmorning, Darrel." Pa-cute kong sabi pero syempre dineadma niya lang ko. Hindi pa talaga ako nasanay. Kapag nagpe-perform sila napaka-friendly niya sa totoong buhay napakasuplado niya. Ewan ko ba kung bakit gustong-gusto ko siya. Minsan naiinis din ako sa sarili ko.

"Goodmorning din, Pen." Sabi ng Gitarist nila, imbis na siya ang bumati iba na tuloy. Si Yohan lang siguro ang pinakamabait sa kanila. Mabuti pa siya sumasagot. Oo nga pala lagi naman. 

Sila lang yata ang mag best friend na hindi nagpapansinan masyado at ang drummer nilang si Paul? Gano’n din kung practice lang yata sila nag-uusap. Ewan ko ba. Pagkatapos ng performance parang may iba't-ibang mundo silang lahat.

"Hi, Yohan." Ngiti kong sambit. Umupo ako sa katabi niyang upuan dahil seatmate kaming dalawa at siya lang yata ang close ko dito. Wala kasi akong friend. Ang sad ng life ko 'di ba?

"May assignment ka ba d'yan?" tanong ko habang pilit na tinitingnan ang notebook niya. Tinatamad kasi akong mag research ng sagot. 

"Syempre meron. Bakit? Kokopya kana naman? Eh research lang naman 'to. Parang ako nadin sumagot ng assignment mo."  Daldal niya sa'kin. Umikot ang mata ko ng marinig ko na naman ang lagi niyang sinasabi sa'kin. 

Ang totoo nangongopya lang talaga ako sa kaniya. Bakit? Eh tinatamad ako eh. Nature ko na yata ang mangopya ng assignment. Assignment lang naman 'pag quiz or exam hindi ako nangongopya! Nag-aaral talaga ako kahit konti. Nakakapasa naman.

"Oh eto na! Kawawa ka naman." Sabi niya habang lumalabi. Ang cute niya tuloy tingnan. 

"Salamat, Yohan. Ang gwapo-gwapo mo talaga. Sa susunod ako na ang magiging Presidente ng fans club mo," sabi ko. Marahan ko siyang kinurot sa pisngi at ngumiti sa kaniya. 

"Gano'n ba talaga ako ka cute?" tanong niya na halos kumislap ang mga mata niya na habang bumubuka-buka.

Tumawa ako at tumango. 

"Promise gagandahan ko ang banner." Itinaas ko ang kanang kamay ko habang pagmamalaki kong sabi sa kaniya. 

"Pa’no si Darrel?" Nagtataka niyang tanong habang nakataas ang kilay niyang tumingin sa'kin.

"Madami namang iba d'yan eh. Sa'yo nalang ako." Pagdadahilan ko. Itinaas-taas ko ang dalawa kong kilay habang matamis na sinasabi 'yon.

"Talaga sa'kin kana?" Buong lakas niyang tanong habang hindi mawala ang ang pagkamangha sa buong itsura niya. 

Gulat kaming napatingin kay Darrel ng marinig namin ang malakas niyang pag-ubo. May sakit ba siya ngayon? Nasobrahan yata siya kakapracticeHayyss...si Darrel talaga hindi inaalagaan ang sarili niya.

Alagaan na lang kaya kita?

Bumalik ang tingin namin sa isa't-isa. "Oo naman. Puwedi mo na akong kunin kahit anong oras." Tumawa kaming dalawa ng makarinig kami ng kantyaw ng mga kaklase namin. Nakita kong namula si Yohan dahil sa ginawa nila. Nahiya ba siya?

"Dalian mo na nga diyan. Nandyan na si Ma'am maya- maya." Pag-iiba niya ng topic. Ngumiti ako ng patago.

Tinaasan ko siya ng kamay malapit sa mukha at tumango "Kalma kalang okay? Ako bahala." 

Dali-dali akong sumulat kahit ang pangit na ng penmanship ko. Sorry na lang kayo. Ang importante ay may assignment ako.

"Anong sulat kamay 'yan? para kang lalaki!" singhal niya.

What?! 'pag babae dapat maganda ang penmanship? 'Pag lalaki okay lang na pangit? 

Kumunot ang noo kong tumingin sa kaniya, "Penmanship lang naman eh. Pinoproblema pa. Ang iba nga hindi marunong mag sulat."  

Mabuti na 'yong pangit ang penmanship. Ang mahalaga ay marunong kang magsulat.

"Hayyy," bumuntong hininga siya  at masamang tumingin sa'kin. 

"Ikaw talaga napaka-resonable mong babae!" tumaas ang boses niya habang pinipingot ang tenga ko.

"Aray! Bakit sumisigaw ka?!" tumaas din ang boses kong tumingin sa kaniya.

"Hindi ah. Parang hindi mabiro." Tumawa ako na lang ako ng palihim sa sinabi niya. Ano bang problema niya?

"Ano ba 'yan? Ang ingay naman. Puwedi ba kapag nag uusap kayo. Hinaan n'yo, 'yong kayo lang ang makakarinig."  Sabi ni supladong Darrel habang iniikot-ikot ang daliri niya sa loob ng tenga niya.

May dumi yata siya sa tenga. Teka ng may cotton buds ako sa bag.

Inabot ko sa kaniya ang isang box ng cotton buds. "Oh?" 

Kumunot ang noo niyang tumingin sa'kin. "Aanhin ko 'yan?" asik niya.

"Hindi mo maabot ng daliri lang ang dumi sa tenga mo, kaya gamitin mo 'to." Mahinahon kong sabi habang inaabot sa kaniya.

"Wtf! Are you insane?"

"Ofcourse not! Tinutulungan ka lang eh. Edi 'wag!" binawi ko ang kamay ko at isinauli ang cotton buds sa bag ko. Nagmamalasakit lang naman ako ah?

Tumawa ako sa isip ko. Binibiro ko lang naman siya. Nakakatuwa siya habang nagagalit. Parang istriktang teacher ang itsura niya 'pag hindi niya gusto kung gaano ka pasaway ang estudyante niya.

"Para kang tanga." Bulong ni Yohan sa'kin habang umiiling. 

Tumawa ako ng mahina. "Napaka high-blood niya kasi."

"Hayaan mo na. Napakamainitin lang talaga ng ulo niya."

************

Naghiyawan kaming lahat ng marinig ang pag ring ng bell. Hudyat na lunch na. Nagugutom na ako.

Tumayo na si Sir Agasi at nagligpit ng mga libro niya. "Goodbye, class." He said at tumalikod na agad.

"Goodbye, Sir Agasi." Sigaw naming lahat. Dali-dali akong nagligpit ng gamit para habulin si Darrel papuntang cafeteria. 

My ghad baka maunahan ako ng iba sa tabi ng lamesa niya. 

Napasabunot ako ng sarili ng may nakita akong babae na tumabi sa mesa ni Darrel. Napasalampak ako sa ‘di kalayuang upuan na nakasimangot habang masamang tumingin sa mga babaeng kumakausap at nagpapa-cute sa kaniya.

Darrel, naman. Hindi mu'ko hinintay.

Nakapatong ang baba ko sa lamesa habang nanonood sa kanila ng ma-realize kong kailangan ko na pa lang mag order ng pagkain.

"Shit kailangan ko ng mag order." Bulong ko sa sarili. Dali-dali akong tumayo papuntang counter.

"What's your order, Miss?" tanong ni Kuya. Baguhan yata siya, hindi niya ako kilala.

"Isang beef steak, 2 cup of rice at 3 yakult please." Sabi ko habang naglalaway sa steak. Ang sarap kasi ng luto nila dito. Ewan ko ba.

Pagkakuha ng order ay bumalik na agad ako ng mesa. Napangiti ako ng makita kong naka upo si Yohan sa mesa ko.

''Ba't nandito ka sa mesa ko?, Andoon kaya si Darrel." Tinuro ko ang mesa niya mula sa malayo.

"Madaming babae, dito nalang ako. Isa lang ang babae pero ang bibig parang hindi babae.'' Tumingin siya sa'kin habang nagpapa-cute. Sumama ang mukha ko dahil sa huli niyang sinabi. Hindi pa ako nakakasagot ng mag salita ulit siya.

"Ayaw mo ba?" namungay ang mga mata niya habang nagpapaawa. Lumabi siya at tumingin sa deretso sa mga mata ko.

''Sige, diyan kana nga lang, wala naman akong kasama eh.'' Sumaya at lumiwanag mukha niya dahil sa sinabi ko. Ngumiti agad siya ng matamis ng dahan-dahan niyang kinuha patago ang isa kong yakult.

"Akin 'yan." Bawi ko ng yakult habang masamang tumingin sa kaniya. Tumawa siya ng malakas at tumingin sa'kin.

Tawa siya ng tawa hanggang sa mahimasmasan siya. "Napakadamot mo naman! Yakult lang naman 'yan eh." Sabi niya habang tumatawa. 

Nagpuot ako. "Paborito ko 'to eh." 

"Sige bibilhan kita sa susunod." Bulong niya sa'kin. Tumango ako at ngumiti.

Nagsimula na kaming kumain. Pasulyap-sulyap ako kay Darrel habang ngumunguya. Nakakainis, may kasama na naman siyang ibang babae. 

Sa kalagitnaan ng pagkain namin ay biglang nagsalita si Yohan. "Magkasama nalang kaya tayong kumain lagi, Pen? Please." Nagpu-puppy eyes siya habang kumikislap ang mga mata. Bakit laging nagpapacute 'to? Explain n'yo nga.

''Bakit sa'kin? Baka ma-issue tayo, sige ka!" sumilay ang ngiti sa labi ko habang pinagbantaan ko siya. Pero wala naman talaga akong pakialam. IDGAF!

"Mabuti nga 'yon! Kahit sa issue lang ako magka-girlfriend." Sabi niya at tumawa. Parang tangeks 'to! Mula Junior High magkaklase na kami pero noon hindi talaga kami masyadong close. 

''Ako din, Kahit sa Issue lang magka-boyfriend." Tawa kami ng tawa ni Yohan habang nasa mesa kaya napapatingin ang ibang estudyante sa'min. Siguro naiingit lang dahil maraming nagkakagusto sa kasama ko.

''Hindi naman ako lugi sa'yo. Gwapo, mabait, matalino at higit sa lahat masipag mag aral." Pagmamalaki ko at kumindat pa sakanya.

"Ayyyss.. luging-lugi yata ako sayo, Peny." Napailing-iling siya habang nag-iisip.

"Hindi ka naman sobrang ganda, hindi din matalino at HINDI MASIPAG MAG ARAL!" asik niya sa'kin. Ngumunguya ako habang binibigyan siya ng masamang tingin. Diniinan talaga ang 'hindi masipag mag-aral' eh.

''Anong sabi mo?!" nilakasan ko ang boses ko habang matalim na tumingin sakanya.

"Joke lang. Ang ganda-ganda mo, Pen." Pinisil-pisil niya ang pisngi ko habang ngumingisi ng pilit. "Ang sipag 'pang mangopya."

''Putcha ka, Yohann!" dali-dali kaming dalawa na kumain na parang nagpapasiklaban. 

Nang makatapos ay uminom agad siya ng tubig at nagpaalam kaya hindi ko na natapos ang kinain ko at hinabol siya.

''Hintayin mu'ko, Yohan.  Makakatikim ka sa'kin!" nangagalaiti kong sigaw.  Tuwang-tuwa siya habang tumatakbo. Nang makapasok kami sa room ay para kaming mga batang naghahabulan.

Paikot-ikot kaming dalawa hanggang sa maramdaman kong sumakit 'yung tagiliran ko kaya napaupo ako sa upuan dahil sa sakit.

''Aray!" ngumiwi ako habang nakahawak ang isang kamay sa tagiliran. Hinihingal akong umupo para makaipon ng lakas.

Nakita ko ang nag-aalala niyang mukha.

''Penn, Sa'n ang masakit?" nag aalala niyang tanong.

''Wala lang 'to. Dahil lang siguro sa pag habol ko sa'yo." Binatokan ko siya agad.

''Aray! Parang lalabas naman ang utak ko sa pagbatok mo." Hinimas-himas ang batok niya.

"Satisfied?" tanong niya pa.

"Syempre hindi." Sumimangot ako. "Dahil sayo sumakit ang tagiliran ko."

"Bakit kasi hinabol mu'ko?"

"Ikaw kasi eh. Maganda naman ako ah? matalino din ako. Minsan lang talaga tinatamad ako." Pagdadahilan kong sabi habang nakanguso.

''Oo na, maganda nga." Sabay titig sa'kin. Napaiwas naman ako ng tingin.

''Do’n na tayo sa upuan natin." Inalalayan niya akong tumayo hanggang umupo kami sa upuan namin.

"Yohan, may itatanong ako," Napatingin siya bigla sa'kin.

''Ano ang mga tipo ni Darrel?"

"Syempre alam na alam mo naman na MAGANDA," May diin niyang sabi. "SEXY, MALAKI ANG BOOBS." Tingin sa dibdib ko. 

"Ano ba?!" asik ko.

"Totoo naman ah? Flat ka kasi." Todo-todo ang tawa niya habang nakahawak sa tiyan niya.

"Nakakarami kana sa'kin Yohan ah?” turo ko sa kaniya.

Sumeryoso akong tumingin sa kanya. ''May pag-asa pa kaya akong magustuhan niya?''

Napaubo siya bigla sa sinabi ko. ''Nahawaan ka din ba ni Darrel ng ubo niya?''

''Bakit ba kasi ako ang tinatanong mo? Gano’n mo ba siya kagusto?"

''Kasi kaibigan mo siya?" patanong kong sagot.

''Kasi ang totoo hindi ka naman mahirap magustuhan." Natulala ako sa sinabi niya. Ipinagsawalang bahala ko nalang

Biglang nagring hudyat na magpapatuloy na ang klase. Napaupo ako ng maayos ng pumasok si Darrel habang nakatingin sa'min.

Anong problema nito?

.

.

.

.

A/N: Team Yohan at Penny? Or Team Darrel at Penny? Comment, vote and share, Gixxies❤️