Chapter 2.

"Please, come with me, wifey," sabi ni Warren habang nagpapa-cute. Napakagat na lang ako sa labi, ang hirap talagang tanggihan ang cute na gurang na ito.

Nagpapasama siya sa akin sa amusement park, pero hindi naman pwede dahil baka may makakilala sa akin dun. Naku, ang hirap talaga maging sikat.

"Sige na nga!" buntong hiningang sagot ko. Ano pa bang magagawa ko? Para makatakas sa ex ko, pumayag akong maging fiancé ng isip batang gurang. So, i should take responsibility for what i did.

"Yeheyy!" sigaw niya at parang batang nagtatalon-talon sa harap ko. Pinagtinginan tuloy kami ng iba, gosh, ang laki niyang lalaki para umaktong ganiyan! I mean, hindi bagay sa itsura niya.

Lumapit ako sa Manager ko kasama si Warren dahil, nang mapansin niyang aalis ako sa tabi niya, hinawakan niya ang kamay ko ng mahigpit na tila ayaw niya nang humiwalay sa akin. 

"Manager, pwede na ba akong umalis ng maaga?" tanong ko. Tumingin siya kay Warren pero nagtago si Warren sa likod ko na parang bata. 

"Sino siya?" takang tanong ni manager.

"I'll tell you next time," sagot ko nalang. There's no way i could say na fiancé ko ang batang ito. It would look like a child abuse, i swear! Kahit na mas matangkad ang lalaking ito at makisig.

"Fine, tapos na rin naman ang parte mo rito," sagot niya. Nagulat ako nang bigla siyang hinarap ni Warren.

"Salamat po, mister! Ang bait niyo naman po, sana wag po kayong magbago," nakangiting sabi ni Warren. Napatapik na lang ako sa noo ko sa naging reaksyon ni Manager.

"Sige na, mauuna na kami." Agad kong hinila si Warren palabas doon, pero hindi nagpapigil si warren sa pagkaway-kaway sa kanila. Why so naughty, Warren?

Bad kid! But handsome.

Yung mga babae ay nahuhumaling sa kapogi-an ng fiancé ko, habang yung mga lalake naman ay nagtataka ngunit may bahid ng inis kay Warren.

--------

"Diyan ka lang muna okay? Magpapalit lang ako," sabi ko at iniwan siya sandali sa isang sofa. I hope hindi siya gagawa ng gulo.

Nang matapos akong magpalit, bumalik ako kung saan ko siya iniwan. Nakita ko siyang nakaupo sa sahig, may ginuguhit sa sahig gamit ang daliri niya.

"Halika na," sabi ko sa kaniya at inabot ang kamay ko para tulungan siyang tumayo. Agad na nagliwanag ang mga mata niya at tinanggap ang kamay ko. 

"Excited na po ako," sabi niya, ngumiti lamang ako sa kaniya.

May sarili siyang driver, dahil wala naman siyang lisensya. Doon na lang sana kami sasakay dahil naka-motor ako, pero ayaw niya.

"Sa motor mo na lang tayo sumakay," nakangiting suhestiyon niya.

"Wag na, mahulog ka pa," tanggi ko, pero nagulat na lang ako nang utusan niya ang driver na mauna nang umalis. 

Ang kulit naman ng batang 'to.

-----

"Yahooooo!" malakas na sigaw niya habang nakataas ang dalawang kamay. Buti at hindi nahuhulog ang lalaking 'to. Well, siyempre binagalan ko lang pagpapatakbo dahil mahuhulog talaga siya.

"Ang sarap ng hangin," galak na sabi niya. Hay naku, pag ganito kabagal ang pagpapatakbo ko, baka wala na kaming maaabutan sa pupuntahan namin.

"Kumapit ka, bibilisan ko na!" sigaw ko. Bigla siyang yumakap sa tiyan ko na iki-nagulat ko. Buti't hindi ako nawalan ng balanse sa pagd-drive.

"A-ang higpit naman," reklamo ko, dahil napaka-higpit ng yakap niya. Nasa bandang leeg ko pa ang mukha niya at tila sinisinghot niya ako, dahilan para magsitayuan ang mga balahibo ko sa batok. 

"Ang bango mo talaga," Ewan ko, kung dahil sa lakas ng huni ng motor o talagang parang husky yung boses niya?

Ang bilis ng tibok ng puso ko, oh no, mararamdaman niya!

"Ano?" pasigaw na tanong ko.

"Ang bango niyo po!" pasigaw na sagot niya rin. Siguro ay guni-guni ko lang iyon.

'Di ko na lamang pinansin at lalong binilisan ang pagmamaneho.

"Nandito na tayo," sabi ko at itinigil ang motor. Tinanggal ko ang helmet ko at isinuot ang mask.

"Halika na," sabi ko sa kaniya. Napansin kong hirap siya sa pagtanggal ng helmet niya kaya tinulungan ko siya. Pati ba naman pagtanggal ng helmet.

Ba't ang gwapo ng lalaking to, shet! Kung 'di ka lang talaga bata.

Nang matanggal ko ang helmet niya, napansin kong titig na titig siya sa akin.

"Bakit ka po naka-mask? Magnanakaw ba tayo?" Napakunot ang noo ko sa tanong niya.

"Syempre hindi! Alam mo naman na sikat ako hindi ba? Para walang lumapit sa aking fans, kailangan kong itago ang mukha ko," paliwanag ko sa kaniya.

Tumango tango naman siya tapos bigla siyang naglabas ng mask na katulad ng sa akin at sinuot niya iyon.

"Ayan, pareho na tayo!" proud niyang sabi. Ngumiti ako sa kaniya kahit di niya makikita dahil sa mask na suot ko.

"Bakit ka nagsuot ng mask? May pinagtataguan ka ri-" Hindi ko na naituloy ang sasabihin nang bigla niya akong halikan habang pareho kaming naka-suot ng mask.

"Sabi nila sweet daw ang lalaking hahalikan ang babae," nakangiting sabi niya. Sino ba nagturo niyan, at mapatay ko.

Nakaramdam ako ng kakaiba sa d****b ko. Ang lakas ng tibok ng puso ko. Hindi ko maintindihan kung bakit. Nagiging pedophile na ba ako?

"Manyak tawag dun." Nagulat naman siya sa sinabi ko.

"No way! Ayoko maging manyak," sabib nito habang nakatakip ang kamay niya sa bandang labi niya.

"P-pero kung kasal na tayo, hindi na," nag aalinlangang sabi ko. Agad namang kuminang mga mata niya.

"Oh siya, H-halika na, saan ang gusto mong unang puntahan?" Tanong ko sa kaniya. 

"Yung roller coaster ride!" masayang sabi niya at itinaas pa ang kamay niya. 

Oh god, bakit mo ginawa ito sa napaka gwapong lalaking ito? Sayang!

Sumakay kami sa iba't-ibang rides. Maraming nakakatakot o nakakakaba, itinataas niya lang ang kamay niya at sumisigaw, habang ako ay tinitignan lang siyang nag-eenjoy.

"Nagsaya ka ba?" nakangiting tanong ko. Tumango siya na parang bata.

"Sa susunod ay bumalik tayo dito," nakangiting sabi niya. Ngumiti ako sa kaniya at tumango.

"Hindi ko inaasahang makikita kita dito." Sabay kaming napalingon ni Warren sa nagsalita. 

Nakita namin si Tianna, ang ex best friend ko. Best friend ko siya noong high school pa lang kami pero, dahil sinulot niya si Joshua sa akin, naging best enemy na kami. Isa rin siyang model ng karibal ng kompanya kung saan ako ngayon nagtatrabaho.

"Tianna," walang emosyong banggit ko sa pangalan niya.

"Huh? Oh, isn't that my boyfriend's fool brother?" maarteng tanong niya habang tinuturo si Warren.

"Sino siya wifey? Nakakatakot siya," bulong ni warren sa akin habang nasa likod ko. Tinanggal muna namin ang mask namin dahil kumakain kami ng ice cream, pero hindi ko akalain na makikilala agad ako ni Tianna.

"Huwag kang mag-alala. Isa lang siyang walang kamandag na ahas," bulong ko kay Warren. Nag-ahh naman ang bibig niya at tumango pa.

"Anong sabi mo? Ang sabihin mo ay naiinggit ka lang dahil mas maganda ako, at ako ang pinili ni Joshua habang ikaw ay iniwan!" pagmamayabang niya.

"Walang nagtanong," sabi ko at hinila si Warren paalis sana pero Natigilan ako nang hindi gumalaw si Warren.

"Your bullying my wife so, I'll kill you," seryosong sabi ni warren. Nagulat ako sa kaseryosohan niya kaya hinarangan ko ang tingin niya kay Tianna.

"Warren! Anong pinagsasabi mo riyan?" gulat na tanong ko. Hindi ako makapaniwalang kayang sabihin ng napaka inosenteng Warren ang mg bagay na iyon.

"She's bullying you, Wifey. Kailangang pino-protektahan ng mga hubby ang mga wifey nila kahit na anong mangyari, ano mang dahilan at sa ano mang paraan," seryosong sabi niya. 

"At sa pagpatay na paraan? Hindi ako makakapayag na mabahiran ang malinis mong kamay ng dugo para lang sa akin. Kaya kong ipagtanggol ang sarili ko sa mga katulad niya kaya, 'wag kang mag-aalala," nakangiting sabi ko. Tila na-konsensya siya at tumingin sa sahig.

"Sorry, wifey, pero poprotektahan pa rin kita," sabi niya at muling iniharang ang sarili sa akin at hinarap si Tianna.

"Aww, you two look so, good together. Parehong b****a!" sabi ni Tianna at tumawa na parang bruha.

Pero bigla siyang napa-atras. 'Takot' ang nasa mukha niya. Teka, bakit siya natatakot? May nakita ba siyang multo?

"Halika na Warren," tawag ko sa kaniya at kinuha ang kamay niya. Iniwan namin si tianna na hindi maka-move on, at nanginginig sa takot.

Habang naglalakad ay nakaholding hands kami pero para namang bata itong kasama ko kaya hindi nagmumukhang date 'to.

"Sabihin mo, Warren. Ano ba ang wife para sa iyo?" tanong ko sa kaniya.

"Sabi sa akin noon ni daddy, ang wife daw ay ang importanteng tao para sa iyo. Dapat na protektahan mo siya kahit na anong mangyari, laging pakikinggan ang mga sinasabi niya at lagi siyang tama, kahit hindi naman, tama pa rin siya. At higit sa lahat ang wife daw ang magdadala ng magiging anak mo sa hinaharap," nakangiting paliwanag niya. Mukhang napakalaki ng paghanga niya sa kaniyang ama. Hindi ko alam na ganito ang ugali ni tito.

"Napaka inosente mo, Warren. Hinding hindi ako papayag na madungisan ka," bulong ko, at niyakap siya.

'Kung kaya't hayaan mong ako ang tatapos sa mga taong gusto mong mawala na'

.