Rafaelia's POV.
I am about to take my knife and attack the guards when a hand stopped me.
"D-don't, please." How can she be awake?
"Kakausapin ko sila, you can take everything you want here, but just, don't," sabi nito.
"Oh please, I'm not a fool. I won't trust you," sabi ko at tinakpan ang bibig niya.
She's just a wife, i heard napilitan lang ang babaeng ito sa gov kaya hindi ko siya pwedeng patayin. She might be innocent.
"Ako na ang magbabantay dito, bumalik na kayo sa mga posisyon niyo," sabi nang isang lalaki. Maya maya ay narinig kong umalis na ang mga lalaki maliban sa isa.
"P-please pakawalan mo siya." Nagulat ako sa sinabi niya. Shit, this girl made him see her.
"I, I'll do everything jutst let her go, I'm begging you." sabi nito.
"And why would i trust you?" tanong ko at lumabas mula sa pagkakatago.
"I.. I love her, I'll do anything you ask, just please."
Agad akong napangisi s
Nakangiti ako habang nagrereply sa mg chats ni Warren. Galing ako sa studio at pauwi na, naisipan ko lang na dumaan sa cementery para bisitahin ang puntod ng mom ko.Habang naglalakad ay napansin kong kanina pa nakasunod sa akin ang isang lalaking naka itim. He's being annoying, nakaka wala sa mood. Kaya naghanap ako nang madilim na lugar para turuan siya nang leksyon.Tumigil ako kung saan wala na talagang makakakitang bubugbugin ko ang taong ito."Ano ang kailangan mo?" dahan dahan akong lumingon at nagpanggap na mahina a5 kinakabahan."Alam mo palang sinusundan kita, bakit ka pumunta sa tagong lugar?" Unti-unting luminaw ang mukha niya na nasisilawan ng buwan. Isa siyang makisig, gwapo, at mukhang malakas.Siguro nandito siya hindi para sa atensyon ko."Anong kailangan mo?" inis na tanong ko sa kaniya."Ayown! Ipinakita mo na rin ang totoo mong kulay. May nag-utos sa aking patayin at gahasain ka. Hindi naman masama ang
"Kating-kati na akong malaman kung sino ang boss ng mafia na iyan at mapabagsak," bulong ko."Huwag ka masyadong maatat. Malaki ang mafia na ito, karamiham sa mga malalaking kompanya dito sa maynila at iba pang lugar ay pag-aari nila. Hindi basta-basta ang mafia na ito kaya kung gusto mo itong pagtagumpayan, dapat lang na maging mas malakas ka pa at hindi yung gumagawa ka ng kahinaan," sabi niya at tumingin sa bahay namin. Sinasabi niya bang kahinaan ko si Warren?"Ano ba ang gusto mong sabihin?" naiiritang sabi ko sa kaniya."I'm saying, I don't like him for you. May masama akong pakiramdam sa kaniya," sabi niya."You know what? No one cares about your opinion, and thanks for the visit, you can go now," seryosng sabi ko. Nagulat siya sa sinabi ko pero hindi nagtagal ay ngumisi siya."I see, so you fell in love with him," nagulat ako sa sinabi niya. In love nga ba talaga ako kay warren? I.
Rafaelia's POV."What was that all about, Wifey? Why did you bully the cute girl?" Warren asked me worriedly."I don't know why she hated me so much. But I'll protect her," I said."Balak ka niyang patayin, wifey, ayus lang ba sa iyo 'yun?" tanong nito, ngumiti lang ako sa kaniya at tumango."Hindi niya ako mapapatay. Mag-iingat ako," nakangiting sagot ko at ginulo buhok niya.----"What the... Heck?" gulat na tanong ni yuhan nang makita kami ni warren na may kasamang batang babae. Nandito nanaman siya sa bahay namin ni warren."I-inilihim mo sa akin na may anak ka na pala?" kunwari'y iiyak na sabi niya. Tinignan ko siya ng masama."Kanina ko lang siya nakita. Bukas ay aayusin ko ang mga bagay na kailangan para mapayagang mag stay sa amin habang 'di pa kami kasal ni Warren," sabi ko. Nakahinga ng maluwag si yuhan at tumango tango."Hey girl, masaya akong makilala ka," nakangiting sabi ni yuhan.Napansin naming nap
"What?" Napatingin ako kay Warren nang marinig ko ang sinabi ni tito."P-papa? But why, why did you suddenly changed your mind?" kinakabahang tanong ni Warren at lumapit kay tito.Nangingilid ang mga luha nito habang nakatingin kay tito, hinawakan ko siya sa kamay."No, wifey, ayoko pumayag! Ikaw lang gusto ko, please wag kang pumayag, wifey!" pagmamakaawa niya. Hindi ko alam ang gagawin. He won't accept this obviously. Masyado siyang n attach sa akin.Pero wala akong nararamdaman para sa kaniya na kagaya ng kagustuhang mapangasawa siya o ano man."W-warren-" hindi ko na natuloy nang yakapin niya ako."Paano na si Rechelle? Pamilya tayo hindi ba?" Natigilan ako sa sinabi niya at napatingin kay Rechelle na tila walang pake sa nangyayari."I'll stay," bulong ko. Agad siyang nakahinga nang maluwag at binawasan ang higpit ng pagkakayakap niya.
"Mag-aaral na ulit ako?" gulat na tanong ni Rechelle."Oo, gusto kong mamuhay ka nang normal na buhay sa ngayon. Kung balak mo pa ring matuto mula sa akin tungkol sa ibang bagay, sabihin mo lang," sabi ko at nguniti ngunit nag iwas lang siya ng tingin."Okay," Bulong niya."Ako maghahatid sundo sa iyo!" masayang presenta ni warren. Halatang halata sa kaniya ang saya mula nang dumating si Rechelle sa buhay namin."Sure!" nakangiting sagot ko.*ring*ring*ring*"Hello? " sagot ko sa tumawag."Handa ka na ba?" tanong ni yuhan, kaya agad akong lumayo mula kila Rechelle at Warren na masayang naghahanda sa pag-aaral ni Rechelle."Kailan na ba?" takang tanong ko."Seryoso kang nakalimutan mo? rechelle naman ilang araw na natin 'tong binabalak," reklamo niya."Binibiro lang kita, relax. May isa pa
"This is," mahinang bulong ko habang nakatingin sa paligid. "A normal room," dugtong ko sa sarili. Parang simpleng sala lamang ang bumungad sa akin wala akong makitang espesyal dito pero may nakita akong malaking picture frame na nakadikit sa dingding. Isang buong maliit na pamilya. Mag-asawa na halatang marangya ang buhay at may batang lalaki at batang babae na nasa gitna nila. Kung titignan mabuti, tila kilala ko na sila. Mga pamilyar na mukha ngunit kahit gaano ko kalikutin ang ala-ala ko, wala akong maalalang taong nakilala kong ganito ang itsura. Medyo sumakit ang ulo ko sa kakaisip kung sino ba sila kaya umupo muna ako sa sofa. Halatang naaalagaan pa ang kwartong ito, sobrang linis. Ni walang alikabok sa paligid. Naaalala ko pa ang sinabi ni Warren na hindi pa siya nakakapunta rito. May tinatago ba siya sa akin? Napayukom ako ng kamao habang iniisip na baka linoloko niya lang ako. Naglibot pa ako at nakakita ng iba pang pictures.
"You guys, ready?" bungad na tanong sa amin ni Yuhan na biglang sumulpot sa kung saan."Yuhan? What are you doing here?" takang tanong ko sa kaniya."Dumaan lang ako para i check kayong dalawa," sagot niya at umupo sa sofa. Uso talaga sa kaniya ang salitang feel at home eh.Napatingin ako kay Rechelle na nakasilip sa pintuan. Ngumiti ako sa kaniya ngunit agad siyang nagtago. Hindi pa rin siya sanay sa akin o kay Warren.Matapos kaming magbihis, paalis na sana kami pero 'di ko mahanap kung nasaan si Rechelle. Para hindi niya maisipang lumayas, kumuha ako ng body guards para bantayan siya. May mga maid naman para alagaan siya sa loob ng bahay."Are you worried?" tanong sa akin ni Warren."Hmm," patangong sagot ko."Don't worry, Rechelle is smart. Hindi siya aalis kasi maraming bad guys sa labas ng bahay." Ngumiti ako sa sinabi
"Hey beauty!" nakangising bungad sa akin ng lalaki. "Nagkita nanaman tayo, and as always, you're making a beautiful scene," pang-aasar nito. This guy's memory is impressive, but annoying at the same time."Would you please, move aside cause I'm pretty busy," naiiritang bulong ko sa kaniya ngunit may ngiti sa mga labi."Come on, for sure I'm way more fun to be with," nakangising sabi niya at hinapit ang beywang ko."Oh, really?" nakangising sagot ko at pinalandas ang kamay ko sa mukha niya. I was about to attack him when i heard a familliar voice."Wifey?" Gulat akong napatingin sa direksyon ng pinanggalingan ng boses. Laking gulat ko nang makita ko si Warren na nakatayo habang gulat na nakatitig sa akin.Agad kong naitulak palayo ang lalaking kausap ko at humarap kay Warren."W-warren, do not misunderstoo-" hindi ko pa natatapos ang sinasabi ko nang biglang umalis si Warren."Who's that?" takang tanong ng lalaki kaya
Muling pumunta si Mrs. Gamilla sa bahay at pilit akong gustong kausapin. Naguguluhan na ako kung ano ba talaga ang nais ko. May parte sa akin na gusto ko ring makasama siya, pero nangunguna ang puot sa puso ko at galit sa pag iwan niya sa akin na naging dahilan ng pagkasira ng buong buhay ko."Ate?" Natauhan ako sa pagkatulala nang Hawakan ni Rechelle ang kamay ko. Ngumiti ako sa kaniya ng matamlay at inayos ang buhok niya. Nandito kami sa harap ng school niya. Sinundo ko siya pero lutang ang utak ko."Ayos lang po ba kayo?" Tanong niya. Tumango ako at hinawakan ang kamay niya. Aalis na sana kami nang mapansin ko ang isa sa mga bodyguard ng kaibigan ni Rechelle. Napayukom ako nang makita ang tattoo nung isa. Simbulo ng saint mafia."Anak, pumasok ka na muna sa kotse. 'Wag na 'wag kang Lalabas kahit na anong mangyari, naiintindihan mo?" Seryosong gabi ko sa kaniya. Tumango naman ito kaya lumapit na ako."Hindi kayo ang bodyguard ko! Who are you?" Matinis na sigaw ng bata. Tinakpan nung
"kung ikaw nga ang tunay kong mama, bakit ngayon kalang nagpakilala? Bakit ko kailangan magdusa sa bagay na hindi naman dapat? Alam mo ba kung ano ang dinanas ko dahil sa bagay na hindi ko alam?" Inis na sunod sunod kong tanong sa kaniya. Sobrang dami kong pinagdaanan dahil sa isang malaking kasinungalingan sa buhay ko.Tapos ngayon, magpapakilala siya na parang wala lang lahat ng mga iyon? Kalokohan! Hindi ko kailangan nang ina kung nabuhay din naman ako nang ilang taong wala ito."Please, unawain mo ako, hindi ko iyon magawa sa kadahilanang..." Hindi maituloy ni Mrs. Gamilla ang kaniyang sinasabi kaya tinalikuran ko na siya."You can't even explain yourself, how am i going to trust you? Just please go and leave. I don't need a mother, not anymore," I said before entering the house and locking the door.Bago tuluyang magsara ang pinto, muli kong tinignan ang mukha ni Mrs. Gamilla, somehow it hurts me na makitang umiiyak siya. Lalo na ngayong alam ko na ang totoo, hindi ko pa rin maiw
"Ano ang kailangan mo?" Walang ganang tanong ko. Lumapit siya sa akin ng lumapit hanggang sa maabot niya na ako. Napakunot ang noo ko nang biglaan niyang hinimas ang braso ko."Sabi ko na nga ba't hindi ka baliw. Ang cool mo talaga." Malanding sabi niya. Tinulak ko ang mukha niya palayo sa akin. Sana may spray ako dito na 'Anti-Bitch'"How cruel you are!" Naka-pout na sabi niya. "but, that's what I like about you, babe." Sabi niya sabay mas lalong lumapit sa akin. Tsk, pasalamat siya at kapatid siya ni Rafa kahit half lang, dahil kung hindi, baka kanina ko pa siya nabaril sa mukha."Lumayo ka nga sa akin baka makita tayo at isumbong pa ako sa asawa ko." Inis ko siyang tinulak pero di ko linakasan dahil baka masiraan siya ng buto."Wala naman siya dito ahh? Pwede tayong magkasama hangga't wala pa siya." Sabi niya sabay lapit ng mukha niya sa mukha ko nang dahan-dahan at dahil sa inis ko, itinulak ko siya uli dahilan para maupo siya sa sahig."What do you think you're doing?" Nanlilisik
Binuksan ni Yuhan ang pinto sa side ko at inilahad ang kamay niya para tulungan akong bumaba. Sa oras na tumapak ang paa ko sa lupa agad namang pagbabago ng expression ko."Kahit kailan talaga ang galing mong umarte." Bulong niya. Nginitian ko lang siya at naglakad papasok. I'm wearing a Red long dress."Ohh, I didn't expect to see you here, Ms. Moreal." Bungad sa akin ni Mr. Chu. Minsan na niya akong inalok na maging model niya pero hindi ako pumayag."Its nice to see you here, Mr.chu." sabi ko at ngumiti. Para lang akong si warren. Magaling magpanggap. Nagkamustahan lang kami at umalis na siya. Maya-maya ay may lumapit sa akin."Alam mo bang naghintay ako sa Tawag mo, Ms. Moreal?" Nagulat ako sa nakita ko. Si Mrs.kashieca. crap, nalimutan kong tawagan siya dahil sa dami ng nangyari."I'm sorry madam, maraming nangyari kaya nawala sa isip ko," paghingi ko ng tawad. Ngumiti siya ng tila malungkot."It's fine, I'm just disappointed." Malungkot na sabi niya."How about this, Sasama ako
Maaga akong nagpunta sa bahay nila Warren at Yiesha. Una palang nang makita ko si Warren, kinutuban na ako agad na hindi siya normal na tao. Pero hindi ko malaman anong pagkatao niya talaga. Anong koneksyon niya sa Saint mafia at nagawa niya akong utusan na ilabas si Yiesha sa matagal na naming pinaghahandaan na digmaan.Naaalala ko pa noong una kong makilala si Yiesha.*Flashback*Muli nanaman akong tumakas mula sa mga bodyguards ko para gumala sa bago naming tinitirhan. Laging wala ang parents ko dahil masyado silang focus sa pagiging doctor nila. Hindi man lang nila maalala na may anak pa sila.Habang naglilibot sa buong lugar, kinabahan na ako nang mapansin kong hindi ko na maalala saan ako dumaan. Ikot ako nang ikot kakahanap sa bahay namin, pero hindi ko mahanap."Are you seriously about to cry?" Nagulat ako nang may boses babae ang nagtanong sa akin ng obvious namang bagay."I'm lost," naluluhang saad ko sa batang babae."Idiot," rinig kong bulong niya. Magrereklamo na sana ak
Warren's POV.Hating gabi na at nasa office ako. Hindi man Halata, isa akong CEO ng isang malaking kompanya na ipinatayo ko mismo gamit ang naiwang kayamanan ng aking mga magulang."May ipapagawa ako sa iyo, Rafilla." Tawag pansin ko kay Rafilla. Siya ang namamahala sa kompanya kapag wala ako. "Ano po iyon master?" Tanong niya."Gusto kong ianunsyo sa kanila na magpapakita na ako sa buong mundo," saad ko na labis niyang ikinagulat."M-master. Masyado ka pang mahina upang labanan ang Saint mafia." Nag-aalalang sabi niya. "Gawin mo na lang ang gusto ko!" Sigaw ko sa kaniya. Agad naman itong yumuko at humingi ng tawad. Isa lang ang nasa isip ko ngayon. Gusto kong malaman ni rafa na seryoso talaga ako sa kaniya."At ang kasalan namin ni Rafa" dagdag ko. Labag sa loob siyang tumango. Kinagat niya ang labi niya sa kadahilanang ayaw niya nang magsalita ng kung ano ano pa."Ayokong isakripisyo mo ang buhay at pangarap mo para lang sa isang babae. Pero nangako akong hindi susuway sa mga utos
"We didn't know who did it. She was poisoned." Bumagsak ako sa mga tuhod ko sa narinig. "You are bleeding," malamig na saad niya. Saka ko napansin ang sugat sa paa ko. Natawa nalang ako nang mapait."Kaya pala, bigla ka nalang naging distansya sa akin at ayaw mo akong lumapit sa puntod niya. Alam mo hindi ba?" nanghihinang sabi ko habang nakatitig sa paa kong dumudugo."You Don't want me to be happy, so you killed the person i loved." Dagdag ko pa pero nanatili pa rin siyang tahimik. Pinipigilan ko na lamang ang luha kong nagbabadya tumulo.I never imagined na isang araw, darating yung araw na muli akong magiging ganito kahina."What's going on, dad? Anong pinagsasabi ng babaeng ito?" Hindi ko liningon sino sa step sisters ko ang nagsalita, at nagmadaling umalis sa lugar na iyon.Pagkasakay ko sa kotse ko, pinaharurot ko iyon papuntang bahay ni Yuhan. Bago ko pa man marating ang bahay nila, may biglang sumulpot na sasakyan sa harap ko kaya madali ko iyong iniwasan.Dahil sa biglaan
*Flashback*Warren's POV."Bitawan niyo ako!" sigaw ko habang nagpupumiglas sa kamay ng dalawang lalaki. Balak nila akong lunurin sa dagat, nakatali ang kamay at paa ko habang may mabigaat na bato sa dulo ng lubid."Huwag ka ngang maingay bata?" Inis na sabi nung lalaki. Wala akong nagawa kundi ang umiyak dahil, katapusan ko na. Hindi ko matutupad ang ipinangako ko kay daddy na babawiin ko ang binawi nila sa amin."Binubuhat ako nung isang lalaki nang bigla itong bumagsak. Nakita ko na lang na may dugong dumaloy sa bibig niya."Ayos ka lang ba, bata?" Tanong nung isang babae na may blangkong expression. May hawak siyang kutsilyo na may dugo, kung tignan niya ako ay akala mo, wala siyang inagaw na buhay."P-pinatay mo ba yung lalaki?" gulat na tanong ko. Tumango siya habang kinakalagan ako. Walang nagbabakas na guilt sa mukha niya."Tigilan mo ang pag-iyak mo dahil walang magagawa iyan," seryosong sabi niya
Muli akong napabuntong hininga habang nakatitig sa kawalan. Ito ang unang pagkakataon na sinira ko ang misyon, ngayong napag isip isip ko na ang mga ginawa at sinabi ko kay Yuhan kagabi, na-realize ko ang pagkakamali ko."Wifey, kanina ka pa bumubuntong hininga, may problema ka ba?" malambing na tanong sa akin ni Warren."Wala namang problema, Warren. Nag-iisip lamang ako," sagot ko at ngumiti sa kaniya.Sa ngayon, inalis muna ako ni Yuhan sa Mission dahil sa mga sinabi ko kagabi. Pag-isipan ko raw muna ang mga sinabi ko.Anong gagawin ko? I clearly know how i feel about Warren. I want to protect him no matter what, pero, tama bang isuko ko ang lahat para sa lalaking ilang buwan ko lamang nakikilala?Ilang taon kong pinaghirapan ang kinatatayuan ko ngayon. Kahit anong mangyari ipaghihigante ko ang pagkamatay ng mom ko."Warren, kung papipiliin ka, ako o yung pangarap mo, ano pipiliin mo?" Wala sa sarili kong naitanong kay Warren