Chapter 02

"Lila-"

"Don't call me by my first name, we're not close!" mataray kong sabi sa lalaking Hindi ko naman kilala. Araw-araw na lang sa ginawa ni Lord,  kung sino-sinong lalaki ang lumalapit sa'kin para magtapat ng pagsintang pururot nila!

"Come on Lyka, just one date! After that, you decide whether you want me to be your boyfriend or not." Nasapo ko na lang ang sarili kong noo ng dahil sa kakulitan ng lalaking ito! Sino nga ba siya ulit? Hindi ba uso sa kaniya ang rejection?!

I stand up and was about to leave, but I forgot that I'm in the middle of our class today.

"Yes, Miss Dela Vega? Do you have any concerns?" seryosong tanong ng propesor namin na si Sir Hari. Hindi ko tuloy alam kung ano ang isasagot ko, ni wala nga akong naintindihan sa mga pinagsasabi niya.

"Regarding on what Sir?" maang na tanong ko. Halatang gustong matawa ng mga kaklase ko pero ang nagbabadyang delubyo sa mukha ni Sir Hari ang pumipigil para tawanan nila ako.

"You're not listening, aren't you?" Sasagot na sana ako ng biglang pumasok ang lalaking nakabangga ko kahapon sa cafeteria. He looks so damn hot wearing our school uniform! Samantalang ang iba mukhang katchupoy kapag naka-uniform.

"Sorry, I'm late." He doesn't sound sincere saying his sorry, but wait! Classmate ko siya sa subject na 'to? My goodness! Favorite subject ko na ang math simula sa araw na 'to!

"Just sit on the vacant chair, Mr. Moris," sagot naman ni Sir Hari. I look around us finding some vacant chairs, and to my surprise ang katabing upuan ko lang ang bakante. Kapag tinamaan ka nga naman ng kaswertehan, napaka basic!

"So where are we, Miss Dela Vega?" Imbes na nakay Sir Hari ang atensyon ko'y nasa lalaking katabi ko na ngayon. Ang bango niya at ang linis pa! Parang 'yong mga mikrobyo na ang kusang umiiwas sa kaniya! Ganitong lalaki talaga ang gusto ko, mabango, malinis, gwapo... "Miss Dela Vega I'm talking to you! Ano bang nangyayari sa'yo?"

"There is something I felt inside my stomach that I don't know how to explain. But looking at the most handsome guy that I've ever seen right now, three words can define the feelings that I felt for him," baliwalang sagot ko bago humarap sa katabi ko na ikinakunot ng noo niya. "I love you!" Nagpalakpakan ang lahat ng kaklase ko pati na rin si Sir Hari ng sabihin ko 'yon. Ang iba ay tumatawa habang pumipito pa, ngunit ang lalaking katabi ko'y iba ang naging tugon.

"Itae mo na yan! You should go to the comfort room, 'wag kang magkalat ng lagim dito!" Mas lalong tumawa ang lahat ng dahil sa naging sagot niya. Halikan ko kaya 'to sa harap ng lahat ng kaklase ko, aamo kaya?!

I went closer to him while staring into his eyes deeply. "Paano ba yan, ikaw ang comfort ko... Should I go to you?" I wink then give him a flying kiss. He was about to say something but the bell rings. Break time na! Save by the bell ang beauty ko.

Nag unahan ng lumabas ang iba ngunit sadya akong nagmabagal para lang paunahin siyang lumabas. Dahil kahit saan pa siya pumunta, susundan ko siya! Kesehodang sa impyerno pa yan, I'm willing to be the queen of hell basta ba siya ang aking king!

"Don't you dare follow me," aniya na ikinahinto ko. Ganoon ba katalas ang pakiramdam niya para malamang sinusundan ko siya? "I swear I'm going to break your neck, till you can't breathe. Hindi na ako natutuwa sa'yo!" Napakasungit niya talaga! Pero sino ba naman siya para katakutan ko? We ate the same food, we poop, we pee, and of course, we breathe the same air... So yeah, I should not feel scared. He's going to be mine after all!

***

"After all of this shits, what is your planning to do?" Napakurap ako at tila nagising sa malalim na pagkakatulog, ng dahil sa mariing tanong na iyon ni Lucas. Ano na nga bang dapat kong gawin pagkatapos nito?

"Hindi ba pwedeng magmahalan na muna tayo, kahit na joke lang?!" pabiro kong sagot sa kaniya na alam ko namang ikaiinis niya.

"Grow up Lilac! Hindi ba talaga uso sa'yo ang salitang maturity? For once, be matured enough!" Nginitian ko pa rin siya ng pagkatamis tamis kahit na nga ba sa loob ko'y nasaktan ako ng very very light! Ano naman ang tingin niya sa akin? Immature?!

"If the definition of maturity for you are those people who wear formal business attire, tuxedo and those who had nothing to do but sign the papers on their office table and nonstop meeting with their investors... My gosh! I'm one hundred percent MATURED in all caps my dear hubby!" baliwalang sagot ko sa kaniya, saka sumubo ng pagkaing inorder niya.

Kung hindi baga naman saksakan ng kuripot ang lalaking 'to! Sukat tapsilog ang inorder para sa akin, samantalang pangmalakasang beef stake ang sa kaniya!

"Sinabi mo sana sa aking nagtitipid ka, may pera naman akong pambayad para sa kakainin ko!" Inirapan ko siya, lantarang pinakikita na naiinis ako sa pagkaing inorder niya para sa akin.

"Perang galing din naman sa akin. Thanks to me, you have delicious food on your plate." Mangali-ngali ko ng isampal sa mukha niya ang delicious food na sinasabi niya, ng magising naman siya sa katotohanan. Ngunit dahil bawal mag tapon ng grasya, nilunok ko na lang ng nilunok. Napakahambog naman kasi talaga ng Lucas na 'to!

"Excuse me, I have my own money. I work hard for that and of course, I came from a wealthy family rin naman 'no! I*****k mo sa large at small intestine mo yang perang sinasabi mo!" galit na sagot ko naman sa kaniya. Aba, hindi porke't minahal ko siya noon mula ulo hanggang kalyo ng talampakan niya'y papayag na akong maliitin niya. May pagka-tanga lang ako pagdating sa pag-ibig, pero nasa average pa naman ang I.Q ko!

"Then why are you here now?" he asked and he caught me off-guard. "Anong kahihiyan na naman ang ipararanas mo sa akin ngayon? Gaano kalaking problema na naman ang kailangan kong resolbahin ng dahil sa mga kagagawan mo?" sunod-sunod niya pang tanong.

Napayuko naman ako dahil hindi ko kayang salubungin ang titig niya. Hindi ko rin inaashang tatanungin niya ako ng ganoon. He's always like that. He's always invalidating my feelings. Everything that I said, he accused me of being a liar. Everything that I did was wrong. Parang wala na akong ginawang tama sa paningin niya. Pero masisisi ko ba siya? Minsan na nga naman kasi akong nagkamali at nagdulot 'yon ng kahihiyan sa aming pamilya. But then, don't I have a right to deserve forgiveness? Si Lord nga marunong magpatawad, pero siya na gwapo lang ay hindi?! Sabagay, gwapo nga lang siya at hindi naman Diyos!

"I need you," halos pabulong kong sabi. Kailangan ko siya hindi lang para sa sarili ko, kun'di para na rin sa kumpanya namin. My brother Azul was still recovering from the accident that happened to him a month before I come home. He has too much on his shoulder right now, trying to replace those days that we lost when he's in the hospital.

Lingid sa kaalaman niya at ni Mama, ang kumpanyang mayroon kami ay malapit ng ma-bankrupt. Dad secretly told me about that, and we had lots of debt to different banks. Kaya naman umuwi ako at pumayag sa sinabi ni Daddy na makipagkasundo kay Lucas upang matulungan kami.

"Lilac Lyka Dela Vega with a mixture of Moris, the epitome of beauty, dignity, and pride needed my help? Wow! That sounds new!" he smirk while staring at me, not believing what I told him then continued to say something that made me think how heartless he was.

"You should try harder my cheating wife... Show me your tears, baka sakaling maniwala ako sa'yo."

***