ความเหนื่อยล้าที่อดหลับอดนอนมาทั้งคืน ทำฉันลืมตาตื่นอีกที บ่ายสอง! ตายแล้วอีสวย ไม่มีมือถือแค่เนี้ย! ตัดขาดจากโลกภายนอกไปเลย เฮ้อ! มีใครลงอะไรในเฟซบุ๊กไหมนะ มีใครทักแชทมาจีบบ้างรึป่าว โอ๊ย~ เพิ่งรู้ว่ามือถือคือทุกอย่าง ตอนนอนโง่ ๆ อยู่บนเตียงนี่ล่ะ! วันนี้ฉันต้องถอยใหม่
อิหมอ กับของเล่นช้านนน! ของเล่นฉัน มันตั้งเรียงรายอยู่บนเตียง ทั้งไข่สั่น กระจู้ปลอม โซ่ แซ่ ชุด กุญแจมือ โอ๊ย~ ทุกอย่างเลย! พอเขาเห็นฉันเขาก็นอนยิ้ม เอาศอกค้ำเตียง กระดิกเท้ามองมา ฉันได้แต่ยืนอึ้ง ถือถุงเซเว่นที่มีแต่ถ่าน ครบเลย! ทำไงดีวะ หรือจะเป็นบาปกร
ฉันส่ายหน้ารัว จนเขาเร่งความเร็วไข่สั่นอีก ใจจะขาดแล้ว… “อ๊าส์~ อื้อ” ฉันบิดเกร็งจนตัวงอ ก่อนที่เจ้าน้องสาวตัวแสบจะกระตุก ร่อนเร่าใส่มือเขา หมอเคนยิ้มที่มุมปาก ก่อนที่เขาจะดึงไข่สั่นจิ๋วแต่แจ๋วนั้นออกมา พร้อมกับมือ ที่เปียกไปด้วยน้ำรักใส ๆ ของฉัน
เขานั่งมองมันสักพัก แล้วใช้นิ้วยาว ๆ เขี่ยมันเล่น ก่อนจะค่อย ๆ ถอดเสื้อผ้าตัวเองออก ทีละชิ้น ทีละชิ้น แล้วมองหน้าฉันไปด้วย โอ๊ย~เซ็กซี่จัง ไม่นานแก่นกายใหญ่ก็เด้งผงาดขึ้นมา... ฉันถึงกลับกลืนน้ำลายอึกใหญ่ เพราะมันใหญ่จริง ๆ มองกี่ครั้งก็ใหญ่อลังการตลอด... จนเขาจับมันถูไถ
เคยน้ำเต็มเตียงไหม... ช่วงนี้ฉันบ่อยเหลือเกิน ฉันสลบจริง ๆ ความเงี่-นของฉัน สู้ความหื่นอิหมอไม่ได้เลย วันแรกที่ฉันเจอเขา ฉันคิดว่าตัวเองจะชนะเลิศ ในเรื่องนี้! แต่ไม่ใช่ อิหมอร้ายกาจมาก! ฉันเหมือนจะแพ้ราบคาบไปเลย ไม่รู้ไปเปิดตำราวิชามารเล่มไหนมา ทั้งนิ้ว ทั้งลิ้น ทั้งไข่ออนเซ็น ทำฉันเส
ฉันถึงขั้นตามปริมไปที่โรงพยาบาล ใช่! เธอ... ท้องจริง ๆ ฉันเห็นปริมถือสมุดสีชมพูในมือ ฉันพอจะดูออกว่ามันเป็นสมุดอะไร เธอนั่งรอคิวอยู่พักใหญ่ จนฉันติดสินใจเดินไปนั่งข้าง ๆ เธอ แล้วบีบน้ำตาให้นองหน้า ฉันพยายามบีบน้ำตาให้ไหลออกมา พยายามคิดถึงเรื่องที่จะทำให้ตัวเองร้องไห้... นั่นก็คือเรื่อ
หลังงานแต่งกิ่ง ฉันก็เครียดมาก คุณภัทรไม่โทร ไม่ทัก ไม่ติดต่ออะไรฉันเลย ฉันจึงตัดสินใจกลับไปทำงานปกติ ฉันอยากหาอะไรทำ จะได้ไม่ฟุ้งซ่านไปมากกว่านี้ ใช่… ฉันทำงานเป็นเด็กนั่งดริ้งค์ นั่งข้าง ๆ แขก ชงเหล้าให้ แต่ไม่ได้ขายตัวหรอก... เคยมีแค่ครั้งสองครั้งที่ฉันพลาดมีอะไรกับแขก แต่โปรไฟล์เข
จูบเลยดีไหม... ฉันค่อย ๆ หลับตาลง จนเจ้าของมือนุ่ม ใช้นิ้วโป้งยาว เขี่ยที่ริมฝีปากฉัน ‘ตึก ตึก ตึก’ ใจฉันสั่นรัว… เป็นอะไรอีสวย เป็นอะไร! “ไม่ได้ แต่ยอม... ใช่ไหม” เขาพูดเบา ๆ ทำฉันรีบเปิดตาทันที นั่นไงอีสวย... ตอนนี้เขาหัวเราะไม่หยุดเลย ฉั
หลังจากกินข้าวและเหน็บแนมกันเสร็จ ก็กลับมาคอนโดใช้ชีวิตปกติ มันจะไม่ปกติเพราะลูกนี่ล่ะ อีสวยเหนื่อยมาก ตอนลูกทารก คิดว่าลูกจะเรียบร้อยเลี้ยงง่าย นี่ไม่ใช่เลย! ซนมาก มันดีที่เขาซนแต่ที่บ้านไม่ซนข้างนอก ไม่งั้นฉันปวดหัวกว่านี้อีก! ฉันนั่งทำงาน นั่งพับผ้า ลูกชายรื้อซะเละ กูจะบ่นจะด่าหน่อย อิพ่อก็โอ๋ล
ถึงคุณหมอสูติเขาจะออกเวรมาเช้าตรู่ บ่ายนี้เขาก็เข้าเวรต่อ นั่นล่ะอีสวยฝากท้องกับเขา ต้องรอไปพร้อมกันตอนบ่าย “ลูกคนที่สองแล้ว... ยังตื่นเต้นอีกเหรอหมอ” ฉันกอดลูกไปถามคุณผัวไป เพราะตั้งแต่ลงมาจากคอนโด นางยังไม่หุบยิ้มเลย “ตื่นเต้น และดีใจมาก... ไคล์ดีใจไหมครับ จะมีน้องแล้
ฉันรีบดึงมือกลับทันที จนอิหมอตกใจอีกรอบ “ให้ฉันจับสักนาทีสิ ไม่สบายรึป่าว” ฉันจะทำยังไงดีวะ ถ้าโกหกว่าเป็นเมนส์ อิหมอนางก็จะจับดูเลย! “วันหลังนะ เมื่อกี้สวยขอโทษ มันเหนื่อยเลยหงุดหงิด” เขาถอยหลัง แล้วพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะถอดเสื้อผ้า และเดินเข้าห้องน้ำไป กู
และแล้วก็ถึงเวลาที่ฉันต้องโยนช่อดอกไม้! บ้าจริง อีสวยไม่อยากยกแขนขึ้นสูงเลย กลัวชุดแต่งงานปริ แม่งบวมทุกอย่างเลยตอนนี้ พุง นม แขน ขา หอยก็ด้วย! พิธีกร: สาวโสด หนุ่มโสด ใครโสดมารอกันเลยค่ะ เจ้าสาวพร้อมแล้ว ยัง… กูยังไม่พร้อมโว้ย ขอฮึบก่อน! พิธีกร: หนึ่ง สอ
แต่นางไม่ระแคะระคายอะไรเลยนะ ฉันไม่ค่อยแพ้ท้องด้วย เตรียมงานแต่งได้สบาย ส่วนเพื่อนเจ้าสาวฉันจะมีใครล่ะ ก็กิ่งไง กิ่ง กิ่ง และก็กิ่ง! เออ มีใบไม้อีกคน! เกือบลืมหลานสาวหน้านิ่งไปแล้ว แล้วตอนนี้ใบไม้ก็เดินหน้านิ่งใส่ชุดไทย จับมือกับกิ่งเข้ามาหาฉัน ต้ายตาย เห็นหน้าใบไม้ แล้
สักพักเขาก็ลุกขึ้นยืน โค้งเคารพอีกครั้ง ฉันเองก็พยายามทำตามเขาทุกอย่าง จนเราออกมาจากสุสานไปเที่ยวป่าไผ่กันต่อ ต้นไผ่เรียงกันเป็นทางยาว ฉันนั่งรถลาก สไตล์ญี่ปุ่นชมวิวตลอดทาง ส่วนอิหมอเริ่มหายซึมแล้ว ฉันจับมือเขาตลอด พยายามพูด พยายามคุยกับเขา “หมอ ทำไมพูดญี่ปุ่นเก่งจัง” อ
พร้อมกับมองหน้าอก มองไล่ไปตามตัวฉัน ด้วยสายตาที่หื่นกระหาย... “เร็วสิพ่อ เดี๋ยวไคล์ตื่น...” เอาล่ะตรงนี้ก็ได้! ฉันเผยยิ้มยั่วสวาทใส่หมอสูติลูกครึ่งญี่ปุ่นทันที จนเขารีบดึงสติตัวเองกลับมา แล้วดันหลังฉันชิดหน้าอกตัวเอง ฉันรีบกระชากคอเสื้อเขาลงมาจูบอย่างกระหาย... พร้อมมือเ
เรานั่งเครื่องหกชั่วโมง มาลงท่าอากาศยานคันไซเหมือนเดิม บรรยากาศเดิม ๆ มันยังตามหลอกหลอนอีสวยอยู่เลย ทั้งนอนสนามบิน ทั้งมือถือหาย ฉันเล่าให้อิหมอฟังบนเครื่อง นางขำแล้วขำอีก! โถ่เอ้ย เพราะแกป่ะ! หลังจาก ผ่านทุกอย่างออกมาเรียบร้อย เราก็นั่งรถไฟออกจากสนามบินต่อ รอบนี้ไม่เร่งรีบเท่าไหร่ เร
“ทำอะไรครับ คุณแม่คุณลูก ว้าวกินนม!” หมอเคนรีบวางของตรงดิ่งมาหาเราสองคน ก่อนจะใช้มือค้ำเตียง ทำตื่นเต้นไปกับลูก จนไคล์หันไปมองพ่อ แล้วยิ้มออกมา… “ยิ้มแฉ่งเลย ตัวแสบ นมแม่อร่อยล่ะสิ” แล้วอิหมอก็เอานิ้วมาจิ้มนมฉัน จนลูกมองตามนิ้วนาง “พอเลยพ่อ กินข้าวยัง เหน