CHAPTER 10“Hi madam,” agad na bati ni April sa isang babae na nakaupo sa swivel chair at abala nga ito sa mga papel na nasa harapan niya.“Anong kailangan mo?” masungit na tanong ni Madam Theresa kay April.Si Madam Theresa nga ang namamahala sa bar na ito. At siya nga rin ang may hawak sa mga babae na na naroon. Kahit naman kasi bar nga ito ay gusto pa rin nga na mapanatili ni Madam Theresa na maayos ang lahat dito at ayaw na ayaw nga niya na may gulo roon.“Ang sungit nyo naman po madam,” sabi ni April. “Oo nga po pala madam may kasama nga po pala ako na isang magandang dilag. Sya nga po pala si Jillian,” sabi pa ni April at agad na nga niyang pinakilala si Jillian dahil mukhang mainit nga ang ulo ni Madam Theresa.Napatigil naman nga si Madam Theresa sa kanyang ginagawa at napatingin nga siya sa babaeng kasama ni April. At hindi nga naiwasan ni Madam Theresa na mapataas ang kanyang kilay habang tinititigan nga niya ang kabuuan ng kasamang dalaga ni April.“Anong kailangan nya? Ma
CHAPTER 11“Uminom ka muna,” sabi ni April kay Jillian at saka nga niya ito inabutan ng isang baso ng ladies drink.Nagulat naman si Jillian sa inaabot na iyon ni April sa kanya.“H-Ha? P-pasensya ka na April. H-Hindi kasi ako umiinom ng alak,” kandautal pa na sagot ni Jillian dahil hindi naman kasi talaga sya umiinom ng alak at never pa talaga syang nakatikim noon.Bahagya naman nga na natawa si April sa dalaga.“Girl kailangan mo ito. Pampalakas lang ng loob. Wag kang mag alala dahil wala naman akong linagay dyan. At saka ladies drink lang naman iyan. Hindi ka malalasing dyan,” sagot ni April kay Jillian.“P-pero kasi… hindi pa kasi ako talaga nakakainom ng kahit na anong alak,” mahina pa nga na sagot ni Jillian at halos pabulong nga iyon dahil nahihiya nga siya na baka may makarinig sa kanya.“It’s okay Jillian. Hindi ka naman malalasing nito. Promise.. parang juice lang yan,” pangungumbinsi pa ni April at saka nga niya hinawakan ang kamay ni Jillian at sapilitan na nga niyang pina
CHAPTER 12“Kaya naisipan ko na lang na pumasok dito sa bar. Atleast dito walang mga requirements. Yun nga lang talagang hindi pa ako pinapalad na magkaroon ng customer. Kaya hintay hintay na lang muna ako. Pero okay lang din naman sa akin na wala pa akong customer kasi may bayad na rin naman ako dito at isa pa medyo kinakabahan din kasi talaga ako. Nakakatakot din kasi talaga. Hindi natin alam kung ano ang gawin sa atin ng nga yan,” dagdag pa ni Michelle.Si Michelle kasi ay mag isa na lang nga sa buhay. Ang kanya ngang ama’t ina ay may kani kaniya ng mga pamilya kaya sarili na lang talaga din nya ang aasahan niya ngayon.“Ang hirap talagang maging mahirap,” sabi ni Jillian. “Pero teka nga ilang taon ka na ba?” tanong pa niya.“Twenty na ako. Kakagraduate ko pa lang ng high school kasi patigil tigil ako sa pag-aaral ko. Wala kasing nagpapaaral sa akin. Binibigyan bigyan lang ako minsan ng nanay ko ng pera kaya pinilit ko na lang na makapagtapos kahit high school man lang. Lola ko ang
CHAPTER 13Nanatili lang nga roon si Harold sa kanyang kinauupuan at mag isa nga lang siya na umiinom doon.Maya maya nga ay may lumapit na babae sa kanya kaya naman napatingin nga siya rito.“Hi pogi,” bati ng babae kay Harold. “Parang ngayon lang kita nakita rito ah,” dagdag pa nito. Ngiting ngiti pa nga ang babae na iyon habang kinakausap nga si Harold.Isang pilit na ngiti naman nga ang pinakawalan ni Harold at saka nga siya bumuntong hininga. Alam na kasi niya ang mga ganitong mga babae na bigla na lang lalapit ay mag aalok ng kanilang mga sarili.“Ahm. Hindi ko naman first time dito, miss. Minsan na rin akong pumunta rito kasama ng mga kaibigan ko,” sagot ni Harold dahil kahait ayaw nya sana itong kausapin ay ayaw naman nyang maging bastos dito.“Ohhh. I see,” tumatango tango pa na sabi ng babae. “Ahm. Ako nga pala si April,” pagpapakilala na ng dalaga kay Harold.“Ahm. Sorry miss pero hindi kasi ako kumukuha ng babae. Sa iba na lang ha,” deretsahan ng pagtanggi ni Harold sa dal
CHAPTER 14“Yes girl. May customer ka na. Pero wag kang mag alala dahil ako mismo ang pumili sa kanya. Ewan ko ba nang makita ko kasi ang lalaki na iyon ay ikaw na kaagad ang naisip ko,” nakangiti pa na sagot ni April at saka nga niya hinawakan sa kamay ang dalaga.“Tandaan mo para ito sa iyong ina. Para ito sa pagpapa-opera niya kaya dapat lang na lakasan mo ang loob mo ha. Kaya mo yan,” pagpapatuloy pa nga ni April.Napabuga naman nga ng hangin sa kanyang bibig si Jillian para kahit papaano ay mabawasan nga ang kaba na nararamdaman niya.“H-Hindi ba siya nakakatakot? M-matanda na ba?” sunod sunod pa na tanong ni Jillian.Bigla naman ngang natawa si April dahil sa tanong na iyon ni Jillian.“Don’t worry Jillian. Hindi yun matanda at hindi rin nakakatakot ang mukha. Actually ang gwapo nga niya eh… kaso mukhang hindi ako bet kaya hindi ko na ipinilit pa ang sarili ko. Kaya sinubukan ko na lang na ipakita ka. Mukhang nabighani naman sya kaagad sa’yo kaya go na kaagad,” sagot kaagad ni A
CHAPTER 15Hindi rin naman kasi alam ni April ang dahilan kung bakit nagrequest ng ganito ang binata. Basta ang sabi nito sa kanya kanina ay gusto niya sana ay nakapiring nga si Jillian kapag pumasok sa loob ng silid na iyon. At dahil nga yun ang request ng customer kaya naman sumunod lang din nga si April dito.Bigla naman ngang natahimik si Jillian dahil sa sinabi na iyon ni April. At dahil nga sa pananahimik na iyon ng dalaga ay napabuga nga ng hangin sa kanyang bibig si April.“Jillian baka nakakalimutan mo ang dahilan kung bakit ka narito. Ilang beses na rin naman kita tinanong at pumayag ka naman dahil sa kailangan mo nga ng pera. Sabi ko naman sa’yo di ba? Napagdaanan ko na iyan kaya ikaw nga ang naging priority ko ngayong gabi. Maswerte ka nga na sa unang gabi mo ay may customer ka na kaagad. Kaya hindi na natin kailangan pa na mag inarte dahil may kailangan din naman tayo sa kanila,” sabi pa nga ni April.“S-sorry April. P-pasensya ka na. Natakot lang kasi ako na baka kung a
CHAPTER 16Nakangisi naman nga si Harold habang tinititigan nga niya ang mukha ni Jillian ng malapitan at nanatili nga na nakapiring pa rin ang dalaga.Hanggang ngayon ay hindi nga siya makapaniwala na nasa harapan nga niya ang babae na ito. At mas lalong hindi siya makapaniwala na ginagawa pala ito ng dalaga.Nang hindi na nga nagsalita pa si Jillian ay dahan-dahan nga na inilapit ni Harold ang kanyang labi sa labi ng dalaga. Pero imbes na mag enjoy ay natawa na lang talaga si Harold dahil ni hindi man lang nga tinutugon ng dalaga ang ginagawa niyang paghalik dito at nanatili nga na tikom ang bibig nito.“Miss wag mong sabihin na hindi ka marunong humalik,” tatawa tawa pa na sabi ni Harold.Napalunok naman nga ng sarili nyang laway muli si Jillian bago nga siya dahan dahan na tumango. Ramdam nga niya ang pag iinit ng kanyang mukha dahil sa hiya.Nang makita naman nga ni Harold na tumango si Jillian ay gulat na gulat naman nga siya. At lalo tuloy syang napa-isip kung bakit narito nga
CHAPTER 17“Alam ko naman iyon. Kaya nga takot na takot din talaga ako na gawin itong trabaho na ito. Pero wala eh. No choice ako. Mahirap lang kami at kahit na anong gawin kong pag oovertime sa trabaho ko ay kulang pa rin ang sinasahod ko. Hindi ko mapapaoperahan si nanay kung tutunganga lang ako. Kaya kahit na alam ko na hindi ito tama at maaati akong mapahamak dito ay gagawin ko para kay nanay. Mahal na mahal ko ang nanay ko at siya na lang ang meron ako kaya handa kong gawin ang lahat para sa kanya, para lang makasama ko pa siya ng mas matagal pa,” sagot ni Jillian at pigil nga niya ang kanyang sarili na pumiyok dahil sa totoo lang ay naiiyak na naman siya dahil naalala na naman nga niya ang kalagayan ng kanyang ina ngayon.Tahimik naman nga na nakikinig si Harold sa sinabi na iyon ni Jillian. At parang pakiramdam nga niya ngayon ay kinukurot ang puso niya dahil sa awa sa dalagang nasa harapan niya.Alam niya na napakasipag nga nito sa kanyang kumpanya dahil madalas nga niya itong
CHAPTER 20“Mabuti naman pala kung ganon,” sabi ni Jane. “Ang mabuti pa ay kumain ka na muna at may pasok pa tayo sa opisina. Nakausap ko na rin nga pala yung nurse sa labas at sabi niya ay pwede naman daw nating iwanan si nanay Leony at sila na nga raw ang bahalang magbantay dito. Basta daw mag iwan lang tayo ng contact number in case of emergency daw,” pagpapatuloy pa nga ni Jane at saka nga niya binigyan ng pagkain si Jillian.Napatingin naman nga si Jillian sa gawi ng kanyang ina at napabuntong hininga na naman nga siya. Ayaw pa kasi sana niyang pumasok sa trabaho at parang gusto nyang bantayan na lang muna ang kanyang ina kaso ay hindi naman pwede dahil kapag tumunganga nga siya ay mas lalo ngang wala siyang sasahurin at lalo na siyang hindi makakaipon para sa pagpapa opera ng kanyang ina.Hindi naman na nga nagsalita pa si Jillian at tinanggap na lang nga niya ang inaabot na pagkain ni Jane at saka nga siya tahimik na kumain. Pinapakiramdaman nga niya ang kanyang sarili dahil il
CHAPTER 19“Ikaw, nasa sa'yo kung gusto mong pumunta ulit dito bukas ay sige lang. Ibibigay ko sa’yo ang number ko para matawagan mo ako kung sakaling pupunta ka. Nagbilin din kasi si pogi na wag kang ibibigay sa iba,” sagot ni April habang may nakakaloko ngang ngiti sa labi nito habang nakatingin kay Jillian. “Ibang klase ka talaga Jillian. Mukhang na-obsess na yata si pogi sa’yo. Ayaw kang pahawakan sa iba,” tatawa tawa pa na sabi ni April.Napapailing na lamang nga si Jillian dahil sa sinabi na iyon ni April. Napaka imposible naman yata ng sinasabi nito na ma-obsess kaagad sa kanya ang lalaki na iyon gayong ngayon lang naman siya nakita nito.******Nauna naman na nga na bumaba ng taxi si April at nagpaderetso naman nga si Jillian sa ospital.Pagkarating nga ni Jillian sa ospital ay agad na nga siyang dumiretso sa silid ng kanyang ina pero bago pa man nga siya pumasok sa loob ay isang malalim na buntong hininga muna nga ang pinakawalan niya bago niya tuluyang binuksan ang pintuan
CHAPTER 18Tanging pagtango lamang naman ang naging sagot ni Jillian dahil hindi pa rin naman nga niya alam kung babalik din ba siya rito bukas.“Jillian ito sana ang tatandaan mo. Ayaw ko nang nasawsawan na ng ibang lalaki. Ang gusto ko ang akin ay akin lang kaya wag na wag kang sasama sa ibang lalaki. Sana ay nagkakaintindihan tayo,” mahina pa nga na sabi ni Harold.Para namang biglang kinilabutan si Jillian sa sinabi na iyon ni Harold. Hindi nya alam kung bakit ito sinasabi ng lalaki sa kanya gayong alam naman nito ang trabaho niya roon.“O-oo. N-naiintindihan ko,” wala sa sarili na sagot ni Jillian. Marahil sa kaba kaya niya nasabi iyon.“Good. Mamaya mo tanggalin ang piring na iyan kapag wala na ako rito o kaya naman ay kapag pumunta na rito si April,” nakangisi pa na sabi ni Harold at saka nga siya tumayo na. “See you tomorrow Ms. Jillian,” sabi pa niya at saka nga siya naglakad na palabas ng silid na iyon.Nanatili lamang naman nga si Jillian sa kinauupuan niya at hindi nga niy
CHAPTER 17“Alam ko naman iyon. Kaya nga takot na takot din talaga ako na gawin itong trabaho na ito. Pero wala eh. No choice ako. Mahirap lang kami at kahit na anong gawin kong pag oovertime sa trabaho ko ay kulang pa rin ang sinasahod ko. Hindi ko mapapaoperahan si nanay kung tutunganga lang ako. Kaya kahit na alam ko na hindi ito tama at maaati akong mapahamak dito ay gagawin ko para kay nanay. Mahal na mahal ko ang nanay ko at siya na lang ang meron ako kaya handa kong gawin ang lahat para sa kanya, para lang makasama ko pa siya ng mas matagal pa,” sagot ni Jillian at pigil nga niya ang kanyang sarili na pumiyok dahil sa totoo lang ay naiiyak na naman siya dahil naalala na naman nga niya ang kalagayan ng kanyang ina ngayon.Tahimik naman nga na nakikinig si Harold sa sinabi na iyon ni Jillian. At parang pakiramdam nga niya ngayon ay kinukurot ang puso niya dahil sa awa sa dalagang nasa harapan niya.Alam niya na napakasipag nga nito sa kanyang kumpanya dahil madalas nga niya itong
CHAPTER 16Nakangisi naman nga si Harold habang tinititigan nga niya ang mukha ni Jillian ng malapitan at nanatili nga na nakapiring pa rin ang dalaga.Hanggang ngayon ay hindi nga siya makapaniwala na nasa harapan nga niya ang babae na ito. At mas lalong hindi siya makapaniwala na ginagawa pala ito ng dalaga.Nang hindi na nga nagsalita pa si Jillian ay dahan-dahan nga na inilapit ni Harold ang kanyang labi sa labi ng dalaga. Pero imbes na mag enjoy ay natawa na lang talaga si Harold dahil ni hindi man lang nga tinutugon ng dalaga ang ginagawa niyang paghalik dito at nanatili nga na tikom ang bibig nito.“Miss wag mong sabihin na hindi ka marunong humalik,” tatawa tawa pa na sabi ni Harold.Napalunok naman nga ng sarili nyang laway muli si Jillian bago nga siya dahan dahan na tumango. Ramdam nga niya ang pag iinit ng kanyang mukha dahil sa hiya.Nang makita naman nga ni Harold na tumango si Jillian ay gulat na gulat naman nga siya. At lalo tuloy syang napa-isip kung bakit narito nga
CHAPTER 15Hindi rin naman kasi alam ni April ang dahilan kung bakit nagrequest ng ganito ang binata. Basta ang sabi nito sa kanya kanina ay gusto niya sana ay nakapiring nga si Jillian kapag pumasok sa loob ng silid na iyon. At dahil nga yun ang request ng customer kaya naman sumunod lang din nga si April dito.Bigla naman ngang natahimik si Jillian dahil sa sinabi na iyon ni April. At dahil nga sa pananahimik na iyon ng dalaga ay napabuga nga ng hangin sa kanyang bibig si April.“Jillian baka nakakalimutan mo ang dahilan kung bakit ka narito. Ilang beses na rin naman kita tinanong at pumayag ka naman dahil sa kailangan mo nga ng pera. Sabi ko naman sa’yo di ba? Napagdaanan ko na iyan kaya ikaw nga ang naging priority ko ngayong gabi. Maswerte ka nga na sa unang gabi mo ay may customer ka na kaagad. Kaya hindi na natin kailangan pa na mag inarte dahil may kailangan din naman tayo sa kanila,” sabi pa nga ni April.“S-sorry April. P-pasensya ka na. Natakot lang kasi ako na baka kung a
CHAPTER 14“Yes girl. May customer ka na. Pero wag kang mag alala dahil ako mismo ang pumili sa kanya. Ewan ko ba nang makita ko kasi ang lalaki na iyon ay ikaw na kaagad ang naisip ko,” nakangiti pa na sagot ni April at saka nga niya hinawakan sa kamay ang dalaga.“Tandaan mo para ito sa iyong ina. Para ito sa pagpapa-opera niya kaya dapat lang na lakasan mo ang loob mo ha. Kaya mo yan,” pagpapatuloy pa nga ni April.Napabuga naman nga ng hangin sa kanyang bibig si Jillian para kahit papaano ay mabawasan nga ang kaba na nararamdaman niya.“H-Hindi ba siya nakakatakot? M-matanda na ba?” sunod sunod pa na tanong ni Jillian.Bigla naman ngang natawa si April dahil sa tanong na iyon ni Jillian.“Don’t worry Jillian. Hindi yun matanda at hindi rin nakakatakot ang mukha. Actually ang gwapo nga niya eh… kaso mukhang hindi ako bet kaya hindi ko na ipinilit pa ang sarili ko. Kaya sinubukan ko na lang na ipakita ka. Mukhang nabighani naman sya kaagad sa’yo kaya go na kaagad,” sagot kaagad ni A
CHAPTER 13Nanatili lang nga roon si Harold sa kanyang kinauupuan at mag isa nga lang siya na umiinom doon.Maya maya nga ay may lumapit na babae sa kanya kaya naman napatingin nga siya rito.“Hi pogi,” bati ng babae kay Harold. “Parang ngayon lang kita nakita rito ah,” dagdag pa nito. Ngiting ngiti pa nga ang babae na iyon habang kinakausap nga si Harold.Isang pilit na ngiti naman nga ang pinakawalan ni Harold at saka nga siya bumuntong hininga. Alam na kasi niya ang mga ganitong mga babae na bigla na lang lalapit ay mag aalok ng kanilang mga sarili.“Ahm. Hindi ko naman first time dito, miss. Minsan na rin akong pumunta rito kasama ng mga kaibigan ko,” sagot ni Harold dahil kahait ayaw nya sana itong kausapin ay ayaw naman nyang maging bastos dito.“Ohhh. I see,” tumatango tango pa na sabi ng babae. “Ahm. Ako nga pala si April,” pagpapakilala na ng dalaga kay Harold.“Ahm. Sorry miss pero hindi kasi ako kumukuha ng babae. Sa iba na lang ha,” deretsahan ng pagtanggi ni Harold sa dal
CHAPTER 12“Kaya naisipan ko na lang na pumasok dito sa bar. Atleast dito walang mga requirements. Yun nga lang talagang hindi pa ako pinapalad na magkaroon ng customer. Kaya hintay hintay na lang muna ako. Pero okay lang din naman sa akin na wala pa akong customer kasi may bayad na rin naman ako dito at isa pa medyo kinakabahan din kasi talaga ako. Nakakatakot din kasi talaga. Hindi natin alam kung ano ang gawin sa atin ng nga yan,” dagdag pa ni Michelle.Si Michelle kasi ay mag isa na lang nga sa buhay. Ang kanya ngang ama’t ina ay may kani kaniya ng mga pamilya kaya sarili na lang talaga din nya ang aasahan niya ngayon.“Ang hirap talagang maging mahirap,” sabi ni Jillian. “Pero teka nga ilang taon ka na ba?” tanong pa niya.“Twenty na ako. Kakagraduate ko pa lang ng high school kasi patigil tigil ako sa pag-aaral ko. Wala kasing nagpapaaral sa akin. Binibigyan bigyan lang ako minsan ng nanay ko ng pera kaya pinilit ko na lang na makapagtapos kahit high school man lang. Lola ko ang