CHAPTER 24“Wag na po kayong umiyak nay Leony dahil baka manikip pa po ang dibdib ninyo. Dapat ay masaya lang kayo palagi. Wag na rin po kayong mag isip a ng kung ano ano r'yan. Think positive lang po nay,” sabi ni Jane at sya na nga rin ang kusang kumalas sa pagkakayakap nilang dalawa at pinunasan pa nga niya ang luha ng matanda.“Salamat hija. Maraming salamat at nariyan ka para sa amin ng anak ko,” sabi naman nga ni Nanay Leony.“Wala po iyon nay. Gaya nga po ng sabi ko parang pamilya na rin po namin kayo. Kaya wag na po kayong magpasalamat ng nagpasalamat sa akin dahil masaya po ako sa ginagawa kong ito,” sagot naman nga ni Jane at saka nya nga matamis na nginitian ang matanda.Ipinagpatuloy naman na nga ni Jane ang pagpapakain kay nanay Leony at nanatili pa nga muna siya roon at nagkuwentuhan na nga lang din muna sila para kahit papaano nga ay malibang naman si nanay Leony. Hinintay lang din nga ni Jane na makatulog na muna ito bago nga siya nagpasya na umalis sa ospital at muli
CHAPTER 1JILLIAN FLORES“Jillian tumawag si Jeffrey sa akin ngayon ngayon lang. Ang nanay mo raw isinugod sa ospital,” humahangos na pagbabalita ni Jane sa kanyang kaibigan.Nagulat naman si Jillian sa ibinalita na iyon ng kanyang kaibigan dahil nasa opisina nga sila ngayong dalawa. At abalang abala nga si Jillian sa kanyang trabaho dahil marami rami pa rin talaga ang nga paper works na kailangan niyang matapos ngayong araw. Kaya naman tahimik lang talaga sya ngayon sa kanyang table at seryoso sa kanyang trabaho.“Ha? S-si nanay? B-Bakit anong nangyari?” kandautal naman na tanong ni Jillian.“Halika na. Hindi ko rin alam kung anong nangyari. Ang mabuti pa ay pumunta na tayo sa ospital,” sagot naman nga ni Jane at hinawakan na nga niya sa kamay si Jillian at saka nya nga ito hinila.At dahil nga sa pagkabigla ay nagpatianod na lang nga si Jillian kay Jane at agad na nga silang pumunta sa ospital kung nasaan ang nanay ni Jillian.Pagkarating nga nila sa ospital ay naabutan na nga nila
CHAPTER 2Matapos nga na makausap ni Jillian ang doktor na sumuri sa kanyang ina ay tulala nga siyang naglakad pabalik ng emergency room kung nasaan ang kanyang ina. Mabigat pa nga ang bawat hakbang niya at tila ba hindi na nga niya alam kung anong gagawin nya dahil hindi naman nya maaaring pabayaan ang kanyang ina dahil mahal na mahal nga niya ito at ito na lang nga talaga ang meron siya.Pagkabalik nga ni Jillian sa emergency room ay nadatnan nga niya ang kanyang kaibigan na si Jane na nakaupo sa upuan na nasa tabi ng higaan ng kanyang ina.At nang makita nga siya ni Jane ay dali dali nga itong lumapit sa kanya.“Kumusta? Anong sabi ng doktor? Kumusta si nanay Leony?” sunod sunod na tanong ni Jane kay Jillian.Hindi naman nga kaagad nakasagot si Jillian sa kanyang kaibigan at napatingin na lamang nga siya sa gawi ng kanyang ina at parang dinudurog nga ang kanyang puso na makita ang kanyang ina na maputla at wala pa rin ngang malay. Lumapit naman nga muna si Jillian sa kanyang ina a
CHAPTER 3Napabuntong hininga naman nga muli si Jillian at saka nga niya seryosong tiningnan ang kanyang ina dahil alam nya na nagsisinungaling nga ito.“Nay wag na po kayong magsinungaling pa sa akin. Alam ko po na naglinis na naman kayo ng bahay kaya ayan at napagod na naman kayo,” sagot ni Jillian sa kanyang ina. “Nay alam ko naman po na naiinip na kayo dahil sa wala po kayong ginagawa. Pero please po nay wag nyo pong pagurin ang sarili nyo. Ako na po ang bahala sa lahat ng yan. Dahil ang gusto ko po ngayon ay gumaling kayo at makasama ko pa po kayo ng mas matagal pa,” pagpapatuloy pa ni Jillian.Matamis naman nga na ngumiti si Leony sa kanyang anak. Kitang kita rin nga niya ang labis na pag aalala sa mukha ni Jillian.“P-pasensya ka na talaga anak. H-hindi ko kasi talaga mapigilan ang sarili ko. Mas sanay kasi talaga ako kumikilos ako sa loob ng bahay at pakiramdam ko ay mas lalo akong nanghihina kapag nakahiga lang ako,” mahinang sabi ni Leony.Nginitian naman ni Jillian ang kan
CHAPTER 4HAROLD VILLANUEVA“Kumusta ka naman anak? Kumusta ang kumpanya?” maawtoridad na tanong ni Louie sa kanyang panganay na anak na si Harold.Nasa mansyon sila ngayon at katatapos pa lamang nga nila na kumain ng dinner kasama ang kanilang buong pamilya.Ipinagkatiwala na kasi ni Louie kay Harold ang isa sa kanilang kumpanya na Villanueva Empire dahil marami pa nga siyang hawak na kumpanya ng kanilang pamilya. Nasa tamang edad na rin naman kasi si Harold at na-train na rin naman nga ng husto ng kanyang ama sa paghawak ng kumpanya.“Maayos naman po ang kumpanya dad. Kayang kaya ko naman na po itong i-manage,” sagot ni Harold sa kanyang ama.Dahan dahan naman na tumango si Louie dahil sa naging sagot na iyon ng kanyang anak. Pero sa kabila nga ng naging sagot na iyon ni Harold ay tila ba may iba pang pakahulugan ang titig ni Louie sa kanyang anak. At isang nakakalokong ngiti nga ang nakapaskil sa kanyang labi.“Dad kung itatanong nyo na naman po sa akin kung kelan po ako mag aasaw
CHAPTER 5“Hmm. Wala naman. Matagal tagal ka na kasi naming hindi nakakasama nila Bendict at Wilson na gumimik eh. Weekends naman bukas. Tara, sama ka naman sa amin ngayon,” sagot ni Miguel kay Harold.Napatingin naman nga si Harold sa kanyang suot na relo at nakita nga niya na mag alas diyes na ng gabi kaya naman napabuntong hininga na lamang nga siya.“Pwede ba na next time na lang. Pagod ako ngayon at gusto ko sanang magpahinga na lang muna,” sagot ni Harold.“Tsk. Ang KJ mo naman bro. Matagal ka ng hindi lumalabas. Sige na. Sumama ka na sa amin. Ngayon na lang naman ulet eh. Hihindian mo pa ba naman kami ngayon?” pangungulit pa ni Miguel kay Harold. “Don’t worry bro ako ng bahala kay tito Louie. Actually andito na nga kami sa labas ng mansyon ninyo at ikaw na lang talaga ang hinihintay namin,” dagdag pa nya.Nagulat naman nga si Harold sa sinabi ni Miguel at wala sa sarili na tumayo nga siya sa kanyang kinauupuan at saka sya sumilip sa bintana ng kanyang kwarto. Pagkasilip nga ni
CHAPTER 6“Cheers,” sigaw ng magkakaibigang Miguel, Wilson at Benedict sabay taas nga ng kanilang hawak na shot glass.Tahimik lamang naman si Harold sa isang tabi at itinaas na lamang nga rin niya ang kanyang hawak na shot glass at nakipag cheers sa kanyang nga kaibigan.“Ano ba naman yan bro. Para namang wala kang energy ngayong gabi. May problema ka ba?” daldal ni Benedict kay Harold ng mapansin nga niya na wala man lang nga itong kagana gana at tahimik lamang nga itong umiinom.Napabuntong hininga naman nga si Harold at saka nga siya tumingin sa kanyang nga kaibigan.“Pasensya na kayo. Sadyang pagod lang ako sa opisina at maraming iniisip kaya ganito ako ngayon,” hinging paumanhin nga ni Harold sa kanyang mga kaibigan.Nagkatinginan naman nga sila Miguel, Benedict at Wilson at agad nga silang lumapit kay Harold at agad na inakbayan ito.“Bro nandito tayo para magliwaliw. Kalimutan mo muna yang problema mo sa opisina at magrelax ka na muna ngayon dito,” sabi ni Wilson kay Harold.
CHAPTER 7Dahan dahan naman na tumango si April at saka nga niya linapitan si Jillian at saka nya ito pinatayo at pinaikot sa kanyang harapan. Napataas pa nga ang isa niyang kilay habang pinagmamasdan niya ang kabuuan ni Sophia.“Maganda ka, maputi, sexy at makinis. Hindi malabo na makakuha ka kaagad ng mayamang customer. At hindi rin malabo na pag-agawan ka ng mga yun kapag nakita ka,” sabi ni April. “Pero ang tanong kakayanin mo ba? Sa tingin ko pa lang sa’yo ay virgin ka pa eh. Baka kapag hinawakan ka na ng customer mo ay magtatakbo ka na,” sabi pa ni April.Bigla naman ngang natakot si Jillian sa sinabi na iyon ni April. Totoo naman kasi na virgin pa sya at hindi pa rin kasi talaga siya nagkakaroon ng nobyo. Kaya kahit nga paghalik ay hindi nya alam kung paano. Maganda naman si Jillian at maamo pa nga ang mukha nito at marami rin nga ang nagkakagusto sa kanya noong nag aaral pa lang sya. Kaso ay mas priority nya kasi ang pag aaral nya noon at ngayon nga na nakatapos na sya ng kan
CHAPTER 24“Wag na po kayong umiyak nay Leony dahil baka manikip pa po ang dibdib ninyo. Dapat ay masaya lang kayo palagi. Wag na rin po kayong mag isip a ng kung ano ano r'yan. Think positive lang po nay,” sabi ni Jane at sya na nga rin ang kusang kumalas sa pagkakayakap nilang dalawa at pinunasan pa nga niya ang luha ng matanda.“Salamat hija. Maraming salamat at nariyan ka para sa amin ng anak ko,” sabi naman nga ni Nanay Leony.“Wala po iyon nay. Gaya nga po ng sabi ko parang pamilya na rin po namin kayo. Kaya wag na po kayong magpasalamat ng nagpasalamat sa akin dahil masaya po ako sa ginagawa kong ito,” sagot naman nga ni Jane at saka nya nga matamis na nginitian ang matanda.Ipinagpatuloy naman na nga ni Jane ang pagpapakain kay nanay Leony at nanatili pa nga muna siya roon at nagkuwentuhan na nga lang din muna sila para kahit papaano nga ay malibang naman si nanay Leony. Hinintay lang din nga ni Jane na makatulog na muna ito bago nga siya nagpasya na umalis sa ospital at muli
CHAPTER 23“Hi nanay Leony,” masiglang bati nga ni Jane sa ina ni Jillian. Naabutan nga ni Jane na pinapakain ng nurse si nanay Leony kaya naman pagkarating nga niya roon ay siya na rin nga ang nagpatuloy ng pagpapakain dito.“Kumusta po ang pakiramdam nyo nay?” tanong pa ni Jane habang pinapakain nya nga ito.“Ganon pa rin hija. Minsan ay naninikip pa rin nga ang dibdib ko pero kaya ko naman na,” sagot naman ni nanay Leony sa dalaga at medyo mabagal pa nga ang pagsasalita niya dahil naninikip nga ang dibdib niya. “Nasaan nga pala si Jillian? Bakit hindi mo yata sya kasabay ngayon?” tanong pa niya dahil hindi nag nito kasama ang kanyang anak.“Po? Si Jillian po? Naku nay hindi po siya makakapunta ngayon dito. Nag overtime po kasi siya at baka anong oras na po siya makauwi. Kaya po sinabihan ko po siya na ako na lang po ang dadaan dito at bukas na lang po ng umaga siya pumunta rito para makapagpahinga po muna siya,” pagsisinungaling na nga ni Jane at pagkasabi nga niya noon ay kinagat
CHAPTER 22Pagkaalis naman nga ni Miguel ay muli ngang napabalik si Harold sa malalim nga niyang pag iisip.Iniisip nga niya ngayon kung paano ba niya maitatago si Jillian sa kanyang mga kaibigan. Dahil sigurado siya na aasarin nga siya ng mga ito kapag nalaman nga ng mga ito na kumuha din siya ng babae sa bar. At isa pa nga na iniisip niya ay baka nga makita ni Miguel si Jillian at panigurado na magugustuhan nga rin nito ang dalaga lalo na nga at maganda nga ito at ang isa pa nga na kinakatakot niya ay baka kung ano pa ang gawin ng lokong si Miguel kay Jillian.Nasa malalim na naman nga na pag iisip si Harold ng bigla ngang tumunog ang kanyang cellphone at isang unknown number nga ang tumatawag sa kanya kaya naman kunot noo nga niyang sinagot iyon.“Hello po sir. Ako po ito si April. Gusto ko lang pong sabihin na mamaya po ay nasa bar ulit si Jillian,” sabi ni April na nasa kabilang linya. Binalita nga niya kaagad sa binata iyon dahil katatawag tawag pa lang din nga sa kanya ni Jilli
CHAPTER 21Samantala naman sa loob nga ng opisina ni Harold ay hindi na nga maalis alis ang ngiti sa labi ng binata habang inaalala nga niya ang mukha ni Jillian. At kahit pa nga may piring ito kagabi ay hindi naman nga niya makakalimutan ang maamong mukha ng dalaga.Kanina nga nang papunta na siya sa kanyang opisina ay dumaan nga muna siya sa finance department at pasimple nga siyang sumulyap kay Jillian na sa mga oras nga na iyon ay abalang abala na nga sa trabaho. At ni hindi mo nga ito mababakas sa mukha ng dalaga ang iba pang trabaho nito.“Uyyy. Kakaiba ang ngiti na iyan ah. Ano yan ha? May inspiration ka na ba? Pakilala mo naman yan sa amin,” sabi ni Miguel ng mapansin nga niya ang itsura ni Harold.Bigla naman ngang napabalik sa wisyo si Harold ng marinig nga niya ang boses ni Miguel.“What are you doing here? Paano ka nakapasok dito sa opisina ko?” kunot noo pa nga na tanong ni Harold kay Miguel.“Tsk. Malamang dyan ako dumaan sa pinto. Alangan naman na nagmagic ako papunta r
CHAPTER 20“Mabuti naman pala kung ganon,” sabi ni Jane. “Ang mabuti pa ay kumain ka na muna at may pasok pa tayo sa opisina. Nakausap ko na rin nga pala yung nurse sa labas at sabi niya ay pwede naman daw nating iwanan si nanay Leony at sila na nga raw ang bahalang magbantay dito. Basta daw mag iwan lang tayo ng contact number in case of emergency daw,” pagpapatuloy pa nga ni Jane at saka nga niya binigyan ng pagkain si Jillian.Napatingin naman nga si Jillian sa gawi ng kanyang ina at napabuntong hininga na naman nga siya. Ayaw pa kasi sana niyang pumasok sa trabaho at parang gusto nyang bantayan na lang muna ang kanyang ina kaso ay hindi naman pwede dahil kapag tumunganga nga siya ay mas lalo ngang wala siyang sasahurin at lalo na siyang hindi makakaipon para sa pagpapa opera ng kanyang ina.Hindi naman na nga nagsalita pa si Jillian at tinanggap na lang nga niya ang inaabot na pagkain ni Jane at saka nga siya tahimik na kumain. Pinapakiramdaman nga niya ang kanyang sarili dahil il
CHAPTER 19“Ikaw, nasa sa'yo kung gusto mong pumunta ulit dito bukas ay sige lang. Ibibigay ko sa’yo ang number ko para matawagan mo ako kung sakaling pupunta ka. Nagbilin din kasi si pogi na wag kang ibibigay sa iba,” sagot ni April habang may nakakaloko ngang ngiti sa labi nito habang nakatingin kay Jillian. “Ibang klase ka talaga Jillian. Mukhang na-obsess na yata si pogi sa’yo. Ayaw kang pahawakan sa iba,” tatawa tawa pa na sabi ni April.Napapailing na lamang nga si Jillian dahil sa sinabi na iyon ni April. Napaka imposible naman yata ng sinasabi nito na ma-obsess kaagad sa kanya ang lalaki na iyon gayong ngayon lang naman siya nakita nito.******Nauna naman na nga na bumaba ng taxi si April at nagpaderetso naman nga si Jillian sa ospital.Pagkarating nga ni Jillian sa ospital ay agad na nga siyang dumiretso sa silid ng kanyang ina pero bago pa man nga siya pumasok sa loob ay isang malalim na buntong hininga muna nga ang pinakawalan niya bago niya tuluyang binuksan ang pintuan
CHAPTER 18Tanging pagtango lamang naman ang naging sagot ni Jillian dahil hindi pa rin naman nga niya alam kung babalik din ba siya rito bukas.“Jillian ito sana ang tatandaan mo. Ayaw ko nang nasawsawan na ng ibang lalaki. Ang gusto ko ang akin ay akin lang kaya wag na wag kang sasama sa ibang lalaki. Sana ay nagkakaintindihan tayo,” mahina pa nga na sabi ni Harold.Para namang biglang kinilabutan si Jillian sa sinabi na iyon ni Harold. Hindi nya alam kung bakit ito sinasabi ng lalaki sa kanya gayong alam naman nito ang trabaho niya roon.“O-oo. N-naiintindihan ko,” wala sa sarili na sagot ni Jillian. Marahil sa kaba kaya niya nasabi iyon.“Good. Mamaya mo tanggalin ang piring na iyan kapag wala na ako rito o kaya naman ay kapag pumunta na rito si April,” nakangisi pa na sabi ni Harold at saka nga siya tumayo na. “See you tomorrow Ms. Jillian,” sabi pa niya at saka nga siya naglakad na palabas ng silid na iyon.Nanatili lamang naman nga si Jillian sa kinauupuan niya at hindi nga niy
CHAPTER 17“Alam ko naman iyon. Kaya nga takot na takot din talaga ako na gawin itong trabaho na ito. Pero wala eh. No choice ako. Mahirap lang kami at kahit na anong gawin kong pag oovertime sa trabaho ko ay kulang pa rin ang sinasahod ko. Hindi ko mapapaoperahan si nanay kung tutunganga lang ako. Kaya kahit na alam ko na hindi ito tama at maaati akong mapahamak dito ay gagawin ko para kay nanay. Mahal na mahal ko ang nanay ko at siya na lang ang meron ako kaya handa kong gawin ang lahat para sa kanya, para lang makasama ko pa siya ng mas matagal pa,” sagot ni Jillian at pigil nga niya ang kanyang sarili na pumiyok dahil sa totoo lang ay naiiyak na naman siya dahil naalala na naman nga niya ang kalagayan ng kanyang ina ngayon.Tahimik naman nga na nakikinig si Harold sa sinabi na iyon ni Jillian. At parang pakiramdam nga niya ngayon ay kinukurot ang puso niya dahil sa awa sa dalagang nasa harapan niya.Alam niya na napakasipag nga nito sa kanyang kumpanya dahil madalas nga niya itong
CHAPTER 16Nakangisi naman nga si Harold habang tinititigan nga niya ang mukha ni Jillian ng malapitan at nanatili nga na nakapiring pa rin ang dalaga.Hanggang ngayon ay hindi nga siya makapaniwala na nasa harapan nga niya ang babae na ito. At mas lalong hindi siya makapaniwala na ginagawa pala ito ng dalaga.Nang hindi na nga nagsalita pa si Jillian ay dahan-dahan nga na inilapit ni Harold ang kanyang labi sa labi ng dalaga. Pero imbes na mag enjoy ay natawa na lang talaga si Harold dahil ni hindi man lang nga tinutugon ng dalaga ang ginagawa niyang paghalik dito at nanatili nga na tikom ang bibig nito.“Miss wag mong sabihin na hindi ka marunong humalik,” tatawa tawa pa na sabi ni Harold.Napalunok naman nga ng sarili nyang laway muli si Jillian bago nga siya dahan dahan na tumango. Ramdam nga niya ang pag iinit ng kanyang mukha dahil sa hiya.Nang makita naman nga ni Harold na tumango si Jillian ay gulat na gulat naman nga siya. At lalo tuloy syang napa-isip kung bakit narito nga