Hindi naman malayong makakabuo kami ni Rome. Hindi ako nag-pi-pills dahil masama raw ‘yon sa isang babae, mayroong negative effects lalo na’t wala pa akong anak. Natakot ako kaya hindi ko sinubukan. Pero hindi ko inaasahan ‘to… Bakit dati may nangyari sa amin ni Rome pero hindi niya ako nabuntis? Hindi kaya’t hindi pa matured ang reproductive ko noon? “Ang iyong pulso ay nagiging mas mabilis, medyo lumalakas, at nagsisimula itong magkaroon ng madulas na pakiramdam dito n’ong hinawakan ko. Tama nga ako, ikaw ay nagdadalang tao. Kailan ka huling dinatnan?” “S-Sigurado po kayo, doc?” Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko. “Dinatnan ka na ba ng buwanang menstruation mo? Kailan ang huli mo?” “A-Actually po dalawang buwan na po akong delayed. Last last month po ‘yung last mens ko.” “To make sure, iha, buy a pregnancy test. Diyan lang malapit sa health center na ‘to, may pharmacy, but I am sure, iha, based on your explanation, nagduduwal and feeling nausea, you’re pregnant. That’s a comm
Hinagod ko ang buhok ko paatras nang makapasok ako sa kwarto. Tumitig ako sa salamin nang matagal at hindi rin napigilan ang tumangis ng malakas. Natigil lang ang pagsasabunot ng nanay ni Rome sa akin nang dumating si Lisa. Kung hindi lang niya kami pinigilan, panigurado sinubsob na ako ng nanay ni Rome. Nakalbo na siguro ako panigurado. Sure ako na naikuwento ni Rome sa kanya ang pag-iwan ko noon kaya galit na galit siya. Nangangamba ako kasi mama ni Rome ‘yun, hindi siya maaaring magalit sa akin. Naghihirap na nga akong kunin ang loob ni Rome ulit eh tapos dumagdag pa ‘yung may galit sa akin, mama niya pa. What if maging hadlang ‘yun sa amin ni Rome? Paano na lang ako? Diyos ko po. Napatingin ako sa pregnancy test kung saan mayroong dalawang guhit. Ang guhit lang na ito ay ang nagbibigay ng lakas sa akin para maging matatag. Huminga ako ng malalim habang nakatitig sa pader. Gusto kong humanap ng tiyempo para sabihin kay Rome ang tungkol sa pagbubuntis ko bago ako tuluyang mapalay
“Buntis po ako…” Napanguso ako para pigilan ang paghikbi ko. “S-Si Rome po ang ama. Siya po ang nakabuntis sa akin. M-Magkakababy na po kami kaya hindi niyo po pwedeng ilayo ang ama ng magiging anak ko,” matapang kong pag-amin at hinaplos ang tiyan ko. Humarap siya nang mabilis na may gulat sa mata niya. Napahawak ako sa may bandang puson ko. Napahawak naman siya sa pintuan at huminga nang malalim dahil hindi siya makapaniwala. “My God,” pagtakip niya sa bibig niya. “Is that true?” Pinunasan ko ang tumulong luha galing sa mata ko at kinuha ko ang pregnancy test para ipakita sa kanya. Hinawakan naman niya ‘yon. Kitang-kita ko ang garalgal ng kanyang mga kamay. “Oh God. What on earth is happening? H-How? When? How did this happen?” Takang-taka niyang tanong. Itinaas niya pa ang pareho niyang kamay sa pagtataka. “May nangyari po sa amin ni Rome at pareho po naming ginusto ‘yon. Maraming beses po!” Diin kong pag-amin kahit nakakahiya mang sabihin. “Dahil mahal ko siya! Kahit sinasakta
Napakagat ako ng labi at sumilip kung saan nagbibihis si Rome. Nang umalis ang mga tumutulong sa kanya, agad akong lumapit kay Rome. “R-Rome,” utal na tawag ko. Malamig niya akong tinititigan habang hinahawakan ang ribbon na nasa leeg niya. “My partner tonight will be Claudia. My mother set an engagement party for both of us kasabay ng celebration ng kasal ng pinsan ko. Do you want to come and watch us?” May pang-aasar na tono na sabi niya at tiningnan ang sarili sa salamin. “S-Sure ka na ba kay C-Claudia? Baka…baka ginagawa mo lang ‘to para magantihan ako? Rome hindi mo na kailangang gawin ‘yun,” ngumiti ako at hinawakan ang kamay niya. “Hihintayin kita hanggang sa maging handa ka. Huwag mong pilitin ang sarili mo sa hindi mo naman gusto. Handa ako para maghintay sa ‘yo.”“Nahihibang ka ba?” Hinila niya pabalik ang kamay niya. Hinawakan ko siya ulit at pinanlakihan ng mata. Lumapit siya nang dahan-dahan sa akin. “I wouldn’t do it if I didn’t want Claudia to be part of my life. I am
Pwede naman siyang magmahal ng iba pero sana naman huwag na lang niyang sabihin lahat ng mga magagandang ginagawa nila o kung gaano siya kadesidido kay Claudia. Kasi ikakamatay ko na ang pagseselos ko sa mga babaeng umaaligid sa kanya. “Bakit ba sobra ka magparusa, Rome? Hindi ka ba talaga naaawa sa akin?” Napailing ako habang pinupunasan ang sipon ko gamit ng braso ko. “Ginawa ko naman ang lahat para mapatawad mo ako ah…pero hindi mo pa rin ako binigyan ng pagkakataon. Pagod na pagod na ako, Rome! Please, hayaan mo na lang akong umalis. Hindi ka ba masaya na mawawala na ako? Hindi ba ito naman ang gusto mo?” Ayoko na lang maging sagabal kay Rome at sa magiging asawa niya. Ayokong magmukhang kawawa ang anak ko pagdating ng araw. Ayokong manghingi siya ng atensyon kay Rome kapag nagkaanak na sila ni Claudia. “You are pregnant, you needed money, right? Iiwan mo ang trabaho mo na kalahating milyon ang sahod? I will add some more for the…for the baby!” “Hindi ako nagtrabaho para sa pe
“Ate, kailangan nating magbayad sa mga nag-asikaso kay Mama, wala akong pera,” malungkot na wika ni Francis nang makalapit siya sa akin. Kinuha ko ang wallet ko at tiningnan ko ang laman nito. Marami-rami naman ang naipon ko. Sayang din ‘yung 3 weeks na sahod ko kay Rome, mukhang nakakalimutan niyang ibigay. Gusto kong kunin dahil sayang pero ayokong isipin niya na hinahabol ko siya sa pera niya. Iba pa naman sila mag-isip. At saka ayoko muna siyang makita. Bigla akong nawalan ng gana kay Rome. Okay lang sana kung ako ang itatanggi niya eh, pero dinamay niya ‘yung anak ko. Papatunayan ko sa kanya at sa Nanay niya na kakayanin kong buhayin ang anak ko nang hindi nanghihingi ng tulong sa kanila. Pero kahit papaano ay iniisip ko ang sinabi ni Rome sa akin na palagi ko siyang iniiwan which is true pero hindi ko naman ginustong iwan siya sa ere. Kung pinakinggan niya sana ako at hindi kami hahantong sa ganito. Hindi niya sana napagsalitaan ng masama ‘yung baby niya. Rome, you know me
Naupo na ako sa tapat ni Mama at uminom ng maraming tubig. “Ate, hindi na ako matutulog. Pag-umuwi na ‘yung mga sumusugal magpahinga ka na ako naman ang magbabantay kay Mama,” bungad ni Francis at tumabi sa akin. Niyakap niya ako ng mahigpit sa baywang, “Ate, kanina ka pa umiiyak. Kailangan nating magpakatatag,” dagdag niya. “Hangga’t kaya kong nakagising ng ilang oras, kakayanin ko. Kumain ka na ba?” Humarap ako sa kanya at hinawakan siya sa buhok niya. “Kumain na ako ng lugaw, ate. Gusto mo ba? Kukuhanan kita,” alok niya. Madali akong umiling. “Hindi ako nagugutom. Wala rin akong gana. Tubig lang ang gusto ko,” was my reply. Bumigat ang paghinga ko at pumikit ng panandalian. “Ate naman…” Reklamo ni Francis. Ngumiti ako ng maikli. "Magkakasakit ka niyan e," naiiyak niyang dugtong.“Ayos lang ako, Francis. Huwag ka nang mag-alala sa akin. Matatag ako ‘di ba?” Pag-si-sigla ko sa kanya para hindi na siya mag-alala. Hinawakan ko ang ulo niya.“Sigurado ka, ate? Baka may manggyari pa
Biglang nagreklamo si Ate at nakapamaywang na hinarap ako, parang ready na sabunutan ako. “Nako naman! Hanapin mo! Hindi niya pwedeng talikuran ang responsibilidad niya sa ‘yo!” atungal niya na akala niya madali lang sa akin na sabihin kong hindi ko kilala ang ama. “Hindi ko na ‘yun mahahanap, ate,” negatibong pagtanggi ko. “At hindi naman din niya ako matatanggap lalo na ang baby namin,” mapait na ngiti ang naipakita ko. “Mayaman e…” ngunit pabulong ko na lang itong sinabi dahil ayokong sumabog si Ate. “Akala ko ba hahanapin mo si Rome? Paano mo pa siya mahahanap kung magkakaroon ka ng anak? At hindi niya matatanggap ‘to kapag nalaman niya, Faye. Mahina ang tsansa na makikipag-balikan ‘yun sa ‘yo. Paano niyan? Saan ka ba kasi nakikipag-inuman? Faye naman, hindi mo naman gawain ‘yan eh! Dapat kasi ‘di ka nagpapaniwala sa mga nasa paligid mo,” naiistress niyang batid. “Kung nandito lang si Tatay ay nakurot ka na! Hindi natin gawain ang uminom tapos nakikipag-landian sa kung sino! Fa
ROME “Cheers sa 7th anniversary ng mag-asawang Wilson!” itinaas ni Xino ang baso na may lamang alak. I, Emman, Kael and Drev cheers our glasses at Xino’s glass. “Happy 35th birthday na rin p’re! Gurang na tayong lahat, bwahaha!” “Thank you so much, mga pare ko. Walang araw na hindi masaya ang birthday ko dahil sa inyo,” I said. Minsan walang okasyon ay bigla na lang silang nang-aayang inumin para mas lalo raw kaming mapalapit sa isa’t isa, which is good. “Ako naman ang ikakasal this year,” sabi ni Drev. “At ninong kayong lahat,” he added. “Two weeks pregnant.” Humiyaw kaming lahat at kanya-kanya namin siyang binati. “Sure, dadalo kami riyan! Congrats pare. Akala namin nabubulok na titi mo e,” malaswang sambit ni Xino. Nakatanggap lamang siya ng isang pukpok sa amin. “Hindi ibig-sabihin na nabuntis lang siya ngayon e hindi ko na ginagamit ito?” Drev pointed his manhood as he smirk. Pare-parehas kaming natawa sa kanyang sinabi. “How about si Emman?” mapaglarong boses
(Final Chapter)Niyakap niya ako ng mahigpit at ganun din ako. Nagpalakpakan naman ang nakikinig.Naglakad naman ang pamangkin ko dala-dala ang mga singsing. Pero ang mga mata ko ay naka’y Rome, punong-puno ng luha at hindi makapaniwala na pagmamahal na ulit ang tingin ni Rome sa akin.“Bless, O Lord, these rings which we bless in your name. So that those who wear them may remain entirely faithful to each other, abide in peace and your will, and live always in mutual charity. Through Christ our Lord.”“Amen.” Sinabuyan ng pari ng holy water ang mga singsing.Kinuha ni Rome ang isa at hinawakan ang kamay ko. Nginitian niya ako ng matamis.“Faye, this ring I give you, in token and pledge of our constant faith and abiding love. In the name of the Father, the Son, and the Holy Spirit.”Ako ang susunod na kumuha at napakagat ang labi.“Rome, take and wear this ring as a sign of my love and faithfulness. In the name of the Father, the Son, and the Holy Spirit.”“In the sight of God and the
I climbed back into his embrace and kissed him passionately once again. Niyakap ko ang buong ulo niya. I tilted my head and played with his mouth. Nakikigalaw na rin siya sa kung paano ko siya halikan. I felt his hands massaging my breasts. Hinawakan ko ang magkabilang kamay niya. I sucked his lower lip. He laid me down on the bed and traced his fingers up my thighs, all the way to my chest.“Your body is familiar.”“We always do this here,” sagot ko at hinila ang tie niya para mahalikan ako.Suddenly, he stood up and started to undress himself. He pulled me towards him and positioned himself in the middle. He licked his fingers and slid them in between my thighs. I let out a soft moan. Slowly, he inserted his length inside me. Napatakip ako ng bibig habang hinahaplos ang kanyang matitigas na dibdib.“Namiss kita, Rome.”I was the one who started moving to attract him even more. I closed my eyes tightly when he pressed my head against the bed as he choked me.He suddenly quickened hi
ROMEI stopped rummaging through the cluttered cabinet of my table when suddenly there was a knock. I fixed my hair and smiled sweetly. I knew Claudia was behind my door.When I opened the door, she was indeed standing there. I grabbed her hand and wrapped my arms around her waist.“Claudia! I missed you!” I kissed her temple, “why did you only visit me now? Don’t you miss me?” I think I look stupid now because I was pouting my lips. It’s okay, it’s just for her anyway.“Hey! What are you doing?” She slightly pushed me away. She was full of wonder. I was also puzzled by her behavior, “why are you hugging me?! You can’t do that!”“I’m hugging you because I missed you. Hindi ba pwede?” I grabbed her chin and I was about to smack her when she avoided her lips, “Claudia! I want to kiss you!”“What are you doing?” Inilayo niya ang mga braso kong nakakapit sa baywang niya.“Claudia? Why are you acting like that? Hindi nga kita nakita sa hospital. You don’t care for me?” I said softly, “I ju
“Welcome back home, son.”The woman—my mother—guided me inside the huge mansion. Sinabi nila na I am belong to this house. Akin ‘to? So I am wealthy? Wow, that was cool. Naniwala lang ako nang may portrait akong nakita sa sala.“Sir Rome!” A maid is crying when she runs toward me and hugged me tight. Nagulat ako kaya’t nanlaki ang mga mata ko habang papalapit siya. Nakataas ang mga kamay ko sa ere habang nakatitig sa ulo niya.“Hey! Take it easy, ha-ha! He is not yet healed. Baka masakit pa ang katawan niya,” father said. Bumitaw naman ‘yung maid. Mukhang ayaw pa akong bitawan. Tumagal pa kasi siya ng ilang segundo. “I know you missed him but he needs some rest.”Ginagawa ba talaga ng mga maid ang mga ganitong bagay sa kanilang mga amo? She smelled detergent. Halatang kakalaba lang niya. “Magpapahinga muna siya, Seb. May sasabihin ako mamaya sa inyo but I need to guide Rome to his room,” father exclaimed and he wrapped his arms to me. “Let’s go, son. Excuse us. Makipag-bonding na lan
2 DAYS AFTER and they are still in Palawan. Faye still doesn’t know what happened to her fiancè. Maging sina Manang Sonya ay walang kaalam-alam sa nangyari sa kanilang alaga. Mr. and Mrs. Wilson is not ready to tell everything about what happened to Rome. “It’s supposedly their marriage now. But what just happened…” Hindi sinisisi ni Mrs. Wilson si Faye dahil wala naman talagang kasalanan si Faye ever since. Nangyayari ang mga bagay na ‘to sa hindi inaasahang lugar at panahon. Ang kailangan lang nilang gawin ngayon ay manalangin para sa anak nila.Madalang na nga lang silang magkita tapos kapahamakan pa ang madadatnan nila kay Rome.Gusto mang sisihin ni Mrs. Wilson ang sarili kung bakit nararanasan ni Rome ang kasakitan ngunit hindi niya magawa dahil panghihinaan lang siya ng loob at wala na rin mangyayari kung sisisihin niya ang sarili niya. Nangyari na e, kung maibabalik lang sana ang nakaraan.Nagpapasalamat siya dahil nasa tabi niya palagi ang asawa niya para suportahan ang nar
Nagpaalam si Mr. Wilson sa kanyang pamangkin na si Bruno at hinabilinan na bantayan muna ang kanilang Tita Cora and quickly rushed to their rented car. Ipinatakbo niyang mabilis ang kanilang sasakyan papunta sa hospital where Rome was admitted. Nangangatog ang kanyang mga kamay at tuhod dahil sa takot habang tumatakbo na para bang hinahabol siya ng malaking leon.“Hello, nurse. Ano ng nangyare sa anak ko?” Hingal na hingal nitong tanong nang matuntong niya ang nurse station.Medyo may kalayuan ang tinakbuhan niya dahil malawak ang hospital.“Can I have the name of the patient po?” Magalang na tanong ng nurse habang nag-i-stapler ng mga medical certificates.“Rome Wilson,” karipas niyang sagot at huminga muli ng malalim. Napagod siya dahil sa kanyang pagtakbo. Mula kanina ay tumatakbo na siya. May edad na si Mr. Wilson at madali na lang din sa kanya ang makaramdam ng pagod ng madalian.“Rome Wilson?” The nurse tried to search for his name but no one appeared at the monitor. “Sir, wala
Sumakay kaagad ako sa kotse para handa ng umuwi. I missed my fiancé already and I am hungry. Wala pa akong kain magmula kaninang umaga.I thrust my hand into my pocket to get my phone and compose a message to my dear love.To: Faye—Pauwi na ako. Magprepare ka na ng food.I can’t help but smile. I didn’t wait for her response. I started the engine as I shaped my lips into an ‘o’ to whistle while driving. My forehead furrowed and I turned on the wipers of my car because the raindrops were heavy.My cellphone rang but I didn’t bother to check it. It was probably just a reply from Faye.When I arrived in front of my mansion, the gate, which was incredibly tall, opened. I rolled down my window to talk to the guard who was getting wet in the rain.“Kuya, pasok ka muna sa loob at magkape.”“Sige, sir!”I closed the window and put my car in the garage. Inihagis ko pataas ang susi ko at sinalo ulit. Umiikot-ikot pa ako sa pwesto ko. Kahit pagod ako araw-araw sulit naman kung nakakasama ko an
Lahat ng agenda namin ngayong araw ay natapos na. Hindi na namin nagawang pasyalan ang parents ni Rome at mga pinsan niya dahil pagod na pagod kami. Mabuti na lang at nakapag-dala kami ng mga gamit namin nang pumunta kami sa El Nido para sa photoshoot. Nag-book kami sa Hotel for one night. Pagkatapos naming maligo ni Rome ay kaagad na kaming natulog. Wala na kaming time para maglandian pa. Mula kaninang umaga gumagalaw na kami sa wedding namin.3RD PERSONLumipas ang tatlong gabi, ang pamilya ni Rome sa Palawan ay binalak na nang umuwi bukas pagkatapos ng kanilang pamimili. Nakapalibot sila sa dining area habang may kanya-kanya silang usapan.“Kumusta daw sina Ate Faye at Kuya Rome?” Tanong ni Nicole na sarap na sarap kumain sa inuulam nilang kalderetang baka.“Busy sila hindi rin namin sila macontact. Kailangan na nating umuwi para tulungan natin sila. Masyado nilang nirarush ‘yung wedding kasi iniisip kami ni Rome,” sagot ng tatay ni Rome.“Is that so, Tito?” Tumango si Mr. Wilson k