Naupo na ako sa tapat ni Mama at uminom ng maraming tubig. “Ate, hindi na ako matutulog. Pag-umuwi na ‘yung mga sumusugal magpahinga ka na ako naman ang magbabantay kay Mama,” bungad ni Francis at tumabi sa akin. Niyakap niya ako ng mahigpit sa baywang, “Ate, kanina ka pa umiiyak. Kailangan nating magpakatatag,” dagdag niya. “Hangga’t kaya kong nakagising ng ilang oras, kakayanin ko. Kumain ka na ba?” Humarap ako sa kanya at hinawakan siya sa buhok niya. “Kumain na ako ng lugaw, ate. Gusto mo ba? Kukuhanan kita,” alok niya. Madali akong umiling. “Hindi ako nagugutom. Wala rin akong gana. Tubig lang ang gusto ko,” was my reply. Bumigat ang paghinga ko at pumikit ng panandalian. “Ate naman…” Reklamo ni Francis. Ngumiti ako ng maikli. "Magkakasakit ka niyan e," naiiyak niyang dugtong.“Ayos lang ako, Francis. Huwag ka nang mag-alala sa akin. Matatag ako ‘di ba?” Pag-si-sigla ko sa kanya para hindi na siya mag-alala. Hinawakan ko ang ulo niya.“Sigurado ka, ate? Baka may manggyari pa
Biglang nagreklamo si Ate at nakapamaywang na hinarap ako, parang ready na sabunutan ako. “Nako naman! Hanapin mo! Hindi niya pwedeng talikuran ang responsibilidad niya sa ‘yo!” atungal niya na akala niya madali lang sa akin na sabihin kong hindi ko kilala ang ama. “Hindi ko na ‘yun mahahanap, ate,” negatibong pagtanggi ko. “At hindi naman din niya ako matatanggap lalo na ang baby namin,” mapait na ngiti ang naipakita ko. “Mayaman e…” ngunit pabulong ko na lang itong sinabi dahil ayokong sumabog si Ate. “Akala ko ba hahanapin mo si Rome? Paano mo pa siya mahahanap kung magkakaroon ka ng anak? At hindi niya matatanggap ‘to kapag nalaman niya, Faye. Mahina ang tsansa na makikipag-balikan ‘yun sa ‘yo. Paano niyan? Saan ka ba kasi nakikipag-inuman? Faye naman, hindi mo naman gawain ‘yan eh! Dapat kasi ‘di ka nagpapaniwala sa mga nasa paligid mo,” naiistress niyang batid. “Kung nandito lang si Tatay ay nakurot ka na! Hindi natin gawain ang uminom tapos nakikipag-landian sa kung sino! Fa
Napahawak ako sa tiyan ko at ilang beses na humingi ng tawad sa nalaglag ko na anak. Kung pinakinggan ko lang sana si Francis… Kung natulog at kumain ako… Kung hindi lang sana ako nagpadala sa kalungkutan… Kung hindi lang sana ako naging mahina at pinatilihin ang maging matatag… “Hindi sana siya nawala,” hirap na hirap kong sabi. “Magpahinga ka. Kailangan mong magpahinga,” pag-papatatag ni ate at pinahiga ako sa kama. Humarap ako sa bintana at mahigpit na kumapit sa unan. “Kailangan mong mag-stay ng ilang araw. Na-raspa ka kaya hindi ka muna pwedeng maggalaw-galaw. Kami na ang bahala sa burol ni Mama,” batid ni ate. Wala akong ibang sinabi at kinuha ang isang unan para yakapin ito. Napapikit ako habang humihinga ng napakalalim. Pagod na pagod ang pakiramdam ko, ang mata ko at maging ang buong katawan ko. Sana mamatay na lang ako para isahan na lahat mabura ang problemang dinadala ko. Kung mamamatay ako, makakasama ko si Tatay, si Mama, si baby… Nagmulat ako ng mata at hinawa
Napatigil ako sa pagnguya nang makita ko kung sino ang pumasok. Nabitawan ko ang kinakain ko sa mangkok at napairap."Anong ginagawa mo rito? 'Di ba sabi ko ayaw kitang makita?" naiiritang tanong ko ngunit ang mata ko ay nanatili sa kinakain ko.Parang wala siyang narinig, dali-dali siyang kumuha ng monoblock at umupo sa tabi ng hospital bed. Kaagad namang nangamoy ang paborito niyang perfume at dumikit kaagad ang amoy sa ilong ko."Rome, ano ba?!" reklamo ko nang hawakan niya ang kamay ko."I miss you," nagmamakaawa niyang sambit pero kinuha ko ang kamay kong nakahawak sa kanya."Francis! Paalisin mo nga 'to! Kung gusto niyo akong gumaling, paalisin niyo 'tong lalaking 'to dahil naiinis ako sa mukha niya!" Pagalit kong sambit kay Francis na mukhang nabigla sa pagsigaw ko.Pabagsak kong binitawan ang isang mangkok na prutas at humiga patalikod kay Rome. "Faye, sorry na," pakiusap niya habang nakahawak sa baywang ko. Mabilis kong inalis ang kamay niya. "Kung mababalik lang sana ang l
“Birthday mo pala mamaya. 10 minutes na lang,” sabi ko at tumingin sa relo ko. Inilabas namin ang papag at itinapat sa walang bubong na parte ng bahay para makita namin ang buwan at mga bitwin. Nakahiga ako ngayon sa braso niya habang nakapalupot ang kamay ko sa baywang niya. “Ano kayang magandang iregalo?” Mapang-asar na ngiting tanong ko at hinarap siya. Nagulat ako nang nakatapat ang kanyang labi at ilong malapit sa labi ko. “Uy, baliw!” Lumayo ako ng bahagya at bahagyang pinalo ang labi niya. “Pfft…isa lang naman ang regalong gusto ko,” natutuwang sagot niya. “Ano?” Curious na tanong ko. “Kiss?” ngising dugtong ko. “Presensya mo lang, Faye.” Iniipit niya ang hibla ng buhok ko sa likod ng tainga ko. Nakaramdam ako ng matinding kiliti banda sa tiyan ko. Kinurot ko siya ng mahina sa tagiliran niya at niyakap ang baywang niya ng sobrang higpit. “Ang bilis mo talagang kiligin. Cute mo talaga.” “Hush! 5 minutes na lang oh tapos gurang ka na naman,” pang-aasar ko. Bumusangot siya
“Balikan mo na kasi si Rome. Gaganda ang buhay mo sa kanya! At saka dati naman kayong mag-asawa. Teka…” Bigla niya akong pinanlakihan ng mata, “nakuha ka niyang buntisin pero hindi kayo nagbalikan? Ano ‘yun? Aksidente? Ano ‘yun, landi-landi lang? Ganern?” “Ate hindi!” Pagpadyak ko sa paa ko. “H’wag mo nang paalala!” Tinakpan ko ang tainga ko at lumayo kay Ate Fio. Kung gusto talaga ng pag-asa ni Rome, bumawi siya sa akin. This time ako naman ang magpapakipot. Kung gusto niya pa rin ako, mag-effort siya kung gusto niya hanggang sa magkaroon na ulit ako ng ganang mahalin siya. Hindi ko sinasabing hindi ko na mahal si Rome. Nawalan lang talaga ako ng gana. Mahal na mahal ko si Rome. Hindi ko siya kayang ipagpalit sa iba tulad ng ginawa niya niya. Hindi ko kayang magmahal ulit ng ibang lalaki. Nagsindi ako ng kandila nang kami-kami na lang ang natira. Hindi na rin ako naiyak at para bang gusto na ng sarili ko na tanggapin na lang biglaan ang nangyari. Lunes, alas kwatro na ng hapon,
“5th floor, all of the rooms there are assigned to you. Don’t worry, you can clean it all,” sambit niya at inayos ang kanyang necktie. “All of the rooms?” Gulat kong pag-uulit. Malapad na ngiti ang isinagot niya at tumango ng dahan-dahan. Edi ibig-sabihin ang dami kong lilinisin?! Anong don’t worry doon? God! Mapapagalitan na niyan ako kay Ate. Mabigat na trabaho ‘to. Sana hindi na lang ako mabinat. “I mean, all the rooms are located on the left side. There are 5 rooms, and then may kasama ka naman and she is assigned to the right side. Pwede din kayong magtulungan. The whole building is tall and huge. Every floor, two people ang nagtatrabaho. Hindi niyo naman every i-ma-mop ang sahig. Twice a week lang ‘yung mop. After umuwi ng mga guest, palit bed sheets and kaunting pagpag lang and collecting trashes.” “Mabuti naman po. Saan ko po makukuha ang panlinis? At saan ko po ilalagay ang mga gamit ko?” Hinarap niya ako na nakataas ang kabilang kilay pero hindi naman siya mukhang nagsu
ROME As soon as I closed the door of the room in my office, I punched the wall as hard as I could endure. I heard the tiny bones on my fist creak. Wala na akong pakialam kung mabalian man ako ng buto at duguan ang kamay ko, basta’t mailabas ko lang ang galit ko. I fvcking hate myself! I hate this feeling! Hindi ito ang gusto kong mangyari! D*mn! I am starting to feel soft with Faye at hindi pwedeng manumbalik na lang bigla ang affection ko sa kanya. I am already proud, pero t*ngina talaga! Nag-iba bigla ang tingin ko sa kanya kapag nakikita ko siya. Ibang-iba sa inaasahan ko. I only know she is just my toy and my leisure heat. But the way she acted when she was jealous, the way she ignored me, damn, the way she cried, it has a huge impact on me! Naramdaman ko lang ang ganitong konsensya at awa ngayong araw na ‘to. Hindi naman ako ganito sa kanya ah? This can’t be! Masisira ang plano ko. I hate her. Hindi ko na siya mahal at wala na akong pakialam. But whenever I convinced mysel
ROME “Cheers sa 7th anniversary ng mag-asawang Wilson!” itinaas ni Xino ang baso na may lamang alak. I, Emman, Kael and Drev cheers our glasses at Xino’s glass. “Happy 35th birthday na rin p’re! Gurang na tayong lahat, bwahaha!” “Thank you so much, mga pare ko. Walang araw na hindi masaya ang birthday ko dahil sa inyo,” I said. Minsan walang okasyon ay bigla na lang silang nang-aayang inumin para mas lalo raw kaming mapalapit sa isa’t isa, which is good. “Ako naman ang ikakasal this year,” sabi ni Drev. “At ninong kayong lahat,” he added. “Two weeks pregnant.” Humiyaw kaming lahat at kanya-kanya namin siyang binati. “Sure, dadalo kami riyan! Congrats pare. Akala namin nabubulok na titi mo e,” malaswang sambit ni Xino. Nakatanggap lamang siya ng isang pukpok sa amin. “Hindi ibig-sabihin na nabuntis lang siya ngayon e hindi ko na ginagamit ito?” Drev pointed his manhood as he smirk. Pare-parehas kaming natawa sa kanyang sinabi. “How about si Emman?” mapaglarong boses
(Final Chapter)Niyakap niya ako ng mahigpit at ganun din ako. Nagpalakpakan naman ang nakikinig.Naglakad naman ang pamangkin ko dala-dala ang mga singsing. Pero ang mga mata ko ay naka’y Rome, punong-puno ng luha at hindi makapaniwala na pagmamahal na ulit ang tingin ni Rome sa akin.“Bless, O Lord, these rings which we bless in your name. So that those who wear them may remain entirely faithful to each other, abide in peace and your will, and live always in mutual charity. Through Christ our Lord.”“Amen.” Sinabuyan ng pari ng holy water ang mga singsing.Kinuha ni Rome ang isa at hinawakan ang kamay ko. Nginitian niya ako ng matamis.“Faye, this ring I give you, in token and pledge of our constant faith and abiding love. In the name of the Father, the Son, and the Holy Spirit.”Ako ang susunod na kumuha at napakagat ang labi.“Rome, take and wear this ring as a sign of my love and faithfulness. In the name of the Father, the Son, and the Holy Spirit.”“In the sight of God and the
I climbed back into his embrace and kissed him passionately once again. Niyakap ko ang buong ulo niya. I tilted my head and played with his mouth. Nakikigalaw na rin siya sa kung paano ko siya halikan. I felt his hands massaging my breasts. Hinawakan ko ang magkabilang kamay niya. I sucked his lower lip. He laid me down on the bed and traced his fingers up my thighs, all the way to my chest.“Your body is familiar.”“We always do this here,” sagot ko at hinila ang tie niya para mahalikan ako.Suddenly, he stood up and started to undress himself. He pulled me towards him and positioned himself in the middle. He licked his fingers and slid them in between my thighs. I let out a soft moan. Slowly, he inserted his length inside me. Napatakip ako ng bibig habang hinahaplos ang kanyang matitigas na dibdib.“Namiss kita, Rome.”I was the one who started moving to attract him even more. I closed my eyes tightly when he pressed my head against the bed as he choked me.He suddenly quickened hi
ROMEI stopped rummaging through the cluttered cabinet of my table when suddenly there was a knock. I fixed my hair and smiled sweetly. I knew Claudia was behind my door.When I opened the door, she was indeed standing there. I grabbed her hand and wrapped my arms around her waist.“Claudia! I missed you!” I kissed her temple, “why did you only visit me now? Don’t you miss me?” I think I look stupid now because I was pouting my lips. It’s okay, it’s just for her anyway.“Hey! What are you doing?” She slightly pushed me away. She was full of wonder. I was also puzzled by her behavior, “why are you hugging me?! You can’t do that!”“I’m hugging you because I missed you. Hindi ba pwede?” I grabbed her chin and I was about to smack her when she avoided her lips, “Claudia! I want to kiss you!”“What are you doing?” Inilayo niya ang mga braso kong nakakapit sa baywang niya.“Claudia? Why are you acting like that? Hindi nga kita nakita sa hospital. You don’t care for me?” I said softly, “I ju
“Welcome back home, son.”The woman—my mother—guided me inside the huge mansion. Sinabi nila na I am belong to this house. Akin ‘to? So I am wealthy? Wow, that was cool. Naniwala lang ako nang may portrait akong nakita sa sala.“Sir Rome!” A maid is crying when she runs toward me and hugged me tight. Nagulat ako kaya’t nanlaki ang mga mata ko habang papalapit siya. Nakataas ang mga kamay ko sa ere habang nakatitig sa ulo niya.“Hey! Take it easy, ha-ha! He is not yet healed. Baka masakit pa ang katawan niya,” father said. Bumitaw naman ‘yung maid. Mukhang ayaw pa akong bitawan. Tumagal pa kasi siya ng ilang segundo. “I know you missed him but he needs some rest.”Ginagawa ba talaga ng mga maid ang mga ganitong bagay sa kanilang mga amo? She smelled detergent. Halatang kakalaba lang niya. “Magpapahinga muna siya, Seb. May sasabihin ako mamaya sa inyo but I need to guide Rome to his room,” father exclaimed and he wrapped his arms to me. “Let’s go, son. Excuse us. Makipag-bonding na lan
2 DAYS AFTER and they are still in Palawan. Faye still doesn’t know what happened to her fiancè. Maging sina Manang Sonya ay walang kaalam-alam sa nangyari sa kanilang alaga. Mr. and Mrs. Wilson is not ready to tell everything about what happened to Rome. “It’s supposedly their marriage now. But what just happened…” Hindi sinisisi ni Mrs. Wilson si Faye dahil wala naman talagang kasalanan si Faye ever since. Nangyayari ang mga bagay na ‘to sa hindi inaasahang lugar at panahon. Ang kailangan lang nilang gawin ngayon ay manalangin para sa anak nila.Madalang na nga lang silang magkita tapos kapahamakan pa ang madadatnan nila kay Rome.Gusto mang sisihin ni Mrs. Wilson ang sarili kung bakit nararanasan ni Rome ang kasakitan ngunit hindi niya magawa dahil panghihinaan lang siya ng loob at wala na rin mangyayari kung sisisihin niya ang sarili niya. Nangyari na e, kung maibabalik lang sana ang nakaraan.Nagpapasalamat siya dahil nasa tabi niya palagi ang asawa niya para suportahan ang nar
Nagpaalam si Mr. Wilson sa kanyang pamangkin na si Bruno at hinabilinan na bantayan muna ang kanilang Tita Cora and quickly rushed to their rented car. Ipinatakbo niyang mabilis ang kanilang sasakyan papunta sa hospital where Rome was admitted. Nangangatog ang kanyang mga kamay at tuhod dahil sa takot habang tumatakbo na para bang hinahabol siya ng malaking leon.“Hello, nurse. Ano ng nangyare sa anak ko?” Hingal na hingal nitong tanong nang matuntong niya ang nurse station.Medyo may kalayuan ang tinakbuhan niya dahil malawak ang hospital.“Can I have the name of the patient po?” Magalang na tanong ng nurse habang nag-i-stapler ng mga medical certificates.“Rome Wilson,” karipas niyang sagot at huminga muli ng malalim. Napagod siya dahil sa kanyang pagtakbo. Mula kanina ay tumatakbo na siya. May edad na si Mr. Wilson at madali na lang din sa kanya ang makaramdam ng pagod ng madalian.“Rome Wilson?” The nurse tried to search for his name but no one appeared at the monitor. “Sir, wala
Sumakay kaagad ako sa kotse para handa ng umuwi. I missed my fiancé already and I am hungry. Wala pa akong kain magmula kaninang umaga.I thrust my hand into my pocket to get my phone and compose a message to my dear love.To: Faye—Pauwi na ako. Magprepare ka na ng food.I can’t help but smile. I didn’t wait for her response. I started the engine as I shaped my lips into an ‘o’ to whistle while driving. My forehead furrowed and I turned on the wipers of my car because the raindrops were heavy.My cellphone rang but I didn’t bother to check it. It was probably just a reply from Faye.When I arrived in front of my mansion, the gate, which was incredibly tall, opened. I rolled down my window to talk to the guard who was getting wet in the rain.“Kuya, pasok ka muna sa loob at magkape.”“Sige, sir!”I closed the window and put my car in the garage. Inihagis ko pataas ang susi ko at sinalo ulit. Umiikot-ikot pa ako sa pwesto ko. Kahit pagod ako araw-araw sulit naman kung nakakasama ko an
Lahat ng agenda namin ngayong araw ay natapos na. Hindi na namin nagawang pasyalan ang parents ni Rome at mga pinsan niya dahil pagod na pagod kami. Mabuti na lang at nakapag-dala kami ng mga gamit namin nang pumunta kami sa El Nido para sa photoshoot. Nag-book kami sa Hotel for one night. Pagkatapos naming maligo ni Rome ay kaagad na kaming natulog. Wala na kaming time para maglandian pa. Mula kaninang umaga gumagalaw na kami sa wedding namin.3RD PERSONLumipas ang tatlong gabi, ang pamilya ni Rome sa Palawan ay binalak na nang umuwi bukas pagkatapos ng kanilang pamimili. Nakapalibot sila sa dining area habang may kanya-kanya silang usapan.“Kumusta daw sina Ate Faye at Kuya Rome?” Tanong ni Nicole na sarap na sarap kumain sa inuulam nilang kalderetang baka.“Busy sila hindi rin namin sila macontact. Kailangan na nating umuwi para tulungan natin sila. Masyado nilang nirarush ‘yung wedding kasi iniisip kami ni Rome,” sagot ng tatay ni Rome.“Is that so, Tito?” Tumango si Mr. Wilson k