Sa itsura kase ni Jackie mukhang walang balak umalis at magpatalo. Gusto niya talagang umattend kami. Syempre buong university ang ininvite niya. Nag-papakitang gilas at syempre bida-bida. Pag-bigyan na birthday naman. Mas lalong lumawak ang pagkakangiti niya dahil sa narinig. “Yes! Thank you. Masaya ako at pumayag na rin kayo. So, see you there! Aasahan ko kayo doon ah. Bye! Let's go, girls! Pupunta pa tayong mall.” Maarteng sabi niya at tinalikuran na kami. Nang mawala sila sa paningin namin ay doon lang ako nakahinga ng maluwag. “That b*tch! Halatang pinaplastic lang naman tayo.” Gigil na anas ni Chantal. ”Kung hindi din tayo pumayag paniguradong hindi tayo, pakakawalan ’e. Tsk, Ayoko talaga umattend sa birthday ng bruhang ’yon, kaso ayoko naman kayo pabayaan kaya sasama na rin ako. Basta sandali lang tayo. Mag-paalam na rin tayo sa parents natin, para aware silang sa bar tayo pupunta.” Sabay kaming tumango ni Trishana bilang pag-sang-ayon. ”Wala rin namang tayong ch
“Don't worry mom, even if we're at the bar later, we'll make sure we have fun. Thank you mommy, I love you.” “I love you too, honey. Sige na, mag-prepare kana. Don't drink to much, ha? Iyong tama lang. Ok?” “Yes, mommy. Thank you po.” “Alright, ibababa kona ang tawag, may meeting pa kami ulit ng Daddy mo. bye honey.” “Bye po!” Pagkatapos kong makausap si mommy ay tumayo na ako, pinasadahan ko ng tingin ang sarili hindi pa pala ako nagpapalit ng damit. Ang idlip ko lang sana ay naging isang oras na rin pala. Kung hindi tumawag si mommy, baka hanggang ngayon tulog pa ako. Dumeretso ako sa walk in closet ko at naghanap ng pwedeng suotin, Pinili ko ang isang long sleeved waist slimming mini dress with square collar, Hindi ko naman kailangan bonggahan saka wala namang sinabing dress code si Jackie so, okay na ’to. Matapos makapili ng dress dumeretso ako sa mga heels, Isang black 3inches heels ang napili ko tapos sa bag naman isang small sling or shoulder handbag. N
“No worries, alam ko naman na hindi kayo nainom ng hard drinks. Saka hindi ko din hahayaan na inumin niyo ’yon.” Bumaling naman siya sa akin. “Ikaw? ok kalang?” Tumango naman ako. “Good, sige na ipag-patuloy niyo na kung anong ginagawa niyo, Hindi niyo kailangan ubusin ’yang alak. Babalik na ako sa table namin.” Sabay sabay kaming tumango. “Thanks kuya.” Pahabol ko bago siya tumalikod at bumalik sa table nila. Napabuntong hininga naman ako. “Kainis talaga ’yun si Jackie, Masyadong bad influence ’e. Gimikera kaya sanay na sanay na sa alak.” Naiinis na sabi Chantal, halatang kanina pa pinipigilan ang inis. “Good thing kuya Kylde is here. Nakakapanibago dahil ang seryoso niya kanina. Iba talaga ang nagagawa kapag seryosong usapan na. Kahit maloko at laging nang-iinis kapag kailangan ni Kylie ng tulong, Mabilis siyang dumadating.” Mahabang turan naman ni Trishana. Yeah, agree ako sa sinabi niya. Kanina ibang iba si kuya, Makikitang concern talaga siya sa akin/amin. “True
Agad akong tumayo kahit nang-hihina para lapitan at awatin si Jace. He was shivering with anger and still couldn't stop punching the man whose face was covered in blood. He punched again the man as if there was no tomorrow, He could no longer think clearly his thoughts are crowded with anger. “P-please, Jace stop! Please!” Sigaw ko, pero parang wala siyang narinig. Mas lumapit ako sa kanya. “Tama na, Jace!” Hindi ko siya inaaawat dahil naaawa na ako sa lalaking nambastos sa akin. He deserved it! Muntikan na niya sirain ang buhay ko. Tama lang sa kanya ang masaktan. Inaawat ko si Jace dahil ayokong makapatay siya dahil sa akin, ayokong dungisan ang pangalan niya. Tama na ang ginawa niyang pag-liligtas sa akin. Lumapit pa ako at hinawakan siya sa kanyang balikat. “Please, tama na..” Pakiusap ko habang lumuluha. “T*ngina, lumayo ka, Kylie!” Malakas na sigaw niya sa akin. Napa-atras naman ako dahil sa takot. Ibang-iba siya ngayon. Gosh, paano ko siya aawatin? Baka mapatay
KINAGABIHAN ay napag-desisyunan kong sumabay kumain sa kanila. Kahit papaano gumaan na ang pakiramdam ko. Nagulat silang lahat ng makita ako. Kahit si Jace ay ganoon din. Hindi pa pala ako nakakapag pasalamat sa kanya. “Darling, ok ka na ba? Gusto mo ba dalhan kana lang namin ng pagkain sa kwarto mo?” Umiling ako kay mommy. “It's ok mom, ok na po ako. Nakapag-pahinga naman na po ako.” “Are you sure, sweetie?” Tanong naman ni Daddy, ngayon ko lang siya narinig mag-salita simula kaninang umaga. “Yes, Dad.” Tumango naman sila at hinayaan na ako. Akma akong kukuha ng pagkain ng si Jace na ang gumawa non. Tahimik lang siya at walang kibo. Nag-pasalamat naman ako bago nag-simula kumain. Kanina habang nag-mumukmok ako sa kwarto napaisip ako na hindi ko dapat ikulong 'yung sarili ko sa nangyari dahil paniguradong mas lalala lang ang mang-yayari sa akin. Hanggang kaya ko labanan ang pag-pabalik-balik ng eksena sa akin isip. Lalabanan ko. Traumatic talaga pero kasalanan ko rin n
KINABUKASAN (University) Nagtuturo ang aming prof pero imbes na makinig ako ay nakatulala lang ako sa labas ng bintana. Gusto ko mang makinig pero hindi ako makapag focus, Sa iba dinadala ang aking isipan. Gustuhin ko mang hindi maalala ang nang-yari sa akin sa bar wala akong magawa bigla-bigla nalang itong sumusulpot sa aking isip. Kanina ay sabay kaming pumasok ni Jace, Hindi man siya masyadong nag-sasalita pero ramdam ko naman ang kanyang mga ginagawa. Mas naging gentleman siya at hinatid niya ako hanggang dito sa room. Dahil bodyguard ko nga siya iyon ang kanyang trabaho. Ang weird nga, kase soon to be brother ko siya tapos ngayon ay bodyguard na. Sabagay hindi pa naman siya totally Montemayor, magiging palang. At walang kaso sa kanya iyon. Nakakabilib din siya ‘e. “Ms. Montemayor, are you with us?” “Ms. Montemayor?” Napakurap-kurap ako ng marinig ang tawag sa akin ng prof. Nataranta naman akong umayos ng upo at tumingin sa harap kung nasaan ang Prof namin na ngayon a
Ang lalaki lang pala ang makakapag pabalik na makasabay ko sila ulit 'e. “You know what Girl, naisip ko lang, para sa akin lang. maybe he volunteered to be your bodyguard because of what happened to you. He saw everything. Kitang-kita natin ang galit niya sa lalaking nambastos sayo. Maybe he doesn't want that to happen to you again and to make sure of your safety he prefers to be your bodyguard. He wants to protect you.” Seryosong sabi ni Trishana. Napaisip naman ako, Possibleng ganoon nga? Kitang kita ko ang galit niya ng gabing iyon, Kulang na lang patayin niya ang lalaking nambastos sa akin. Tapos nakita ko sa mga mata niya ang pag-aalala. “Pwede din, He wants to protect you. Isipin mo wala siyang pakialam kung maging bodyguard mo siya. Basta ang mahalaga sa kanya ang kaligtasan mo.” Segunda naman ni Chantal. “Sa totoo lang mas gusto ko nga na siya na lang talaga ang bodyguard ko para hindi halata at hindi ako maiilang. Sure pa akong safe. Salamat talaga sa kanya dahil na
UWIAN “So, paano ba ’yan? sabay sabay na tayong pupunta ng parking lot? Hindi niyo na ako iiwan dahil ok naman na si Jace sa inyo right?” “Yes! Hindi naman pala ganoong kasungit. Mali pala kami. Mukha lang siyang ganon pero hindi naman pala. Saka, baka naiilang at naninibago lang siya that time.” Sagot ni Chantal. “Mas mabuti na nakilala namin ang bawat isa para walang ilangan, lalo na ngayon na bodyguard mo siya. And speaking of him, Kanina pa siya sa labas.” Sambit naman ni Trishana sabay nguso sa pinto. Sabay naman kaming lumingon ni Chantal, Nandoon na nga siya presenteng naka-sandal sa pader, habang naka-nakatingin sa mga studyanteng dumadaan at naka-pamulsa sa kanyang pants. Hobby niya talaga iyon. “Shems! ang hot sis! Kung ako ang may bodyguard na ganyan. Ay, jusko! Minu-minuto kami mag-kasama at—aray naman Trishana! Bakit may pabatok ka?” Himas himas ni Chantal ang kanyang ulo dahil sa ginawa ni Trishana. “Kalandian mo, umiiral na naman. Pati bodyguard ni Kylie
Tumigil ako at tinignan ang oras kinse minutos na lang bago mag-alas dose. “Don‘t say that, Wife. Tanggap ko ang lahat sa ‘yo, Mahal kita dahil ikaw si Kylie Madelyn Montemayor—Buenaventura. Ang babaeng minahal ko simula noon at hanggang ngayon. Ang asawa ko. Pakinggan mo akong mabuti, ako naman. “No matter what happened to us, pag-layuin man tayo ng tadhana ulit. Ikaw at ikaw pa rin ang gugustuhin kong maging asawa. Alam kong hanggang ngayon hindi mo pa ako napapatawad pero handa akong mag-hintay kahit taon pa yan! But, please. Don‘t leave me and stay by my side. Okay na ako doon. Kuntento na ako. Please, don't do this. Kung gusto mong lumipat ng kwarto sa bahay, sige. Ipapaayos ko ang katapat ng kwarto natin. Kung ayaw mo ng bahay na iyon, sige mag-hanap tayo ng iba. Sabihin mo lang kung anong gusto mo. Basta...wag mo lang akong iiwan..Hindi ko kayang malayo ka sa akin..please Kylie...” Napasinghap ako ng marinig ko siyang humikbi sa kabilang linya, tapos ay biglang l
KYLIE Dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata, Bumungad sa aking ang puting ceiling. Where am I? Tinignan ko ang aking gilid at nakitang may dextrose na nakabit sa akin. Nasa hospital ako. And then Unti-unti kong naalala ang nangyari sa amin sa hotel! Na pabalikwas ako ng bangon at tinignan ang paligid walang tao sa kwartong kinaroroonan ko, Where is Jace? Napangiwi ako ng sumakit ng matindi ang ulo ko. Saktong bumukas naman ang pinto ng kwartong tinutuluyan ko. "Sh*t, Wife!" Napadilat ako ng marinig ang boses ni Jace. "J-Jace.."Mahinang tawag ko sa pangalan niya habang nangingilid ang luha. Akala ko ay mapapahamak na siya. Wala sa sariling pinalo ko naman siya sa kanyang dibdib. "I hate you! I hate you! Hindi mo ba alam kung gaano ako nag-alala sa ginawa mo?! Paano kung napahamak ka? Edi magiging byuda ako ng maaga ha!" Naiiyak kong sabi, naramdaman ko naman ang mahigpit niyang yakap sa akin. "Shh, Don't cry. I'm sorry kung pinag-alala kita. Ginawa
“A-ah, Excuse me ladies, but my wife is here.” Nauutal niyang sabi bago hinawi ang mga babae sa kanyang harap. Masama ang tingin ko sa kanya. Napalunok siya ng i-abot sa akin ang white whine na hawak. Akma niya sana akong hahawakan sa bewang ng umusod ako, tapos ngumisi habang tinitignan ang hawak na wine. nilalaro-laro ko iyon sa aking kamay, Pinapaikot-ikot ng dahan-dahan. Ayoko sa lahat nilalandi ang pag-mamay ari ko. Alam ng mahahaderang babae na ito na may asawa na ang kanilang kaharap pero lumalandi pa rin! Mukhang gustong maging kabit ng mga ito ah? Pasalamat na lang ako hindi katulad ng iba si Jace na bibigay agad. At papatusin ang kalandian ng mga ito. Hindi lang ako natuwa dahil pinag-hintay niya ako sa table namin tapos makikita ko siyang may kausap na mga babae! “Ladies, you know her, right? She‘s Kylie Buenaventura my wife and one of the famous model in the country.” Pakilala sa akin ni Jace. Famous model huh? Binalingan ko ang mga babaeng nasa ha
KYLIE point of view (8 months later..) Hindi ko akalain na ganito kabilis dumaan ang araw. It‘s been 8 months already ng makasal kami ni Jace. Parang noong isang araw lang galit na galit ako sa kanya at ayaw ko siya makita. Halos, gusto ko na nga siyang isumpa. Pero ngayon na nakakasama ko siya unti-unting bumabalik ang Jace na kilala at minahal ko. So far our marriage is working well. Our routine is still the same, busy with work, but this time I'm helping him because I'm his wife. I have also finished my pending shoot with Tita Aaliyah's company, Now they have re-released the photo of me and Trishana, Chantal on the billboard in edsa, taytay and C5 with a caption at the bottom "The Trio Queens of Dela Cerna Corp." The magazine has also been released. Last week they just finished launching their new jewelry and bags. That's what my friends and I modeled. Somehow my sched has loosened up in the last eight months. Panaka-nakang photoshoot na lang, kaya pwede k
Kylie point of view DALAWANG araw n ang lumipas simula ng mag-kasakit si Jace. Back to work na ulit kaming dalawa. Ilang beses ko siyang sinabihan na ‘wag aabusuhin ang sarili sa trabaho. Puro tango lang naman ang sinagot sa akin. Ngayon nandito ako sa kompanya nila Tita Aaliyah para sa isang photoshoot. Jeans and denim jacket ang bagong labas nila Tita Aaliyah na pang outfit of the day. Iyon ang imomodel namin ngayon. Tapos na kaming ayusan nila Trishana kaya pina-pwesto na kami ng photographer sa gitna. Pose lang kami ng pose na tatlo hanggang sa mag-palit na ulit ng jeans at demim. Ito lang ang nakakapagod kapag modelo ka. Iyong papalit palit ng damit. Last shoot na ng biglang lumapit sa akin si Mira, hawak niya ang aking cellphone. Sinama ko siya ngayon para may assistant ako incase na may tumawag sa akin sa head department ng accounting. If may mga katanungan sila sa naging utos ko. “What is it, Mira?” Agad kong tanong ng makalapit siya. “Someone i
Gulat ko siyang nilingon tapos nag-aalalang lumapit sa kanya. “Oh my gosh, Jace! Ang taas taas ng lagnat mo! Ano bang ginawa mo?” Tanong ko sa kanya. “S-shh, D-don‘t worry wife, ipapahinga ko lang ito t-tapos gagaling na ako.” Mahina at namamaos niyang sabi. Akma itong tatayo sana kaso bumaksak siya. He‘s very weak! Mabilis ko naman siyang inalalayan para maka-sandal sa headboard ng kama namin. Tinanggal ko na rin ang suot niyang kurbata, Sinunod ko ang sapatos niya. Hindi ko inalis ang medyas. Kailangan niyang mapag-pawisan. “No, hindi ako naniniwala sa sinasabi mong itutulog mo lang tapos gagaling ka na. Wait me here. Papatayin ko lang ang aircon para mapag-pawisan ka. Sakto mag-dadala sila manang ng pagkain. Humigop ka ng sabaw tapos kumain ng konti para maka-inom ng gamot. Okay? No but, Jace Mateo. Over fatigue ka, masyado mong inabuso ang katawan mo sa trabaho.” Mahaba kong sabi. Medyo galit ang boses dahil nag-aalala ako sa kanya. Mabilis akong bumaba sa kama a
Two weeks past.. After the issue died down. Jace and I started to work again. Siya na palipat-lipat dahil sa dami ng business niya, pupunta ng hotel para icheck ang kalagayan doon, pupunta sa Cafe, sa resorts. Hindi ko akalain na grabe pala talaga kayaman si Don Sebestien. Tapos sa kompanya Isa o dalawang araw lang ata siyang pumupunta para icheck ang mga dapat niyang gawin. Habang ako naman ay nag-simula na sa shoot sa kompanya nila tita Aaliyah. Noong nakaraang linggo ay pumirma na kami ng kontrata nila Chantal. Balik photoshoot ako this week and next week. Pareho na kaming busy ni Jace, bibihira na rin tumugma ang oras naming dalawa pero ayos lang. Atleast in the end of the day mag-kikita at magkakasama pa rin kami kahit na minsan late akong nakakauwi o kahit siya sa bahay namin. So, dahil nag-kita-kita kaming apa't nila Trishana na-kwento ko na sa kanila ang nang-yari sa mga nakalipas na linggo. Hindi naman sila makapaniwala na kasal na kami ng dating Ex ko. Actuall
Matapos kumain nila manang ng almusal ay pilit nila akong pinapa-upo at sila na ang mag-luluto ng almusal namin. Pero hindi ako nag-patalo. I don‘t but I want to cook breakfast for Jace. Siguro, pasasalamat ko na rin sa tulong na ginawa niya para sa amin. Sa huli sumuko rin sila manang, Iniwan nila ako sa kusina at ginawa na ang iba nilang gagawin. Napangiti naman ako dahil wala ng nangungulit sa akin. I cooked bacon, scramble eggs and hotdogs. I noticed that there was still rice in the fridge, It looked like we had leftover rice from last night. Okay pa naman ‘yung kanin kaya isasangag ko nalang siya para hindi sayang. I finished the dish first so I followed the friend rice. I was enjoying what I was doing. Nang may tumikhim sa aking likod. Gulat naman akong napalingon doon. And there Jace was leaning against the side of the door with his arms crossed and looking at me with a smile. “You look enjoying.” Umalis siya sa pagkakahilig sa pader tapos naka-pamu
Pilit kong pinakalma ang boses, ayokong ipahalata sa kanya na hindi ako mapakali. “How did you buy my books if you are in Canada? Then how did you know that I have published a book?” Oh, gosh. buti na lang hindi ako nautal. Mas humigpit ang yakap niya sa akin. What is happening to me? Hindi ba dapat talaga lumalayo na ako sa yakap niya? Bakit gustong gusto ko pa ang nang-yayari? Sh*t, Kylie. Alalahanin mo isang taon lang ang kasal niyo. If ever na matapos agad ang problema ay pwede mo naman ipa-aga ang divorce niyo. I have my ways, Love. I have someone who reported to me, what is happening to you here. And during your first book signing at MOA. I even came home here using Don Sebastien's plane, I was able to go to the philippines and immediately returned to canada that day. Umuwi ako to support you. And about sa mga libro mo kung paano ako nakakabili, Thanks to the help of Kylde's friend. Sila ang nag-titiyaga pumila kapag may book signing ka.” What?! ang mga kaibigan