Umiirap ako habang ang dalawang kamay ay nakapatong sa railing ng bahay namin. Nasa second flour ako at nakadungaw sa baba. Mga kasambahay lang ang nakikita ko dahil wala ulit sina mama!“Excuse me, wala si Scarlet?” tanong ko sa naglilinis ng sofa sa baba. Natigilan siya sa ginagawa at saka tumingala sa akin. Umiling siya. “May trabaho siya, ma’am. Palagi po siyang wala dati pa noong estudyante palang.” Ngumuso ako. Oo naman. Alam ko naman iyon. Nanliit ang mata ko nang makita kong nagpatuloy siya sa ginagawa niya. Nag-isip pa ako ng pwedeng itanong. Mamamatay ako sa boredom! “Si mama, palagi siyang wala?” Natigilan ulit siya at saka tumngala sa akin. “Hindi naman po. Nitong mga nakaraang buwan lang. Binibisita palagi ang mga apo niya,” magalang niyang sagot.Kita ko kung paano siya nagmamadaling umalis habang nag-iisip pa ako ng panibagong tanong. I groaned when I saw her gone! Nakakainis na ang mga tao dito! Why are they afraid to talk to me? Dammit! Wala na akong matanaw na
Matapos kong kumain at mag-ayos, gumawa ako ng resume at application letter. It took me an hour and a half to finally finish it. Nang pababa ako sa hagdanan ay wala akong nahagilap sa mga kasambahay namin. Kaya masyadong tahimik habang naglalakad ako. Hindi ko na naman alam kung nasaan si mama. Baka may nilakad ulit? Naabutan ko siya kanina sa kusina at may sinasabi siya sa isang kasambahay. She just greeted me good morning after at nawala na matapos! Diretso ang lakad ko palabas. Nang nasa gate na ako, hindi agad ako pinagbuksan ni manong guard. Kumunot ang noo ko sa kanya. “Ma’am, may lakad po kayo?” Umirap ako. “Obviosly kuya, wala sana ako dito kung wala pala akong lakad.” I heard him sighed. “Wait lang ma’am, palabas na po ‘yong kotse. Nilalabas na po ng driver,” nag-iingat niyang sabi. Napatingin ako sa kanya ng wala sa oras. “Paano si mama? Sino ang magd-drive kapag may lakad siya?” takang tanong ko. “Ahh ma’am, may sarili pong driver ang pamilya niyo. Sariling d
Ryker stared at me as if I had just grown another head. Parang hindi pa siya makapaniwala na gusto kong magtrabaho! I saw him smirk before he shook his head. “There is no hiring.” Umawang ang labi ko dahil hindi ‘yon ang inaasahan kong maririnig. I was expecting him to say ‘when are you going to start?’ Hindi ganito! “Surely may magagawa ka naman? This is your company, so you can easily do something about it, right?” mandu ko sa kanya. I looked at him expectantly. Akala ko dahil medyo nagtagal bago siya sumagot ay magbabago ang isip niya. Pero hindi! “There is no available work for you here, Serenity,” suplado niyang sinabi. Itinabi niya ang resume ko na halos dalawang oras kong ginawa, saka siya nagpatuloy sa ginagawa niya sa laptop niya. I shifted uncomfortably. “Can you be more understanding? I will be poor next month if I don't get a job! Hindi ka ba naawa?” Hininaan ko ang tono ko para maging tunog nakakaawa. “Ryker?” Ibinaling niya sa akin ang attention niya. Sumandal si
Feel ko, na jinx ako. Iyon lang ang naiisip kong explanation kung bakit wala pa akong trabaho after three days of trying to apply for jobs. Pang apat na araw ngayon at ang dami kong natanggap na emails.Dear Serenity Salazar,Thank you for taking the time to apply for the accountant position at FinTrust Solution and for meeting with our team. We appreciate your interest in the role and the effort you put into the process.After careful consideration, we have decided to move forward with another candidate whose skills and experience more closely align with our current needs. However, we were truly impressed by your qualifications and encourage you to apply for future opportunities that match your expertise.We sincerely appreciate your interest in and wish you the best in your job search and future endeavors.I groaned in annoyance. I'm so sick of this kind of email! Bakit hindi ako matanggap-tangap? I have experiences! Mas mataas pa ang natatandaan kong huling position ko! Pero kahit
Pagkasabi ko ng baka pwedeng mauna na ang sweldo ko, nakita kong agad na napailing si Ryker sabay ngumisi. He grabbed his wallet in his packet at agad na may kinuha. Matapos ay inabot niya sa akin ang black card niya. Napaawang ang labi ko at parang nag-ningning ang mata ko. Mabilis kong kinuha ang card niya. Serenity! Hindi kana mamumulubi! Hindi ko na napigilan at sumilay ang ngiti sa labi ko. Nai-imagine ko na ang sarili kong winawaldas ang pera niya. Not that it’s his money now. Sweldo ko naman na ‘to. “You will live with me,” biglang sabat ni Ryker kaya nawala ang mga ini-imagine ko. Nangunot ang noo ko at saka siya tinignan. “I can’t do that, Ryker. Mama will not let me.” He chuckled. “You are an adult, Serenity. You can make your own decisions. And I know your mother will allow it—she’ll even be happy if you live with me," he said with a smug expression.Tinaasan ko siya ng kilay. “Just because I agree to do this job… e pwede mo na akong diktahan kung ano ang gagawin ko!”
Matapos sa ginagawa si Ryker ay mabilis kaming umalis. Titig na titig sa amin ang secretary niya nang makita niyang sabay kaming lumabas. Maybe because we're together? Iginaya ako ni Ryker patungo sa elevator. Tahimik ako habang pababa kami dahil may kausap siya sa telepono. Tinititigan ko lang ang reflection namin sa elevator nang biglang may imahe akong nalika. It was just a snap pero nakita ko sa memorya ko na nakasuot ako ng puting bestida. Nasa unahan ko si Ryker at may tao sa unahana namin. We were near a seashore and I just said I do to his question!Nangunot ang noo ko dahil doon. What was that? Wala naman akong naramdamang sakit ng ulo. Hindi na ako napansin ni Ryker dahil busy siya sa kausap niya. Tahimik ako sa byahe dahil sa nangyari. Is that a fragment of my lost memory? Kaya ba nasabi ni Scarlet na asawa ko si Ryker? Is that our wedding? That's not my created imagination, right?Kaya lang ay nang nasa condo na niya kami, nakalimutan ko lahat ng iniisip ko at biglang ki
Palabas ako ng common bathroom nang makitang nasa countertop na ang tatlo. Nakatayo si Ryka sa barstool at nakatingin sa ginagawa ni Ryker. Si Soren ay nakaupo lang habang nanonood din. Hindi ko napigilan at napangiti. Lumapit ako sa kanila at tinignan din ang niluluto ni Ryker. He smirked at me when he saw me looking at him too. “Mommy, daddy is cooking pasta. It's delicious!” si Ryka. Ngumiti ako sa kanya. “Maybe I could cook next time…” Hindi ko na natapos ang sasabihin ko. Kita kong similay ang ngiti sa labi ni Soren. Ryka giggled. Hindi ko tuloy alam kung may nakakatawa ba akong nasabi. Tinikom ko ang bibig ko. Panliliitan ko sana ng mata ang mga bata pero bumaling sa akin si Ryker at pati siya ay nakangisi. He chuckled. “You don't know how to cook, Serenity. Don't even try.” Ngumuso ako. Siya nalang ang pinanliitan ng mata. “Pwedeng manood ng tutorial sa YouTube!”“Mommy, you already tried that. You watched YouTube while cooking but it failed,” tumatawang kwento ni Ryka
The next day, hindi pumasok si Ryker. Kanina ko pa siya ginigising pero ayaw niya talaga. Hinihigpitan lang niya ang yakap sa akin. “Ryker, may trabaho ka pa! Gumising ka!” Tinampal ko ang kamay niyang nakapalupot sa akin.He groaned. “I'll do my work here. I'll reschedule my meetings,” mananaos niyang sinabi. Umirap ako. “Umayos ka ha! Hindi tayo pwedeng mamulubi. Hindi maganda sa feeling.” He chuckled in my ear. “Shut up, Serenity, and let's sleep for another hour.” I giggled. Hindi ko rin napigilan at nakatulog ulit ako. Alas dyes na nang magising kami. At iyon ay dahil panay ang katok ng kambal sa pintuan. Walang nagawa si Ryker. Tumayo siya para pagbuksan ang mga anak. Nanatili akong nakapikit, babalik na sana sa pagtulog. “Good morning! Mommy! Daddy!” si Ryka na kung makasigaw ay akala mo hindi ako nakakarinig. Naudlot tuloy ang tulog ko. At dahil hindi pa ako dumidilat, hindi ko napaghandaan na biglang may tumalon sa kama at biglang bumagsak sa akin. I groaned in pain. K
Sabay kaming bumaba ni Lucian sa bulwagan nila. Pilit kong kinakalimutan ang ginawa ko dahil kung patuloy akong kabado, baka magtaka siya. Masyado pa naman siyang tutuk sa akin minsan. Konting bagay ay napapansin niya. Marami silang bisita. I recognized some of them. May mga senador at iilang mga nasa pwesto pa! May mga iilan naman na mga businessman. I know because we were now exposed to the business world. Palagi na kaming uma-attend sa mga party at doon ko nakikita ang mga iilan dito. I sighed heavily. Walang duda, mga bigatin itong mga bisita nila! Hindi basta basta nakakasalamuha ang iilan dito! The moment we went down, maraming lumapit kay Lucian para kausapin. He has to go with them kaya naiwan akong mag-isa. Everyone has someone to talk to. Ako lang siguro ang walang kausap at nakatunganga lang. I roamed my eyes around the area. Wala akong nakikitang makakapansin sa akin dahil lahat ay ukupado sa mga kausap nila. Hinanap ko ng mata ang magulang ni Lucian. They were all oc
Matagal bago dumating si Lucian. By the time he arrived, nakaupo na ako sa sofa at kinakalma na ang sarili. Nakuhanan ko ng picture ang lahat ng kailangan kong picturan. Kahit nanginginig ang kamay ko ay mabuti at hindi naman blur ang mga kuha ko. I was breathing steady now when he entered the room. Pansin ko parin ang galit sa kanya dahil palaging madilim ang mga mata niya sa akin kapag galit. Medyo kunot din ang noo at parang isa akong malaking disappointment kung paano niya ako tignan! Hindi niya ako pinansin at sa table niya siya dumiretso. Kita kong may kinuha siya sa table niya, his wrist watch. Sinuot niya iyon. But then, he saw the folder I just took pictures of. Medyo tumagal ang mata niya roon bago niya itinago sa isang kabinet. Doon lang niya ako tinignan nang maitago niya iyon. Kita kong may sasabihin siya. Bumukas ang bibig niya para magsalita pero nang makita niya ako, natigilan siya. Ang madilim niyang mata kanina ay mas lalo pang dumilim. His eyes roamed around my bo
Kabadong kabado ako dahil sa pagdating ni Lucian! Hindi ko alam na magpapatawag siya ng doctor at lalong hindi ko alam na may nagre-report pala sa kanyang tauhan niya tungkol sa mga ginagawa ko! I thought it was only when I was with him and he had to attend something na maiiwan ako. Hindi ko inaasahan na pati pala kapag nasa bahay ako ay may nakamasid sa akin! Tahimik ako habang patapos na ang ginagawa ng bading sa ulo ko. Dapat sana ay masaya ako sa bagong hair makeover pero nakasimangot ako nang matapos iyon. “How much?” tanong ni Lucian sa bading. I insisted to pay it myself pero hindi niya ako pinapansin. Siya na ang nagbayad. He put his hand on my waist when we went outside. Ayaw ko pa sanang umalis pero may magagawa pa ba ako? “May dala akong kotse,” sabi ko nang sa kotse niya ako dinadala. “And so?” sarkastik niyang sinabi. Natameme tuloy ako. “Give me your key,” utos niya. Binigay ko sa kanya ang susi ko. Binigay niya rin ito sa isang tauhan niya. I badly wanted to ask
Walang wala ako sa mood nang pauwi na kami. Umiirap ako habang nakatitig sa kotse kong nauuna sa amin. Gusto ko sanang ako ang magmaheho roon pero hindi pumayag si Lucian. Pagdating na raw sa labas ng subdivision namin. Wala akong nagawa. Buong byahe ay tahimik ako. Naiinis dahil sa nangyari sa dinner. “I’ve known Luca for years, miss. He doesn’t drink from a glass that’s already been used. Nasa tabi mo lang naman ang baso mo. Bakit iyong sa kanya pa ang ginamit mo?” tanong sa akin ni Samantha na halatang inis. At hindi ko alam kung paano ko siya sasagutin. Nakatingin sa akin ang parents niya. Hindi man lang sinuway na inaaway ako. “It’s alright, Samantha,” tanging sinabi ni Lucian bago siya bumaling ulit sa dating gobernor. Hindi niya tuloy alam kung ano ang ginawa ni Samantha. She was glaring at me the whole dinner. Hindi na siya sumasali sa usapan at ibinaling ng tuluyan ang attention sa akin. Hindi ko alam kung ilang beses niyang nasipa ang paa ko sa ibabang lamesa. She was
I can’t believe Lucian! I haven’t met an obsessive person in my entire life. Just now! Hindi ko alam kung totoo ang mga pinagsasabi niya pero base naman sa mga inaasta niya, parang hindi siya nagbibiro! Who would sacrifice his important appointments just so he could be with a girl? No other than freaking Lucian Vergara! And I don’t even know how he got to know me. Sa court ko lang naman siya nakita. He then hated me for ruining his reputation and the next thing I know he is connected to my boss and now he is obsessed! It seems like now, I couldn't have a day free of Lucian! “I am invited to a dinner with the former governor. That's our last agenda for today,” sabi ni Lucian habang magmamaneho siya papunta kung saan niya kikitain ang dating governor. I sighed. “It’s too late. Pwede naman siguro na ikaw lang ang makipagkita sa kanya? Wala naman akong maiaambag dyan,’ medyo inis kong sinasabi. Gabi na at kaninang umaga pa kami magkasama! Kung hindi ako nakakandong sa kanya, nakasakay
Maaga akong nagising the next day. At kahit pa hindi ako nagising sa alarm clock ko, magigising parin ako dahil five minutes nang patayin ko ang alarm clock ko ay tumawag si Lucian. “What?” bungad ko sa kanya. He chuckled. “Just making sure you are awake. I’ll see you today. Good morning.”Umirap ako at saka pinatay ang tawag. Mabilis akong pumunta sa banyo para maligo at nang makapag-ayos na. Kailangan ko pang mag-almusal bago umalis. It was seven in the morning when I left the house. Medyo kita kong late ako pero binabagalan ko ang pagmamaneho ko. Bakit ba ako magmamadali, diba? Kaya nang dumating ako sa parking lot ng kumpanya, kita kong maka-park na roon ang kotse ni Lucian. Umiirap akong lumapit sa kotse niya. Binuksan ko ang passenger seat at saka pumasok. Pansin kong may ibang kotseng nakasunod lang sa kotse niya. Nilagay ko ang dala kong bag sa second seat kaya bahagya akong nakalapit at nakaharap sa kanya. He took that opportunity to peck me on the lips. Natuun ang mari
Pag-uwi ko sa bahay, akala ko ay tatanungin ako ni mama kung saan ako natulog kagabi pero hindi. She thought I slept with Andrea at hindi ko alam kung bakit iyon ang iniisip niya, hindi ko na inusisa. She just blurted out that she knew I slept in my friend’s condo! Napatango nalang ako at pilit na ngumiti. Dahil kumain na ako sa kotse ni Lucian ay dumiretso ako sa kwarto ko at saka naghanda sa pagtulog. I still feel so tired. Kinabukasan, naalimpungatan ako sa ingay ng cellphone ko. Kanina ko pa ito naririnig na nagri-ring pero kapag nawawala ay nakakabalik ako sa tulog. Pang ilang gising ko na ito dahil sa hindi tumitigil ang tumatawag. I groaned in annoyance when I couldn’t take it anymore. “Tangina! Isturbo!” Inis kong kinuha ang phone ko. Saktong natapos ang ring kaya kita kong may 17 missed call galing sa new number. May mga message din galing sa number. [ Pick my call! ]Tumaas ang kilay ko. [ This is Lucian. ]Hindi ko nagawang basahin ang ibang message niya dahil nag-
I rolled my eyes at Lucian and left him inside the bathroom. Magc-cr pala siya kaya siya pumasok. Dumiretso ako sa kama at hinanap ang mga suot kong damit kahapon pero hindi ko na iyon makita. The bed is clean too. Hindi ko alam kung pinalitan ba ito habang tulog ako o ano. Ilang minuto ang lumipas nang lumabas si Lucian. I realized he was wearing a white t-shirt kaya kita ko ang hubog ng katawan niya. His biceps were too firm. Mabilis akong nag-iwas ng tingin nang ma-remember ang nangyari kahapon. Mabilis akong umupo sa kama at pilit na kinakalimutan ang naisip. Dammit! Those hands did wonders to my body!“Your hair is wet, let me dry it,” aniya. I could hear amusement on his tone.Tumaas ang kilay ko sa kanya. He will dry it? As if alam niya kung paano?Dumiretso siya sa gilid ko at doon ko lang nakitang may nakalagay na blow dryer doon at isang paper bag! The dyer was portable kaya hindi na kailangang isaksak. Umupo siya sa tabi ko at saka hinawakan ang buhok ko. Nanliliit ang
“Ughhhh! Luciannn!” I screamed.Ilang beses na akong nilabsan! Pero siya hindi agad nilalabasan. I don’t know why! Sinasadya niya o hindi. Nakatatlong palit na siya ng condom. He took me on the back. Ngayon ay nasa balikat niya ang dalawang bente ko habang marahas siyang bumabayo. Sagad at ramdam na randamn ko ang bawat pagbaon niya. When I felt him nearing to cum, hiniling kong sana ay napagod na siya. Kasi hindi ko na kaya kung may isang round pa. Tuyo na siguro ako. Wala na akong mailalabas pa!Pero dahil sa sobrang pagod ko, kung gusto pa niyang isang round, wala na ako. The moment he come, nawalan na ako ng malay. I had a dreamless sleep. Dahil siguro sa pagod ay tuloy tuloy ang tulog ko. Naalimpungatan lang ako nang may marinig akong nagtatalo. “Hindi ako pupunta! Pagod si Scarlet. I need to check her when she woke up!” galit na sinabi ni Lucian. Bahagya akong dumaing nang maramdaman kong masakit ang katawan ko. And I’m even sore down there!Gumilid lang ako at saka natulog u