Kabanata 107

Hindi ko kaagad nasagot ang tanong ni Patrick. Nagulat kasi ako sa narinig ko. Iba ang in-expect kong marinig na sasabihin niya, at hindi ang misfortune na nangyari kay Mitch.

Galit ako sa babae na 'yon pero kahit gan'on, hindi ko naman hinangad na mangyari sa kanya ang ganoong bagay.

Hindi deserve ng kahit sinong babae ang mabugbog at muntik pa na magahas@ kahit gaano pa siya kasama.

Para sa akin, sapat na ang makulong siya at pagsisihan ang mga nagawa niyang kasalanan.

"Ito na nga ba ang sinasabi ko. Kaya nagdadalawang-isip ako na sabihin sa’yo ang nangyari sa babaeng ‘yon. Alam ko lalambot ka.”

Paulit-ulit na napapailing si Patrick, namulsa at lumayo sa akin.

“Ang gago mo, Fred. Ang daming kademonyohan na ginawa sa atin ang babae na 'yon pero naawa ka pa talaga sa kanya?"

Tumitig ako sa pinsan ko. Gusto ko sana na e-defend ang sarili ko, at sabihin sa kanya na mali ang iniisip niya.

Hindi ako naaawa kay Mitch. Pero hindi ko pa magawang magsalita. Parang nanuyo ang lalamunan