Continuation...
Lahat ng harang sa pagitan namin ay nawala ng yakapin niya ako. Mahigpit. Sobrang higpit. Bumabaon ang lahat ng sensasyong ibinibigay ng yakap niyang iyon hanggang sa kaluluwa ko.
I just stood there. Nothing. Hindi kumilos o kumurap manlang. Hindi ako kumibo upang pakinggan ang tibok ng puso niya na nasa tapat ng tenga ko.
"At hindi na ako papalayo sa'yo. Kahit kailan."
Nakakapagod para sa lahat ang gabing iyon. Ni hindi ko nga alam kung papaano ko pa naasikaso si Zid at nakinig sa mga kwento niya. I can still remember that I'm just watching my son in a big room, matapos namin manggaling sa isang payapang hapunan. Tulala sa kaniya sa buong gabi hanggang siya'y makatulog. Humiga pa mu
CHAPTER 15 Opisina Monday morning and I'm too sleepy. Mabigat pa ang mga talukap ko at gusto munang magkulong sa makapal na kumot na nakapulupot sa akin. Gising na ang diwa ko pero pagod at bagsak pa ang lakas ko. Malamig. Hinatak ko lalo palapit ang kumot sa akin. I moved to my left and hug a warm naked body beside me. Natigilan ako. Napadilat, pumikit at kalauna'y dumilat ulit para lang mataranta sa ginawa ko. Dwane's warm and naked body hugged me back. Nataranta at nanlaki ang mga inaantok na mata, I met his dark and sleepy grey eyes. Pumikit siya ng isang beses at nang dumilat ay pumungay ang mga mata. He hugged me again, na para bang hindi sapat ang ginawang yakap na ginawa sa una. Dumikit ang katawan ko sa kaniyang hubad
Continuation... Nang malapag na ang lahat ng plato ay kinuha ko na ang kanin. I put some rice on my son's plate. Ibinaba ko naman iyon at kinuha rin ang plato ng mga hotdogs. I know that he loves it. Nakangiti siyang pinapanood ako kaya nginitian ko rin siya. Sa pag-aasikaso sa anak, napansin ko pa rin si Dwane. Kumuha rin siya ng kaniyang sarili, pagkatapos ay nilagyan ang aking plato. Natigil ako sa pag-iintindi sa pagkain ni Zid nang mapansin kong naparami ang lagay niya. "Masyadong marami i-iyan..." tukoy ko sa mga kanin na nasa aking plato. Sinulyapan ko siya, kahit naaalala ko pa ang ginawa niya kanina. Hindi niya ako pinansin at kinuha na ang isang plato ng hotdogs. Nanlaki ang mga mata ko ng maglagay siya ng tatlo sa plato ko.
CHAPTER 16 Home Malaki ang buong kwarto. Maaliwalas at malinis. Dalawang kulay lang ang bumubuhay sa lahat: Itim at puti. And I remembered how much he loves this color. White and black, that resembles his life too. White, as a sign of maturity, burning passion and seriousness. Black is for his dark days. And just like me, my life also resembles the white and black. White for peace, when I'm with him and black when I'm not. My days will be dark when he's not around. My world revolves around him and my son. That is my biggest truth in my other truths. "Gusto mo ng maiinom?
Continuation... I felt him stiffened, "H-He planted a bomb at my car. Naplano niya na ang lahat noon pa man, magmula sa simula. He paid armed men to kidnapped you but before they can get you away from me, kailangan muna nila na dumaan sa'kin!" "P-Papaano kung mamatay ka sa pagsabog ng kotse mo?! Hindi ba naisip 'yun ng ama mo?!" nagngingitngit na ang mga ngipin ko sa galit ng sabihin ko iyon. Natigilan siya. Kalauna'y hinaplos ang likod ko at niyakap pa ako ng mas mahigpit. Nilapit niya pa ako sa kaniya. 'Di kuntento sa lapit namin sa isa't isa. "It's okay, baby. It's okay now. Wala ka nang dapat pang ipangamba," he hugged me more, "Hindi na nila tayo gagambalain pa. Hindi ka na nila ilalayo
CHAPTER 17 Fiancee "Sino siya?" I asked. Bahagyang itinigil ang pag-inom sa in-order na inumin nang napansin ang pumasok sa loob ng shop. Napatigil rin si Gabriela sa pag-inom ng kaniyang kape. We're in a coffee shop near our school, na dapat ay wala at nag-re-review sa library para sa exam kinabukasan. Hindi ko nga alam kung ano pa ang dulot nang pag-i-inarte ko sa harapan niya kanina kung sa huli nama'y papayag rin ako sa gusto ng babaeng 'to. "Huh?" She parted her lips. Kumunot ng kaunti ang noo. I pouted my lips, a bit distracted now. Muli kong ibinalik ang titig sa lalaking nasa counter na ngayon, 'di kalayuan sa table namin ni Gabriela. His awra screams attention. Pina
Continuation... Pero mukhang nahalata na muna iyon ni Gab bago ko pa tuluyang magawa. "Huwag kang mag-alala, totoo 'yang iniisip mo..." aniya ni Gab. Natigil ako sa paglilipat ng pahina sa chemistry book na binabasa ko. Nilipat na ang buong atensyon sa sinabi ni Gab sa'kin. "Huh?" She shrugged. "I don't know if this is true, huh?" Inilapit niya ang kaniyang ulo sa akin at mabilis na luminga-linga sa paligid. Naki-sulyap na rin ako sa mga kalapit na student sa kabilang table pero wala naman sa kanila ang nakikiusyoso sa aming dalawa. "Pinagkakalat raw niyang si Sanya na nag-di-date silang
Continuation... Humihikbi na rin si Mama. I know that my words are too harsh, pero hindi ko na inisip pa iyon dahil nasasaktan na ako ng sobra! "Anak, para sa atin rin naman ang lahat ng ito! Para sa iyo! Para sa future mo!" iyak ni Mama. What a load of crap! "This isn't for me! This isn't for my future! Para lamang ito sa sarili niyong mga interes! At hindi para sa akin! Wala namang para sa akin kahit noon pa man-" Isang malakas na sampal ang nagpatigil sa akin sa muling pagsasalita. Isang sampal... mula sa aking Daddy. Isang masakit, nakapanghihinang sampal ang nagawang pahintuin ang mundo ko sa pag-ikot. Hindi ako spoiled. Iyon ang isa
Continuation... Wala akong narinig na nagsalita. Hindi ko alam kung meron nga ba dahil sa lalong paglakas ng party music. "Hello?!" pag-uulit ko. "Where the hell are you?! Your parents are looking for you!" Nanlaki ang mga mata ko. Inilapit ko ng mabuti sa aking tenga ang phone kaya rinig na rinig ko na ito ngayon. "Damn it! Are you in a fuckin' club?" galit na wika ng nasa kabilang linya. He's a man. Hindi ito si Daddy. Mababa ang boses nito pero hindi ganuon kababa ng katulad kay Daddy. Baka isa ito sa mga secretary? "H-Hoy! Huwag mo